Υπάρχει η παροιμία που λέει "έχετε γεια βρυσούλες κι εγώ ψωλαρμενίζω". Για περισσότερες πληροφορίες κάντε γκουγκλ. Σε καμιά περίπτωση βέβαια δεν μπορείς να κάνεις σχετική παρομοίωση με τον Αντώνη Σαμαρά. Για τον πρωθυπουργό της χώρας πρόκειται άλλωστε. Να μην είμεθα αγενείς και ανάγωγοι

Οφείλουμε να δείχνουμε τον προσήκοντα σεβασμό στους θεσμούς. Επειδή, δηλαδή, πολλά λέγονται σχετικά με την πρωτοβουλία του Αντώνη Σαμαρά για την αναθεώρηση του συντάγματος. Χρησιμοποιώντας, μάλιστα, άλλη, ακόμη πιο απρεπή, ελληνική παροιμία: "Εδώ ο κόσμος καίγεται και το νιμού χτενίζεται".

Ότι η ανεργία έχει σπάσει τα κοντέρ, ο κόσμος δεν έχει φαΐ και φάρμακα κι αυτό που μας μάρανε είναι αν θα μειωθούν οι βουλευτές κι αν θα θεσπιστεί το ασυμβίβαστο μεταξύ Βουλευτού και Υπουργού. Δεν θα συμφωνήσω όμως. Και μπορώ να παραθέσω μάλιστα και την σχετική επιχειρηματολογία.

Ανάμεσα στις προτάσεις Σαμαρά είναι να εκλέγεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τον λαό. Όχι από την Βουλή. Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν. Ιδού, η καλύτερη αφορμή για πλάκα και για καλαμπούρι. Να γελάσουνε, δηλαδή, τα χείλια του κοσμάκη σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Έτσι αλλιώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν κάνει τίποτε. Υπογραφές βάζει και ανάθεμα αν διαβάζει τι γράφει από πάνω. Διακοσμητικός είναι ο ρόλος του. Στις παρελάσεις πάει, στην εκκλησία πάει και στο εξωτερικό. Αυτή είναι η δουλειά του.

Ιδού, λοιπόν, η μεγάλη ευκαιρία να πάρουν οι Έλληνες, τις προεδρικές εκλογές, στο χαβαλέ. Όπως βάζει τώρα υποψήφιος για τις ευρωεκλογές ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος να θέσουν υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας και πρόσωπα αναλόγου βεληνεκούς: Ο Νίκος Αλέφαντος, η Τζούλια Αλεξανδράτου, η Ελένη Λουκά, ο Νίκος Βαμβακούλας.

Και να τους καλούν στις εκπομπές τους Πρετεντέρης και Χατζηνικολάου, για να διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Όταν σε μια χώρα αρχηγοί κομμάτων ο Καρατζαφέρης, ο Πολύδωρας, ο Ψωμιάδης, ο Σταύρος Θεοδωράκης (που δεν αποκλείει την φιλοδοξία του να γίνει Πρωθυπουργός) όλα γίνονται. Άλλωστε όταν έχουν γίνει Πρωθυπουργοί ο Γ.Παπανδρέου και ο Κ.Καραμανλής, ολοι μπορούν να γίνουν.

Τεράστιο ενδιαφέρον θα έχει σε μια τέτοια περίπτωση ο προεκλογικός αγώνας. Όπως βέβαια και με τις σχετικές δημοσκοπήσεις. Με τη Τζούλια Αλεξανδράτου να έχει μεγάλη επιρροή στο νεανικό κοινό, την Ελένη Λουκά στους θρησκευόμενους και τον Νίκο Αλέφαντο στους αγανακτισμένους. Κι εδώ που τα λέμε, άλλωστε, ο ελληνικός λαός έχει να επιδείξει ένα ένδοξο παρελθόν στο σχετικό σπορ. Έστω κι αν δεν το ξέρουν και νομίζουν ότι ψηφίζουν στα σοβαρά.

Αν οι Ιταλοί έστειλαν στη Βουλή μια Τσιτσιολίνα, οι Έλληνες κόντεψαν να στείλουν όλο το καστ των σίριαλ του Νίκου Φώσκολου. Περίπατο είχανε μπει στη Βουλή ο "αστυνόμος Θεοχάρης" και η "Σελήνη". Κι αν ει΄χε βάλει κι άλλος από τη "Λάμψη" θα είχε βγει κι αυτός.

Μπορεί να κωλώσει ένας λαός που έχει στείλει στη Βουλή τον Γιώργο Ανατολάκη; Τι χαμπάρι να πάρουν οι ψηφοφόροι, που επιλέξει μια Άρια Αγάτσα, μια Άννα Καραμανλή; Όταν, λοιπόν, όλους αυτούς τους ψηφίζουν στα σοβαρά, μπορεί να σκεφτεί κανείς τι θα γίνει όταν οι Έλληνες αρχίζουν να ψηφίσουν για πλάκα.

Με δεδομένο ότι όλοι υποψήφιοι ευρωβουλευτές τρέχουνε στους παπάδες για να πάρουνε την ευλογία τους και οι υποψήφιοι δήμαρχοι στους Μητροπολίτες, γιατί να μην εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Ελένη Λουκά; Υπάρχει ικανότερη και καταλληλότερη για να δώσει μάχες για την Ορθοδοξία; Αν ο Σαμαράς, όπως έχει αποκαλύψει, έχει μιλήσει μια φορά με τον Θεό, η Λουκά μιλάει μαζί του κάθε μέρα.

Φεύγοντας, πλέον, ο Σαμαράς η πρωτοβουλία του για την άμεση εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας θα είναι η καλύτερη υπηρεσία που θα μπορούσε να προσφέρει στο έθνος. Να το ρίξουνε οι Έλληνες στην πλάκα και στο χαβαλέ, να ξεχνάνε τα βάσανά τους. Τι λένε, άλλωστε, οι γιατροί σε όποιον έχει προβλήματα; Μη σκέφτεστε τίποτε. Μη στεναχωριέστε για τίποτε.

Οι εκλογές, λοιπόν, για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας θα εξελιχθούν για τον ελληνικό λαό στην καλύτερη ψυχοθεραπεία.

(Από μουσική, Δημήτρης Πουλικάκος. Η ζωντανή απόδειξη του "δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη" You keep me hanging on)