Πέρυσι ο Αλαφούζος ήταν μπερδεμένος. Ο Καραγκούνης είχε μπροστά του το Μουντιάλ και καιγότανε. Εφέτος τα δεδομένα ήταν εντελώς διαφορετικά. Πέρυσι ο Αλαφούζος δεν ήξερε τι ήθελε. Ο Καραγκούνης από την πλευρά του είχε προσαρμόσει το ποδοσφαιρικό του μέλλον στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Εφέτος ο Αλαφούζος ήταν ξεκάθαρος στο "όχι", ενώ ούτε κι ο Καραγκούνης ήταν τόσο ζεστός. Δεν είναι και κανένας χθεσινός στο κουρμπέτι, άλλωστε. Είχε τη γνώση και την εμπειρία για να πάρει χαμπάρι αν τον ήθελαν πραγματικά, ή τα τηλέφωνα του Νταμπίζα ήταν για το θεαθήναι. Και πως είναι δυνατόν ο τεχνικός διευθυντής να ανοίγει μια μεταγραφικά υπόθεση, όταν το αφεντικό έχει βάλει βέτο;

Να τα πάρουμε από την αρχή. Πέρυσι όπως είπαμε ο Καραγκούνης τράβαγε ζόρια. Στόχος ζωής και καριέρας να δώσει το παρών στα γήπεδα της Βραζιλίας. Αν χάλαγε, όπως χάλασε του Παναθηναϊκού και δεν προέκυπτε η ρελάνς της Φούλαμ, οι επιλογές του ήταν ελάχιστες. Στην Αυστραλία, δηλαδή, ή σε κάποια μικρομεσαία ομάδα της Σέριε Α στην Ιταλία. Και στις δύο περιπτώσεις το μέλλον του στην Εθνική ομάδα θα ήταν αβέβαιο. Οι δυσκολίες, δηλαδή, να φεύγει από την Αυστραλία για να παίζει με την Εθνική στην Ευρώπη είτε σε επίσημο, είτε σε φιλικό ματς. Ταυτόχρονα δεν ήθελε να κλείσει την καριέρα του σε κάποια ομάδα της σειράς στην Ιταλία. Η πρόταση της Φούλαμ ήταν για αυτόν λύτρωση. Αυτό το καλοκαίρι αντίθετα τέτοιο θέμα για τον Καραγκούνη δεν υπάρχει. "Απελευθερωμένος" από την Εθνική μπορεί να κάνει την όποια επιλογή του (να πάει πχ να κλείσει την καριέρα του στην Αμερική), με οικονομικά κριτήρια και μόνο.

Επί του θέματος, σχετικά δηλαδή με την επιστροφή του στον Παναθηναϊκό, είμαι της άποψης που έχει εκφράσει ο συγχωρεμένος Νίκος Κανελλάκης: "ο πληρώνων έχει πάντα δίκιο". Με την προϋπόθεση όμως να ξέρει τι θέλει, αλλά και να τηρεί το "φερ-πλέι". Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει τον Γιάννη Αλαφούζο να πάρει την άλφα ή την βήτα απόφαση. Δικό του είναι το μαγαζί, δικές του και οι αποφάσεις. Χωρίς να δίνει σε κανέναν λογαριασμό. Αφού όμως έτσι ή αλλιώς, δεν γούσταρε την επιστροφή του Καραγκούνη, για ποιο λόγο άνοιξε το θέμα και σερνόταν εδώ και 40 μέρες; Ποια ήταν η σκοπιμότητα να μιλάνε με τον ποδοσφαιριστή ο Νταμπίζας και ο Αναστασίου, όταν το αφεντικό ήταν αρνητικό; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.

Ο Αλαφούζος λέει το κρατάει μανιάτικο από πέρσι. Γνωστή είναι η ιστορία με τον Νταμπίζα. Να πούμε, λοιπόν, σήμερα για πρώτη φορά ολόκληρη την αλήθεια. Ο Αλαφούζος όταν βρέθηκε σε δύσκολη θέση για την επιλογή του Νταμπίζα και προσπαθώντας να καλμάρει τους οργανωμένους, "έδωσε" τον Καραγκούνη. Ότι ο Καραγκούνης, δηλαδή, μου τον πρότεινε για τεχνικό διευθυντή. Η αντίδραση του Καραγκούνη ήταν έντονη και με δήλωση του ξεκαθάρισε ότι είναι ποδοσφαιριστής και όχι μάνατζερ, για να προτείνει στον Αλαφούζο στελέχη για το ποδοσφαιρικό τμήμα. Ποια είναι η αλήθεια; Στο ραντεβού που είχαν κάνει ο Αλαφούζος πίεζε τον Καραγκούνη να του υποδείξει κάποιον ικανό και κατάλληλο για τεχνικό διευθυντή. Να μην ξεχνάμε ότι ο Παναθηναϊκός προερχόταν από μια τραγική σεζόν και τον Αλαφούζο να έχει αποτύχει σε όλες του τις επιλογές με κορυφαία περίπτωση αυτόν τον απίθανο Φάμπρι.

Επάνω στην πίεση, λοιπόν, ο Καραγκούνης έριξε στο τραπέζι το όνομα του Νταμπίζα με τον οποίο, όπως είναι γνωστό, είναι κουμπάροι. Άλλο αυτό, όμως, κι άλλο η "ανφέρ" ενέργεια του Αλαφούζου να δημοσιοποιήσει μια 100% ιδιωτική συζήτηση. Και αναφέροντας μάλιστα τη μισή αλήθεια και με τέτοιο τρόπο ώστε να εμφανίσει τον Καραγκούνη σαν μεσολαβητή για να βρει δουλειά ο Νταμπίζας στον Παναθηναϊκό. Να τον εμφανίσει στα μάτια των οπαδών, αλλά και γενικότερα του ποδοσφαιρικού κόσμου σαν νταραβεριτζή και κουμανταδόρο. Είναι όμως μόνο αυτά; Αν οι ρεπόρτερς των ομάδων ξέρουν δέκα πράγματα, γράφουν τα δυόμιση. Στα ψιλά γράμματα, λοιπόν, του ρεπορτάζ έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα εξής:

"Ο Καραγκούνης δεν ταιριάζει στην φιλοσοφία της ομάδας που έχει χτιστεί και ενδεχομένως η επιστροφή του να διαταράξει τις ισορροπίες". Και για του λόγου το αληθές, ήρθε την επόμενη μέρα η ανακοίνωση της ΠΑΕ να το επιβεβαιώσει.

"Το μοντέλο που αντανακλά σήμερα ο σύλλογος αφορά κυρίως στη δημιουργία μίας νέας και υγιούς ομάδας ... και με τον κόσμο του Παναθηναϊκού ενωμένο".

Τη νέα αυτή και υγιή ομάδα θα τη χάλαγε δηλαδή η παρουσία του Καραγκούνη ή μήπως θα δίχαζε τον κόσμο που ο Αλαφούζος τον θέλει ενωμένο; Αφού όμως "δεν ταίριαζε", γιατί μίλαγαν μαζί του; Κι εν πάση περιπτώσει, έπρεπε να φτάσει το ημερολόγιο στις 4 Ιουλίου για να έχουν ξεκαθαρίσει όλα αυτά και να ξέρουν στον Παναθηναϊκό τι ζητάνε;

Μήπως, λοιπόν, συμβαίνει και κάτι άλλο, που στον Παναθηναϊκό θέλουν να το κρύψουν; Καλώς ή κακώς η διαφορά των Καραγκούνη-Αναστασίου σαν ποδοσφαιρικά μεγέθη είναι τεράστια. Ο Αναστασίου προέρχεται από μια 100% επιτυχημένη σεζόν. Οι προπονητές, ωστόσο, είναι πάντα δύσπιστοι και επιφυλακτικοί. Όπως είναι διαμορφωμένη η κατάσταση στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού, ο Αναστασίου έχει το κεφάλι του ήσυχο. Οι νεαροί ποδοσφαιριστές πίνουν νερό στο όνομα του. Του χρωστάνε και χάρη μπορείς να πεις, που τους επέλεξε κι έχουν κάνει αυτό το άλμα στην καριέρα τους. Οι ξένοι, καθώς οι περισσότεροι είναι από χώρες της κεντρικής Ευρώπης, δεν δημιουργούν προβλήματα.

Κανείς δεν λέει ότι ο Καραγκούνης θα χάλαγε τα αποδυτήρια, ή θα δημιουργούσε καταστάσεις. Δεν το έχει κάνει άλλωστε ποτέ στην καριέρα του. Η ανασφάλεια όμως κάποιων προπονητών τους κάνει να μη θέλουν ισχυρές προσωπικότητες στα αποδυτήρια. Ο Αναστασίου θα ήταν το αφεντικό σαν προπονητής, αλλά το μέγεθος του Καραγκούνη σαν ποδοσφαιρική προσωπικότητα, αλλά και σαν Παναθηναϊκού, θα ήταν μεγαλύτερο. Είναι πολύ πιθανό ο Αναστασίου να αισθανόταν άσχημα με αυτό το "καπέλωμα" και το γεγονός ότι χάλασε η δουλειά να τον διευκολύνει.

(Τι θες εσύ μ' εμέ να μπλέξεις, του Στέλιου Κερομύτη. Εδώ σε ενορχήστρωση του Μάνου Χατζηδάκη με τη Βούλα Σαββίδη)