Τα έχουμε ξαναπεί. Κανένας δεν γεννήθηκε μαθημένος. Και ειδικά στο ποδόσφαιρο. Ακόμα κι ο Σωκράτης Κόκκαλης με τεράστια πείρα ζωής, έφαγε τις μπούφλες του μέχρι να μάθει. Κάποιοι όμως είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Βλέπεις δηλαδή τον Αλαφούζο και σου προκαλεί θλίψη, αν όχι λύπηση.

Να φοράει σώνει και καλά ένα κοστούμι, που δεν του πάει με τίποτα: λες και βλέπεις τον Φλωρινιώτη να εμφανίζεται στο Μέγαρο Μουσικής. Λες και βλέπεις τον Πέτρο Γαϊτάνο σε πίστα σκυλάδικου της επαρχίας. Δεν του πάει το ποδόσφαιρο του Αλαφούζου. Δεν του ταιριάζει. Λέει και ξαναλέει ότι έχει κάνει λάθη. Ακόμα όμως κι ο παπάς σε όσους εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, τους λέει να μην τις επαναλάβουν.

Ξαφνικά, λοιπόν, προέκυψε στον Παναθηναϊκό το θέμα Νταμπίζα. Από δεκάδες περιπτώσεων, δηλαδή, ο Αλαφούζος πήγε και βρήκε τον Νταμπίζα. Με μηδέν προϋπηρεσία και μηδέν εμπειρία σε πόστο ομάδας. Δικαίωμα του, ωστόσο. Αυτός είναι αφεντικό, αυτός παίρνει τις αποφάσεις και κανένας άλλος.

Έλα, όμως, που στον Παναθηναϊκό ο φορέας λύνει και δένει. Για αυτό άλλωστε πανηγυρίζουν που έδιωξαν τον Βαρδινογιάννη. Επειδή τώρα με τον Αλαφούζο κάνουν ότι γουστάρουν. Και για αυτό δεν τρέχει κάστανο, που η ομάδα βγήκε εκτός Ευρώπης. Αυτό που μετράει για τους οργανωμένους είναι ότι η επιθυμία τους πλέον στον Παναθηναϊκό είναι εντολή. Τσίνισαν, λοιπόν, με τον Νταμπίζα λόγω του ερυθρόλευκου παρελθόντος του. Κι όμως πήρε φόρα ο Αλαφούζος για να αντιστρέψει το κλίμα: " Ο Νταμπίζας είχε δηλώσει κάποτε ότι είναι αντιπαναθηναϊκός, επειδή τα μεγάλα αδέρφια του που είναι Παναθηναϊκοί, τον πλάκωναν στο ξύλο". Αυτά δεν τα είπε κάποιος στο καφενείο της γειτονιάς του, πάνω στις μπύρες ή στα ούζα. Με μεζέ. Τα είπε ο εφοπλιστής, επιχειρηματίας, Γιάννης Αλαφούζος. Που δεν είχε καν τη δυνατότητα να στηρίξει την επιλογή του του και να επιχειρηματολογήσει πάνω σ' αυτήν: "εγώ έκρινα ότι ο Νταμπίζας είναι ο πλέον κατάλληλος για τη θέση του τεχνικού συμβούλου. Αφεντικό είμαι και δεν έχω να δώσω πουθενά λογαριασμό". Πως να τα πει όμως αυτά όταν είναι αιχμάλωτος των οργανωμένων; Είτε λοιπόν του τον σύστησε ο Καραγκούνης για να βγει από τη δύσκολη θέση.

Ένας βεριτάμπλ Παναθηναϊκός δηλαδή. Κι όχι επειδή είναι κουμπάροι με τον Νταμπίζα, αλλά επειδή "είναι τίμιο και ηθικό παιδί". Λες και δεν ψάχνουν για τεχνικό σύμβουλο, αλλά για μοναχό της μονής Βατοπεδίου. Κι αν δηλαδή ο Καραγκούνης του έλεγε να πάρει τον Βενετίδη, θα έπαιρνε τον Βενετίδη; Κι αν του έλεγε τον Χαλκιά, θα έπαιρνε τον Χαλκιά; Γεμάτη είναι η πιάτσα από βετεράνους, καλά παιδιά και ηθικά στοιχεία που ψάχνουν να τη χωθούν στο ποδόσφαιρο. Το ηθικό και τίμιο στοιχείο όμως μετράει όταν ψάχνεις για γαμπρό ή για κουμπάρο. Στους επαγγελματίες, αλλά είναι που μετράνε. Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, σκάει η επιστολή του Καραγκούνη: όχι μόνο μου χρωστάτε και σας διευκολύνω συνέχεια, όχι μόνο με διώξατε πέρσι, αλλά εσείς οι ίδιοι που αποδίδεται ψευδώς το ρόλο του μυστικοσυμβούλου και του μάνατζερ. Τόμπολα. Και εις διπλούν μάλιστα. Όχι μόνο εκθέτει τον Αλαφούζο σαν ψεύτη, αλλά ουσιαστικά κλείνει και την πόρτα της επιστροφής του στον Παναθηναϊκό. Που έχει διαφημισθεί αναλόγως με την επιστροφή του στη Λεωφόρο και την ελληνοποίηση της ομάδας με την τριάδα Αναστασίου-Νταμπίζα-Καραγκούνη. Με το τελευταίο σενάριο να λέει ότι ο Νταμπίζας θα είναι προσωπικός σύμβουλος του Αλαφούζου και δεν θα έχει καμία σχέση με την Παιανία. Ενδεχόμενα, μάλιστα, να μην πηγαίνει ούτε στο γήπεδο για να μην προκαλεί τους οργανωμένους.

Όλη αυτή η ιστορία κοντά εδώ κι ένα χρόνο με τον Αλαφούζο, θυμίζει τα παιδιά που δεν παίρνουν τα γράμματα. Και στις μανάδες σώνει και καλά να..... ξαναδίνουν εξετάσεις. Αντί να μάθει μια τέχνη δηλαδή όπως λέει ο κόσμος κι ο κοινός νους σ' αυτές τις περιπτώσεις, να ταλαιπωρούνται όλοι μαζί. Γονείς και παιδί. Έτσι κι ο Αλαφούζος: Δεν το παίρνει το ποδόσφαιρο! Προσπαθεί αλλά δεν μπορεί να το μάθει. Και ταλαιπωρείται και ο ίδιος σε προσωπικό επίπεδο κι ο Παναθηναϊκός. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι κάνανε καλά, όταν τον κλείσανε για ένα τέταρτο στο Καραϊσκάκης, μέσα στο ασανσέρ. Αυτό είναι, όμως, το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Και σ' αυτό το ποδόσφαιρο ο Αλαφούζος δεν μπορεί να επιβιώσει με τίποτα.