Οταν ο προπονητής και ο αρχηγός του ΠΑΟΚ δίνουν συνεντεύξεις στον... ΠΑΟΚ, δουλειά δεν μπορεί να γίνει. Οχι μόνο γιατί στόχος των συνεντεύξεων αυτών ήταν να “ελαφρύνει” το βαρύ κι ασήκωτο κλίμα που δημιουργήθηκε μετά την πανωλεθρία από τον Ολυμπιακό, αλλά και γιατί, όσο να 'ναι, το γραφείο Τύπου μιας ΠΑΕ ποτέ δεν πρόκειται να τολμήσει αιχμηρές ερωτήσεις, ή να κάνει το φόλοου απ που είναι απαραίτητο σε κάποιες απαντήσεις των “συνεντευξιαζομένων”.

Δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να μιλά ο Στέφενς για το 4-0 στο “Γ. Καραισκάκης” και να μην τίθεται το ερώτημα γιατί καθόλου δεν αντέδρασε βλέποντας επί 90 λεπτά τον Κάμπελ να “αλωνίζει”...

Εστω όμως και με αφορμή αυτές τις λίγες, επιλεγμένες απόψεις του Ολλανδού τεχνικού και του Κώστα Κατσουράνη, που έδωσε στη δημοσιότητα η ΠΑΕ, αξίζει τον κόπο να ανοίξουμε “συζήτηση” μαζί τους.

Λέω, λοιπόν, στον αξιότιμο Χουμπ Στέφενς ότι έχει απόλυτο δίκιο όταν δηλώνει πως “η ομάδα από το καλοκαίρι έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά και όλοι αναγνωρίζουν ότι το ποιοτικό επίπεδο έχει ανέβει πολύ, τόσο με τους παίκτες που ήρθαν, όσο και με την μεγάλη προσπάθεια των παιδιών καθημερινά”.

Βήματα όντως έγιναν και το ποιοτικό επίπεδο έχει ανέβει, όχι όμως πολύ. Σίγουρα όχι τόσο όσο θα χρειαζόταν για να πάρει ο ΠΑΟΚ το Πρωτάθλημα και να αφήσει πίσω του τον Ολυμπιακό. Ο ΠΑΟΚ ΚΑΙ φέτος είναι “καταδικασμένος” να βγει δεύτερος. Μόνο δεύτερος. Αρα, θα πετύχει το αυτονόητο. Το οποίο πέτυχε και τα προηγούμενα χρόνια. Χωρίς Στέφενς.

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι αποτυχημένη η χρονιά και, γενικά, η προσπάθεια της ομάδας. Κανείς δεν τους ζήτησε Πρωτάθλημα και κανείς από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ δεν περίμενε φέτος μεγαλεία. Για Πρωτάθλημα μίλησε μόνο ο Ιβάν Σαββίδης. Και μετά μπήκαν στο ίδιο λούκι και οι υπόλοιποι. Προπονητής και παίκτες. Συνεπώς, μόνοι τους έβαλαν ψηλά τον πήχη και οικειοθελώς αγχώθηκαν μην τυχόν περάσουν από κάτω.

Τα “γιατί” έμειναν όλα αναπάντητα

Είπε ο Ολλανδός, μιλώντας γι' αυτό καθ' εαυτό το ματς με τον Ολυμπιακό: “ Σε κανένα σημείο του αγώνα δεν παίξαμε σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά που έχουμε ως ομάδα. Στην οργάνωση και την αμυντική μας τακτική ήμασταν υποφερτοί μέχρι να δεχτούμε το πρώτο, ίσως και το δεύτερο γκολ. Το πρόβλημά μας ήταν ότι είχαμε κακές επιλογές στην επίθεση, δεν γίναμε απειλητικοί, δεν δημιουργήσαμε προϋποθέσεις. Μέχρι σήμερα, αν κάτι έχουμε σε όλα τα ματς, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι πολλές τελικές προσπάθειες, όρεξη στην επίθεση, πίεση στην αντίπαλη περιοχή. Αυτό δεν μας βγήκε σε κανένα σημείο και φυσικά όταν το ματς γίνεται 2-0, εγώ δεν είμαι ένας προπονητής που θα κοιτάξω να περιορίσω την έκταση της ήττας, αλλά θα τα παίξω όλα για όλα για τις πιθανότητες ανατροπής .

Ούτε τότε, όμως, μπορέσαμε να αλλάξουμε την εικόνα μας και απλά δώσαμε στον Ολυμπιακό χώρο να δείξει αυτός την ποιότητά του. Μετά το 60΄ ήταν ένα άλλο ματς».

Σύμφωνοι. Ετσι ακριβώς έγινε. Αλλά αυτά τα είδαμε όλοι μας. Δεν περιμένουμε από τον προπονητή την... περιγραφή του αγώνα. Αυτό που θέλω (φαντάζομαι όχι μόνο εγώ) από τον Στέφενς είναι ΓΙΑΤΙ δεν έπαιξε ο ΠΑΟΚ σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του, ΓΙΑΤΙ είχε κακές επιλογές στην επίθεση, ΓΙΑΤΙ δεν έγινε απειλητικός, ΓΙΑΤΙ δεν δημιούργησε προυποθέσεις και ΓΙΑΤΙ δεν άλλαξε την εικόνα όταν ο ίδιος αποφάσισε να κυνηγήσει τις πιθανότητες ανατροπής.

“ Απαγορεύεται ένα μόνο ματς στη σεζόν να αλλάξει την τροχιά μιας ομάδας”, τόνισε σε άλλο σημείο. “ Υπάρχει ένα σχέδιο γι’ αυτή την ομάδα, υπάρχουν δεδομένες ικανότητες στους ποδοσφαιριστές. Έχουμε να συζητήσουμε κάποια πράγματα και στη συνέχεια να δουλέψουμε ακόμη πιο σκληρά. Η χρονιά έχει πάρα πολύ δρόμο ακόμη κι όπως σήμερα ο κόσμος είναι απογοητευμένος από μας, είναι στο χέρι μας να τον κάνουμε περήφανο στη συνέχεια. Πρέπει να δείξουμε στον κόσμο ότι κι εμείς είμαστε ΠΑΟΚ, όπως τον αντιλαμβάνονται. Προσωπικά είμαι σίγουρος ότι μέχρι το τέλος της σεζόν ως ομάδα θα έχουμε το πρόσωπο που θα αποδέχονται και θα χαίρονται οι φίλαθλοί μας. Όλοι μαζί θα συνθέτουμε την οικογένεια του ΠΑΟΚ”

Ωραίο το μήνυμα, αλλά ποιος θα μπορούσε να έχει αντίρρηση; Φυσικά και ένα ματς δεν μπορεί να αλλάξει την τροχιά μιας ομάδας. Φυσικά πρέπει να εξακολουθήσουν όλοι να υπηρετούν το σχέδιο που χάραξαν. Αλλά καθαρά δικό τους θέμα είναι. Να το συζητήσουν μεταξύ τους και να προχωρήσουν.

Ο κόσμος θα είναι εκεί, γιατί ο κόσμος δεν ήθελε τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή φέτος, σώνει και καλά. Ο κόσμος ήθελε και θέλει αυτό που πολύ εύστοχα αντιλήφθηκε ο Στέφενς και το είπε και στη συνέντευξη. “Αυτοί που ήρθαν και μας αποδοκίμασαν στο αεροδρόμιο δεν μας ρώτησαν γιατί χάσαμε, μας ρώτησαν γιατί δεν παλέψαμε...”

Μεγάλη ομάδα, μόνο με μεγάλους παίκτες

Αλλά, νομίζω, τελικά, η ουσία όλης της τοποθέτησης του Ολλανδού τεχνικού συνοψίζεται σε μία μόνο φράση: “Υπάρχουν, είπε, δεδομένες ικανότητες στους ποδοσφαιριστές”. Φυσικά υπάρχουν δεδομένες ικανότητες.

Τι εννοεί, όμως, ο ίδιος με το “δεδομένες δυνατότητες”; Πώς αξιολογεί αυτές τις δυνατότητες; Είναι λίγες; Είναι πολλές; Για ποιους στόχους είναι αρκετές; Αυτό είναι το ζήτημα, αλλά από την τοποθέτηση του Στέφενς δεν φωτιστήκαμε.

Οπότε, ο καθένας βγάζει το δικό του συμπέρασμα. Σύμφωνα με το δικό μου, ο Στέφενς έχει υπερεκτιμήσει την αξία του ρόστερ του. Επομένως, επιδιώκει την επίτευξη ενός ανέφικτου -φέτος- στόχου. Το να φιλοδοξεί να κατακτήσει τον τίτλο είναι δικαίωμά του, αλλά με την ομάδα που διαθέτει είναι αδύνατο να τον κατακτήσει.

Από του χρόνου, ίσως. Αρκεί βέβαια να ενισχυθεί ποιοτικά ο ΠΑΟΚ σε βαθμό τέτοιο που να του επιτρέπει όχι μόνο να λέει ότι μπορεί να πάρει το Πρωτάθλημα, αλλά και να το πάρει, ή να το διεκδικήσει ισότιμα με τον Ολυμπιακό. Με άλλα λόγια, οφείλει ο Στέφενς να συμμετάσχει (δεν το έκανε το περασμένο καλοκαίρι) στις μεταγραφικές επιλογές τόσο τον Ιανουάριο, όσο -πολύ περισσότερο- μετά τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου. Κακά τα ψέματα. Οι ομάδες ανώτερης ποιότητας, γίνονται μόνο με παίκτες ανώτερης ποιότητας. Και δόξα τω Θεώ, ο ΠΑΟΚ, χάρη στον Ιβαν Σαββίδη, μπορεί πλέον να κάνει μεταγραφικές “υπερβάσεις”...

Ξέρω πολύ καλά ότι ο μαθημένος σε ανώτατο ποδοσφαιρικό επίπεδο πολύπειρος Χουμπ Στέφενς δεν θέλει να... κατεβεί ο ίδιος στο επίπεδο που σήμερα βρίσκεται ο ΠΑΟΚ, αλλά να ανεβεί ο ΠΑΟΚ στο επίπεδο άλλων ομάδων στις οποίες δούλεψε. Μαζί του. Γιατί μόνο με μια τέτοια λογική μπορεί να υπάρξει πρόοδος. Είναι, όμως, ψευδαίσθηση να πιστεύεις ότι ήδη βρίσκεσαι εκεί όπου προσπαθείς να φτάσεις. Πιο ρεαλιστικό και πιο ωφέλιμο θα ήταν να εξηγήσει, επιτέλους, κάποτε στον κόσμο του ΠΑΟΚ τη φιλοσοφία του και να του δώσει να καταλάβει ότι για να βρεθείς στο ρετιρέ μιας πολυκατοικίας πρέπει να περάσεις από την είσοδό της, αν δεν σκοπεύεις, φυσικά, να πέσεις με αλεξίπτωτο...

Δεν υπήρχε μέχρι τώρα ειλικρίνεια;

Η συνέντευξη του Κώστα Κατσουράνη ήταν πιο λιτή, αλλά είχε περισσότερο “ζουμί”, χάρη σε μια απόστροφο, που όντως προκαλεί απορίες. Μίλησε δυο φορές για ειλικρίνεια. Η πρώτη ατάκα του: “ Είναι σίγουρα μια δύσκολη στιγμή για όλους μας. Ομως, αν είμαστε πραγματικά ομάδα, αν μείνουμε ενωμένοι θα ξεπεράσουμε αυτή την κατάσταση. Πρώτα απ΄όλα πρέπει να συζητήσουμε μεταξύ μας, εμείς και ο προπονητής και να διορθώσουμε τα λάθη μας. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να πούμε με ειλικρίνεια, αλλά να μείνουν μεταξύ μας”. Και η δεύτερη: “Για ένα κακό αποτέλεσμα φταίμε όλοι και στις επιτυχίες επίσης όλοι συμμετέχουμε. Είμαι σίγουρος ότι αν λειτουργήσουμε με ειλικρίνεια μεταξύ μας, θα βγούμε πιο δυνατοί από ό,τι παρουσιαστήκαμε μέχρι σήμερα”.

Εδώ σας θέλω, τώρα. Τι εννοεί ο ποιητής; Οτι μέχρι σήμερα δεν υπήρχε ειλικρίνεια στα αποδυτήρια; Αν ναι, γιατί άραγε; Αλλά, προτιμώ να μην πιστέψω ότι ισχύει αυτό. Φαντάζομαι εννοεί ο Κατσουράνης ότι άπαντες πρέπει να κάνουν ειλικρινή αυτοκριτική και να παραδεχτούν τα λάθη τους. Και αυτό το “άπαντες”, είμαι βέβαιος ότι περιλαμβάνει και τον προπονητή. Ο οποίος είπαμε ότι είναι πολύπειρος, ξέρουμε ότι είναι καταξιωμένος, αλλά, ως άνθρωπος, αποκλείεται να είναι αλάνθαστος.

Κατά τα άλλα, ο διεθνής άσος δεν θέλησε να δημοσιοποιήσει την άποψή του για τα αίτια της συντριβής από τον Ολυμπιακό. Και καλά έκανε. Διότι οι εκτιμήσεις των ποδοσφαιριστών πρέπει να κουβεντιάζονται μόνο μέσα στα αποδυτήρια. Αυτό, άλλωστε, πρότεινε και ο ίδιος, λέγοντας: “ Ολοι μας νομίζω ότι ξέρουμε τι έφταιξε. Ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί ως ομάδα. Και όλοι μαζί, ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές ξέρουμε, επίσης, τι πρέπει να κάνουμε για να διορθώσουμε την κατάσταση”.

Στον επίλογο ο Κατσουράνης έριξε, δυστυχώς, νερό στον μύλο της ψευδαίσθησης : “Το Πρωτάθλημα, είπε, δεν έχει τελειώσει. Εξι βαθμοί διαφοράς είναι, έχουν ανατραπεί και περισσότεροι, ειδικά με τόσα παιχνίδια ν’ απομένουν. Δεν πιστεύω ότι τελείωσε τίποτε, αρκεί εμείς να επιστρέψουμε στα ματς όπως μπορούμε να είμαστε, με προσωπικότητα, με ποιότητα και σωστή νοοτροπία. Μην ακυρώσουμε τα πάντα από μια κακή βραδιά. Υπάρχουν πολύ καλοί ποδοσφαιριστές στον ΠΑΟΚ και αν παίξουμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας, τίποτε δεν έχει τελειώσει”.

Εξήγησα ήδη γιατί διαφωνώ, αλλά δέχομαι ότι δεν μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να αποποιείται δημόσια τον στόχο που τέθηκε, έστω και αν κατά βάθος ξέρει και ο ίδιος ότι είναι ανέφικτος. Ούτε μπορεί να δηλώσει ότι... δεν υπάρχουν καλοί ποδοσφαιριστές στην ομάδα, ούτε μπορεί να πει ότι οι πραγματικές δυνατότητές τους δεν φτάνουν για να γίνει η μεγάλη ανατροπή στο Πρωτάθλημα.

Για τον Κατσουράνη και όλους τους παίκτες του ΠΑΟΚ, η λογική απαίτηση είναι μία: Να δίνουν το 100% των δυνατοτήτων τους σε όλα τα ματς, να φροντίζουν να μην κάνουν συνεχώς τα ίδια λάθη και να νιώθουν τη βαριά ευθύνη που αναλαμβάνουν φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ...