Η «ξενερωσιά» του κόσμου από την αποτυχία σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο και η αδράνεια των τελευταίων ημερών φέρνουν... «κουφόβραση» στον ΠΑΟΚ. Ολοι περιμένουν τις εξελίξεις, όλοι περιμένουν να λυθεί ο γρίφος μετά την πρόσληψη του Αγγελου Αναστασιάδη. Ο γρίφος του ρόστερ που θα δημιουργηθεί, για να δοθεί η απάντηση στο μέγα ερώτημα αν ο νέος ΠΑΟΚ θα είναι μια πραγματικά ποιοτική ομάδα. Γιατί αρκεί σε πολλούς η επιλογή του Αγγελου ως νέου προπονητή της ομάδας για να πιστέψουν ότι ο Ιβάν Σαββίδης θα «ρίξει» φέτος το μπάτζετ αντί να το «ανεβάσει»...

Κατ’ αρχήν, ας πούμε δυο λόγια για την απόφαση του ομογενή επιχειρηματία να εμπιστευτεί την τεχνική ηγεσία στον Αναστασιάδη, με δεδομένο ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που τη θεωρούν «πισωγύρισμα».

Αν ο Αγγελος αποτελεί απόλυτα συνειδητή επιλογή για να γίνει βασικός μοχλός υλοποίησης ενός σοβαρού σχεδίου για τη δημιουργία ενός μεγάλου ΠΑΟΚ, ακόμη και οι αμφισβητίες του πρέπει να είναι αισιόδοξοι. Αν, όμως, αποτελεί μια ευκαιριακή επιλογή, συνάρτηση σχετικά χαμηλού κόστους και επιμονής κάποιων οπαδών του ΠΑΟΚ να τον ξαναδούν στον πάγκο, θα χαθεί μια ακόμη ευκαιρία.

Θέλω να πω ότι το κυρίως ζητούμενο δεν είναι το όνομα του νέου προπονητή του ΠΑΟΚ, αλλά το αν ξέρει τι θέλει ο Ιβάν Σαββίδης. Αν κρατάει, δηλαδή, πυξίδα για να μη λοξοδρομήσει από μια συγκεκριμένη πορεία που αποφάσισε να ακολουθήσει. Αν έχει χαράξει ένα συγκεκριμένο πλάνο και αν επιλέξει τα ικανά πρόσωπα που θα υπηρετήσουν αυτό το πλάνο με συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Διότι έως σήμερα τα πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται, «καίγονται» το ένα μετά το άλλο, είτε πρόκειται για παίκτες, είτε πρόκειται για προπονητές και η μία αποτυχία διαδέχεται την άλλη επειδή, πολύ απλά, λείπει η στρατηγική. Λείπει το σχέδιο. Λείπει ο προσανατολισμός.

Παράδειγμα: Από τον Δώνη στον Γεωργιάδη, από τον Γεωργιάδη στον Στέφενς, από τον Στέφενς στον Γεωργιάδη και από τον Γεωργιάδη στον Αναστασιάδη, είναι μια διαδρομή χωρίς λογική συνέχεια. Ο ΠΑΟΚ πάει από το άσπρο στο μαύρο και ενδιάμεσα προστίθεται και λίγο γκρι. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι καθόλου ξεκάθαρη η φιλοσοφία με την οποία γίνονται οι επιλογές των προπονητών και δεν έχει επιλεγεί η συγκεκριμένη κατεύθυνση στην οποία θα πορευτούν ΠΑΕ και ομάδα, με συνέπεια να μη γίνεται σοβαρή δουλειά ούτε στις μεταγραφές, ούτε και σε πολλούς άλλους σημαντικούς τομείς.

Βέβαια, δεν αρκεί να υπάρχει ένα πλάνο. Πρέπει και να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι για το εφαρμόσουν με επιτυχία. Ωραία τα είπε ο Ιβάν Σαββίδης μετά τη λήξη των πλέι οφ. Ολοι οι κύριοι της ΠΑΕ απέτυχαν παταγωδώς και είναι καιρός να στελεχωθεί η εταιρεία από τεχνοκράτες και από συμβούλους που θα προέρχονται από την οικογένεια του ΠΑΟΚ. Σύμφωνοι. Αυτό φωνάζουμε κι εμείς τόσο καιρό, διότι προ πολλού είχε γίνει σαφές ότι η ΠΑΕ ΠΑΟΚ ήταν γεμάτη από ανίκανους. Ωστόσο, το ποιοι θα επιλεγούν για να στελεχώσουν τη νέα διοίκηση και γενικότερα την ΠΑΕ, αποτελεί τεράστιο ζήτημα. Σωστό το σκεπτικό του Σαββίδη, αλλά το κυρίως ζητούμενο είναι η εύστοχη επιλογή των τεχνοκρατών και των συμβούλων, για τους οποίους μίλησε ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ. Και ο Τσιστιακόφ τεχνοκράτης είναι, αλλά στον ΠΑΟΚ έκανε μια τρύπα στο νερό. Οπως και οι περισότεροι γύρω του.

Ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να κερδίσει ένα κρίσιμο στοίχημα. Να αξιολογήσει σωστά ανθρώπους και να αναθέσει στον καθένα τον ρόλο που μπορεί να υπηρετήσει αποτελεσματικά. Ομως, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι αναζητεί πρόεδρο μέσω αγγελίας, εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν έχει στη διάθεσή του ανθρώπους εμπιστοσύνης που θα μπορούσαν να κάνουν σωστά τη δουλειά. Θα ψάξει τώρα να τους βρει. Και το ερώτημα είναι ποιους θα συμβουλευτεί και ποιους θα ακούσει για να τους βρει... Θα μείνει εγκλωβισμένος στις απόψεις των γνωστών αποτυχημένων «συμβούλων», ή θα βγει από τις γραμμές για να κάνει σαφάρι με αξιοκρατικά κριτήρια, επιλέγοντας νέα πρόσωπα, άφθαρτα, με εχέγγυα για τις ικανότητές τους; Ελπίζω στο δεύτερο, φοβάμαι, όμως, ότι θα συμβεί το πρώτο. Οπότε, ουσιαστικά τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει στην ΠΑΕ...

Πάμε τώρα στα περί μπάτζετ. Σαφώς ο Αγγελος Αναστασιάδης δεν είναι προπονητής που θα κοστίσει όσο ένας Στέφενς. Πιθανολογώ ότι θα κοστίσει λιγότερο από το μισό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο Σαββίδης θα μειώσει την επένδυσή του για την ομάδα, σε σχέση με όσα ξόδεψε πέρσι. Αν πειστεί ότι οι άνθρωποι που θα του κάνουν εισηγήσεις για μεταγραφές (κυρίως ο Αγγελος) ξέρουν τι ακριβώς θέλουν και σέβονται και τα χρήματά του, δεν αποκλείεται ακόμη και να ανεβάσει τον πήχη αντί να τον κατεβάσει.

Δεν είναι κουτός ο Σαββίδης. Εξυπνος είναι. Μπορεί, δηλαδή, να σκεφτεί ότι δεν έχει νόημα να μειώσει το μπάτζετ, διότι αν αποτύχει πρέπει του χρόνου να το μειώσει ακόμη περισσότερο. Τότε, όμως, δεν θα χρειάζεται η δική του παρουσία στον ΠΑΟΚ. Τότε θα αρκεί απλά και μόνο η παρουσία του επενδυτή λαού, όπως επί προσωρινών διοικήσεων Ζαγοράκη και Βρύζα.

Πιστεύω ότι ο Σαββίδης σκέφτεται ακριβώς το αντίθετο. Οτι, δηλαδή, πρέπει σιγά – σιγά να πλησιάσει τα οικονομικά δεδομένα του Ολυμπιακού και, γιατί όχι, να τα ξεπεράσει, αν θέλει να δημιουργήσει την ομάδα που θα παίρνει το Πρωτάθλημα στην Ελλάδα και θα παίζει σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Ξέρει ότι για να εξασφαλίσει ροή εκατομμυρίων στα ταμεία της ΠΑΕ από τη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, πρέπει πρώτα να ξοδέψει. Ναι, απαιτεί σεβασμό στο χρήμα που διαθέτει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σκέφτεται να διαθέτει κάθε χρόνο και λιγότερα. Αρκεί, όπως είπαμε, να διαπιστώσει όχι έχει πλέον να κάνει με συνεργάτες τους οποίους εμπιστεύεται απόλυτα επειδή οι εισηγήσεις τους αποδεικνύονται εύστοχες και συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός πανίσχυρου ρόστερ...