Τα έπαιξε τελικά καλά τα χαρτιά του ο Σταύρος Κοντονής στο θέμα του Grexit. Η’ μήπως όχι; Και ο Αλέξης Τσίπρας. Συνoλικά η κυβέρνηση. Τον λοιδώρησαν και του επιτέθηκαν πολλοί του Κοντονή. Από διαφορετικά πεδία. Διαφορετικών αποχρώσεων και συμφερόντων. Τώρα… κόκο – μόκο.

Ναι, το ξέρω, υπάρχουν αρκετοί που θεωρούν πως δεν συνέβη και κάτι… σοβαρό. Που είναι ανασφαλείς ως προς την «επίδραση» των αποφάσεων που ελήφθησαν για την αλλαγή στο θέμα της διαφθοράς. Που θεωρούν πως δεν έγινε δα και κάτι επειδή τρεις διαιτητές και τέσσερις παράγοντες της ΕΠΟ, οι οποίοι εμπλέκονται στην «εγκληματική οργάνωση» είναι πολύ πιθανό πια να τιμωρηθούν με την περίφημη «απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο», όπως είχε συμβεί από το προηγούμενο καλοκαίρι με κάποιους άλλους διαιτητές.

Εχουν τα δίκια τους γι’ αυτή την ανασφάλεια. Διότι έχουν δει πολλά τα μάτια τους με πολλούς Υπουργούς, πολλές κυβερνήσεις και ακόμη περισσότερους προέδρους της ΕΠΟ τα τελευταία 20 χρόνια. Και «επιτυχία» θα είναι όλα αυτά, ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ υλοποιηθούν, με την FIFA στο καμουτσίκι. Όμως δουλειά του Κοντονή δεν είναι να… αφαιρέσει το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό και να το δώσει στον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟΚ. Δουλειά του είναι – στο πλαίσιο του ελάχιστου περιθώριου που του παρέχει το περίφημο «αυτοδιοίκητο της ΕΠΟ» - να κάνει ό,τι μπορεί για να περιορίσει (δεν εξαλείφεται!) τη βία και την ανομία.

Έχουν κι άλλα δίκια όσοι αμφισβητούν την επιτυχία του σ’ αυτή τη διαπραγμάτευση. Δεν έφυγε ο Γιώργος Γκιρτζίκης. Ούτε… εξαφανίστηκε η βία από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν σμπαραλιάστηκε όλη η ΕΠΟ. Ούτε κέρδισε κάτι «χειροπιαστό» άμεσα το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα ξέρει αυτά ο Κοντονής. Και καλά θα κάνει να αποφύγει τα… «χρονιά – τομή στο ελληνικό ποδόσφαιρο», αν και καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη κάθε πολιτικού να κεφαλαιοποιήσει τα κέρδη μιας επιτυχίας του στο επίπεδο της «προβολής» προς τα media του θετικού αποτελέσματος. Ειδικά όταν δεν υπάρχουν πολλά για τα οποία μπορεί να «διαφημιστεί» η τωρινή κυβέρνηση…

Οι επιτυχίες του Κοντονή

Τι κατάφερε; Πολλά.

1. Το σημαντικότερο: πέρασε το μήνυμα σε όλο αυτό που αποκαλεί «σύστημα» και «καθεστώς» ότι αυτό το «σύστημα» δεν είναι άτρωτο. Ότι – άμα λάχει – μπορεί η κυβέρνηση και το κύπελλο να διακόψει και το πρωτάθλημα να διακόψει και την FIFA να κουβαλήσει στην Ελλάδα για «παρακάλια».

2. Υποχρέωσε τους εκπροσώπους της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας να παιδευτούν για να βρουν τη χρυσή τομή. Και τελικά – όπως και πέρυσι με τους τακτικούς δικαστές – «πέρασε» κάποια πράγματα. Όπως, επί παραδείγματι την κατάργηση της περυσινής «κουτοπονηριάς» της ΕΠΟ, για την Επιτροπή Δεοντολογίας. Όχι από το 2015 η εξέταση των αδικημάτων. Από… τα προηγούμενα χρόνια. Τόσες και τόσες έρευνες δεν διεξήχθησαν και δεν «τρέχουν» για το πώς ανατέθηκαν σε κάποιες χώρες τα Μουντιάλ προηγούμενων ετών;

3. Τραντάζει το διαιτητικό καθεστώς και την ΚΕΔ, με την άδεια της FIFA για ξένο ρέφερι στον τελικό του Κυπέλλου. Αφού θα γίνει (αν γίνει…) μία φορά, μπορεί να ξαναγίνει! Οποία αμφισβήτηση της λειτουργίας της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας, με το πράσινο φως της FIFA!

4. «Φέρνει» την «τρόικα» της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας στην Ελλάδα, η οποία θα μεριμνήσει για την εναρμόνιση του καταστατικού της ΕΠΟ και όλων των κανονισμών της, πειθαρχικού, δεοντολογίας και διαιτησίας σύμφωνα με όσα ισχύουν στη διεθνή συνομοσπονδία. Το «αυτοδιοίκητο» δεν έχει μόνο ΠΡΟΝΟΜΙΑ για την ΕΠΟ. Έχει και ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ.

5. «Δικαιώνει» κατά κάποιον τρόπο τη δουλειά των κκ. Κορέα – Ανδρεάδη και δίνει «ανάσα» και κίνητρο στους εισαγγελείς και στους δικαστικούς λειτουργούς να προχωρήσουν στα επόμενα βήματα. Τους δίνει να καταλάβουν ότι η επίπονη (και… επικίνδυνη με όσα έχουν δει τα μάτια μας) εργασία τους δεν πήγε στον βρόντο. Αντίθετα, αποτέλεσε «οδηγό» και διαπραγματευτικό ατού για να καταλάβουν ορισμένοι πως δεν μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν.

6. Εδειξε και πάλι στους «μεγάλους» να καταλάβουν πως δεν έχουν να κάνουν με έναν Υπουργό στον οποίο μπορούν να επιβάλλονται ή να «περνούν» ό,τι θέλουν, λόγω της επιρροής και της δύναμής τους. Και στους «4» μεγάλους. Με… διαφορετικό τρόπο στον καθένα.

Πώς τα κατάφερε;

1. Αξιοποιώντας – συγκυριακά κατά τη γνώμη μου, αλλά είχε… προειδοποιήσει τους πάντες – το «χαρτί» της διακοπής του Κυπέλλου. Με το χαρτί της «βίας», έβαλε πρώτο θέμα στην ατζέντα τη διαφθορά, αν και ο τελικός δεν θα γίνει με οργανωμένους οπαδούς, τα πρόστιμα… σφυρίζουν δεξιά και αριστερά, βαθμοί κόβονται, έδρες κλείνουν… Πρόσφερε υπηρεσίες τελικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο Παππάς με εκείνο το πέναλτι που δεν καταλόγισε υπέρ του ΠΑΟΚ!

2. Χρησιμοποιώντας προς τη FIFA λογικά επιχειρήματα που άγγιζαν την ίδια και την UEFA σε πρόσφατα θέματα διαφθοράς (Μπλάτερ, Πλατινί και όχι μόνο). Και μιλώντας με τους πάντες, χωρίς να αποκλείει κανέναν από τις συζητήσεις. Ακόμη και με την ΕΠΟ υπήρχε επικοινωνία του Υφυπουργείου κατά διαστήματα σ’ αυτή την παρτίδα.

3. Βάζοντας στο παιχνίδι τον Αλέξη Τσίπρα, ώστε να είναι «κατοχυρωμένος» ως προς το «πράσινο φως» και διαχέοντας ταυτόχρονα την αίσθηση ότι το ζήτημα απασχολεί την κυβέρνηση στο ανώτατο επίπεδο και δεν είναι θέμα… ματαιοδοξίας και δονκιχωτισμού ενός… Υπουργίσκου (όπως έλεγαν και έγραφαν πολλοί που είχαν συνηθίσει αλλιώς παλαιότερα…).

4. Παίζοντας σωστά το «ατού» του Grexit προς όλους. Ούτε το Υφυπουργείο θα όδευε προς κατάργηση και κλείσιμο, ούτε η κυβέρνηση θα έπεφτε. Το μεγάλο πρόβλημα θα το είχε μια ανενεργή προσωρινά και πτωχευμένη ΕΠΟ, μαζί με τις ομάδες. Το μοναδικό σημαντικό πρόβλημά του σ’ αυτή την περίπτωση θα ήταν οι εθνικές ομάδες και ο αποκλεισμός τους. Υπήρχε, όμως και Plan B σε περίπτωση προσωρινού Grexit…

Σούμα: η πλειονότητα των φιλάθλων δεν νοιάζεται για την «αστυνόμευση» και την εποπτεία της ΕΠΟ. Τους ένοιαζε αν η ομάδα τους θα παίξει στο Κύπελλο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αντιληπτό και λογικό: έχει ο καθένας μας άλλα χίλια βάσανα στην καθημερινότητά του, δεν θα καθίσει να προβληματίζεται για το αν θα πάρουν τη σφυρίχτρα από τον Σπάθα και αν θα φύγουν από την ΕΠΟ ο Υφαντής, ο Προύντζος και ο Παπανικολάου. Το ουσιώδες στην υπόθεση είναι πως η Πολιτεία (απ)έδειξε πως δεν είναι θεατής και πως δεν αρκείται στα λόγια για ένα θέμα που αγγίζει ευρεία στρώματα, γιατί με το σπορ ασχολείται τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός της χώρας, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο.

Για τα μελλούμενα, κρατάμε μικρό καλάθι. Στην ΕΠΟ αναμένεται… χαμός (ίσως και μίνι εμφύλιος), στη διαιτησία αναμένονται αλλαγές. Και ας προετοιμαστούμε για τη δίκη του Koriopolis (να μπορέσουμε να γράψουμε και κάναν διάλογο χωρίς τον κίνδυνο αγωγών βρε αδερφέ) και για την απαγγελία των κατηγοριών για την «εγκληματική οργάνωση» εντός του καλοκαιριού…

Follow me on Twitter: Seretinio