Να λοιπόν που και ο Θωμάς Μαύρος είναι πλέον «σεσημασμένος», καθώς πέρασε από αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία να «σημανθεί» δίνοντας αποτυπώματα, βγάζοντας φωτογραφίες και ό,τι άλλο προβλέπεται.

Γιατί;

Επειδή τον έπεισαν να βοηθήσει μπας και σωθεί το καράβι της ΠΑΕ ΑΕΚ, που πήγαινε για φούντο και τελικά δεν γλίτωσε.

Τι κατέθεσε ο Θωμάς Μαύρος σ’ αυτή την πρόσκληση που του έγινε;

Το όνομά του και την ιστορία του, μπας και συσπειρώνονταν ο κόσμος γύρω του, μπας και βοηθούσαν κάποιοι επώνυμοι, μπας και σωζόταν οτιδήποτε μπορούσε να σωθεί.

Κάποιοι λοιπόν έπαιξαν με το όνομα και την ιστορία του. Αυτό είναι το χειρότερο. Και όχι απλά τον έβαλαν μπροστά, αλλά δεν τον προστάτευσαν. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που δεν είναι μόνον μια από τις σημαίες της ΑΕΚ, αλλά όλης της διαδρομής του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Η σύλληψη και κράτηση του Θωμά Μαύρου ήταν ο πάτος του βαρελιού στην πορεία της ΑΕΚ. Εδώ το θέμα είναι καθαρά ηθικό. Διότι εξέθεσαν έναν άνθρωπο - σύμβολο. Κάποιοι δεν του εξήγησαν καλά το έργο που πήγε να παίξει.

Μπορεί ο ίδιος να ζήτησε να μην έχει καμία σχέση με τα οικονομικά, αλλά οικονομικές πράξεις έγιναν. Προφανώς εν ονόματί του. Διότι όσοι έκαναν συναλλαγές εκείνη την εποχή με την ΠΑΕ ΑΕΚ, μετρούσαν θετικά ότι υπήρχε ο Μαύρος, που δεν είχε «μαυρίσει» το όνομά του σε προεδριλίκια, παραγοντιλίκια, μανατζεριλίκια και ό,τι άλλο μπέρδεμα έχει αυτός ο χώρος.

Κι έμεινε ο Μαύρος απορημένος και εμβρόντητος έξω από το ανακριτικό γραφείο να λέει: «Μα εγώ ήθελα μόνον να βοηθήσω…»

Αν δεν πήγαινε μόνον για να βοηθήσει, αλλά για να προβληθεί και να κονομήσει, μπορεί και να μην βρισκόταν ποτέ σ’ αυτή τη θέση, λέω εγώ.

Δεν λερώθηκε ο Μαύρος, ως μέγεθος και ιστορία, από αυτή την κακοτ οπιά. Υπέστη μια επώδυνη ταλαιπωρία, αλλά στον κόσμο της ΑΕΚ έμεινε αλώβητος, ενώ στους «ουδέτερους» έγινε ακόμη πιο συμπαθής.

Αποδείχθηκε όμως, με τον πιο άσχημο τρόπο, πως στο χώρο του ποδοσφαίρου – και όχι μόνον – υπάρχουν άνθρωποι που δεν το’ χουν σε τίποτα να χρησιμοποιήσουν πανάκριβες σελίδες ιστορίας για να σκουπίσουν λιγδιασμένα γραφεία, θολωμένα τζάμια ή λερωμένα πατώματα, διότι έτσι νομίζουν πως θα σβήσουν όλες τις αυθαιρεσίες, ατασθαλίες και στραβοτιμονιές που έφεραν το καράβι να σκάσει στα βράχια.

Να ξοδεύουμε "Μαύρους"

Δεν έχει το ελληνικό ποδόσφαιρο την πολυτέλεια να ξοδεύει «Μαύρους», σε θολές χαμένες υποθέσεις, που υπάρχουν στο χώρο.

Δεν υπάρχει σωτηρία για το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αν οι ΠΑΕ δεν αυτοκαθαρθούν διοικητικά και οικονομικά. Διότι δεν είναι μόνον η ΠΑΕ ΑΕΚ που μπήκε στο χορό. Κι επειδή η «πατέντα» της Γ’ Εθνικής θα γίνει ζόρικη, εάν και εφόσον παρθεί απόφαση (και εφαρμοστεί), για παραμονή δύο ή τριών σεζόν στην κατηγορία, για περιπτώσεις πτώχευσης, ο κλοιός θα σφίξει πολύ για όσους δεν έχουν τρόπο και σχέδιο να εξυγιανθούν οικονομικά.

Τα ρουσφέτια δεν είναι και τόσο εύκολα πλέον – ευτυχώς. Το κακό είναι ότι για να σφίξουν τα πράγματα σε τομείς ελέγχου, έπρεπε να φτάσει να υποθηκευτεί η χώρα και να είναι υπό ξένη επιστασία.

Είναι χαρακτηριστική, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η αντίδραση της ΦΑΕ Θεσσαλονίκης όταν της διαβιβάστηκε προφορικά εντολή να βγάλει ενημερότητα για την ΠΑΕ Άρης. «Θέλουμε γραπτή γνωμοδότηση από το Νομικό Συμβούλιο, κύριοι. Αν την πάρουμε κανένα πρόβλημα». Και έμειναν να πιπιλάνε το δάχτυλο οι βουλευτές Κουκουλόπουλος(ΠΑΣΟΚ) και Ιωαννίδης (Ν.Δ.) πείσθηκαν προφανώς από τα επιχειρήματα του Σκόρδα αλλά και «αφουγκράστηκαν», ίσως, το μήνυμα των φιλάθλων που έλεγε μεταξύ άλλων «έρχονται εκλογές και θα μας ψάχνετε». Οι προαναφερθέντες «βοήθησαν» να γίνει το ραντεβού με τον γ.γ. Δημοσίων εσόδων, Θεοχάρη για να λυθεί το ζήτημα της ενημερότητας. Οι της ΦΑΕ όμως, που ξέρουν ότι έχουν ζορίσει τα πράγματα στους ελέγχους, τους γύρισαν πίσω το μπαλάκι λέγοντας πως προφορικά αιτήματα ή εντολές δεν μετράνε, αλλά αν τους φέρουν επίσημη γνωμοδότηση με σφραγίδα και υπογραφή, μπορούν να βγάλουν όχι μία, αλλά… 10 ενημερότητες. Κι αν γίνει, έτσι θα γίνει.

Ο Μαύρος όμως ούτε βουλευτής είναι, ούτε ρουσφέτι πήγε να κάνει, ούτε φοβήθηκε μήπως ψάχνει και δεν βρίσκει ψηφοφόρους στις εκλογές.

Το συναίσθημα έβαλε μπροστά και καλή τη πίστη διέθεσε το όνομα και την προσωπικότητα του, σε μια ξεγραμμένη όπως αποδείχτηκε προσπάθεια. Εξ ου και δεν είχε την προνοητικότητα και τη γνώση να πει: « Κύριοι εγγυηθείτε μου γραπτώς με σφραγίδες και υπογραφές ότι δεν εμπλέκομαι σε καμία οικονομική συναλλαγή και εγώ εδώ είμαι».

Πήγε σαν στραβός στον Άδη, που λένε…