Να ξεκαθαρίσω ότι δε γράφω για τα «κλικ»(το γνωρίζετε άλλωστε καλά), λέω τη γνώμη μου και την υποστηρίζω. Ούτε ασχολούμαι με καταστάσεις για να ανακατέψω μια ομάδα, να κάνω συγκρίσεις παικτών και να προκαλέσω κάποια αποδυτήρια! Δε με ενδιαφέρει αυτό.

Θα ξεκινήσω σήμερα με απλές απορίες: Ο Ολυμπιακός έχασε στη Λάρισα - μια ιστορική νίκη της ΑΕΛ - και στα τελευταία λεπτά στον πάγκο του έβλεπες τον Τσόρι, τον Καμπιάσο και τον Μαρίν. Επίσης, σε μια αγωνιστική που ο ΠΑΟ και ο ΠΑΟΚ γκέλαραν με ισοπαλίες, ίσως στο λιμάνι να πίστεψαν ότι θα «καθαρίσουν» την αντίπαλό τους και θα ξεκινήσουν να κάνουν πλακίτσα στους «συμμάχους». Δε ξέρω τι να υποθέσω. Δεν έχει και σημασία. Το γήπεδο είναι όμορφος καθρέφτης και μιλάει από μόνο του.

ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΣ

Ο Ολυμπιακός δεν έχει παιχνίδι από τα πλάγια. Η μεγάλη του δύναμη έχει εξαφανιστεί. Τα μπακ, δε μπορούν και δε φταίνε. Χαφ που να τρομάξουν δεν έχουν ακόμη να εμφανιστεί. Οι αλλαγές δε βοηθάνε και βέβαια, πάντα ξαφνικά, εξαφανίζονται παίκτες. Δεν είναι δυνατόν, ο Μαρίν, ο άνθρωπος που έχει αποδείξει ότι μπορεί να ανακατέψει μια άμυνα μόνος του να μην παίζει. Ναι, θα μου πείτε, το περίφημο rotation! Μόνο που ειδικά στη μπάλα το ‘χουν καταντήσει σαχλαμάρα.

Ποιο rotation; Δεν έπαιξε ο Γερμανός, όπως και στο Καυτατζόγλειο, για να τον βάλει με το ΑΠΟΕΛ. Δε θα καθίσω να κράξω τον προπονητή, αλλά αν δεν έχει έναν συνεργάτη να του εξηγήσει κάποια πράγματα, ο άνθρωπος θα μένει ξεβράκωτος στα… αγγούρια. Διάλεξε συμπατριώτες του, έφυγαν όλοι οι γνώστες των καταστάσεων. Αυτά είναι τα προβλήματα του Ολυμπιακού και όχι τα συστήματα. Παίκτες εμφανίζονται και εξαφανίζονται. Έτσι ξαφνικά. Όμως διάρκεια ο Ολυμπιακός δε θα βρει ποτέ.

Τώρα έχει το ΑΠΟΕΛ και την ΑΕΚ. Όμως αν στο μυαλό όλων είναι το πώς θα ισορροπεί και πως θα μοιράζεται ο χρόνος, άκρη δε θα βρεθεί. Κρατήστε το, να με θυμηθείτε.

Η ΑΕΛ ΔΕΝ ΚΩΛΩΣΕ

Το ματς ήταν «μπετομένο» στο 0-0 έτσι όπως έπαιζαν, άσχετα αν κατάφεραν οι γηπεδούχοι να σκοράρουν. Επίσης, έβγαζε … ποδοσφαιρίλα το γήπεδο της Λάρισας. Ατμόσφαιρα, φωνές, δυο ομάδες που έτρεχαν καλά στο γήπεδο. Και πάνω απ’ όλα η μεσαία γραμμή δεν ήταν «φορτωμένη» και έτσι παρακολουθήσαμε μια μικρογραφία αγγλικής αναμέτρησης. Πως σας φάνηκε ο Ολυμπιακός με Four- four – two; Σίγουρα χρειάστηκε μπόλικη ώρα μέχρι να μπουν κάποιοι παίκτες του στην ουσία της αναμέτρησης. Από ‘κει και πέρα, αυτό που οφείλω να τονίσω είναι ότι η ιστορική ΑΕΛ δεν κώλωσε. Δε τρόμαξε. Δε φοβήθηκε.

ΧΩΡΙΣ ΑΠΕΙΛΗ ΑΠ'ΤΑ ΑΚΡΑ

Μπήκε με… αέρα στο σπίτι της και θέλησε από τα πρώτα λεπτά να δείξει ότι έχει κάθε δυνατότητα να κάνει τη ζημιά. Ο Μιλιβόγεβιτς και ο Καμπιάσο ήταν υποχρεωμένοι να τρέξουν αρκετά περισσότερο. Και ενώ είμαι σίγουρος πως όλοι περιμένατε να δείτε πιο επιθετική την ομάδα επειδή ξεκίνησαν και ο Ιντέγε και ο Καρντόσο, κάπου εκεί στο 20λεπτο, αρχίσατε να ψάχνεστε! Ας ξαναγίνω κουραστικός: Τη δυναμική μιας ομάδας στην επίθεση τη δίνουν τα άκρα. Ειδικά σε ένα σωματείο που 20 χρόνια τώρα, οργιάζει από τις δυο πλευρές.

Ο Ολυμπιακός τουλάχιστον ακόμη δεν το έχει. Πάνε αυτά που ξέραμε… Με αναπληρωματικά μπακ, Φιγκέιρας- Τσιμίκα και τους Ελιονούσι- Σεμπά να μη μπορούν να περάσουν τους αντιπάλους τους, οι πρωταθλητές θα ‘χουν πάντα πρόβλημα. Και όταν δεν έρχεται η απειλή από τα άκρα, πάντα ο αντίπαλος αμύνεται πολύ πιο εύκολα, μαζεύοντας τον κόσμο του στην περιοχή. Η Λάρισα στην τελική δε μπήκε για να κλειστεί στο καβούκι της. Μόλις αντιλήφθηκαν ότι δε κινδυνεύουν και πάρα πολύ, έγιναν περισσότερο απειλητικοί οι παίκτες του Αναστασιάδη!

ΜΙΑ ΑΠ'ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ

Ο Μπέντο γνώριζε ότι θα έπρεπε να διαφοροποιήσει τον ρυθμό και αυτό το πάλεψε στη μια ώρα παιχνιδιού με τον Πασιένσια αντί του υπερανέτοιμου Καρντόσο και τον Φορτούνη. Ο Κώστας στα πρώτα λεπτά του στο φετινό πρωτάθλημα, κλήθηκε να παίξει αριστερά με τον Σεμπά μπακ πίσω του. Παράδοξο ε; Κι έχω την εντύπωση ότι θα δούμε κι άλλα τέτοια. Δε το γράφω «κάπως». Όταν γενικά ψάχνεσαι κι έχεις και τραυματισμούς, ε θα κάνεις και πατέντες!

Μπήκε κι ο Μάρτινς μπας και γίνει ακόμη πιο πιεστική η ομάδα του Πειραιά και είναι αλήθεια, ότι η Λάρισα δεν τρομοκρατούσε τον Καπίνο, αλλά δεν «τα χρειαζόταν» και αυτή με τη σειρά της στη δική της άμυνα. Από ένα σημείο και μετά ο αγώνας έγινε προβλέψιμος. Έβλεπες που πάει η μπάλα και ήξερες την κατάληξη της φάσης, είτε για τη μια ομάδα, είτε για την άλλη. Ήρθε λοιπόν στις καθυστερήσεις το γκολ της ΑΕΛ για να χαρίσει στον Άγγελο Αναστασιάδη μια από τις μεγαλύτερες νίκες της καριέρας του και δικαίως στη Θεσσαλική πρωτεύουσα πανηγυρίζουν και γιορτάζουν.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΡΙΣΤΕΙ

Μια μεγάλη επιτυχία που ανήκει σε όλους. Στον Ολυμπιακό θα πρέπει κάποιος να ενημερώσει τον Μπέντο και τους παίκτες του, ότι καμία μα καμία ομάδα δε θα τους χαριστεί ή θα τους… χαϊδέψει. Όλοι θα «σκυλιάζουν» να τους κερδίσουν και από την πλευρά τους καλά θα κάνουν. Άρα, αν συνεχιστούν και οι δοκιμές, με παίκτες ανέτοιμους που απλά παίζουν επειδή είναι διάσημοι και μένουν έξω ποδοσφαιριστές που μπορούν να πάρουν παιχνίδι μόνοι τους, αυτό που έγινε στον Πηνειό θα συνεχιστεί και σε άλλο… ποτάμι.

ΥΓ. Βρέθηκε και γήπεδο, να αποδοκιμαστεί ο Καμπιάσο…