"Δεν έχει αντίπαλο ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα", λένε όλοι! Σιγά το νέο… Όμως κάθε φορά που εμφανίζονται σε 90λεπτο οι νταμπλούχοι, είναι υποχρεωμένοι και να δείχνουν κάτι διαφορετικό. Δεν έχουν ακούσει άλλωστε και λίγα για τις εμφανίσεις τους.

Είναι λίγο παράξενο, η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος να κατηγορείται για τις εμφανίσεις της, ωστόσο αυτό γίνεται, μιας και αντίπαλός της πρέπει να είναι ο εαυτός της και όχι οι άλλοι. Εξάλλου, πώς να θεωρηθούν σκληροί αντίπαλοι, ομάδες που ο Ολυμπιακός, τις κερδίζει δίχως καν να «ανάψει την μηχανή του». Και ίσως αυτό να φαίνεται… τραβηγμένο αλλά δεν είναι.

Πάρτε για παράδειγμα, το ματς με την ΑΕΚ. Σε το ποσοστό πιστεύετε ότι δούλεψαν οι «κόκκινες μηχανές»; Η ομάδα του Ζαρντίμ, πήγε στο ΟΑΚΑ ως η πρώτη της βαθμολογίας και αντιμετώπιζε την τελευταία. Όλα κρίθηκαν στο 1- 0, ούτως ή άλλως για την ΑΕΚ δεν ήταν εύκολη η υπόθεση, έμεινε και με δέκα παίκτες, οπότε τα πάντα ήταν σκοτεινά. Θα μπορούσε να ‘χε δοθεί πέναλτι στο χέρι του Χολέμπας αργότερα, αλλά δε νομίζω ότι το ματς θα ξέφευγε από το διπλό.

Οι «ερυθρόλευκοι» δεν πιέστηκαν και κάθε φορά που επισκέπτονταν την περιοχή των δυο γκολκίπερ που χρησιμοποίησε ο Λίνεν «μύριζε» γκολ. Επί της ουσίας, ήταν μια τριπλή νίκη. Η ομάδα του λιμανιού, κέρδισε το τρίποντο και συνεχίζει στην κορυφή, κέρδισε παίκτες, όπως ο Φέισα ή ο Μήτρογλου(αν και ξέρουμε ότι ο συγκεκριμένος μια καλή φάση κατά 80% θα την κάνει γκολ) και βέβαια τον Παπάζογλου. Θέλω να σταθώ στον συγκεκριμένο λίγο περισσότερο, αφού ήταν ο πρώτος από τους «ερυθρόλευκους» που μπήκε δυνατά στο ματς.

Μπήκε για μάχη και το έδειξε. Δεν κώλωσε από τα πρώτα μαρκαρίσματα, έβγαζε σωστά, έγκαιρα και δυνατά τις μπάλες. Δεν κάθισε να διαπραγματευτεί. Ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την ΑΕΚ με τον τέταρτο και πέμπτο κεντρικό αμυντικό του. Αυτό και μόνο δείχνει πάρα πολλά. Ο Ζαρντίμ επέλεξε μια ενδεκάδα που ζήτημα είναι, αν έχει παίξει μαζί και στο οικογενειακό διπλό. Του βγήκε σχετικά άνετα και μάλιστα, κάθισαν στον πάγκο παίκτες που μπορούν να διανύσουν ποιοτικά χιλιόμετρα και να δώσουν πάρα πολλά.

Καλή η κριτική για τον Ολυμπιακό και ο φθόνος και το «θάψιμο» όσων δεν τον υποστηρίζουν. Όταν όμως αυτή η ομάδα έχει μπροστά τον Μήτρογλου και τον Τζιμπούρ, εκεί μάλλον πρέπει να σταματάει κάθε κουβέντα. Δυο παίκτες που έχουν ο καθένας από είκοσι τρόπους για να σκοράρουν. Ποιότητα για να φτάνει η μπάλα σε αυτούς και μια αμυντική λειτουργία που όσο περνάει ο καιρός, γίνεται όλο και καλύτερη, Ο Ολυμπιακός πατάει καλά τον τελευταίο καιρό. Δεν πιέζει ψηλά, μα αυτό γίνεται από την αρχή της σεζόν.

Το ότι άπαντες περιμένουν από αυτόν να «στολίσει» μια αναμέτρηση, κάπου τον αδικεί. Γιατί υπάρχει και ο αντίπαλος. Αν ο "απέναντι" δεν βοηθάει το παιχνίδι, είναι λίγο άδικο το 100% της ευθύνης για το θέαμα να πέφτει στον πρωταθλητή.

Η τρίτη νίκη την Κυριακή για τους Πειραιώτες, ήταν τα λεφτά που θα βάλουν στην τσέπη. Σε εποχές δύσκολες, ένα 300αρι δεν είναι κι άσχημο, μετά από τις επιτυχίες με Μονπελιέ και ΑΕΚ. Μόνο που τώρα σιγά- σιγά, θα πρέπει να βάζουν στο μυαλό τους τον αγώνα με την Σάλκε. Εκεί θα συναντήσει η ομάδα την επόμενη αληθινά μεγάλη δοκιμασία της…