Το καλοκαίρι του 2013 ήταν σε μεταγραφικό επίπεδο το πιο περίεργο στη σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ. Πατώντας το restart από το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής, με σκοπό την όσο το δυνατόν πιο γρήγορη επιστροφή της στην πρώτη κατηγορία, η Ενωση δυσκολεύτηκε αφάνταστα να προσελκύσει ποδοσφαιριστές που συνδύαζαν αποδεδειγμένη αξία και νεαρή ηλικία, ώστε να αρχίσει την οικοδόμηση της μεγάλης ομάδας του μέλλοντος, όπως την ονειρεύεται ο επικεφαλής της προσπάθειας Δημήτρης Μελισσανίδης.

Έλαβε τουλάχιστον 25-30 αρνητικές απαντήσεις από παίκτες οι οποίοι δεν μπορούσαν αφενός να συμβιβαστούν με την ιδέα της συμμετοχής στη Γ’ Εθνική και αφετέρου να πιστέψουν ή συνειδητοποιήσουν αυτό που πλέον είναι φανερό ότι έρχεται και αφορά στη δημιουργία μίας ομάδας που έχει ως πρωταρχικό στόχο να κάνει άμεσα και πάλι πρωταθλητισμό.

Μοιραία οι υπεύθυνοι του ποδοσφαιρικού τμήματος, συγκεκριμένα ο εκτελεστικός διευθυντής Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο πρώην τεχνικός διευθυντής Νίκος Λυμπερόπουλος και ο προπονητής Τραϊανός Δέλλας, αναγκάστηκαν να εμπιστευτούν αρκετούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι απέτυχαν, είτε λόγω αδυναμίας χαρακτήρα, είτε λόγω μη αγωνιστικής επάρκειας, να πείσουν ότι αξίζουν την προαγωγή τους στο επόμενο επίπεδο της ΑΕΚ.

Τα πράγματα άλλαξαν άρδην κατά τη διάρκεια της σεζόν που ολοκληρώθηκε, καθώς μέσα από τη διαρκή έρευνα των ανθρώπων της Ενωσης και την αναζήτηση ποδοσφαιριστών ικανών να ανταποκριθούν στις υψηλές απαιτήσεις της επόμενης ημέρας, διαπιστώθηκε ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων δέχθηκαν την προσέγγιση, αντιμετώπιζαν την ΑΕΚ ως εξαιρετική προοπτική για τη συνέχιση της καριέρας του.

Έτσι οι υπεύθυνοι του ποδοσφαιρικού τμήματος αποφάσισαν να κινηθούν δυναμικά για τη δημιουργία ενός δυνατού κορμού το οποίο δεν θα αντιμετωπίσει (μέσω της συμμετοχής στη Β’ Εθνική της επόμενης σεζόν) πρόβλημα ανόδου στη μεγάλη κατηγορία, ούτε θα απαιτεί επαναστατικές διαφοροποιήσεις το καλοκαίρι του 2015, όταν οι Κιτρινόμαυροι (όπως θεωρούν ως δεδομένο) θα έχουν ολοκληρώσει την επιστροφή τους στη Σούπερ Λίγκα και θα κληθούν να κάνουν πρωταθλητισμό.

Το Κύπελλο δεν (πρέπει να) είναι ένας αδιάφορος στόχος

Ο Δέλλας καλείται να «χτίσει» τον κορμό και να βρει την κατάλληλη χημεία μεταξύ των παικτών που έχουν αποκτηθεί και εκείνων που θα προστεθούν εντός της τρέχουσας μεταγραφικής περιόδου, ώστε η ΑΕΚ να μην χρειάζεται περισσότερες από 4-5 ποιοτικές προσθήκες το ερχόμενο καλοκαίρι προκειμένου να διεκδικήσει εγχώριους τίτλους.

Ασφαλώς για την Ενωση δεν θα είναι εύκολο να παραβλέψει το θεσμό του κυπέλλου Ελλάδας στον οποίο θα μετάσχει ξανά. Διαθέτοντας ρόστερ επιπέδου Α’ Εθνικής, το οποίο με μία πρώτη ματιά (και ενώ αναμένονται τουλάχιστον 4-5 ακόμα ποιοτικές προσθήκες) θα μπορούσε να σταθεί επάξια στη μεγάλη κατηγορία και να διεκδικήσει θέση στα πλέι-οφ, η ΑΕΚ είναι υποχρεωμένη να προσπαθήσει για την κατάκτηση του τροπαίου, κάτι που άλλωστε υπαγορεύει και η ίδια η φύση της.

Δεν είναι βέβαια αυτός ο πρωταρχικός στόχος της, ωστόσο δεν μπορεί και να τον αγνοήσει, ειδικά αν αποκτήσει γρήγορα ρυθμό, κατανείμει σωστά τους ρόλους και βρει ισορροπία στο παιχνίδι της.

Ακόμα περισσότερο δε αν πετύχει να αποκτήσει νωρίς σημαντικό βαθμολογικό προβάδισμα για την άνοδο στη Σούπερ Λίγκα μέσα από έναν όμιλο με ομάδες που κάθε άλλο θα πρέπει να τρομάζουν την Ενωση η οποία διαθέτει πλέον ρόστερ στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών της έχει αγωνιστεί σε ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Σημειωτέων ότι η ΑΕΚ έχει ήδη προχωρήσει σε 12 μεταγραφές, θα πραγματοποιήσει τουλάχιστον ακόμα 4-5 (με τα ονόματα των Κατσουράνη, Κοροβέση, Κουρμπέλη, Κάλβο και Λάζοβιτς να παίζουν ακόμα δυνατά), ενώ μέχρι χθες είχε προχωρήσει σε 12 αποδεσμεύσεις παικτών.