Ο "Δράκος" του ελληνικού μπάσκετ αποφάσισε σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια να κρεμάσει τη φανέλα και να αποσυρθεί από την ενεργό δράση σε ηλικία 37 ετών.

Κι αφού φυσικά, είχε καταφέρει να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό, αλλά και να οδηγήσει την Εθνική Ανδρών στην κατάκτηση της 5ης θέσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα.

Εκείνο το Σάββατο του 1996 δεν θα το ξεχάσει κανείς... Ούτε ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ούτε οι 11 συμπαίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη, καθώς λίγο μετά τους έξαλλους πανηγυρισμούς μετά το 91-72 επί της Βραζιλίας, στα αποδυτήρια έκλεισε ένα τεράστιο κεφάλαιο του ελληνικού μπάσκετ.

Μόλις η πόρτα έκλεισε στα αποδυτήρια του Τζόρτζια Ντομ, μόνος ένας γνώριζε τι θα επακολουθούσε και δεν ήταν άλλος από τον Παναγιώτη Γιαννάκη που είχε πάρει την απόφασή του. Εκείνη τη μέρα θα έγραφε τον επίλογο μιας τεράστιας καριέρας, με πολλές επιτυχίες, συμμετοχές, πόντους και φυσικά εμπειρίες.

Μπαίνοντας και ο τελευταίος παίκτης στα αποδυτήρια της Εθνικής, ο Γιαννάκης ζήτησε να μιλήσει στους συμπαίκτες του, αυστηρά σε αυτούς. Έτσι κι έγινε... Λίγη ώρα μετά το "κύκνειο άσμα" του, το ανακοίνωνε μέσω μίας λιτής ομιλίας, βγαλμένης από την καρδιά του:

"Θέλω να σας πω ότι ήρθε η ώρα να σταματήσω από την Εθνική. Είναι δύσκολο και το καταλαβαίνετε, αλλά θα μου επιτρέψετε να σας πω δύο λόγια. Φυλάξτε αυτή την ομάδα σαν κόρη οφθαλμού. Η Εθνική είχε, έχει και θα συνεχίσει να έχει επιτυχίες. Πρέπει να αισθάνεστε ότι αυτή η ομάδα είναι η υπερηφάνεια σας, η τιμή σας, ο ίδιος ο εαυτός σας. Πλέον η σκυτάλη περνάει σε εσάς. Να την προσέχετε σαν την ψυχή σας".

Λόγια που αν μη τι άλλο, δεν συνάδουν με όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα με τις αποχωρήσεις. Έχει μείνει στην ιστορία, η φράση του Φάνη Χριστοδούλου που εξέφρασε εκείνη τη στιγμή πιθανόν τα συναισθήματα όλων: "Πω, πω μεγάλε… Τι μας έκανε τώρα; Μας γα…ες!".

Δύο ιερά τέρατα του μπάσκετ

Την ίδια ημέρα, ένας άλλος μεγάλος του παγκόσμιου μπάσκετ, ο Όσκαρ Σμιντ αποφάσισε να βάλει τέλος στην καριέρα του. Ο Βραζιλιάνος θρύλος ασπάστηκε στο κέντρο του γηπέδου τον Παναγιώτη Γιαννάκη που ξέσπασε σε λυγμούς μετά το τέλος του αγώνα, σε ένα ενσταντανέ που έμεινε στην ιστορία. Δυστυχώς όμως αυτή η ιστορική στιγμή δεν έχει αποτυπωθεί από το φακό.

Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Δημήτρη Παπανικολάου, μερικά χρόνια αργότερα όταν κλήθηκε να ανακαλέσει από τη μνήμη του εκείνες τις στιγμές... "Στα αποδυτήρια όλοι κλαίγαμε, από τους μεγαλύτερους, μέχρι τους μικρότερους. Βγάζαμε φωτογραφίες με τον Παναγιώτη.

Αυτό που έκανε ακόμα πιο έντονες τις στιγμές, ήταν η αποχώρηση ακριβώς την ίδια ημέρα και του Όσκαρ από την Εθνική Βραζιλίας. Έχω ακόμα στο μυαλό μου την εικόνα όπου όλοι οι συμπαίκτες του, έχουν γονατίσει μπροστά του και τον τιμούν. Κάτι αντίστοιχο έγινε μετά και στα δικά μας αποδυτήρια".

Έμεινε στην ιστορία ο Γιαννάκης

Με την Εθνική Ομάδα αγωνίστηκε συνολικά 351 φορές, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο Ευρωπαίο παίκτη και φυσικά Έλληνα. Δεύτερος έμεινε ο Φασούλας με 244 συμμετοχές και τρίτος ο Φάνης Χριστούδουλου με 220.

Ο Γιαννάκης, είναι ο πρώτος σκόρερ της Εθνικής μας ομάδας, έχοντας σημειώσει συνολικά 5.309 πόντους και συμμετέχοντας σε 8 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, 3 παγκόσμια πρωταθλήματα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα

Ήταν ο αρχηγός της ομάδας που σήκωσε το τρόπαιο στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το ’87, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου με την Εθνική Ομάδα το 1989 στο Ευρωμπάσκετ του ’89.