Αποστολή εξετελέσθη! Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο στο Πανελλήνιο Εφήβων, με αποτέλεσμα να γίνει η τέταρτη μόλις ομάδας στην ιστορία που κάνει το repeat, μετά τη ΧΑΝΘ (1970, 1971), τον Πανελλήνιο (1984, 1985) και τον Ηλυσιακό (2007, 2008).

Το πιο εντυπωσιακό βέβαια είναι πως αυτό το back to back συνδυάστηκε με το αήττητο... διαρκείας , αφού οι "πράσινοι" μετρούν 54-0 τις τελευταίες δύο σεζόν. Εντυπωσιακό αν μη τι άλλο. Κι αν πέρσι αυτό έμοιαζε (σχεδόν) δεδομένο λόγω της πλειάδας αστεριών που βρίσκονταν στο ρόστερ της ομάδας, φέτος δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως το "τριφύλλι" δεν συμπεριλαμβανόταν μεταξύ των φαβορί για να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου. Πόσω μάλλον να τα καταφέρει δίχως να γνωρίσει ήττα.

Η ομάδα του Κώστα Παπαδόπουλου τα κατάφερε, "έγραψε ιστορία" και πλέον κοιτάζει το μέλλον, αφού τα περισσότερα από τα δώδεκα παιδιά που βρέθηκαν στην Καστοριά θα αναζητήσουν το πρώτο τους επαγγελματικό συμβόλαιο.

Ένα μεγάλο μερίδιο του αήττητου ανήκει στην τετράδα που ξεχώρισε αυτές τις ημέρες στο "Δημήτρης Διαμαντίδης". Ο λόγος για τους Μιχάλη Λούντζη, Χρήστο Ιορδάνου, Κώστα Παπαδάκη και Γιώργο Καλαϊτζάκη. Το καρέ που καθοδήγησε τους "πράσινους" στα τρία ντέρμπι με Προμηθέα Πατρών, Ίκαρο Καλλιθέας και ΠΑΟΚ. Στα παιχνίδια που έκριναν τον τίτλο.

Τι εννοούμε με το "καθοδήγησαν"; Οι τέσσερίς τους σημείωσαν το 87% (!) των πόντων της ομάδας του σε αυτές τις τρεις αναμετρήσεις κάνοντας τη διαφορά.

Το Sport24.gr βρέθηκε στην Καστοριά, είδε από κοντά τις αναμετρήσεις που διεξήχθησαν στην πόλη που γέννησε τον Δημήτρη Διαμαντίδη και σας παρουσιάζει όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τους τέσσερις... σωματοφύλακες του Παναθηναϊκού, αλλά και τους υπόλοιπους παίκτες που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στη διατήρηση των σκήπτρων και τη διεύρυνση του αήττητου ρεκόρ.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΟΥΝΤΖΗΣ

Ο πολυτιμότερος παίκτης της τελικής φάσης ήταν... απολαυστικός. Χωρίς υπερβολές. Η προσφορά του στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού δεν περιοριζόταν στο εκτελεστικό κομμάτι, αφού παρουσιάστηκε εξίσου σημαντικός στο πίσω μέρος του παρκέ. Η σωματοδομή και τα αθλητικά του προσόντα άλλωστε αποτελούν δύο μεγάλα "συν" προκειμένου να μπορέσει να "χτίσει" το όνομά του πάνω στην καλή προσωπική και ομαδική άμυνα. Δεν είναι τυχαίο πως, πέραν των επιθετικών πρωτοβουλιών, αναλάμβανε ουκ ολίγες φορές την αποστολή να "κλειδώσει" τον καλύτερο περιφερειακό της αντίπαλης ομάδας, δείγμα του πολυδιάστατου παιχνιδιού του, όπως επίσης της εξαιρετικής φυσικής του κατάστασης.

Πολλά μπορούν να ειπωθούν επίσης για το τι άλλαξε σε σχέση με την περσινή του παρουσία στο Πανελλήνιο. Γιατί η πρόοδος και η εξέλιξη των παικτών αποτελεί το παν σε αυτές τις ηλικίες. Ε, ο 18χρονος γκαρντ ήταν... άλλος παίκτης. Κυρίως επιθετικά, όπου έβγαζε περισσότερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά στις κινήσεις του. Είναι δεδομένο πως -σε αυτές τις ηλικίες- δεν έχει αντίπαλο στο "ένας εναντίον ενός", όταν αποφασίζει να διεισδύσει στο αντίπαλο καλάθι. Γι αυτό κιόλας τελείωνε με χαρακτηριστική άνεση όλες τις φάσεις που πήγαιναν κοντά στο καλάθι.

Πέρα από αυτό όμως, αξίζει να σημειωθεί πως το κομμάτι στο οποίο βελτιώθηκε περισσότερο από κάθε άλλο είναι το περιφερειακό σουτ. Οι αντίπαλες άμυνες επέλεγαν να στέλνουν τον προσωπικό του αντίπαλο κάτω από το σκριν, με τον πρώην παίκτη του Κρόνου Αγ. Δημητρίου να τις "τιμωρεί" ουκ ολίγες φορές. Ειδικά στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, όπου πέτυχε συνεχόμενα περιφερειακά σουτ στο πρώτο δεκάλεπτο, όταν το "τριφύλλι" έχτισε την υπέρ του διαφορά που κράτησε μέχρι το τέλος.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΙΟΡΔΑΝΟΥ

Η ήρεμη δύναμη του "τριφυλλιού". Όχι γιατί δεν παίρνει πρωτοβουλίες (το κάθε άλλο), αλλά γιατί είναι ο παίκτης - οικονομία της ομάδας του. Δεν θα εκβιάσει προσπάθειες, δεν θα είναι υπερβολικός στην επίθεση. Θα πάρει όσα σουτ του δώσει η αντίπαλη άμυνα, όσες ευκαιρίες βρει μέσα από το παιχνίδι του "τριφυλλιού", υπό τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις.

Βελτίωσε πολύ τα ποσοστά του από την περιφέρεια, την τεχνική του, αλλά και την αυτοπεποίθησή του, αφού κι αυτός φέτος είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι ο πιο παλιός στον Παναθηναϊκό, στον οποίο βρίσκεται εδώ και τέσσερα χρόνια, με τους προπονητές του να έχουν δουλέψει πολύ μαζί του -και σε ατομικό επίπεδο. Η πρόοδός του άλλωστε την τελευταία διετία είναι ραγδαία, σε σημείο που έφτασε να κληθεί στην Εθνική Εφήβων που συμμετείχε στο "Άλμπερτ Σβάιτζερ" πριν από ενάμιση μήνα περίπου.

Το μεγαλύτερο προσόν του; Ο χαρακτήρας. Πολύ χαμηλών τόνων παιδί, που σχεδόν δεν... ακούγεται η φωνή του. Δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν θα δείξει τον δρόμο στους συμπαίκτες του, όταν χρειαστεί. Η παρουσία του στην καλύτερη πεντάδα του Πανελληνίου Εφήβων είναι μια προσωπική δικαίωση για την προσπάθεια που έχει καταβάλει την τελευταία διετία, με την παρουσία του Κώστα Παπαδόπουλου να παίζει καταλυτικό ρόλο στην όλη εξέλιξή του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πέρσι ήταν ο μοναδικός 98άρης με τόσο σημαντικό ρόλο στο rotation των "πρασίνων", σε μια ομάδα που το ταλέντο "ξεχείλιζε", αφού υπήρχαν επίσης οι Αντώνης Κόνιαρης, Μιχάλης Λούντζης και Βασίλης Χαραλαμπόπουλος στις τρεις θέσεις της περιφέρειας.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Ο έτερος της "πράσινης" τριάδας που βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα. Ο -άρτι αφιχθείς από την Triple Crown- πόιντ γκαρντ ήταν ίσως ο πιο αξιόπιστος σουτέρ όλης της διοργάνωσης. Όταν έβρισκε ρυθμό δεν... σταματούσε. Πάνω απ όλα όμως, κάθε σουτ που έβαλε είχε πολύ μεγάλη σημασία. Ειδικά στο παιχνίδι που έκρινε τον τίτλο, με τον ΠΑΟΚ, ήταν καθοριστικός στο τρίτο δεκάλεπτο.

Σε αυτό το διάστημα πέτυχε δέκα πόντους, με δύο συνεχόμενα τρίποντα μάλιστα προς τα τέλη της περιόδου, για να συμβάλλει τα μέγιστα στο +16 (51-35) που έβαλε τις βάσεις για τη μετέπειτα επικράτηση. Εξαιρετικός χειριστής της μπάλας, ικανότατος στο πικ εν ρολ, και σουτέρ που μόλις "ζεσταθεί" μπορεί να κάνει ζημιές. Το πιο σημαντικό στο τελευταίο είναι ότι τα καταφέρνει μετά από ντρίμπλα, στοιχείο που επιτείνει τον βαθμό δυσκολίας των προσπαθειών του.

Η συνολική του εικόνα ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική, με την πρόοδο που έχει δείξει φέτος να είναι πολύ σημαντική. Οι εικόνες που πήρε από την αντρική ομάδα σε συνδυασμό με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε στο εφηβικό, τον βοήθησαν σε μείζονα βαθμό, όντας πλέον έτοιμος να διεκδικήσει εξίσου σημαντικό ρόλο στην Εθνική Εφήβων, που θα κληθεί να υπερασπιστεί το καλοκαίρι το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε πέρσι στον Βόλο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗΣ

Θα μπορούσε να συμπληρώσει το "πράσινο" καρέ στην καλύτερη πεντάδα, αλλά... ατύχησε για λίγο. Η ουσία είναι πως, αν και 99άρης, έδειξε ηγετικά στοιχεία στο παιχνίδι του. Φαίνεται πως του ταιριάζει περισσότερο ο ρόλος του "εκτελεστή", παρά του οργανωτή. Είναι εξαιρετικός spot shooter, "μεγάλωνε" το γήπεδο για τον Παναθηναϊκό με τη συνέπεια που έδειχνε έξω από τα 6μ75.

Είναι μεγάλο κέρδος για το "τριφύλλι" ότι θα τον έχει στο εφηβικό του τμήμα για έναν ακόμη χρόνο αφού εκεί μπορεί να "χτίσει" την ψυχολογία του και τον αγωνιστικό του χαρακτήρα. Οι σωματικές προδιαγραφές του είναι τέτοιες που αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για το πως θα εξελιχθεί και το κατά πόσο θα μπορέσει να διεκδικήσει μία θέση στο rotation της αντρικής ομάδας τα επόμενα χρόνια.

Έχει πολύ καιρό μπροστά του βέβαια, θα πρέπει να κάνει υπομονή, να περάσει πολλές ώρες στο γήπεδο και το γυμναστήριο, αλλά και να πάρει κιλά, αφού είναι πολύ λεπτός ακόμη. Με ύψος κοντά στα 2μ00 όμως και πολύ μακριά χέρια, η πρώτη ύλη υπάρχει και είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετική.

ΟΙ "ΧΡΥΣΟΙ" ΚΑΙ ΑΗΤΤΗΤΟΙ ΕΦΗΒΟΙ

Βαγγέλης Γεωργιάδης (1998, 2μ03): Αποκτήθηκε από τον Πανιώνιο με σκοπό να "απλώσει" το παιχνίδι του Παναθηναϊκού, αφού είναι πολύ καλός τόσο με πλάτη όσο και με πρόσωπο. Αγαπημένη του κίνηση; Να κάνει pop out μετά από σκριν και να εκτελεί για τρεις. Το έκανε με συνέπεια όλη τη χρονιά.

Στέφανος Παπαδόπουλος (1998, 1μ85): Κλασικός σουτέρ, που μπορεί να κάνει "ζημιές" όταν βρει ρυθμό, όπως έγινε στο παιχνίδι με τον Πιερικό Αρχέλαο, όπου είχε 15 πόντους όντας αλάνθαστος (3/3 δίποντα, 3/3 τρίποντα).

Κώστας Κουφόπουλος (1999, 1μ91) : Αριστερόχειρας πλεϊμέικερ με πολλά περιθώρια εξέλιξης. Είναι πολύ μαχητικός, εξαιρετικός πασέρ και με αξιόπιστο σουτ από την περιφέρεια. Αν και ο μικρότερος της αποστολής δεν έδειξε να είναι... ψαρωμένος κάθε φορά που πατούσε το παρκέ. Κρατήστε το όνομά του.

Πέτρος Μαγουλάς (1998, 1μ97): Πολύ καλός στο πίσω μέρος του παρκέ, όπου μπορεί να μαρκάρει από το "1" ως το "4". Βοήθησε σημαντικά στην εφαρμογή του αμυντικού πλάνου που είχε ο Κώστας Παπαδόπουλος, για αλλαγές σε όλα τα σκριν. Δεν είχε πρόβλημα είτε να βγει μακριά από το καλάθι και να μαρκάρει τους αντίπαλους γκαρντ, είτε να αμυνθεί στο λόου ποστ.

Άλφης Πιλάβιος (1999, 1μ98): Δυνατό κορμί, εξαιρετικός αμυντικός και με πολύ καλή αντίληψη του παιχνιδιού. Είχε περισσότερο αμυντικές αποστολές στην Καστοριά, τις οποίες εκπλήρωσε σε ιδανικό βαθμό. Του χρόνου μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντικό στέλεχος της εφηβικής ομάδας.

Κώστας Ρουμελιώτης (1998, 1μ94) : Αθλητικός φόργουορντ, με καλό περιφερειακό σουτ και έφεση στο ριμπάουντ. Μπορεί, ταυτόχρονα, να βοηθήσει στο κατέβασμα της μπάλας, αφού έχει άνεση με αυτή στα χέρια.

Ορέστης Μπέλης (1998, 2μ01): Πραγματικό λαβράκι, αν ψάξει κανείς να μάθει πως τον βρήκε ο Παναθηναϊκός. Για την ακρίβεια, εκείνος βρήκε τους "πράσινους", αφού συμμετείχε σε try out που έγινε τον Ιούνιο του 2014. Η καλή του σωματοδομή και η ανάγκη που υπήρχε τότε για ενίσχυση στη θέση του σέντερ τον οδήγησαν στο να ενταχθεί στο εφηβικό ρόστερ, με την εξέλιξή του να είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Χάρης Κατσούλης (1999, 1μ95): Πρωτάρης κι αυτός στον Παναθηναϊκό φέτος, έχοντας περισσότερο συμπληρωματικό ρόλο στο φετινό ρόστερ. Έχει πολύ καλή επαφή με το καλάθι, καλή αντίληψη του παιχνιδιού και μπορεί να βοηθήσει πολύ την ομάδα του την επόμενη αγωνιστική περίοδο στις δύο θέσεις των φόργουορντ.

TA HIGHLIGHTS ΤΩΝ ΝΤΕΡΜΠΙ

Παναθηναϊκός - Προμηθέας Πατρών 85-62

Παναθηναϊκός - Ίκαρος Καλλιθέας 80-71

Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ 67-52

Photo Credits: Βαγγέλης Στόλης