Λίγες ώρες μετά τη "φιλική" επικράτηση της Λοκομοτίβ Κουμπάν επί του Ολυμπιακού, ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού Αλεξ Μάριτς μίλησε στο Sport24.gr για τη νέα σελίδα στην καριέρα του μετά το " διετές σχολείο με τον Ζοτς", για τον " πολύ ώριμο πια" Νικ Καλάθη και για την επίδραση του Στράτου Περπέρογλου στους "ερυθρόλευκους"…

-Αλεξ τι γίνεται; Πού σε βρίσκουμε;

" Πριν από λίγο τελειώσαμε το δείπνο μας και τώρα έχουμε επιστρέψει στο δωμάτιο, που μοιραζόμαστε εδώ στη Μόσχα με τον… κύριο Καλάθη. Και ξέρεις τις συνήθειές του. Τηλεφωνήματα και συζητήσεις ως το πρωί, υπολογιστές, Skype, αλλά εγώ δεν καταλαβαίνω από αυτά. Θα γυρίσω πλευρό και θα κοιμηθώ για να ξεκουραστώ και να είμαι έτοιμος στο δεύτερο παιχνίδι μας για το τουρνουά Γκομέλσκι".

-Ούτως ή άλλως, θα σε ρωτούσαμε για τον Νικ. Πόσο τον έχει αλλάξει η τριετής θητεία του στον Παναθηναϊκό;

" Ο Νικ είναι πολύ ώριμος πια. Διαβάζει το παιχνίδι και παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα κατέγραψε triple double figure, ενώ και απέναντι στον Ολυμπιακό ήταν πάρα πολύ καλός και ένας από τους πρωταγωνιστές της νίκης μας. Μπορεί κάποιοι να είπαν ότι για την καριέρα του ήταν downgrade η μεταγραφή του στο Κουμπάν, επειδή είναι μικρός και δεν θα αγωνίζεται φέτος στην Ευρωλίγκα, αλλά εκείνος βλέπει μόνο τα θετικά και συνεχίζει να δουλεύει σκληρά για το καλύτερο αποτέλεσμα".

-Αλήθεια, πώς είναι να κερδίζεις τον πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό;

" Είναι πάντα ωραίο να κερδίζεις τον Ολυμπιακό, φίλε. Και γιατί τα τελευταία χρόνια αγωνιζόμουν στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο θέλαμε πάντα να κερδίζουμε τον μεγάλο αντίπαλό μας. Και γιατί είναι ο περυσινός πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά και γιατί είναι πολύ σημαντικό για μια νέα ομάδα, όπως η δική μας, να μπορεί να υποτάξει τον Ολυμπιακό έστω και σε ένα φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας. Αυτό που θα κρατήσω από το παιχνίδι είναι η ανατροπή που κάναμε από τους 14 πόντους.

Οταν προηγείσαι εσύ στο σκορ, όλα έρχονται ευκολότερα. Για να ανατρέψεις, όμως, μια διαφορά απέναντι σε μια τόσο σοβαρή ομάδα και δη πρωταθλήτρια Ευρώπης, χρειάζεται ψυχή και άριστη διαχείριση. Να μην πανικοβληθείς και να φυλάς τις δυνάμεις σου ως το τέλος. Το ίδιο δεν συνέβη και στον περυσινό τελικό της Ευρωλίγκας του Ολυμπιακού με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας; Το πίστεψαν και πέτυχαν την επική ανατροπή"…

-Εχεις, λοιπόν, μια σαφή εικόνα για τον εφετινό Ολυμπιακό. Ποια στοιχεία θα μπορούσες να καταθέσεις;

" Ο Ολυμπιακός είναι σχεδόν η ίδια ομάδα με πέρυσι. Με δύο σημαντικές προσθήκες, όμως. Ειδικά η παρουσία του Στράτου βελτιώνει ακόμη περισσότερο τον Ολυμπιακό. Τον κάνει καλύτερο με την εμπειρία του και την ποιότητά του ως αθλητής. Θεωρώ ότι πήρε έναν πολύ σημαντικό παίκτη από τον Παναθηναϊκό και αυτό θα το διαπιστώσουν όλοι κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Δεν λέω, και ο Μαυροειδής είναι αξιόλογη περίπτωση, αλλά έχοντας μπροστά του τον Χάινς και τον Ντόρσεϊ, ο χρόνος και ο ρόλος του φυσιολογικά θα είναι κάπως περιορισμένοι. Ο κόουτς, βέβαια, του Ολυμπιακού ξέρει καλύτερα".

-Πες μας για σένα. Αισθάνεσαι σαν να ξεκινάς από την αρχή; Οι δύο χρονιές σου στον Παναθηναϊκό με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς γνωρίζουμε ότι δεν ήταν καθόλου εύκολες. Εσύ, ειλικρινά, πώς το αισθάνεσαι; Ως χάσιμο δύο χρόνων ή ως ένα σχολείο για… μεγάλα παιδιά, 28 ετών;

(γελάει) " Γελάω έτσι όπως το θέτεις. Σχολείο για μεγάλα παιδιά, ε; Σε λίγες ημέρες κλείνω τα 28, μεγάλωσα πια. Αλλά έμαθα! Ξέρεις τι συμβαίνει; Δεν θα πω ψέματα. Πέρασα αρκετές δύσκολες στιγμές με τον κόουτς Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό. Η νοοτροπία μου, όμως, είναι να κρατάω πάντα τα θετικά σε ό,τι κάνω, όχι μόνο στην καριέρα, αλλά και στη ζωή μου. Αγωνίστηκα στη μεγαλύτερη ομάδα της Ευρώπης, δίπλα στον καλύτερο προπονητή που υπάρχει και σε ορισμένους από τους κορυφαίους παίκτες. Αυτά δεν τα λέω μόνο εγώ, αλλά όλοι όσοι ξέρουν μπάσκετ. Οπότε για μένα ήταν όντως ένα μεγάλο σχολείο ο Παναθηναϊκός.

Σίγουρα οι τραυματισμοί μου με άφησαν αρκετά πίσω, ίσως να έκανα και εγώ τα λάθη μου. Ποιος ξέρει; Θα συμφωνήσω, όμως, με αυτό που είπες περί επανεκκίνησης. Στο Κουμπάν αισθάνομαι σούπερ, φίλε. Παίζω καλά και βοηθάω την ομάδα μου. Και το ευχαριστιέμαι. Εχω και τον Νικ και όλο αυτό με βοηθάει πολύ, γιατί είναι ωραίο να έχεις στην ομάδα και στο ίδιο δωμάτιο έναν πρώην συμπαίκτη σου, με τον οποίο μπορείς και επικοινωνείς τέλεια. Ο στόχος μου είναι να ξαναγίνω ο Μάριτς που ξέρατε και θέλω να πιστεύω πως θα τα καταφέρω"…

-Από τον εφετινό, ολοκαίνουργιο Παναθηναϊκό έχεις σχηματίσει εικόνα;

" Δυστυχώς, όχι. Δεν έχει τύχει να τους δω, οπότε δεν έχω εικόνα της φετινής ομάδας. Γνωρίζω αυτό που ξέρουν όλοι, ότι άλλαξε το ρόστερ κατά τα δέκα δωδέκατα, επομένως θα χρειαστεί λίγος καιρός προσαρμογής. Δεν τον φοβάμαι, όμως, τον Παναθηναϊκό. Οσο διαφορετικός και αν είναι από πέρυσι, έχει τη δυναμική, ώστε να βρει τα πατήματά του και να είναι πολύ ανταγωνιστικός σε όλες τις διοργανώσεις. Ισως το λέω αυτό, γιατί τρέφω αισθήματα για αυτή την ομάδα.

Γιατί παίζουν ακόμη ο Διαμαντίδης και ο Τσαρτσαρής, που είναι φιλαράκια και δικά μου και του Νικ. Στην πράξη μπορεί να υπάρξουν δυσκολίες, αλλά οι μεγάλες ομάδες έχουν τον τρόπο να τις διαχειριστούν. Το βέβαιον είναι ότι θέλω το καλό τους και θέλω μέσα από αυτή τη συνέντευξη να τους ευχηθώ καλή επιτυχία"…