Μία συγκινητική συνέντευξη παραχώρησε ο Κώστας Καϊμακόγλου στο "Βήμα της Κυριακής" και τον Κώστα Σωτηρίου, λέγοντας πως το γεγονός που σημάδεψε την καριέρα του ήταν ο θάνατος της μητέρας του.

Παράλληλα, αναφέρθηκε και στις φετινές μάχες με τον Ολυμπιακό, τη σχέση του με τον Ομπράντοβιτς αλλά και τη διαίσθησή που έχει σχετικά με την παραμονή των αδερφών Γιαννακόπουλου στο τιμόνι του Παναθηναϊκού.

Αναλυτικά, η συνέντευξη του Κώστα Καϊμακόγλου:

-Σε όλη την αθλητική σου διαδρομή, που θα μπορούσε να αποτελεί τον ορισμό του «overachiever», εκείνου δηλαδή που ξεπέρασε τις δυνάμεις του, ποιο γεγονός σε έχει σημαδέψει περισσότερο;

"Το γεγονός που με έχει σημαδέψει περισσότερο δεν είναι αθλητικό, αλλά ο θάνατος της μητέρας μου πριν από τριάμισι χρόνια. Ημουν, μάλιστα, τραυματίας και δεν θα ταξίδευα με την πρώην ομάδα μου, το Μαρούσι, στην Κύπρο, λες και ήταν γραφτό, για να συμπαρασταθώ στην οικογένειά μου. Θυμάμαι ότι με ειδοποίησε ο πατέρας μου και μέσα σε ένα τέταρτο διακτινίστηκα με το αυτοκίνητο από το Μαρούσι στον Πειραιά".

-Πρέπει να ήσουν υπερβολικά «δεμένος» με τη μητέρα σου και να έκανες αρκετό καιρό να συνέλθεις...

"Δεν το έχω πει ποτέ, αλλά από τότε παίζω για εκείνη! Οταν αγωνίζομαι, έχω πάντα μαζί μου το φυλαχτό σε σχήμα καρδιάς με τη φωτογραφία της, το οποίο τοποθετώ στην κάλτσα μου για να με προσέχει. Δεν το βγάζω ποτέ, γιατί θέλω να αισθάνομαι την παρουσία της μητέρας μου όση ώρα βρίσκομαι στον αγωνιστικό χώρο. Είναι και ένας φόρος τιμής, γιατί μετά τον θάνατό της, η καριέρα μου απογειώθηκε. Ευρωμπάσκετ και χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική Ανδρών, μεταγραφή και κατάκτηση της Ευρωλίγκας με τον Παναθηναϊκό. Της είχα αφιερώσει, μάλιστα, το τρόπαιο που πήραμε στη Βαρκελώνη, αλλά υπάρχουν αμέτρητες στιγμές που ψιθυρίζω μέσα μου... α ρε μάνα, πόσο θα ήθελα να σε είχα εδώ;"...

-Οταν ξεκινούσες να ασχολείσαι με το μπάσκετ, είχες φανταστεί ότι κάποτε θα αγωνιζόσουν στον πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό, την κατά πολλούς κορυφαία ευρωπαϊκή ομάδα της τελευταίας 15ετίας;

"Όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι μπορώ να παίξω μπάσκετ, έθεσα ως στόχο να αγωνιστώ κάποτε σε μια μεγάλη ομάδα. Ποτέ, όμως, δεν είχα πει ποια θα ήθελα να είναι αυτή. Οταν αναδείχθηκα πρωταθλητής Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό, όλο αυτό ήταν πέρα από τα όνειρά μου. Τα όνειρά μου έφταναν στο να παίξω μπάσκετ, να ακολουθήσω τον δρόμο των αθλητών που είχα σε αφίσες στο δωμάτιό μου και να μην τεμπελιάσω ποτέ, να μην σταματήσω να θεωρώ ότι εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Δεν είχα φανταστεί τίτλους στην Ελλάδα και ειδικά στην Ευρώπη. Από την άλλη, όμως, δεν έβαζα και ποτέ ταβάνι στα όνειρά μου".

-Υπήρξαν στιγμές που να βρέθηκες πραγματικά κοντά σε κάποιον από τους «αιώνιους» του ελληνικού αθλητισμού; Οσο ακόμη αγωνιζόσουν στο Μαρούσι, ή νωρίτερα στη Νήαρ Ηστ.

"Μην γελάσετε, αλλά όταν έπαιζα στο εφηβικό τμήμα των Κυρίαρχων Παλιάς Κοκκινιάς, είχε εκφράσει ενδιαφέρον για μένα ο Ολυμπιακός, αλλά δεν είχε τη διάθεση να δώσει χρήματα στον σύλλογό μου και έτσι η μεταγραφή δεν έγινε ποτέ. Κατά τη διάρκεια της περιόδου 2009-10, μετά την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου, ήταν η σειρά του Παναθηναϊκού να χτυπήσει την πόρτα της πρώην ομάδας μου, του Αμαρουσίου, αλλά έκρινα ότι δεν θα με ωφελούσε να παίξω μόνο στην Ευρωλίγκα και να μην έχω δικαίωμα συμμετοχής στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ετσι αποφάσισα να μείνω στο Μαρούσι και νομίζω ότι έπραξα το σωστό".

-Προ ημερών, εκστασιασμένος από το κάρφωμα του Μπλέικ Γκρίφιν, ο Ντιρκ Νοβίτσκι έγραψε στο «Twitter» ότι τέτοιες φάσεις τον κάνουν να πιστεύει πως παίζει... άλλο άθλημα από τον άσο των Κλίπερς. Εσύ το βίωσες αυτό στον Παναθηναϊκό και πότε άρχισες να θεωρείς τον εαυτό σου κομμάτι της ομάδας;

"Το μπάσκετ του Παναθηναϊκού δεν ήταν πολύ μακριά από αυτό που μπορούσα να καταλάβω, αλλά από την πρώτη στιγμή συνειδητοποίησα ότι για να εφαρμόσεις στο παρκέ τη φιλοσοφία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, απαγορεύεται να χάσεις τη συγκέντρωσή σου. Είσαι υποχρεωμένος να έχεις ενεργοποιημένες τις αισθήσεις σου σε άμυνα και επίθεση και να μην χαλαρώνεις ποτέ. Και φυσικά χρειάζεσαι χρόνο για να αφομοιώσεις τη φιλοσοφία του.

Στη δική μου περίπτωση, άρχισα να πιστεύω ότι έχω θέση στον Παναθηναϊκό γύρω στα μέσα Ιανουαρίου του 2011. Οταν στο παιχνίδι με τη Λιέτουβος στο Βίλνιους της Λιθουανίας, ο κόουτς με άφησε στο παρκέ για 19 λεπτά σερί. Οποιος το έχει κάνει αυτό με τον Ομπράντοβιτς, μπορεί να καταλάβει τι εννοώ. Από κάποιο σημείο και έπειτα, τα πόδια σου τρέμουν από την κούραση και όμως, η δύναμη της εμπιστοσύνης σου δίνει φτερά".

-Ποια είναι η συμβουλή του κόουτς Ομπράντοβιτς που δεν πρόκειται να ξεχάσεις ποτέ; Είναι αλήθεια ότι μετά την ήττα από την Καβάλα ο «Ζοτς» σάς μίλησε λες και είναι η τελευταία χρονιά όλων στον Παναθηναϊκό; Αυτό το ζήτημα, της ενδεχόμενης αποχώρησης της οικογένειας Γιαννακόπουλου, σάς απασχολεί;

"Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μια μόνο συμβουλή. Κάθε φορά που μιλάει, οι κουβέντες του έχουν νόημα. Είτε απευθύνεται σε σένα, είτε στον συμπαίκτη σου, πρέπει να τον ακούσεις, να πάρεις την πληροφορία και να την αποθηκεύσεις στον σκληρό δίσκο σου, γιατί είναι σίγουρο πως θα ευεργετηθείς.

Οι οδηγίες που σου δίνει θα σε κάνουν σίγουρα καλύτερο παίκτη. Οσο για την ενδεχόμενη αποχώρηση της οικογένειας Γιαννακόπουλου, σαφώς και έχει συζητηθεί μεταξύ των παικτών, αλλά αυτή η ανησυχία έχει συχνά τη μορφή χαβαλέ και πειραγμάτων μεταξύ μας. Απλούστατα γιατί κανείς δεν θέλει να πιστέψει πως αυτοί οι άνθρωποι, που λατρεύουν τον Παναθηναϊκό, θα αποχωρήσουν το καλοκαίρι.

Δεν βλέπεις συχνά δύο ανθρώπους, που βρίσκονται κοντά ή έχουν ξεπεράσει τα 80 χρόνια, να έρχονται στο... κατεψυγμένο ΟΑΚΑ για να δουν την προπόνηση και να μας δώσουν τις ευχές τους για τον επόμενο αγώνα. Οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι αποτελούν ένα τεράστιο παράδειγμα για όλους όσοι αγαπούν πραγματικά κάτι. Η διαίσθησή μου, μάλιστα, λέει ότι δεν θα φύγουν από τον Παναθηναϊκό και μακάρι να δικαιωθώ"...

-Ποια είναι η αίσθησή σου για τους εφετινούς τελικούς με τον Ολυμπιακό; Συμφωνείς με την άποψη ότι ο ανταγωνισμός θα είναι υψηλότερος σε σχέση με προηγούμενα χρόνια;

"Αυτό πιστεύω κι εγώ! Οι πολλοί, βέβαια, οι οποίοι δεν γνωρίζουν καλά τις ιδιαιτερότητες του αθλήματος και κρίνουν βάσει των ονομάτων, έχουν υποτιμήσει τον εφετινό Ολυμπιακό. Οποιον και αν συναντώ στον δρόμο, μου λέει ότι φέτος θα πάρουμε το πρωτάθλημα πιο εύκολα από ποτέ. Προσωπικά, δεν πέφτω στην παγίδα. Θεωρώ ότι οι τελικοί θα είναι πολύ σκληροί και αυτό γιατί ο Ολυμπιακός έχει φέτος ένα μεγάλο προσόν.

Παίζει πολύ καλή άμυνα, αν όχι σε όλους, στους περισσότερους αγώνες και αυτός είναι ο βασικός προσανατολισμός του. Στην επίθεση μπορεί να έχει λιγότερες λύσεις από προηγούμενα χρόνια, αλλά η παρουσία του Βασίλη Σπανούλη, δεν μπορεί να σε αφήνει χαλαρό. Ας μην βιαζόμαστε, όμως, να φτάσουμε στους τελικούς. Την ερχόμενη Πέμπτη θα υποδεχτούμε τη Φενέρμπαχτσε στο ΟΑΚΑ και τρεις ημέρες αργότερα, την Κυριακή, θα πάμε στο ΣΕΦ για να αντιμετωπίσουμε τον Ολυμπιακό. Αυτά τα ματς είναι η ζωή μας...".