Μια μέρα τους, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι όλη η καριέρα κάποιων άλλων. Η ζωή τους, ένα πακέτο πούρα. Γιατί ένα τσιγάρο (που τραγουδούσε και ο αείμνηστος) δεν φτουρά ούτε για τον πρόλογο όσων έχουν γευτεί, ως επαγγελματίες παίκτες.

Και επειδή μπάλα είναι και γυρίζει, ο Τζος Πάουελ και ο Σάσα Βούγιασιτς έμελλε να συναντηθούν στην Ευρώπη, για πρώτη φορά μετά τα δυο δαχτυλίδια που φόρεσαν, ως μέλη των Λέικερς στα πρωταθλήματα του 2009 και του 2010. Οχι ως συμπαίκτες. Ως αντίπαλοι

Το μπέρδεμα

Η συνάντηση τους έξω από το ΣΕΦ, μετά το 1-0 του Ολυμπιακού, απέδειξε πως αυτά που τους ενώνουν θα είναι πάντα πολλά περισσότερα από εκείνα που τους χωρίζουν. Έτυχε να βρεθούμε στη μέση αυτής της αντάμωσης, με τον Βούγιασιτς -ως γνήσιος τζέντλεμαν- να χαιρετά πρώτα εγκάρδια τη σύζυγο Πάουελ, πριν γυρίσει στον... άνδρα του σπιτιού για να τον ενημερώσει « προσπαθούσα να έλθω για την κάλυψη σου και ο Πρίντεζης όλο έσπρωχνε, έσπρωχνε, έσπρωχνε... Απηύδησα και του είπα «man, είναι ο συμπαίκτης μου». Και μου απάντησε «δικός μου συμπαίκτης είναι», με τον 30χρονο πάουερ φόργουορντ/σέντερ να χαμογελά και να τον αγκαλιάζει, ρωτώντας τον τι κάνει, πώς περνά...

«Δεν είναι φίλος μου, είναι μ@λ@κ@ς!»

Κάπου εκεί (σε μια καθαρή περίπτωση διακριτικότητας), κάναμε κάποια βήματα πιο πέρα (να τα πουν λίγο οι άνθρωποι), πριν ζητήσουμε και από τους δυο να μας απαντήσουν σε κάποιες ερωτήσεις. Οι πρώτες απαντήσεις του 29χρονου γκαρντ δόθηκαν υπό... το αυστηρό βλέμμα του Πάουελ (αυτό που οι Αμερικανοί λένε περιγράφουν ως «he gave him the look»), για να ξεσπάσει σε γέλια ο Βούγιασιτς πριν διαβεβαιώσει ότ ι «ο Τζος είναι καταπληκτικό παιδί. Πήραμε κάποια πρωταθλήματα μαζί, περνώντας πολύ ωραία! Διασκεδάσαμε πολύ εκείνα τα χρόνια. Είναι εκπληκτικός παίκτης και σημαντική προσθήκη για τον Ολυμπιακό. Ελπίζω βέβαια, να τον νικήσω».

Μα, δεν είναι φίλοι; « Όχι! Την ώρα του αγώνα είναι μαλάκας!», μας διευκρίνισε, λέγοντας εις άπταιστη ελληνική την πιο διαδεδομένη λέξη της γλώσσας μας, που σίγουρα του την έχει μάθει ο αθεόφοβος Νίκος Παπαϊωάννου.

Η επιστροφή του Σλοβένου από τον τραυματισμό στον αριστερό ώμο (στο ματς με την ΤΣΣΚΑ, στις 22/2) δεν ήταν ακριβώς η ιδανική. «Βγήκα από το ρυθμό μου, είναι η αλήθεια, αλλά τώρα αισθάνομαι μια χαρά. Ηλθαμε στον Πειραιά για να παίξουμε με τους πρωταθλητές και να προσπαθήσουμε να... πάρουμε κάτι από αυτούς. Χάσαμε το πρώτο παιχνίδι. Παρ' ότι όμως, παίξαμε άσχημα, μείναμε στη διεκδίκηση έως το τέλος. Τώρα, θα πρέπει να κάνουμε αυτά που χρειάζονται για να υλοποιήσουμε το στόχο μας και να «κλέψουμε» ένα παιχνίδι, ώστε να πάρουμε εμείς το πλεονέκτημα όπως επιστρέφουμε στο «σπίτι» μας. Και εκεί, να «πάρουμε» τη σειρά

Τι θα αλλάξει στο παιχνίδι της Εφες; « Πρέπει να δούμε τα στατιστικά, να καταλήξουμε στο τι μας πλήγωσε και να το αντιμετωπίσουμε. Ο Πρίντεζης θα είναι ο πρώτος στόχος. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να «σβήσουμε» τους οπαδούς. Εδώ οι φίλαθλοι είναι πολύ καλοί για την ομάδα τους, τους κρατούν στο παιχνίδι και «βάζουν»πίεση σε εμάς. Πρέπει να τους κάνουμε να... μη φωνάζουν και θα είμαστε καλά. Αν παίξουμε ως ομάδα, μπορούμε να κάνουμε φανταστικά πράγματα. Αν όλοι είμαστε στην ίδια σελίδα (... δηλαδή αν έχουν κοινή νοοτροπία και πλάνο), μπορούμε να εκπλήξουμε πολύ κόσμο».

«Είναι εχθρός»

Την... κουβέντα που είπε (φυσικά χαριτολογώντας) ο Βούγιασιτς, από το στόμα του Τζος Πάουελ δεν την ακούσαμε. Αυτό που ακούσαμε είναι ότι « γενικά, είναι φίλος μου. Μέχρι το τέλος της σειράς όμως, είναι εχθρός μου». Η αλήθεια είναι ότι δεν βλέπουμε τόσους πρωταθλητές του ΝΒΑ στο ίδιο γήπεδο, συχνά. «Και ο Σάσα και ο Τζόρνταν (Φάρμαρ) είναι εκπληκτικά παιδιά και καλοί παίκτες. Παίζουν σε μια πολύ καλή ομάδα, που είναι ικανή για όλα. Αρα, πρέπει να είμαστε προσεχτικοί. Η αλήθεια είναι ότι πάντα έχει πλάκα να βρισκόμαστε στο ίδιο γήπεδο, έστω και ως αντίπαλοι».

Επί της πρεμιέρας, ο σέντερ των πρωταθλητών στάθηκε στο ότι « παρά τα λάθη μας, ήμασταν δυνατοί και επιθετικοί στην άμυνα και συνεχίσαμε να παλεύουμε έως το τέλος. Επιθετικά, ως ομάδα δεν κάναμε και το καλύτερο παιχνίδι μας. Βρήκαμε ωστόσο, τον τρόπο να κάνουμε τη δουλειά μας», στην πρεμιέρα που πάντα έχει μια ιδιαιτερότητα. «Το πρώτο παιχνίδι κάθε σειράς είναι πάντα δύσκολο, καθώς είναι πάντα σημαντικό να το «πάρεις», πολλώ δε όταν έχεις το πλεονέκτημα της έδρας. Τα καταφέραμε και τώρα θέλουμε να «κουβαλήσουμε» το momentum στο παιχνίδι της Παρασκευής, ενώ μετά ανυπομονούμε να βρεθούμε στο δικό τους γήπεδο για να... συνεχίσουμε τα δικά μας».

Παρεμπιπτόντως, έως τα πλέι οφ, ο Ολυμπιακός είχε καλύτερο ρεκόρ μακριά από το ΣΕΦ απ' ό,τι είχε εντός. «Αυτό αποδεικνύει ότι έχουμε την αυτοσυγκέντρωση που απαιτείται για να φεύγουμε νικητές μακριά από το «σπίτι» μας. Αυτό πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε και θα είμαστε μια χαρά». Οι της Εφές πήραν τους περισσότερους πόντους, μέσα από τη ρακέτα. Υπήρχε μια... δυναμική στο ζωγραφιστό, στην οποία έπρεπε να αντεπεξέλθει (και το έκανε, ιδιαίτερη στο πρώτο δεκάλεπτο). « Δεν ήταν δύσκολο. Αυτό που έχει πάντα σημασία είναι να είσαι σίγουρος πως θα είσαι εκεί να βοηθήσεις, όταν αυτό απαιτεί το παιχνίδι. Κάποιες φορές ωστόσο, αυτό δεν είναι δυνατό. Τότε οφείλουμε να μένουμε πιστοί στο πλάνο και να βρίσκουμε άλλον τρόπο να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Αν ακολουθούμε το πλάνο, θα είμαστε μια χαρά».

*Οταν έγιναν οι Πάουελ και Βούγιασιτς πρωταθλητές με τους Λέικερς, έγινε μαζί τους και ο Τζόρνταν Φάρμαρ -συμπαίκτης μετέπειτα του Σλοβένου στους Νετς και τώρα στην Εφες. Ατυχώς... δεν έτυχε να περάσει από δίπλα τους, για να δούμε πώς είναι οι σχέσεις τους (και να τον υποβάλουμε και αυτόν σε ερωτήσεις). Υποθέτουμε ωστόσο, ότι... ισχύουν τα ίδια