Κατ' αρχήν να πούμε ότι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς δεν θέλησε να εκμεταλλευτεί την εκπληκτική σεζόν που έκανε με τον Ολυμπιακό κι απέφερε τους δύο πιο σημαντικούς τίτλους, αρνούμενος την πρόταση που του έγινε για τα επόμενα δύο χρόνια...

Κι αυτό είναι στα συν του... Γιατί πολύ απλά, κύριος ήρθε και κύριος έφυγε από τον Ολυμπιακό. Οποιοσδήποτε άλλος, θα έμενε στον πάγκο των "ερυθρολεύκων" για όσο του το επέτρεπαν οι καταστάσεις.

Διαβάστε και το άρθρο του Μάνου Μίχαλου για το κεφάλαιο "προπονητής Ολυμπιακού".

Ο Ίβκοβιτς πάντως αποφάσισε να αποχωρήσει με το κεφάλι ψηλά, όντας πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδας, χωρίς κανένας να μπορεί να του προσάψει κάτι.

Αυτά για αρχή... Στα 32 (!) χρόνια προπονητής του καριέρας πήρε πολλούς τίτλους, πέτυχε πολλά πράγματα, έφτιαξε ομάδες από το μηδέν, έδειξε στους νεαρούς το δρόμο αλλά και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να δουλεύουν.

Διατέλεσε δύο φορές προπονητής του Ολυμπιακού και ήταν εκείνος που και τις δύο φορές τον έφτασε μέχρι την κορυφή της Ευρώπης. Κανείς άλλος δεν τα κατάφερε, όσο κι αν προσπάθησε, όποιο ρόστερ κι αν είχε...

Με την υπομονή και την επιμονή του όμως ο Ίβκοβιτς τα κατάφερε... Σημαντικό ρόλο στη φετινή πορεία του Ολυμπιακού, έπαιξαν οι πιτσιρικάδες που είχε στο ρόστερ του, αλλά για να γίνει αυτό, μεσολάβησαν πολλές ώρες σκληρής δουλειάς με τον προφέσορα του είδους, Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Ο τελευταίος έμεινε συνολικά στον Ολυμπιακό πέντε χρόνια, στα οποία κατέκτησε δύο Κύπελλα (1997, 2011) αλλά και δύο πρωταθλήματα Ελλάδας (1997, 2012) και φυσικά δύο κούπες Ευρωλίγκας (1997, 2012).

Με βάση τον αριθμό των τίτλων, την πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό (1996-97) ήταν πιο πετυχημένος, καθώς κατέκτησε το "triple crown" με τους "ερυθρόλευκους", ωστόσο όλοι κατανοούν ότι με βάση το υλικό και το πως ξεκίνησε η σεζόν για τον Ολυμπιακό, η κατάκτηση της Ευρωλίγκας και του ελληνικού πρωταθλήματος ήταν μεγαλύτερες επιτυχίες.

Triple crown στην πρώτη του σεζόν

Το καλοκαίρι του 1996, ο Γιάννης Ιωαννίδης παραχωρώντας επίσημη συνέντευξη Τύπου εξήγησε στους εκπροσώπους του Τύπου, γιατί έφυγε από τον Ολυμπιακό και οι "ερυθρόλευκοι" έμπαιναν αυτομάτως στη διαδικασία αναζήτησης του αντικαταστάτη του.

Κι αυτός βρέθηκε μετά από λίγο καιρό στο πρόσωπο του Ντούσαν Ίβκοβιτς ο οποίος είχε οδηγήσει σε μία εξαιρετική σεζόν τον Πανιώνιο, με τους "κυανέρυθρους" να παίζουν εκπληκτικό μπάσκετ και να προκαλούν τον κόσμο να τους παρακολουθεί. Ο Σωκράτης Κόκκαλης τον εμπιστεύτηκε και δεν το μετάνιωσε...

Στην πρώτη του χρονιά στον Ολυμπιακό, κατέκτησε το "triple crown" και ο κόσμος τον λάτρεψε για το γεγονός ότι έδωσε στην ομάδα τη δυνατότητα να διαδεχθεί τον Παναθηναϊκό στην κορυφή της Ευρώπης.

Τις δύο επόμενες χρονιές, ο Ολυμπιακός έχασε το πρωτάθλημα από τον Στογιάκοβιτς το 1998 και τον Παναθηναϊκό του Σούμποτιτς μέσα στο ΣΕΦ, αλλά ο Ίβκοβιτς έφυγε αφού πρώτα είχε εξαντλήσει το συμβόλαιό του με τους "ερυθρολεύκους".

"Μάγκας" ο Ίβκοβιτς

Έντεκα χρόνια μετά την αποχώρησή του από το λιμάνι (το καλοκαίρι του 1999), ο Ιβκοβιτς επέστρεψε στον Ολυμπιακό για να τον οδηγήσει σε νέες επιτυχίες, ανάλογες με εκείνες του 1997 και τα κατάφερε μια χαρά...

Οι αδερφοί Αγγελόπουλου τον εμπιστεύτηκαν σε μία δύσκολη στιγμή για τον σύλλογο (μετά την αποχώρηση του Γιαννάκη και την απώλεια Ευρωλίγκας και πρωταθλήματος) επιλέγοντάς τον από μία μακριά λίστα προπονητών.

Σε ηλικία 67 ετών, ο Ίβκοβιτς αποδέχτηκε την πρόκληση, παρ' ότι ήταν ήδη στην Εθνική Σερβίας κι επέστρεψε στην ομάδα με την οποία είχε κατακτήσει την μοναδική Ευρωλίγκα της καριέρας του.

Στην πρώτη του χρονιά της δεύτερης θητείας στον Ολυμπιακό, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έδειξε ότι μπορούσε να κοντράρει τον κουμπάρο του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Η δήλωσή του ότι "πλέον ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει πλεονέκτημα στον πάγκο, όπως τα προηγούμενα χρόνια"... κάρφωνε τον Γιαννάκη, αλλά αποδείχθηκε αληθινή.

Το πρωτάθλημα του 2011 ο Ολυμπιακός το έχασε στις λεπτομέρειες και τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, ο Ολυμπιακός αναδείχθηκε τόσο πρωταθλητής Ελλάδας όσο και Ευρώπης, επιστρέφοντας στην κορυφή μετά από 15 ολόκληρα χρόνια.

Οι δύο τίτλοι αυτοί ήρθαν μετά από σκληρή δουλειά, μεγάλη βελτίωση κατά τη διάρκεια της σεζόν και τη "μαγκιά" του Ίβκοβιτς που πίστεψε στους παίκτες του και τους προετοίμασε τόσο καλά για να πανηγυρίσουν Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα.