Στην ομάδα της καρδιάς του επέστρεψε μετά από 22 χρόνια ο θρύλος Νίκος Γκάλης, ο οποίος αναλαμβάνει ρόλο συμβούλου στον Άρη, όπως γνωστοποίησε μέσω ανακοίνωσης της η ΚΑΕ της ομάδας.

Σε συνέντευξη του στην "Αrena Press", o γίγαντας που έχει γράψει ιστορία με την φανέλα του Άρη μιλά εφ' όλης της ύλης για την επιστροφή του στο σύλλογο. Δηλώνει έτοιμος να βάλει τα δυνατά του για να βοηθήσει να φτάσει ο Άρης και πάλι στην κορυφή, καλώντας τον κόσμο να στηρίξει την προσπάθεια της ομάδας.

Διαβάστε τι δήλωσε:

Για την επιστροφή του στον ΑΡΗ: " Θα προτιμούσα να επιστρέψω σαν παίκτης, αλλά ακόμη η ομάδα δεν έχει αποκτήσει καινούργιο προπονητή και δεν ξέρουμε αν θα με ήθελε (γέλια…). Ήταν κάτι που ήθελα να κάνω, ήταν μια απόφαση καρδιάς για μένα, γιατί πείστηκα από τον Λευτέρη τον Αρβανίτη, που είναι πολύ καλό παιδί, ότι ο Άρης πραγματικά κινδυνεύει και χρειάζεται την βοήθεια όλων μας".

Για το αν η δική του συμβολή θα ενισχύσει την ομάδα: "Τα προβλήματα του Άρη είναι πολλά και δεν μπορούν να λυθούν από έναν ή δυο ανθρώπους. Χρειάζεται συστράτευση όλων των Αρειανών, να βοηθήσει ο καθένας όσο μπορεί από την πλευρά του".

Για τους λόγους που πείστηκε να συμμετέχει: "Ο κόσμος με λάτρεψε γι’ αυτό που ήμουν μέσα στο γήπεδο. Ήταν πάντα ειλικρινής μαζί μου, γιατί έβλεπε ότι ήμουν και εγώ πάντα ειλικρινής μαζί του. Εγώ πάντα ήμουν και είμαι εδώ για τον Άρη".

Για τον νέο ρόλο που θα αναλάβει στην ΚΑΕ: "Συμβουλευτικός, καθαρά. Ότι πιστεύει η διοίκηση πως μπορώ να το κάνω για να βοηθήσω την ομάδα, είμαι διατεθειμένος να το κάνω".

Για την κατάσταση στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ: "Φυσικά και με στεναχωρεί η κατάσταση. Μπορεί να μην είμαι ποδοσφαιρικός, αλλά ο Άρης είναι μια μεγάλη ομάδα και θα τον βρει ξανά τον δρόμο του. Εγώ για τον κόσμο στεναχωριέμαι, γιατί δεν του αξίζει να περνά τέτοιες καταστάσεις".

Για την απόφαση του να μην ασχοληθεί με την πολιτική: "Είναι θέμα φιλοσοφίας. Αν ήθελα να ασχοληθώ θα το είχα κάνει. Αλλά δεν μου ταιριάζει ο ρόλος του πολιτικού. Εγώ, σαν αθλητής, έμαθα να καθορίζω τις τύχες μου και τις τύχες της ομάδας μου, βασιζόμενος στα δικά μου χέρι".

Για την βραδιά της 7ης Μαίου: "Πέρασε ένας χρόνος και κάτι και μοιάζει σαν να ήταν χθες. Θυμάμαι τα πάντα και με λεπτομέρειες. Ένιωσα όλη την συγκίνηση και την αγάπη του κόσμου και φυσικά, δεν ήταν δυνατόν να μην συγκινηθώ".