Πρώτα βγαίνει η ψυχή... και μετά τα διαβατήρια που έχεις,από μέσα σου. Βέβαια, αυτό είναι ένα θέμα λίγο ιδιαίτερο για τον Εμίρ Πρέλντζιτς. Γιατί; Μια στιγμή να σας εξηγήσουμε.

Ο κύριος που έβαλε την Τουρκία στις 8 καλύτερες ομάδες του κόσμου (μπορείτε να δείτε το σχετικό video), είναι ο μόνος που στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου δεν έχει να πει τίποτα. Δεν έχει να ψελλίσει κάτι, γιατί δεν γεννήθηκε στα εδάφη της γείτονας. Γεννήθηκε στην πόλη Ζένιτσα, της Βοσνίας. Όταν ήταν ακόμα μέλος της Γιουγκοσλαβίας (6/9/1987).

Η ιστορία του (ως επαγγελματία) ξεκινά από το πρωτάθλημα της Βοσνίας (2003-04), για να συνεχιστεί στη Σλοβενία και την Triglav Kranj (2004-05), οπότε έγιναν και δύο τα διαβατήρια του. Ένα του τόπου που είδε για πρώτη φορά το φως και ένα... της πρώτης χώρας που τον φιλοξένησε. Μια στιγμή. Δεν σταμάτησε εκεί. Γιατί το 2007, όταν έφυγε από την Geoplin Slovan ("έκλεισε" εκεί δυο σεζόν), πήγε στην Τουρκία. Εκεί υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με τη Φενέρμπαχτσε. Που τελικά θα γίνει δεκαετία (τον περασμένο Δεκέμβριο υπέγραψε επέκταση έως το 2017), αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Γιατί και οι Τούρκοι του έδωσαν υπηκοότητα, μαζί και μια θέση στην εθνική τους. Αν γίνονται αυτά τα πράγματα; Ελάτε τώρα.

Για την ιστορία, είχε εκπροσωπήσει τη Σλοβενία, στο προ Ολυμπιακό τουρνουά του 2008. Οπότε, όλοι τον είχαν αφήσει με το συγκεκριμένο εθνόσημο στο στήθος. Έλα όμως, που το 2011 η FIBA τον κάλεσε να επιλέξει πατρίδα -γιατί είχε μεσολαβήσει η αύξηση των διαβατηρίων. Οι Βόσνιοι ήταν σίγουροι πως θα επιστρέψει στις ρίζες του, ώσπου την 6η Ιουλίου εκείνου του έτους, η τουρκική ομοσπονδία τον έβαλε στη λίστα με τους 12 που θα εκπροσωπούσαν το έθνος στο Eurobasket της Λιθουανίας. Πώς; Ο Πρέλντζιτς είχε κάνει χρήση του σχετικού κανονισμού της FIBA (για το εθνικό status των παικτών). Αυτή ήταν και η τελευταία δυνατότητα που είχε για επιλογή. Έκτοτε λοιπόν, κυκλοφορεί ως Τούρκος.

Πόσο άλλαξε

Ως... νεολαίος, υπήρχε σε λίστα με τα καλύτερα prospects της γενιάς του. Για κάποιο λόγο, αυτή η εξέλιξη σταμάτησε κάπου στα μέσα του πρώτου συμβολαίου που είχε με τη Φενέρμπαχτσε. Οι κακές οι γλώσσες έλεγαν πως το έχει ρίξει στα ποτά και στα ξενύχτια. Κάτι αντίστοιχο είπε και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, φέτος, όταν ο 27χρονος γκαρντ/φόργουορντ είχε καθυστερήσει να εμφανιστεί σε μια, δυο, τρεις (δέκα) προπονήσεις. Ο "Ζοτς" δημοσιοποίησε το πρόβλημα, ο Πρέλντζιτς ζήτησε συγγνώμη και έγινε συνεπής. Και φτάνουμε στο βράδυ της Κυριακής (7/9).

Στα 22'' για το τέλος του νοκ άουτ παιχνιδιού με την Αυστραλία, η Τουρκία βρισκόταν στο -2. Ο Αταμάν πήρε τάιμ άουτ και όρισε τον Πρέλντζιτς ως τον εκτελεστή της τελευταίας προσπάθειας. Για την ακρίβεια, η εντολή ήταν "δώστε του την μπάλα και φύγετε από τη μέση", όπερ και εγένετο. Πήρε την μπάλα και την κράτησε έως ότου εξαντλήσει το χρονόμετρο, οπότε σηκώθηκε (υπό πίεση) για τρίποντο. Η Αυστραλία είχε 5'' για να αλλάξει τη μοίρα της. Τι έγινε; Τίποτα. Οι Boomers έκαναν λάθος και οι Τούρκοι άρχισαν τους ξέφρενους πανηγυρισμούς.

Ξύπνησε ο Σλοβένος, μέσα του

Το Twitter γέμισε από σχόλια για τον Πρέλντζιτς. Κανείς δεν μπορούσε να θυμηθεί ποια ήταν η τελευταία φορά που έκρινε αποτέλεσμα, πολλώ δε σε μεγάλη διοργάνωση. Όλοι ανακάλεσαν στη μνήμη τους το δεύτερο διαβατήριο του: αυτό της Σλοβενίας. Γιατί; Διότι είχε προηγηθεί η έκρηξη οργής των Σλοβένων, από τον τρόπο που αντιμετώπισε η Αυστραλία το τελευταίο ματς του ομίλου με την Αγκόλα. Πώς; Αδιάφορα. Οι Boomers κατηγορήθηκαν πως "κάθισαν" να χάσουν, για να γλιτώσουν το "σταύρωμα" με τις ΗΠΑ, στους "16". Και τι αποδείχθηκε; Πως το κάρμα είναι... ξέρετε τι. Πλήθος κόσμου έψαξε και βρήκε φωτογραφία με τον Πρέλντζιτς να φορά τη φανέλα της Σλοβενίας, για να σχολιάσει ότι αυτό ήταν το καλύτερο παιχνίδι που έκανε για τη χώρα.

Πάρτε ένα... ενδεικτικό δείγμα