Από τη Σερβία έφυγε πρώτη φορά το 2006, για να πάει στο Ταρταστάν και την Ούνιξ, το 2008 μετακόμισε στην Ισπανία και τη Σεβίλλη, το 2010 έγινε κάτοικος Βαλένθια, το 2011 τα μάζεψε και πήγε στην Τουρκία (για την Εφές) και το περασμένο καλοκαίρι... είπε να δοκιμάσει και τη Γερμανία, αποδεχόμενος την πρόταση της Μπάγερν Μονάχου -αντίπαλο του Παναθηναϊκού στον όμιλο της Euroleague.

Αν μη τι άλλο, ο Ντούσκο Σαβάνοβιτς έχει περισυλλέξει εμπειρίες, τέτοιες που τον βοήθησαν να ανοίξει τη σεζόν στην Bundesliga με 21π. (7/8 διπ., 2/2 τριπ.) και να πει πως "η πρεμιέρα ήταν στο σπίτι μας και πρέπει να πω ότι δεν περίμενα να δω τόσο κόσμο στις εξέδρες. Το γήπεδο ήταν γεμάτο και αυτή ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. ΟΚ, η ποδοσφαιρική ομάδα της Μπάγερν έχει στρατιές φιλάθλων, αλλά δεν περίμενα τόση στήριξη και στο μπάσκετ. Η οργάνωση είναι ύψιστου επιπέδου".

Πού βρίσκει την ενέργεια να παίζει κάθε τρεις ημέρες -γιατί κάπως έτσι ξεκίνησε φέτος η γερμανική λίγκα; " Ειλικρινά δεν ξέρω, αλλά μου αρέσει. Ενδεχομένως να ευθύνεται για αυτό το παρελθόν μου και οι υποχρεώσεις που είχα με τις ομάδες μου στη Euroleague και το Eurocup. Γιατί να περιμένεις επτά ημέρες για το επόμενο παιχνίδι; Έτσι είναι καλύτερα".

Πώς ακριβώς είναι η γερμανική λίγκα; " Οι πέντε πρώτες ομάδες είναι πραγματικά καλές. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι υπόλοιπες είναι μη υπολογίσιμες. Κάθε άλλο. Όλοι τρέχουν, για την ακρίβεια όλοι πετούν στο παρκέ, ενώ υπάρχουν πολλοί Αμερικανοί. Στη Euroleague, όταν έχεις απέναντι σου μια ομάδα όπως είναι η Μπαρτσελόνα ή ο Ολυμπιακός, ξέρεις τι να περιμένεις. Ξέρεις πώς παίζουν. Εδώ... είναι σαν το ποδόσφαιρο. Όλοι σπρώχνουν, όλοι προσπαθούν να είναι επιθετικοί, για να προσφέρουν σκορ και δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις. Κυριαρχεί ένα χάος. Μπορεί το επίπεδο να μην είναι το υψηλότερο, αλλά όλες οι ομάδες είναι αμερικανοποιημένες".

Το Oktobarfest είναι σε εξέλιξη και εύλογα τον ρώτησαν... αν πετάχτηκε. "Είναι 250 μέτρα από τα δωμάτια μας. Κυριολεκτικά. Αν και ομολογώ ότι είναι λίγο ακριβά. Να δίνεις δηλαδή, 12 ευρώ για... τη συμμετοχή και να πρέπει να ντυθείς με την παραδοσιακή στολή. Αλλά αυτή είναι η διαδικασία".

Και πώς του φαίνεται το Μόναχο; "Είναι η πόλη των αστυνομικών. Σε κάθε γωνία υπάρχει και κάποιο όργανο της τάξης. Δεν υπάρχει περίπτωση να παραβιάσεις το όριο ταχύτητας και να μη "φας" κλήση. Σε όλα τα σχολεία υπάρχουν αστυνομικοί, ώστε να διασφαλίζουν πως οι μαθητές θα είναι καλά. Πρέπει να ζω στην πιο ασφαλή πόλη της Γερμανίας και μια από τις πιο ακριβές του κόσμου. Έχουν λύσει τα προβλήματα των φτωχών: δεν υπάρχει πια κανένας!".