Το κυριότερο θέμα συζήτησης (πέραν των αγωνιστικών) τη φετινή αγωνιστική περίοδο στην EuroLeague αφορά στους τραυματισμούς των παικτών. Το νέο format -με τα διπλά παιχνίδια μέσα στην εβδομάδα και τον πολύ πιο υψηλό βαθμό δυσκολίας αυτών- επιβαρύνει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, τη στιγμή που τόσο οι ίδιοι όσο και οι προπονητές προσπαθούν να διαχειριστούν τη νέα τάξη πραγμάτων.

Πρόσφατα άλλωστε ο Δημήτρης Ιτούδης δήλωσε ότι είχε συνομιλία με τον Μίλος Τεόντοσιτς, ο οποίος του ζήτησε να ξεκουραστεί για μερικές ημέρες, όντας στα "κόκκινα". Παρεμπιπτόντως, ενδεχομένως να μην έχετε παρατηρήσει πως αμφότεροι οι αγώνες που έχασε ήταν εκτός έδρας, σε Μιλάνο και Τελ Αβίβ. Κοινώς, πέραν όλων των άλλων περιελάμβαναν ταξίδι.

Όπως και να έχει, την παραπάνω συζήτηση ενδεχομένως να έχουν κάνει κι άλλοι σταρ της EuroLeague με τους προπονητές τους, υπό τον φόβο τραυματισμού ή περαιτέρω καταπόνησης. Είμαστε άλλωστε στου δρόμου τα μισά στη regular season. Κοινώς, τα δύσκολα και απαιτητικά είναι μπροστά.

Γι αυτό, η λέξη "διαχείριση" αποτελεί το Νο1 ζητούμενο για κάθε προπονητή. Δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα πίεσης στους παίκτες από το πρώτο ως το τελευταίο παιχνίδι, ειδικά από τη στιγμή που και οι εγχώριες λίγκες έχουν υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας. Πάρτε για παράδειγμα τον Σέρχιο Γιουλ. Ο ηγέτης της Ρεάλ Μαδρίτης έπαιξε 30+ λεπτά την Τρίτη (27/12) απέναντι στη Ρεάλ Μπέτις, αλλά έμεινε εκτός δωδεκάδας από το παιχνίδι με την Αναντολού Εφές που ήταν δύο μέρες αργότερα (29/12). Ο Πάμπλο Λάσο άφησε κατά μέρος τη σημασία μιας νίκης στη regular season με σκοπό να προστατεύσει τον κορυφαίο παίκτη του. Αυτό είναι η επιτομή της διαχείρισης.

Κάπου εδώ λοιπόν επανέρχεται στο προσκήνιο η πρόταση που είχε κάνει ο Δημήτρης Ιτούδης το περασμένο καλοκαίρι για παρουσία δεκατριών (13) παικτών σε κάθε αγώνα -αντί για δώδεκα. Πριν από αυτό βέβαια, όλοι οι προπονητές φρόντισαν ώστε φέτος να έχουν στα χέρια τους μεγαλύτερο ρόστερ, περισσότερους παίκτες για να χρησιμοποιήσουν στη διάρκεια της σεζόν. Κοινώς, διέβλεψαν το μεγάλο πρόβλημα της φθοράς που θα υπήρχε φέτος.

Σημείωση: ποια ομάδα δεν έχει ανοίξει το rotation της μέχρι στιγμής; Η Φενέρμπαχτσε. Ούτε στο διάστημα της απουσίας του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έδειξε εμπιστοσύνη στους υπόλοιπους περιφερειακούς. Αποτέλεσμα; Καταπόνηση, κούραση, φθορά, λιγότερη ενέργεια. Κι αυτά τα στοιχεία έφεραν τις τρεις ήττες στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια του α' γύρου.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Τι μπορεί να κάνει όμως ένας προπονητής για τους τραυματισμούς; Πολλά και τίποτα. Πολλά από την άποψη πως μπορεί να προστατεύσει τους παίκτες που είναι καταπονημένοι, αυτούς που ο οργανισμός τους έχει βαρέσει "κόκκινο", για να αποφύγει κάποιον σοβαρό μυϊκό τραυματισμό. Από την άλλη όμως, μπορεί να κάνει... τίποτα, αφού οι τραυματισμοί είναι μέσα στο παιχνίδι και -σε κάποιες περιπτώσεις- δεν μπορούν να αποτραπούν.

Πάρτε για παράδειγμα την Μπαρτσελόνα, την πλέον "χτυπημένη" -από τραυματισμούς- ομάδα της φετινής διοργάνωσης. Ευθύνεται το βεβαρημένο πρόγραμμα και οι συνεχόμενες υποχρεώσεις για τα προβλήματα που είχε στη διάρκεια της χρονιάς; Όχι! Ο Πέτερι Κόπονεν ενεπλάκη σε τροχαίο, ο Πάου Ρίμπας πάτησε άσχημα στο παρκέ της Aleksandar Nikolic Hall για να υποστεί ρήξη αχιλλείου τένοντα, ο Βίκτορ Κλαβέρ έσπασε το χέρι του στη Menora Mivtachim Arena, σε άτσαλη πτώση του στο παρκέ.

Από την άλλη, ο Στράτος Περπέρογλου τραυματίστηκε στο γαστροκνήμιο παραμονές του αγώνα με την Μπασκόνια, με το ιατρικό δελτίο των "μπλαουγκράνα" να κάνει λόγο για απουσία έξι εβδομάδων. Αυτός ο τελευταίος τραυματισμός είναι απόρροια της καταπόνησης, αφού -δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι- ο διεθνής φόργουορντ ήταν αυτός που μαζί με τον Μπραντ Όλεσον "τράβηξαν κουπί" στο ξεκίνημα της σεζόν, ως οι παίκτες με τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής -μεταξύ των περιφερειακών. Οι μυικοί τραυματισμοί άλλωστε οφείλονται εν πολλοίς στην κούραση, την υπέρ-προπόνηση ή την ελλιπή εκγύμναση.

ΤΟ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΤΩΝ "ΑΙΩΝΙΩΝ"

Αν κοιτάξουμε έναν έναν τους πιο σοβαρούς τραυματισμούς της φετινής αγωνιστικής περιόδου θα δούμε ότι η πλειονότητα εξ αυτών δεν οφείλεται σε μυϊκό πρόβλημα. Με εξαίρεση τους Τζέιμς Γκιστ και Ντάνιελ Χάκετ, άλλωστε, μέχρι στιγμής δεν έχει εμφανιστεί άλλος τόσο σοβαρός τραυματισμός. Για όσους δεν το θυμούνται, αμφότεροι οι παίκτες των "αιωνίων" υπέστησαν παρόμοιο τραυματισμό (σε προσαγωγό ο πρώτος, σε δικέφαλο ο δεύτερος).

Κι η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, που σπάνια συναντώνται στον επαγγελματικό αθλητισμό, και δη στο μπάσκετ. Δεν μπορεί να συμβεί στον καθένα ένας τόσο σοβαρός τραυματισμός.

Στη συντριπτική πλειονότητα των υπόλοιπων (σοβαρών) τραυματισμών, δεν υπονοείται πως όλο το κακό έχει γίνει λόγω της καταπόνησης. Πρόδηλο είναι πως δεν λαμβάνουμε υπόψιν τραυματισμούς που κρατούν έναν παίκτη εκτός δράσης για μία ή δύο εβδομάδες, αφού αυτοί αποτελούν ούτως ή άλλως μέρος της καθημερινότητας των ομάδων, σε κάθε κατηγορία και επίπεδο. Δεν είναι αποκλειστικό "προνόμιο" της EuroLeague.

Αναλυτικά οι πιο σοβαροί τραυματισμοί στο α' μισό της EuroLeague:

Όνομα	Ομάδα	Τραυματισμός	Απουσία
Ρ. Μπομπουά	Μπασκόνια	Θλάση	Τρεις εβδομάδες
Α. Μπαρνιάνι	Μπασκόνια	Γαστροκνήμιο/Αριστερό Γόνατο	Χρόνια προβλήματα
Ν. Ρέμπιτς	Ερυθρός Αστέρας	Λοιμώδης μονοπυρήνωση	Δύο έως έξι μήνες
Ν. Ντε Κολό	ΤΣΣΚΑ Μόσχας	Μηρός	Πέντε εβδομάδες
Τζ. Φρίλαντ	ΤΣΣΚΑ Μόσχας	Ώμος	Απουσίαζε από πέρσι
Π. Κόπονεν	Μπαρτσελόνα	Διάσειση	Ένας μήνας
Π. Ρίμπας	Μπαρτσελόνα	Ρήξη αχιλλείου τένοντα	Τέλος η σεζόν
Χ. Κ. Ναβάρο	Μπαρτσελόνα	Πόδι	Δύο μήνες
Στρ. Περπέρογλου	Μπαρτσελόνα	Γαστροκνήμιο	Δύο μήνες
Β. Κλαβέρ	Μπαρτσελόνα	Κάταγμα στο χέρι	Ένας μήνας
Μπ. Μπογκντάνοβιτς	Φενέρμπαχτσε	Διάστρεμμα	Δύο μήνες
Κ. Μίλερ	Μακάμπι	Οπίσθιος χιαστός	Τέσσερις μήνες
Μ. Τζέιμς	Παναθηναϊκός	Χέρι	Δύο μήνες
Τζ. Γκιστ	Παναθηναϊκός	Προσαγωγός	Έξι μήνες
Ντ. Χάκετ	Ολυμπιακός	Δικέφαλος	Τέλος η σεζόν
Κ. Κλαρκ	Ούνικς Καζάν	Γόνατο	Δύο μήνες
Ά. Πονκρασόφ	Ούνικς Καζάν	Γόνατο	Τρεις μήνες

Σύμφωνοι, δεκαεφτά (17) απουσίες σε διάστημα τριών μηνών αγωνιστικής δράσης είναι μεγάλο νούμερο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ενδείκνυται η δαιμονοποίηση της νέας τάξης πραγμάτων στην EuroLeague. Κρατήστε, για παράδειγμα, πως ο Πέτερι Κόπονεν την "πάτησε" εκτός παρκέ, πως ο Κουίνσι Μίλερ αποδείχθηκε επιπόλαιος κατά τις διακοπές του στις ΗΠΑ, πως ο Τζόελ Φρίλαντ "κουβαλούσε" από πέρσι πρόβλημα στον ώμο, πως ο Αντρέα Μπαρνιάνι έχει χρόνιο πρόβλημα με τα γόνατά του, πως ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο παρουσιάστηκε καταπονημένος από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πως ο Μάικ Τζέιμς αυτοτραυματίστηκε. Αυτομάτως, ο αριθμός των πραγματικών "πληγέντων" μειώνεται στο μισό.

Για όσους δεν αρκούν τα παραπάνω παραδείγματα, υπάρχει ο περσινός απολογισμός των τραυματισμών για να βάλει τέλος στην οποιαδήποτε κουβέντα περί καταστροφής των παικτών βάσει του νέου format. Δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο. Υπάρχει και το γκρι.

ΤΑ ΠΕΡΣΙΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Για παράδειγμα, πέρσι η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είδε τον Τζόελ Φρίλαντ να παίζει ελάχιστα λόγω του προβλήματος που αντιμετώπιζε στον ώμο. Ένα πρόβλημα που τον κράτησε εκτός μάχης επίσης για τα πρώτα παιχνίδια της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Συν τοις άλλοις, ο Βίκτορ Χριάπα έσπασε δύο φορές (!) το αριστερό του χέρι, με αποτέλεσμα να χάσει δύο δίμηνα μέσα στη σεζόν. Στο Final Four βέβαια ήταν απόλυτα έτοιμος, όντας ο παίκτης που έστειλε τον τελικό με τη Φενέρμπαχτσε στην παράταση.

Είδαμε, επίσης, δύο παίκτες να παθαίνουν με το "καλημέρα" της διοργάνωσης ρήξη πρόσθιου χιαστού. Ο λόγος για τους Πάτρικ Γιανγκ και Λούκα Μίτροβιτς, οι οποίοι ακόμη και φέτος ταλαιπωρούνται συχνά πυκνά από ενοχλήσεις στο εγχειρισμένο γόνατο.

Ο Ρούντι Φερνάντεθ υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση για να ξεπεράσει τις ενοχλήσεις στη μέση, ο Σέιν Λαουάλ πέρασε την πόρτα του χειρουργείου χάνοντας το τελευταίο τετράμηνο της σεζόν στην EuroLeague, ο Τόρνικε Σενγκέλια αγωνίστηκε σε μόλις εννέα (9) παιχνίδια αφού τα γόνατά του, δεν του επέτρεψαν να έχει πιο ενεργό ρόλο. Αρχικά έμεινε εκτός για ένα μήνα, ενώ εν συνεχεία πέρασε την πόρτα του χειρουργείου για να αποκαταστήσει τη ρήξη μηνίσκου που υπέστη.

Αναλυτικά οι πιο σοβαροί τραυματισμοί της περσινής αγωνιστικής περιόδου στην EuroLeague:

Όνομα	Ομάδα	Τραυματισμός	Απουσία
Τζ. Φρίλαντ	ΤΣΣΚΑ Μόσχας	Ώμος	Πέντε μήνες
Β. Χριάπα	ΤΣΣΚΑ Μόσχας	Κάταγμα στο χέρι	Τέσσερις μήνες
Α. Τζάκσον	ΤΣΣΚΑ Μόσχας	Κάταγμα στη μύτη	Ενάμισης μήνας
Λ. Μίτροβιτς	Ερυθρός Αστέρας	Γόνατο	Έξι μήνες
Π. Γιανγκ	Ολυμπιακός	Γόνατο	Τέλος η σεζόν
Μ. Μάτσβαν	Αρμάνι Μιλάνο	Κάταγμα στο χέρι	Δύο μήνες
Τ. Σενγκέλια	Μπασκόνια	Γόνατο	Πέντε μήνες
Ρ. Φερνάντεθ	Ρεάλ Μαδρίτης	Μέση	Τρεισήμισι μήνες
Στ. Μάρκοβιτς	Ουνικάχα Μάλαγα	Κάταγμα περόνης	Τρεις μήνες
Τζ. Σμιθ	Ουνικάχα Μάλαγα	Διάστρεμμα	Δυόμιση μήνες
Λ. Μποχωρίδης	Παναθηναϊκός	Κάταγμα περόνης	Τρεις μήνες
Σ. Λαουάλ	Μπαρτσελόνα	Γόνατο	Τέσσερις μήνες
Γ. Βέσελι	Φενέρμπαχτσε	Αχίλλειος τένοντας	Ενάμισης μήνας

Τι συμπέρασμα βγαίνει; Ναι, οι περισσότεροι αγώνες αυξάνουν την πιθανότητα τραυματισμού, αλλά αυτό το γεγονός δεν αποτελεί το μοναδικό στοιχείο που έχει φέρει τα φετινά προβλήματα. Πάντα θα παίζει ρόλο η φύση των τραυματισμών (μυϊκοί ή οστικοί), αλλά και το διάστημα απουσίας. Γιατί πέρσι, για παράδειγμα, υπήρχαν λιγότερα φαινόμενα τραυματισμών, αλλά ήταν πιο σοβαρά.

Οι περισσότεροι παίκτες που "λαβώθηκαν" έμειναν εκτός δράσης για τουλάχιστον τρεις μήνες, τη στιγμή που φέτος ο μέσος όρος φτάνει τους δύο μήνες. Κοινώς, είναι προβλήματα που μπορούν να επουλωθούν από τις ομάδες στη διάρκεια της σεζόν.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, Η ΛΕΞΗ - ΚΛΕΙΔΙ

Γι αυτό επανερχόμαστε στο μείζον του πράγματος: διαχείριση. Οι προπονητές σε συνεννόηση με τους ίδιους τους παίκτες και το ιατρικό επιτελείο καλούνται να αλλάξουν τον τρόπο χρησιμοποίησης των πρωταγωνιστών της ιστορίας, με σκοπό να μεγαλώσουν το διάστημα αποδοτικότητάς τους. Αυτό σημαίνει λιγότερος χρόνος σε περισσότερα παιχνίδια. Κοινώς, να πέσουν οι χρόνοι κάτω από τα τριάντα (30) λεπτά προκειμένου οι αθλητές να είναι σε θέση να αντέξουν σε βάθος όλης της φετινής σεζόν. Ή, να επιλέγουν παιχνίδια που θα τους αφήνουν εκτός με σκοπό να "γεμίσουν τις μπαταρίες" τους και να ρίξουν τα... κοντέρ.

Όπως ακριβώς γίνεται δηλαδή στο ΝΒΑ, όπου συχνά πυκνά οι παίκτες είναι "sidelined due to coach's decision", κοινώς δεν χρησιμοποιούνται κατόπιν απόφασης του προπονητή. Ο λόγος; Η ξεκούραση. Κι η αλήθεια είναι πως στο ΝΒΑ είναι "μανούλες" στο κομμάτι της διαχείρισης.

Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ

Σε όσα αναφέραμε, ας λάβουμε κάτι πολύ σημαντικό υπόψη. Την άποψη του ειδικού. Ο Κώστας Χατζηχρήστος είναι ο Head Performance Specialist της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, κοινώς ο πρώτος και απόλυτος υπεύθυνος για την εκγύμναση και προετοιμασία των παικτών που έχει στα χέρια του ο Δημήτρης Ιτούδης την τελευταία τριετία.

Μόλις χθες (3/1) έγραψε λοιπόν τη δική του οπτική για το νέο format της EuroLeague και το φαινόμενο των τραυματισμών . Αφού εξήγησε πως " μία πρόσφατη έρευνα στο ποδόσφαιρο έδειξε ότι οι αθλητές που έχουν καλοκαιρινές υποχρεώσεις με τις εθνικές τους ομάδες παρουσιάζουν αυξημένη τάση για τραυματισμό στη διάρκεια του χειμώνα που φτάνει το 30%". Μία έρευνα που δεν έχει γίνει ακόμη για το μπάσκετ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ανάλογη στατιστική προσέγγιση.

Δεν έμεινε όμως εκεί αφού τόνισε πως " ως προπονητές, έχουμε την υποχρέωση να αναπροσαρμόσουμε την προπόνησή μας, τις συνήθειες και τη φιλοσοφία μας για να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να υποστηρίξουμε τους αθλητές, να τους βοηθήσουμε να παραμείνουν υγιείς και να αποδώσουν στο μέγιστο που μπορούν".

Ενώ, σε άλλο, σημείο επισημαίνει πως " το ιατρικό επιτελείο και οι γυμναστές θα πρέπει να έχουν την ίδια φιλοσοφία και να δουλεύουν όντες πολύ κοντά με σκοπό να δημιουργήσουν ένα συγκεκριμένο σύστημα που θα εστιάζει στα εξής:

• επίβλεψη της υγείας και της απόδοσης των παικτών
• σχεδίαση της προπόνησης στο γήπεδο και το γυμναστήριο
• βελτίωση της αποκατάστασης
• ακριβή και έγκαιρη διάγνωση τραυματισμών
• θεραπεία και αποκατάσταση
• επιστροφή στη δράση μετά από έναν τραυματισμό".

Κρατήστε κάποιες φράσεις από όλα τα παραπάνω: "να αναπροσαρμόσουμε την προπόνησή μας" και "να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να υποστηρίξουμε τους αθλητές". Κοινώς, διαχείριση της νέας κατάστασης και διαφοροποίηση στον τρόπο δουλειάς που υπήρχε μέχρι πέρσι και θεωρούνταν ο ενδεδειγμένος. Όλοι μαθαίνουν από τη νέα τάξη πραγμάτων, όλοι συλλέγουν δεδομένα και σκοπό έχουν να κάνουν τη ζωή των αθλητών πιο εύκολη. Πάλι όμως, η λέξη "διαχείριση" μοιάζει πιο ικανή από κάθε άλλη να εξηγήσει αυτό για το οποίο εργάζονται όλοι όσοι ασχολούνται καθημερινά με την υγεία, την απόδοση και την εικόνα των αθλητών. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο.