Το καλοκαίρι του 2014 ήταν το χειρότερο όσων ασχολούνται με τα δρώμενα στην ομάδα μπάσκετ της Ρεάλ Μαδρίτης. Διότι μεταξύ άλλων, πάνω στον γενικότερο εκνευρισμό του, ο Φλορεντίνο Πέρεθ είχε σκεφτεί έως και να καταργήσει το τμήμα του οργανισμού. Οι φήμες ανέφεραν πως δεν άντεχε άλλο να ξοδεύει δεκάδες εκατομμύρια (κάθε χρόνο) για κάτι που δεν έδινε στη "βασίλισσα" έσοδα -δηλαδή, υπήρχε "χασούρα"-, αλλά δεν έδινε και ευρωπαϊκά τρόπαια. Η καλαθοσφαίριση σώθηκε, διότι κατάλαβε πολύ γρήγορα πως αν έκανε μια τέτοια κίνηση, το πιθανότερο ήταν πως δεν θα τον επέλεγαν εκ νέου για πρόεδρο ενός από τους πιο ισχυρούς αθλητικούς οργανισμούς της υφηλίου.

Μετά, σκέφτηκε να αλλάξει προπονητή, αλλά τα 1.6 εκατ. ευρώ που υπολείπονταν στο συμβόλαιο του Πάμπλο Λάσο ήταν πολλά για να του δοθούν ως αποζημίωση. Όχι ότι δεν προσπάθησε με άλλους τρόπους να... αδειάσει αυτήν την καρέκλα (υπάρχει πάντα η ιστορία για τον Έλληνα προπονητή του κρυβόταν σε ξενοδοχείο της Μαδρίτης, έτοιμος για το ραντεβού με τον πρόεδρο, με τον θάνατο του Ντι Στέφανο να ακυρώνει κάθε ενέργεια), αλλά εν τέλει έμεινε ο τύπος που οδήγησε την ομάδα στο πρώτο ευρωπαϊκό, έπειτα από 20 χρόνια.

Μετά λοιπόν, την επιτυχία της Κυριακής (17/5), ο Πέρεθ είπε στο επίσημο κανάλι της Real ότι " έπειτα από 20 χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών, επιτέλους καταφέραμε να κάνουμε 9 τα ευρωπαϊκά μας τρόπαια. Και αν σκεφτείτε πόσο μεγάλο ήταν αυτό το χρονικό διάστημα, θα αντιληφθείτε και πόσο ευτυχισμένοι αισθανόμαστε. Οι προσθήκες που κάναμε το καλοκαίρι, ήταν που μας έκαναν την καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Όχι μόνο γιατί πήραμε το κύπελλο, αλλά και για τον τρόπο που παίξαμε".

Και μετά.. ήλθε η κυβίστηση. "Θ έλω να συγχαρώ τον Χουάν Κάρλος Σάντσεθ, γενικό γραμματέα του μπάσκετ και τον Πάμπλο Λάσο, διότι αυτοί ήταν οι αρχιτέκτονες τις επιτυχίες. Μιας επιτυχίας που ήθελαν όσο τίποτα άλλο οι φαν της ομάδας μας. Βοήθησε και το γεγονός ότι το Final Four έγινε στο "σπίτι" μας, ήταν κάτι που μας έδωσε επιπλέον κίνητρο".