EUROLEAGUE

Σε βαράνε, θα πεις ευχαριστώ;

Σε βαράνε, θα πεις ευχαριστώ;

Ο Παντελής Διαμαντόπουλος ξεκαθαρίζει πως κανείς δεν γιόρτασε βάζοντας πρώτος γκολ, αναφερόμενος στο 1-0 της Ρεάλ και τονίζει πως ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να της χαρίσει τίποτα

Κάποια στιγμή, πίστεψα ότι έβλεπα και ποδοσφαιρικό αγώνα, τοπικού πρωταθλήματος, σε ένα βουνό της χώρα μας! Όχι όμως ήταν ένα ματς Ευρωλίγκας, από το οποίο βγήκαν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα:

Στην Μαδρίτη, δεν μπορούν να χωνέψουν ακόμη τον τελικό του Λονδίνου. Δεν περιγράφεται με τις αράδες αυτές, το τι έγινε στο γήπεδο. Δυστυχώς όποιος δεν το έζησε «ζωντανό» δεν κατάλαβε! Η τηλεόραση δεν… μετέφερε τίποτα. Να ουρλιάζουν από ευτυχία σε κάθε άστοχη βολή του Σπανούλη.

Ο μεγάλος «δήμιος της βασίλισσας» ο Έισι Λο, είναι στις ΗΠΑ. Ο Ολυμπιακός για να διαλύσει την Ρεάλ θέλει τουλάχιστον πέντε γκάρντ να τα δώσουν όλα. Δεν μπήκε καν ο Κόλινς, που ήταν δωδεκάδα.

Η κλασική τριάδα Σπανούλη, Μάντζαρη, Σλούκα θα βγάλει την σειρά. Για τον Λοτζέσκι, δεν έχω να πω κάτι, συνεχίζει απλά να δείχνει «λίγος» στις σκληρές έδρες. Α και αν κάνει καλά ελληνικά πλέι- οφ, αυτά που βλέπουμε ως τώρα στην Ευρωλίγκα, δεν διαγράφονται.

Ο Σίμονς καλύτερος των ψηλών. Εδώ υπάρχει θέμα. Οι ψηλοί της Ρεάλ ήταν σκληροί και του Ολυμπιακού, καθόλου. Γρήγορα δυο φάουλ ο Ντάνστον που «χάθηκε», ο Σερμαντίνι κακός στο πρώτο δεκάλεπτο δεν ξανάπαιξε. Και ο Πέτγουεϊ λίγα πραγματάκια.

Ουκ ολίγες φορές «τσακώθηκαν» οι παίκτες στο παρκέ. Και αυτό όταν γίνεται έξυπνα, ευνοεί τον γηπεδούχο. Δημιούργησαν καταστάσεις υπέρ τους οι Καστιλιάνοι «έπαιξαν» με την εξέδρα και στην τελική έχουν και ομάδα με αστέρες. Όχι ξένους άπειρους για Ευρωλίγκα αγορασμένους με πολύ «μπλα- μπλά» και λίγα-σχετικά- δολάρια.

Θα έρχονταν τα ματς, που τα «βαριά χαρτια» θα έπαιζαν ρόλο. Και τι είδαμε; Σπανούλη(κλασικά), Πρίντεζη και λίγο από Σλούκα.

Ο Ρούντι ναι, είναι ένας μέγας θεατρίνος, είναι άνθρωπος που κατά τη γνώμη μου δεν θα μπορούσε ποτέ να ήταν ποδοσφαιριστής. Γιατί θα υπήρχε αντίπαλος που θα του «έδινε τα πόδια στο χέρι» και θα τον… τελείωνε. Όμως για μπασκετμπολίστας είναι παικταράς κι ας πετάει το τσουλούφι του κάπως αντιαισθητικά!

Δεν είναι κι εύκολο πράγμα να στέκεσαι στο Παλάθιος Ντελος Ντεπόρτες απέναντι στην φετινή Ρεάλ. Ο πρωταθλητής Ευρώπης ωστόσο, ήταν υποχρεωμένος να το κάνει. Να το πράξει για τον εαυτό του και την υστεροφημία του. Η αλήθεια λοιπόν είναι, ότι όλα αυτά δεν υπήρχαν στην αρχή του αγώνα. Ένα …χάλι μαύρο. Κατάμαυρο. Και μια ομάδα να χάνει μπάλες ψηλά, να δέχεται καλάθια για πλάκα και να μην είναι σε θέση να αντιδράσει.

Οι Καστιλιάνοι με επιθετική άμυνα και τρανζίσιον που «τσάκιζε κόκκαλα» εκτόξευσαν την διαφορά και την αυτοπεποίθησή τους. Το ranking στο τέλος της πρώτης περιόδου ήταν 40- 5!!! Ο Ολυμπιακός έπρεπε να βρει κρυφά όπλα. Και τα βρήκε. Πρώτον, όταν ο Λάσο άρχισε τις αλλαγές, η Ρεάλ «κατηφόρισε» πανηγυρικά. Δεύτερον, ο Σέντρικ Σίμονς έβγαλε ένα πρώτο 20λεπτο με τρόπο εξαιρετικό και έδωσε πολλά περισσότερα από τους Ντάνστον και Σερμαντίνι.

Ο Πρίντεζης επέστρεψε δυναμικά και ο Σπανούλης βρήκε χώρο να δράσει. Μέσα στη γενική μουρμούρα, την κλάψα και τους… θεατρινισμούς του Ρούντι(είπαμε οι μεγάλοι παίκτες είναι και κάπως γκρινιάρηδες τι να κάνουμε;) η «βασίλισσα» πέταξε την φορεσιά της και έβαλε πάνω της «παλιόρουχα». Ο Ολυμπιακός την ισοφάρισε, όμως ο Σέρχιο, αυτή η τεράστια παικτάρα , ήταν εκεί για να γλιτώσει τους Μαδριλένους από τα χειρότερα!

Το δεύτερο μέρος, ήταν μελωδία του Ρούντι. Ο Ολυμπιακός όσο κι αν ήθελε εξαφανίστηκε. Και το πλήρωσε γιατί η αντίπαλός του, τον τρέχει, τον παιδεύει, τον ρημάζει και αυτός κάθεται. Με μικρό –σχετικά- ρόστερ. Ένα σκληρό μάθημα έδωσε η Ρεάλ στον Ολυμπιακό. Αυτή την φορά το διπλάσιο μπάτζετ πήρε την εκδίκησή του. Αυτή την φορά ίσχυσε το «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις». Οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν πολλούς παίκτες «πρώτης γραμμής», έχουν σίγουρα παιδιά, που θα πολεμήσουν και στον δεύτερο αγώνα. Θα φτάσει; Θα αντέξουν να βγουν επιθετικά και να ζορίσουν 40 λεπτά την αντίπαλό τους;

Τίποτα δεν τελείωσε. Σιγά το νέο θα πείτε, αλλά πραγματικά αυτό δεν είναι κάτι που θα πρέπει να το αφήσετε να περάσει έτσι. Για όλα τα ζευγάρια. Στο φάιναλ- φορ, πάει όποιος κάνει τρεις νίκες. Αυτός «καθαρίζει», αυτός ζει το όνειρο. Κανείς δεν γιόρτασε βάζοντας πρώτος… γκολ. Οι Ολυμπιακοί έχουν πικρή πείρα, όταν πριν τρία χρόνια διέλυσαν την Σιένα, «μέθυσαν» από ευτυχία και μετά έχασαν τρία συνεχόμενα παιχνίδια. Για να δούμε λοιπόν, τι κρύβουν τα επόμενα 24ωρα; Σίγουρα αυτό, που θα πρέπει να κάνουν οι «ερυθρόλευκοι» θα είναι να ανεβάσουν την δική τους αυτοπεποίθηση και να μην «χαρίσουν» τίποτα!

ΥΓ. Α και οι τσαμπουκάδες, είχαν να κάνουν και με την συνέχεια. Έτσι γίνεται πάντα σε αυτές τις σειρές.

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ