Η ζωή, η μοίρα, οι καταστάσεις, το μπάσκετ το ίδιο βρε αδερφέ, τον έβγαλε στην Βαρκελώνη. Και ο Ολυμπιακός αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Ισπανία για να ψάξει την επιτυχία. Οι χρυσές σελίδες δε γράφονται με λόγια, με εικασίες, με ευχές και ουρλιαχτά. Γράφονται με πείσμα, τσαμπουκά, πάθος, θέληση, διάθεση, υπομονή. Και κυρίως ομοψυχία. Και όλα αυτά που αποτελούν ταυτότητα των Πειραιωτών, στον πρώτο προημιτελικό απλά, εξαφανίστηκαν ( 73-57 ). Ο χειρότερος φέτος Ολυμπιακός, χωρίς κανέναν διακριθέντα. Λένε βέβαια, ότι καμιά φορά είναι καλύτερα αν χάσεις τέτοιο ματς , να σου πάνε όλα στραβά, όμως εγώ στις αθλητικές θυμοσοφίες δε δίνω και πολύ μεγάλη σημασία. Ίσως είναι και ατάκες που απλά θες να ακούς για να παρηγορείσαι.

Εδώ τα πράγματα ήταν απλά: Η Μπαρτσελόνα χωρίς τρομερές επινοήσεις, με τον Λάμπε να μοιάζει… Τιμ Ντάνκαν, χαλάρωσε στο φινάλε και δέχθηκε 15 πόντους στα τελευταία 4’40’’. Μόνο που εκεί είχαν όλα κριθεί υπέρ της. Μια ματιά στην στατιστική, θα σας πείσει για την πλήρη ανυπαρξία των "ερυθρόλευκων". Σκληρή κριτική; Μπα… Όταν κερδίζουν αποθεώνονται κι αν ξανακερδίσουν, πάλι θα πάρουν τα εύσημα. Αν όμως, είναι παντελώς εκτός αγώνα, δε γίνεται να μην σχολιαστεί. Στην τελική, με τέτοιο φετινό παρελθόν, χάσε, αλλά δώστα όλα. Και όταν χτυπάς στο… καλάμι, μη κάνεις σα να σε τινάζει ηλεκτρικό ρεύμα!

Τα πράγματα κύλησαν πολύ όμορφα και πολύ απλά για τη Μπαρτσελόνα στο πρώτο μέρος. Τι έκαναν οι άνθρωποι; Επέβαλαν τον νόμο του Jurassic Park, κόντρα σε έναν Ολυμπιακό ο οποίος ήταν αγνώριστος προς το χειρότερο. Επίθεση; Σε ένα 20λεπτο , 26 πόντους, που άλλες φορές, συνήθως δηλαδή, τους βάζουν σε ένα δεκάλεπτο! Ριμπάουντ; Καλά, εκεί έγινε μεγάλο… γλέντι για την ισπανική ομάδα. Ο Πασκουάλ έπαιζε με θηρία στο ζωγραφιστό και καπάκωναν τις περισσότερες μπάλες από τις άστοχες προσπάθειες των συμπαικτών τους. Οι Καταλανοί έκαναν τον Ολυμπιακό να βάλει 8 πόντους στο ημίχρονο. Ο Σφαιρόπουλος έψαχνε συνεχώς ένα σχήμα να του δώσει πραγματάκια. Ο Σλούκας ήταν ο μόνος που κάποια στιγμή σταθεροποίησε την κατάσταση, ο Πέτγουεϊ όταν μπήκε ήταν καλός, αλλά κουράστηκε, αφού έχει να παίξει σε τέτοιο ρυθμό, δυο μήνες. Αμ το άλλο; Τα κλασικά "τούβλα" στις βολές. Και επειδή θα αναρωτηθεί κάποιος, ο Σλούκας βγήκε, μόλις έκανε δεύτερο φάουλ για να προφυλαχθεί. Ο Σπανούλης κάνει «μπαμ» ότι είναι ανέτοιμος και το μοναδικό θετικό σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, ήταν πως ο Ντάνστον άντεξε και δεν «πέταξε» φάουλ. Η Μπαρτσελόνα για να τα λέμε σωστά, κέρδιζε στο ημίχρονο με εννιά ποντάκια, αλλά θα μπορούσε να είναι και πολύ πιο πάνω.

Στο μπάσκετ και ειδικά στα προημιτελικά της πιο σπουδαίας διοργάνωσης της ηπείρου μας. Επτά λεπτά χωρίς πόντο στο δεκάλεπτο, 54% στις βολές στο ημίχρονο και 12 επιθετικά η Μπάρτσα και χάνεις με εννιά; Άστο. Μη μιλάς…

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν ήρεμο και απλό για την ομάδα που κέρδισε. Ο Πασκουάλ έκανε μια… επανάληψη κοουτσαρίσματος, του πρώτου 20λεπτου και όλα του πήγαν ζερβά. Ο Σφαιρόπουλος ψαχνόταν από το πρώτο μέρος. Και σίγουρα θα κοιμηθεί το βράδυ με μια σκέψη: " Μα τόσο κακή βραδιά για όλους;". Αν καταπιαστώ για τον κάθε παίκτη, υπάρχουν διάφορα που μπορούμε να πούμε. Και για όλους υπάρχει μια δικαιολογία. Άλλοι ανέτοιμοι, άλλοι τραυματίες, άλλοι κλεισμένοι, άλλοι πήγαν να κάνουν διπλές και τριπλές δουλειές. Ξέρουν οι ίδιοι καλύτερα από κάθε άλλον τι έπαθαν. Γνωρίζουν τι συνέβη και πέτυχαν(γιατί περί… επιτυχίας πρόκειται) να είναι τόσο κακοί τις ίδιες στιγμές.

Για να το "ελαφρύνουμε" και λίγο, τελικά πρόκειται για την αποθέωση της ομάδας ακόμη και στα άσχημα. Όλοι μαζί χάλια. Κανείς με διψήφιο αριθμό πόντων- αυτό είναι το λιγότερο- κανείς με παλμό, με διάθεση να χιμήξουν , να καβαλήσουν τον Λάμπε, να περάσουν από πάνω του ρε αδερφέ.

Αν δε τα βάλεις με τα θηρία, αν δεν πας στα ίσια πάνω στον δεινόσαυρο, δε θα καταλάβεις αν μπορείς να τον πληγώσεις. Ο Ολυμπιακός έχασε μια μάχη, όχι τον πόλεμο. Εγώ δε θα γράψω για καλύτερο μέλλον, για σίγουρη μεταμόρφωση και όλα τα σχετικά. Αυτά είναι για όσους τρέμουν να πουν την αλήθεια. Η ομάδα ήταν τραγική. Τελείωσε. Από την αρχή της σειράς, πίστευα, ότι το διπλό θα γίνει την Παρασκευή. Απομένει να μάθω αν θα έχω την ίδια αστοχία με αυτή των παικτών στον πρώτο προημιτελικό.