Ο Ιταλός γκαρντ της Λαμποράλ Κούτσα βρέθηκε στην Euroleague από τον καναπέ του , όπως ανέφερε χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της παρουσίασής του από τους Βάσκους

Στον αγώνα της περασμένη Παρασκευής κόντρα στον Παναθηναϊκό πέτυχε τέσσερις σερί πόντους στην τελευταία περίοδο, στέλνοντας τη διαφορά στο +15 (46-61, στο 34') για τη Λαμποράλ Κούτσα που εν τέλει πανηγύρισε την πρώτη της νίκη στο TOP-16 μετά τις 2 Ιανουαρίου.

Ο Ποέτα λατρεύει τη Γιουβέντους, στα οκτώ του χρόνια ήταν το παιδί για όλες τις δουλειές στην ομάδα της πόλης του ενώ έζησε από πρώτο χέρι τα οικονομικά προβλήματα της Βίρτους . Το Euroleague Greece συγκέντρωσε και παρουσιάζει τα... αποφθέγματα της ζωής του.

'' Προτιμώ να με αποκαλούν Πέπε. Οι φίλοι και η οικογένειά μου με αποκαλούν έτσι. Επίσης, είναι ένα πολύ δημοφιλές όνομα στην Ισπανία. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ πολύ μικρός, νομίζω σε ηλικία έξι ετών ενώ η ομάδα της πόλης μου, η Battipaglia, αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία (σ.σ. Serie B). Το μπάσκετ ήταν πολύ σημαντική υπόθεση για όλους μας και γι' αυτόν τον λόγο προτίμησα το συγκεκριμένο σπορ. Στα οκτώ μου χρόνια, ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές στο γήπεδο! Βοηθούσα την ομάδα σε πολλά παιχνίδια, σκούπιζα το παρκέ κι έγραφα το σκορ σε έναν πίνακα όταν η Battipaglia χρεωκόπησε και δεν είχαμε ηλεκτρονικό πίνακα στο γήπεδο!''.

'' Ήμουν συμπαίκτης με τον Τζέισι Κάρολ της Ρεάλ στην Τέραμο, τη σεζόν 2008-'09. Εκείνη τη χρονιά είχαμε πολύ καλή ομάδα. Ήταν η πρώτη χρονιά του Κάρολ στην Ευρώπη όμως φάνηκε από την πρώτη στιγμή ότι έχει απίστευτα περιθώρια βελτίωσης, σπουδαίο ταλέντο και αμέτρητους τρόπους να βάζει την μπάλα στο καλάθι. Αυτή τη στιγμή είναι τέλειος για τον ρόλο που έχει στη Μαδρίτη. Έρχεται από τον πάγκο και παίζει 20 λεπτά στο πιο υψηλό επίπεδο. Επίσης είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ με κάποιους από τους καλύτερους γκαρντ στην Ευρώπη. Θα κάνω ειδική αναφορά στον Gianmarco Pozzeco. Πλέον είναι ένας από τους καλύτερούς μου φίλους και όταν ήμουν παιδί, ήταν το μεγάλο μου είδωλο''.

'' Το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας μου έγινε τη σεζόν 2005-'06, στην τρίτη κατηγορία της Ιταλίας. Αγωνιζόμουν στη Βερόλι και σημείωσα 51 πόντους με σπασμένο δάχτυλο! Έπειτα από σχεδόν 10 χρόνια, θυμάμαι τα πάντα από εκείνον τον αγώνα. Νομίζω ότι ύστερα από εκείνη την εμφάνιση, οι μεγάλες ομάδες της Ιταλίας επιτέλους με έμαθαν!''.

'' Αυτή τη στιγμή, έχω μπροστά μου την μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής μου. Τη μεγαλύτερη πρόκληση. Να αποδείξω ότι μπορώ να παίξω στην Euroleague. Στην καριέρα μου πάντα μου άρεσε να δημιουργώ. Από τις πιο μικρές ομάδες στην Ιταλία ως τώρα, που αγωνίζομαι σε μια ομάδα επιπέδου Euroleague. Ποτέ δεν έκανα βήμα πίσω! Κάθε μέρα στην Λαμποράλ Κούτσα είναι μια νέα πρόκληση και αυτό είναι φυσιολογικό. Αν προσπαθείς στο μάξιμουμ, μπορείς να σκέφτεσαι το εξής: Τα πάω καλά γιατί ξέρω ότι προσπαθώ. Δεν τα πάω καλά; Τουλάχιστον έχω το κεφάλι μου ψηλά γιατί προσπάθησα''.

'' Έχω περάσει αρκετούς μήνες της καριέρας μου χωρίς να παίζω. Για παράδειγμα, υπέγραψα νέο συμβόλαιο με τη Βίρτους όμως η ομάδα δεν είχε χρήματα για να με πληρώσει! Έκανα προπονήσεις μόνος μου, όλες τις μέρες. Στην Μπολόνια τα πήγαινα καλά με όλους: με τους οπαδούς, με τον Τύπο. Απλώς, υπήρχαν οικονομικά προβλήματα κι έτσι συμφωνήσαμε να αποχωρήσω αν ερχόταν πρόταση από άλλη ομάδα. Ήταν μια περίεργη κατάσταση που ξεκίνησε ουσιαστικά μετά το Ευρωμπάσκετ. Όταν επέστρεψα στην Μπολόνια τον Οκτώβρη, μου εξήγησαν πως έχει η κατάσταση και προσπαθήσαμε να βρούμε μια λύση''.

'' Μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο. Είμαι φανατικός οπαδός της Γιουβέντους αν και έζησα στη νότια Ιταλία. Μου αρέσει πολύ να βλέπω τα παιχνίδια της Γιούβε. Μαζί με κάποιους φίλους μου ταξιδέψαμε ως τη Μαδρίτη για τον αγώνα στo Champions League με τη Ρεάλ, φέτος. Ήταν απίστευτο. Μου αρέσει πολύ ο Φερνάντο Γιορέντε και όλα όσα έχει πετύχει με την ομάδα''.