Αυτό που ήθελε ο Απόλλωνας, από την επιστροφή του στην ελίτ των ελληνικών πρωταθλημάτων (μετά τη σεζόν 2006-07), ήταν να είναι αξιοπρεπής, ανταγωνιστικός και να διασφαλίσει την παραμονή του.

Τελικά, έφτασε στα πλέι οφ και στο σημείο να κάνει τη ζωή του Ολυμπιακού δύσκολη (και δη στην Περιβόλα), κερδίζοντας το χειροκρότημα των απανταχού φαν του αθλήματος.

" Η κατάσταση στη χώρα είναι πλέον πολύ διαφορετική από την τελευταία φορά που ήμασταν στην Α1", θυμίζει ο 35χρονος γκαρντ, πριν τονίσει ότι " το σημαντικότερο όλων είναι ότι όπως τότε, έτσι και τώρα πάντα το γήπεδο είναι γεμάτο και ο κόσμος αγαπάει πολύ την ομάδα που έχει προσφέρει πολλές μεγάλες στιγμές. Δεν ξενέρωσε παρά το γεγονός ότι ο Απόλλωνας έπαιξε και στην Α2 (2007-09, 2011-2012) και στην Β' Εθνική (2009-2010, όταν η ΚΑΕ και ο Ερασιτέχνης συμφώνησαν να βρεθεί εκεί ο σύλλογος, για να σβήσει τα χρέη του). Πλέον αγωνίζεται στην κατηγορία που ανήκει".

Λαϊκή βάση... υπό την όποια έννοια

Αν οι Πατρινοί είχαν τη δυνατότητα να ζήσουν ό,τι έζησαν φέτος (τερμάτισαν στην 8η θέση, μετρώντας συνολικά 11 νίκες, εκ των οποίων οι 8 ήταν ενώπιον των φίλων τους), έγινε " γιατί η διοίκηση δούλεψε πολύ σκληρά για αυτό. Ηταν πολύ σημαντικό το γεγονός πως υπήρχε υγεία, όπως και ότι δούλεψε το μοντέλο της λαϊκής βάσης. Είναι δύσκολο πια, να βρεθεί ένας επιχειρηματίας και να στηρίξει πλήρως μια ΚΑΕ. Είναι πιο εύκολο και πιο ενδιαφέρον να βρεθούν πολλοί άνθρωποι που θέλουν να ασχοληθούν, έχουν το μεράκι, γιατί αγαπούν το σύλλογο.

Από τα βασικά στοιχεία της επιτυχίας μας ήταν και ο Νίκος (Βετούλας). Εν τω μεταξύ, έχω την εντύπωση πως αυτή ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που στο ρόστερ υπήρχαν 10 παιδιά από την πόλη. Σίγουρα είναι η πρώτη που ο προπονητής, ο ασίσταντ, ο γυμναστής, ο φυσικοθεραπευτής και ο τιμ μάνατζερ είναι επίσης, από την Πάτρα".

Ας γυρίσουμε όμως, λίγο στο πλήθος των... ντόπιων παικτών που υπάρχουν στο ρόστερ (Καπερώνης, Μολφέτας, Ζαφείρη, Πελεκούδας, Λυμπέρης, Θανόπουλος και Λιανός), project που είχε προκύψει από ανάγκη (λόγω των περιορισμένων οικονομικών), όταν η ομάδα ήταν στην Α2 και στέφθηκε με επιτυχία. " Ηταν όντως, ρίσκο να εμπιστευτούμε -τα προηγούμενα χρόνια- μικρούς σε ηλικία παίκτες, της περιοχής. Αλλά το μπάτζετ ήταν περιορισμένο και δεν είχαμε τη δυνατότητα για πολλούς ξένους. Ετσι, καταλήξαμε σε αυτή τη λύση και η συνταγή πέτυχε. Τα παιδιά «ψήθηκαν» τις προηγούμενες χρονιές και απέκτησαν παραστάσεις και έτσι είχαν και την ευκαιρία να παίξουν στην Α1. Ηταν η ανταμοιβή τους".

Όλη η σεζόν, σε 2'

Ζητήσαμε από τον αρχηγό του Απόλλωνα να μας πει τι θυμάται κυρίως από την τρέχουσα περίοδο. " Δεν ξεκινήσαμε καλά. Χάσαμε τρία ματς στο τέλος κόντρα σε Ικαρο, ΚΑΟΔ και Περιστέρι, αλλά η ομάδα έδειξε χαρακτήρα. Δεν απογοητευτήκαμε, νιώσαμε τη στήριξη όλων και έτσι άρχισαν να έρχονται οι επιτυχίες. Δεν ήταν ότι αλλάξαμε κάτι αγωνιστικά. Γύρισα και εγώ από τον τραυματισμό μου και βοήθησα όσο μπορούσα. Πολύ σημαντική, για την εξέλιξη της χρονιάς, ήταν η νίκη επί της Καβάλας: ήταν η πρώτη μετά τρεις ήττες και είχαμε στο πλευρό μας 3000 φιλάθλους. Κάποια στιγμή, προστέθηκε και η τύχη στο παιχνίδι -εκεί που μας είχε γυρίσει την πλάτη, γύρισε και μας... κοίταξε- και πιστεύω ότι σε αυτόν τον παράγοντα χρωστάμε και το πόσο φοβερά παιδιά ήταν οι 4 Αμερικανοί που είχαμε. Ουδείς έβγαλε μιλιά, ουδείς παραπονέθηκε για το οτιδήποτε. Ο καθένας ήξερε το ρόλο του και βέβαια, το μεγαλύτερο ρόλο ως προς αυτό, τον έπαιξε ο Βετούλας".

"Το κερασάκι στην τούρτα, ο Ολυμπιακός"

Ολα αυτά συνετέλεσαν στο " να εξελίξουμε τον αρχικό μας στόχο, που ήταν η παραμονή μας στην κατηγορία. Ηλθαν κάποιες νίκες, μέσω των οποίων καταλάβαμε ότι μπορούσαμε να προκριθούμε στα πλέι οφ". Και προκρίθηκαν. " Το κερασάκι στην τούρτα ήταν τα παιχνίδια, με τον Ολυμπιακό και το γεγονός ότι στο δεύτερο, γέμισε το γήπεδο. Ξέρετε πως είμαστε η πρώτη ομάδα στα εισιτήρια;". Οχι. Αλλά το μάθαμε. Και ποιο είναι το κατ αρχάς πλάνο για τη σεζόν 2013-2014; " Να είμαστε πάλι ανταγωνιστικοί και να «μπούμε» στην οκτάδα. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει να γίνουμε ξανά η πρώτη ομάδα της περιφέρειας. Ολα θα γίνουν. Αλλά βήμα, βήμα. Επί τη ευκαιρία, θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στο Ρέθυμνο και τον Κολοσσό, αλλά πιστεύω ότι έχουμε μεγαλύτερη δυναμική, όσον αφορά τον κόσμο".