ΒΑΛ' ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ

Τουρκία - Ελλάδα: Τούρκος εσύ κι εγώ Ρωμιός, Γιαννάκης εγώ κι εσύ Γκάλης

Ο Γιώργος Παπαγιάννης καρφώνει στο καλάθι των Τούρκων
Ο Γιώργος Παπαγιάννης καρφώνει στο καλάθι των Τούρκων EUROKINISSI

Στο καπάκι μετά το δράμα των Άνω Λιοσίων η Εθνική αντιμετωπίζει στην Πόλη την Τουρκία και ο Βασίλης Σκουντής ξεπαγώνει δυο ιστορικές στιγμές από το μεταξύ μας νταλαβέρι.

Πλάκα πλάκα έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που χάσαμε από τους Τούρκους και χτυπώ ξύλο για να μη συμβεί αυτό απόψε (19:00, Novasports Prime και LIVE από το SPORT24). Δεν συνέβη την περασμένη Παρασκευή στο θρίλερ που εξελίχθηκε στα Άνω Λιόσια (72-71), ας είναι καλά το χέρι του Κωστάκη!

Δεν συνέβη ούτε στις 3 του περασμένου Ιουλίου, όταν βρεθήκαμε ενώπιος ενωπίω στο Προολυμπιακό Τουρνουά, στη Βικτόρια, όπου η Εθνική γύρισε από το -14, επιβλήθηκε με 81-63 και γλυκάθηκε με τα τουρκικά λουκούμια προτού πέσει βαρύς ο τσεχικός πέλεκυς.

Δεν είχε συμβεί ούτε στον αμέσως προηγούμενο (τελευταίο) αγώνα επίσημης διοργάνωσης, στις 7 Σεπτεμβρίου του 2013, στην πρώτη φάση του Εurobasket στο Κόπερ, όπου η Εθνική νίκησε με 84-61.

Το 43-23 και το 10-1 και τα βαφτίσια στον Βόσπορο

Για να μην τα πολυλογώ και ανατρέχω στα προηγούμενα ματς ένα προς ένα, τους μεμέτηδες τους έχουμε για τα καλά: με σκορ 43-23 σε 66 αγώνες, με επί μέρους σερί 10-1 και με την τελευταία ήττα να καταγράφεται σε ένα φιλικό ματς στις 15 Αυγούστου του 2015 στην Πόλη, καθ’ οδόν προς προς το Ζάγκρεμπ και τη Λιλ.

Πέντε χρόνια νωρίτερα, στις 31 Αυγούστου του 2010 στην Άγκυρα μας είχαν ρίξει στο κανναβάτσο για τελευταία φορά σε επίσημο ματς (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα) με σκορ 76-65, παρόντος του νυν τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής, Νίκου Ζήση.

Δεν τους είχαμε πάντα βεβαίως, κυρίως τις αλλοτινές εποχές και δη την πρώτη φορά που αναμετρηθήκαμε και μάλιστα εκείνο το ματς υπήρξε ιστορικό, διότι επρόκειτο για το παρθενικό στην ιστορία της: στις 25 Ιουνίου του 1936 η Εθνική πήρε το καράβι από τον Πειραιά, ταξίδεψε στην Πόλη και βαπτίσθηκε στα νερά του Βοσπόρου!

Στον πάγκο καθόταν ο (μαθητής του Τζέιμς Νέισμιθ στο πανεπιστήμιο του Σπρίνγκφιλντ) Μάικ Στεργιάδης, ενώ την ομάδα στελέχωναν ο μετέπειτα καθηγητής Πανεπιστημίου και λογοτέχνης Αλκης Αγγέλου (4π.), ο Αντώνης Σκυλογιάννης (4) που αργότερα έγινε ο πρώτος Έλληνας διεθνής διαιτητής, ο Χάρης Αμαραντίδης (2), ο Γιάννης Ναννές (2), ο Βασίλης Βάσσης, ο Νίκος Κουτσαλέξης και ο Φίλιππος Μπαχώμης.

Βεβαίως-για να πω τη μαύρη αλήθεια- οι... νονοί μας δεν μάς φέρθηκαν με μεγάλη τρυφερότητα κι αντί να μας αλείψουν με λαδάκι, μας πετσόκοψαν με 49-12, αλλά , όπως λένε και οι αμερικανοί, "είναι κρίμα να αφήνεις μια λεπτομέρεια να σου χαλάει μια όμορφη ιστορία".

Αυτό το αλισβερίσι των 86 ετών περιλαμβάνει πλείστα όσα επεισόδια, χώρια που κάποια από δαύτα εκτός από μπασκετικά, υπήρξαν επίσης και διπλωματικά, ου μην και πολεμικά...

Η πονηράδα του Γκούμα και η τιμή στον "Μποντ"

Το εννοώ αυτό και περισσότερο από εμένα το εννόησαν –και το βίωσαν στο πετσί τους-τα μέλη της Εθνικής ομάδας στις 24 Μαΐου του 1974.

Τότε, δυο μήνες πριν από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και εν μέσω έντασης, οι δυο ομάδες αναμετρήθηκαν στην Άγκυρα, στο πλαίσιο του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης. Η ατμόσφαιρα ήταν ήδη τεταμένη και το γήπεδο έμοιαζε με κολαστήριο!

Ο Βασίλης Γκούμας που ήταν τότε αρχηγός της Εθνικής έφαγε πρώτος την κρυάδα όταν βγήκε για να ρίξει μια ματιά και έκανε αμέσως μεταβολή.

Ξαναμπήκε λοιπόν στα αποδυτήρια, είδε μπροστά του τον Νίκο Σισμανίδη και χωρίς να φανερώσει την ταραχή και τον φόβο του εξαιτίας των εικόνων που είχε δει, γύρισε και του είπε...

"Μποντ, είσαι σπουδαίος παίκτης, έχεις προσφέρει πολλά στο ελληνικό μπάσκετ και στην Εθνική και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να χρισθείς αρχηγός"!

Τον παλαίμαχο πλέι μέικερ του Παγκρατίου και του Ολυμπιακού (ο οποίος φόρεσε 87 φορές τη φανέλα με το εθνόσημο) του είχαν δώσει το παρατσούκλι "Μποντ" επειδή ασχολιόταν με τη σκοποβολή και είχε αδυναμία στις ταινίες του James Bond.

Πού να 'ξερε τι τον περιμένει...

Εκείνη τη στιγμή ο μετέπειτα ομοσπονδιακός προπονητής και γυμναστής της Εθνικής στο διθυραμβικό Eurobasket του 1987 ένοιωσε εξόχως κολακευμένος...

Δεν ήξερε βεβαίως σε ποια παγίδα τον έριχνε ο Γκούμας: ως αρχηγός θα έπρεπε να βγει πρώτος στο γήπεδο και να γίνει ο στόχος των Τούρκων...

Αυτό έμελλε να το συνειδητοποιήσει μερικά λεπτά αργότερα όταν όντως βγήκε πρώτος ως αρχηγός κρατώντας το λάβαρο και μετάνιωσε την ώρα και τη στιγμή που αποδέχθηκε την τιμή!

Τον έκαναν καλοκαιρινό οι θεατές με τα τσιγάρα, τα κέρματα και ό,τι άλλο του πέταξαν!

Παρ’ όλα αυτά η Εθνική πολέμησε με γενναιότητα και πούλησε ακριβά το τομάρι της, γνωρίζοντας την ήττα με 70-68.

Η σύνθεση της ελληνικής ομάδας σε εκείνο το ματς: Γιατζόγλου 19, Γιαννουζάκος 16, Καστρινάκης 12, Ραφτόπουλος 10, Γκούμας 8, Κόντος 2, Ιωαννίδης 1, Σισμανίδης.

Η επιστροφή του "Ξανθού"

Πέρασαν επτά χρόνια από τότε και η Εθνική επέστρεψε στην Τουρκία (όχι στην Άγκυρα, αλλά στην Κωνσταντινούπολη) για το Challenge Round του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του οποίου η τελική φάση επρόκειτο να διεξαχθεί την Τσεχοσλοβακία...

Με ποιον προπονητή; Με έναν από τους παίκτες που είχαν περάσει το μαρτύριο εκείνο το αλήστου μνήμης βράδυ.

Στον πάγκο βρισκόταν πλέον ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο οποίος οδήγησε την Εθνική σε οκτώ διαδοχικές νίκες σε ισάριθμα ματς και στην πανηγυρική πρόκριση στην τελική φάση...

Οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι στις 7 Μαΐου του 1981, όταν η Εθνική επέζησε ενός συγκλονιστικού θρίλερ και έριξε στο καναβάτσο τους οικοδεσπότες με σκορ 85-84.

Ο λυσσασμένη άμυνα του Γκάλη και το κρεσέντο του Γιαννάκη

Εκείνο το βράδυ μάλιστα αντιστράφηκαν δραματικά οι ρόλοι: σκόραρε κατά βούληση ο Γιαννάκης και έπαιξε λυσσασμένη άμυνα ο Γκάλης!

Ο "Ξανθός" είχε λανσάρει τότε το σχήμα με τους τρεις γκαρντ, ώστε να χωρέσουν στη βασική πεντάδα και ο Τάκης Κορωναίος και ο Νίκος Γκάλης και ο Παναγιώτης Γιαννάκης: αυτό είχε μεγάλο σουξέ στο Τουρνουά πρόκρισης, αλλά όχι και στην τελική φάση όπου οι ομάδες με τα ψηλά τριάρια μας έκαναν με τα... κρεμμυδάκια!

Με το που άρχισε το ματς ο "Γκάνγκστερ" διαπίστωσε ότι δεν του πήγαιναν τα σουτ και συνάμα έπιασε στον αέρα το γάντι που του πέταξε ο Ιωαννίδης να μαρκάρει το μεγάλο αστέρι των Τούρκων, τον Ερμάν Κούντερ, όπερ και εγένετο.

Την ίδια στιγμή ο "Δράκος" βρισκόταν στη ζώνη του λυκόφωτος (όπως συνήθιζε να λέει και ο Μάικλ Τζόρνταν) και τα έχωνε από παντού!

Το αποτέλεσμα; Ο Γκάλης σκόραρε 10 πόντους και ο σεληνιασμένος Γιαννάκης έβαλε 30!

Η σύνθεση της ελληνικής ομάδας: Γιαννάκης 30, Κοκολάκης 19, Κορωναίος 12, Γκάλης 10, Καρατζουλίδης 8, Καστρινάκης 6, Κατσούλης, Πετρόπουλος.

  • ΥΓ: Να 'μαστε καλά να τα θυμόμαστε όλα αυτά και να φτιάξουμε κιόλας κλίμα και ατμόσφαιρα ενόψει της σημερινής αναμέτρησης...

TAGS ΒΑΛ' ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ