Kαλώς το κι ας μην άργησε!

Δεν άργησε το τσάρτερ της χαράς, διότι με ναυλωμένη πτήση είχαν ταξιδέψει και πριν από έναν χρόνο στη Ρόδο ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και ο Προμηθέας που τότε τους περίμενε ο οικοδεσπότης Κολοσσός.

Με τον ίδιο τρόπο ταξίδεψαν και σήμερα με προορισμό το σμαραγδένιο νησί, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και το Περιστέρι, ενώ ο ΠΑΟΚ αρίβαρε το απόγευμα από Θεσσαλονίκη μεριά.

Όσο για τον Κολοσσό παραμένει οικοδεσπότης, αλλά θα περιορισθεί σε ρόλο θεατή των δρωμένων του SuperCup, αύριο και μεθαύριο στο γήπεδο της Καλλιθέας.

Δεν άργησε λοιπόν το τσάρτερ της χαράς κι αυτή η έκφραση περισσότερο από κάθε άλλον είναι οικεία στον Χάρη Παπαγεωργίου, πρόεδρο της ΚΑΕ Άρης και μέλος του ΔΣ του ΕΣΑΚΕ.

Τα τσάρτερ, η οτομοτρίς και οι 37 πόντοι του Χάρη

Το εννοώ αυτό διότι όταν ο θρυλικός «Harry Βoy» ταξίδευε με αυτά τα τσάρτερ της χαράς, ως συνεργάτης του Γιάννη Ιωαννίδη στον Άρη, οι υπόλοιποι πήγαιναν ακόμη με την οτομοτρίς!

Εδώ θα ανοίξω μια παρένθεση για να ομολογήσω άλλη μια ήττα την οποία υπέστην από τον Σάββα Καμπερίδη.

Λίγα λεπτά προτού επιβιβασθούμε στο αεροπλάνο στήσαμε ένα σύντομο πηγαδάκι τον Παπαγεωργίου και τον πρώην προπονητή του Άρη και νυν ασίσταντ κόουτς στον Παναθηναϊκό και στην Εθνική και κάποια στιγμή ο Σάββας που φημίζεται για τις πολλές αθλητικές γνώσεις και τη γερή μνήμη του με ρώτησε αν θυμάμαι πόσους πόντους είχε σκοράρει ο Χάρης τη σεζόν 1978-79, όταν οδήγησε τον Άρη στην κατάκτηση του τίτλου.

«Και έχασα και ένα ματς»!

«Ευκολάκι» απάντησα. «Έβαλε 941» .

Ο Σάββας για να μη προσβάλει μου είπε σεβαστικά «Νομίζω ότι έβαλε 924».

Ο Σάββας είχε δίκιο και με τάπωσε, ενώ ο Παπαγεωργίου θυμόταν ότι «θα ξεπερνούσα τους 950, αλλά απουσίασα από ένα ματς με τον Έσπερο Καλλιθέας επειδή ήμουν άρρωστος»!

Για να αναδειχθεί έτι περαιτέρω η μεγαλοσύνη του επιτεύγματος του, ο Χάρης Παπαγεωργίου έβαλε 924 πόντους σε 25 αγώνες, τουτέστιν είχε μέσο όρο 36.96!

Ούτε καν 37!

Το πόσο γεννημένος σουτέρ και δεινός σκόρερ ήταν ο Χάρης μπορούσε να το πιστοποιήσει και ο συμπαίκτης του σε εκείνη την εποποιία, ο Διονύσης Ανανιάδης ο οποίος κατά σύμπτωση βρισκόταν μερικά μέτρα πιο πέρα ταξιδεύοντας στη Χίο για να συμμετάσχει σε ένα ιατρικό/δερματολογικό συνέδριο!

Τα καραβάνια στη Γάνδη

Τα περιλάλητα τσάρτερ της χαράς μπήκαν στην ελληνική μπασκετική καθομιλουμένη τον Απρίλιο του 1988, όταν καραβάνια απ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και από διάφορες άλλες ευρωπαϊκές χώρες ταξίδεψαν στη Γάνδη για να παρακολουθήσουν το πρώτο Final 4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σύγχρονης εποχής.

Εκείνες τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας συνέρευσαν στο FlandersExpo πάνω από 4.000 νοματαίοι που βεβαίως δεν ήταν μονάχα Αρειανοί, αλλά και ΠΑΟΚτσήδες και Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί και ΑΕΚτσήδες και Πανιώνιοι και Ηρακλειδείς.

Μπορεί να είχαν παρεισφρήσει και… Εθνικάρες οι οποίοι είναι λίγοι, αλλά εκλεκτοί!

Τότε λοιπόν μιλήσαμε και γράψαμε για πρώτη φορά για τα τσάρτερ της χαράς που βεβαίως συνεχίσθηκαν και στα επόμενα Final 4 στα οποία έπαιξαν ο Άρης (Μόναχο, Σαραγόσα) και εν συνεχεία ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ, αλλά και στους μεμονωμένους τελικούς των Κυπέλλων Ευρώπης.

Η ιστορική πτήση του 1984 με Άρη και ΠΑΟΚ

Βλέποντας σήμερα στο ίδιο αεροπλάνο και μάλιστα ανακατεμένους τους παίκτες, τους προπονητές, τους παράγοντες και όλη την κουστωδία των «αιωνίων αντιπάλων», το μυαλό μου γύρισε 39 χρόνια πίσω σε μια πτήση αναγκαστικής συμβίωσης και παροδικής συμφιλίωσης, στην οποία δυστυχώς δεν ήμουν παρών.

Δεν ήμουν, διότι εκείνες τις μέρες υποβλήθηκα σε εγχείριση κύστης κόκκυγος και ήμουν τάβλα και μπρούμυτα στο κρεβάτι μιας κλινικής!

Την Κυριακή, 4 Νοεμβρίου του 1984, ταξίδεψαν με την ίδια πτήση προς το Βελιγράδι και από εκεί σε ξεχωριστές πόλεις, ο Άρης και ο ΠΑΟΚ, που αγωνίζονταν σε διαφορετικές διοργανώσεις, αλλά έτυχε να δίνουν τους επαναληπτικούς αγώνες στη Γιουγκοσλαβία, με διαφορά 24 ωρών…

Την Τρίτη, 6 Νοεμβρίου, ΠΑΟΚ αντιμετώπιζε την Μπόσνα στο Σαράγεβο, στο πλαίσιο του Κυπέλλου Κυπελλούχων και το επόμενο βράδυ (Τετάρτη, 7 Νοεμβρίου) ο Άρης αναμετρούνταν με τη Ζαντάρ στη ρεβάνς του αγώνα του Κυπέλλου Κόρατς.

Το κοινό ταξίδι αποδείχθηκε γούρικο, καθώς και οι δυο ομάδες ναι μεν ηττήθηκαν στις κολασμένες έδρες των αντιπάλων τους, αλά διαφύλαξαν τις διαφορές των νικών που είχαν πετύχει στο Παλέ ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης: ο μεν ΠΑΟΚ του Πίνο Τζέρτζια με το οριακό +2 (88-84, 82-84), ο δε Άρης του Γιάννη Ιωαννίδη με +8 (84-71, 89-94).

Το ντέρμπι και τα τσιγάρα

Η σατανική σύμπτωση σε αυτή την ιστορία δεν περιορίσθηκε μονάχα στην κοινή πτήση και στην κοινή πρόκριση, αλλά και στο γεγονός ότι την παραμονή της αναχώρησης τους είχαν κονταροχτυπηθεί στο clasico εκείνης της εποχής!

Το Σάββατο, 3 Νοεμβρίου του 1984, ο Άρης έριξε στο κανναβάτσο τον ΠΑΟΚ με 76-66 και λίγες ώρες αργότερα νικητές και ηττημένοι κάπνιζαν την πίπα της ειρήνης μέσα στο αεροπλάνο της Jat!

Επιτρεπόταν κιόλας τότε το κάπνισμα μέσα στα αεροπλάνα, οπότε ο μεν Ιωαννίδης απολάμβανε τα Καρέλια Σπέσιαλ, ο δε Τζέρτζια τα Dunhill του!

Ο Μπαρτζώκας κι ο Σλούκας

Εδώ και πολλά χρόνια το κάπνισμα στη διάρκεια των πτήσεων απαγορεύεται, οπότε ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο Εργκίν Αταμάν και ο Βασίλης Σπανούλης κάνουν κράτει για να φουμάρουν κανένα πούρο, εάν κι εφόσον το απαιτήσει το εθμικό δίκαιο κάποιας πανηγυρικής περίστασης.

Ο Μπαρτζώκας και ο Σπανούλης κάθισαν δίπλα δίπλα στη businessclass και τους χώριζε ο διάδρομος με τον Αταμάν.

Ανάμεσα στον Γιώργο και στον Βασίλη υπήρχε μια κενή θέση και εάν ήμουν ο Εργκίν θα γύρναγα πίσω μου και θα φώναζα κάποιον να καθίσει ανάμεσα τους.

Ποιον;

Τον Σλούκα βεβαίως βεβαίως!

Αστειεύομαι, αλλά αυτή η πλάκα κράτησε σε εγρήγορση κόσμο και κοσμάκη χθες και στα δυο αεροδρόμια.

Και στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» των Σπάτων και στο «Διαγόρας» της Ρόδου τα μάτια των δημοσιογράφων ήταν στραμμένα στον αρχηγό του Παναθηναϊκού και στον προπονητή του Ολυμπιακού, μπας και αντάμωναν πουθενά.

Τα πηγαδάκια με τον Σλούκα

Η μοιραία συνάντηση απεφεύχθη προς το παρόν τουλάχιστον: ο μεν Μπαρτζώκας έφτασε στο αεροδρόμιο λίγο μετά τις 07:00 , πέρασε από τον έλεγχο και περίμενε τους συνεργάτες του, ο δε Σλούκας αρίβαρε στις 09:00.

Είχαν το χάζι τους πάντως τα διάφορα πηγαδάκια που στήθηκαν: του Κώστα Σλούκα με τον Κώστα Παπανικολάου, τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, τον Λεωνίδα Κασελάκη, τον τζένεραλ μάνατζερ του Ολυμπιακού Νίκο Λεπενιώτη και αργότερα με τον Αλεκ Πίτερς, του Ματίας Λεσόρ με τον συμπατριώτη του και συμπαίκτη του στην Εθνική ομάδα της Γαλλίας Μουστάφα Φαλ και του Σπανούλη με τον Παπανικολάου.

Το ψηστήρι του Σπανούλη για την Εθνική

Αυτό το τελευταίο και μάλιστα πολύ τρυφερό και αγαπησιάρικο τετ-α-τετ μού έκανε κλικ και γι’ αυτό βάζω στο τραπέζι και μια θεωρία συνωμοσίας.

Βρε μπας και άρχισε από τώρα ο Σπανούλης το ψηστήρι και τη στρατολόγηση για την Εθνική ομάδα ενόψει του Προολυμπιακού Τουρνουά!

Στο κάτω κάτω είναι και θέμα σειράς, τάξης, πρωτοκόλλου και ιεραρχίας: πρώτα μιλάς με τον αρχηγό!

Δεν τόλμησα καν να του το πω, έστω και για πλάκα, διότι μπορεί να στράβωνε και να μού την έλεγε όπως το διέπραξε με τον Λεωνίδα Μενεγάκη πριν από είκοσι ημέρες, μετά τον αγώνα του Περιστερίου με την ΑΕΚ.

Επιφυλάσσομαι πάντως, αλλά περισσότερο από εμένα επιφυλάσσεται ο ίδιος.