Συμπλήρωσε, λέει, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τις προάλλες κόντρα στη Φενέρμπαχτσε, 500 ματς στη EuroLeague...

Με γεια του και χαρά του, σπολλάτη του και όλα τα συναφή, αλλά αυτό το νούμερο τον αδικεί!

Δεν αδικείται μόνο ο ίδιος, ούτε ρέπει προς την αδικία μοναχά το διευθυντήριο της διοργάνωσης στη Βαρκελώνη...

Συμβαίνουν και αλλαχού αυτές οι διαχωριστικές λογικές, συμπεριλαμβανομένου και του ΕΣΑΚΕ, ο οποίος συνήθως κάνει τους λογαριασμούς του από τη σεζόν 1992-93 και εντεύθεν.

Το σχίσμα και ο Λάσο

Παρομοίως και η EuroLeague ως επί το πλείστον, σε τέτοιες περιπτώσεις χρησιμοποιεί ως αφετηρία τη σεζόν 2000-01 κατά την οποία εγκαινιάσθηκε η διοργάνωση, μεσούντος του σχίσματος ανάμεσα στη νεόκοπη ULEB και στη...μαμά FIBA!

Δεν είμαι ο ατζέντης ή ο αυτόκλητος προπαγανδιστής του Ομπράντοβιτς, αλλά οφείλω να επισημάνω ότι αδικείται σφόδρα από αυτό τον διαχωρισμό και το ίδιο συμβαίνει επίσης με τον Ετορε Μεσίνα (444) και τον Εργκίν Αταμάν (397), οι οποίοι τον ακολουθούν και είχαν αρχίσει να κολλάνε ένσημα στα βιβλιάρια τους πριν από το millennium.

Την Τετάρτη, λοιπόν, που η Παρτίζαν θα αντιμετωπίσει την Μπάγερν στο Μόναχο, ο Ζοτς ο οποίος θα βρεθεί αντιμέτωπος με έναν εκ των μαθητών του (από τη διετή συμβίωση τους στη Ρεάλ Μαδρίτης, 1995-97) Πάμπλο Λάσο δεν θα γράψει στο κοντέρ του 501, αλλά 645 εμφανίσεις στο παλκοσένικο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης.

Οι 644 αγώνες με έξι ομάδες, οι 443 νίκες και oι εννέα κούπες

Δεν το λες μικρό ή ευκαταφρόνητο αυτό το νούμερο, που θα μπορούσε κιόλας να είναι μεγαλύτερο, εάν ο Σέρβος προπονητής δεν παρουσίαζε κάποιες... διαρροές, λόγω της συμμετοχής του στο Κύπελλο Σαπόρτα (Ρεάλ 1996-97, Μπενετόν 1998-99) και στο EuroCup (Παρτίζαν 2021-22), της εθελουσίας αγρανάπαυσης του (2012-13, 2020-21) και της διακοπής της σεζόν 2019-20, ελέω της πανδημίας.

Στους 644 αγώνες στους οποίους έχει καθοδηγήσει έξι διαφορετικές ομάδες σε ένα χρονικό πλαίσιο 27 σεζόν ο Ομπράντοβιτς αριθμεί 443 νίκες και 201 ήττες (ποσοστό επιτυχίας 68.8%), που επιμερίζονται ως εξής: 40-27 σε 67 ματς με την Παρτίζαν Βελιγραδίου, 15-5 σε 20 με την Τζουβεντούτ Μπανταλόνα, 24-13 σε 37 με τη Ρεάλ Μαδρίτης, 17-6 σε 23 με την Μπενετόν Τρεβίζο, 202-82 σε 284 με τον Παναθηναϊκό και 145-68 σε 213 με τη Φενέρμπαχτσε.

Σύμφωνοι, ο Ομπράντοβιτς βρίσκεται πολύ μακριά από τον Λένι Γουίλκενς, τον Ντον Νέλσον και τον Γκρεγκ Πόποβιτς στο ΝΒΑ ή τον Μάικ Σιζέφσκι και τον Τζιμ Μπεχάιμ στο NCAA, όμως για τα ευρωπαϊκά και τα ευρύτερα διεθνή δεδομένα (πλην των αμερικανικών) το νούμερο προκαλεί ίλιγγο!

Εκτός από τα 644 ματς και τις 443 νίκες, σε αυτή τη διαδρομή του στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, ο 63χρονος προπονητής μοστράρει εννέα τρόπαια (Παρτίζαν/1992, Μπανταλόνα/1994, Ρεάλ/1995, Παναθηναϊκός/2000, 2002, 2007, 2009, 2011, Φενέρμπαχτσε/2017) και 18 συμμετοχές σε Final 4!

"Είσαι ή τρελός ή μεθυσμένος"

Oλα αυτά άρχισαν ένα φθινοπωρινό απόγευμα του 1991 στα βάθη της Ουγγαρίας κι ενώ πριν από τέσσερις μήνες είχε αφήσει στα κρύα του λουτρού τον συχωρεμένο τον Ντούσαν Ιβκοβιτς για να υποκύψει στον πειρασμό που του έβαλαν μπροστά του ο Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς και ο Μιλένκο Σάβοβιτς, αναγκάζοντας τη σύζυγο του να απορεί εάν ήταν... τρελός ή μεθυσμένος (https://www.sport24.gr/basket/zeliko-omprantovits-eisai-trelos-i-methysmenos.9381897.html)!

Ο Ομπράντοβιτς εμφανίσθηκε για πρώτη φορά επί σκηνής, την 1^η Οκτωβρίου του 1991, στο Σολνόκι, όπου κοουτσάρισε για πρώτη φορά την Παρτίζαν κόντρα στην ομώνυμη ουγγρική ομάδα, στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Πρεμιέρα με 92-65 στο Σολνόκι

Μπροστά σε 3.000 θεατές, με διαιτητές τον Βούλγαρο Ανγκελ Λάμποβ και τον Πολωνό Κόνραντ Τόμτσικ, οι Σέρβοι επικράτησαν με 92-65, απόντος του Σάσα Τζόρτζεβιτς ο οποίος αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα τραυματισμού, αλλά έμελλε να επιστρέψει δριμύτερος στη φάση των ομίλων και να γράψει κιόλας τον διθυραμβικό επίλογο στον τελικό με την Τζουβεντούτ Μπανταλόνα στις 16 Απριλίου του 1992, στην Κωνσταντινούπολη.

Για να μη μείνει ημιτελές το κάδρο, ιδού η σύνθεση της Παρτίζαν σε αυτό το παρθενικό ματς του Ομπράντοβιτς: Σάσα Ντανίλοβιτς 25-2-1-2, Νίκολα Λόντσαρ 6, Ιγκόρ Μιχαϊλόφσκι 2, Ζόραν Στεβάνοβιτς 6-5-1-2, Ντράγκισα Σάριτς 10-2-3, Ζέλικο Ρέμπρατσα 8, Μλάτζαν Σίλομπαντ, Σλάβισα Κοπρίβιτσα 14-5-1, Βλάντιμιρ Ντραγκουτίνοβιτς 6-4, Ιβο Νάκιτς 15-2-1-2.

Η Σόλνοκ αντιπαρέβαλε σε πρώτο πλάνο τον Αττίλα Τοτ (16-0-2) και τον Λάζλο Μπέρκιτς (20-6).

Το τι συνέβη από εκεί και πέρα και το τι εξακολουθεί να συμβαίνει μετά από 32 χρόνια είναι πια ιστορία...

Η μάλλον είναι μια ιστορία η οποία μεγάλωσε και έγινε μυθολογία, που εν περιλήψει τη διηγήθηκε εδώ πριν από δυο χρόνια...