Το "Italian Job" της Εθνικής
Η Εθνική ομάδα έπιασε στασίδι στο Μιλάνο και ο Βασίλης Σκουντής φτιάχνει το απαραίτητο υπόβαθρο με τη μελωδία του Λούτσιο Ντάλα, ανακατεύοντας τον Ματθαίου, τον Κολοκυθά, τον Γκάλη και τον Αντετοκούνμπο.
Το 313 μετά Χριστόν ο Μέγας Κωνσταντίνος και ο Αύγουστος Λικίνιος υπέγραψαν το περιβόητο διάταγμα των Μεδιολάνων, που θέσπισε την ανεξιθρησκία απανταχού της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας...
Το Μεδιόλανον υπήρξε η αρχαϊζουσα εξελληνισμένη εκδοχή του Μιλάνου, το οποίο ύμνησε, πιθανότατα με πόνο ψυχής ο συχωρεμένος ο Λούτσιο Ντάλα.
Διάβολε, το να φτιάχνει ο μεγάλος τροβαδούρος ένα υπέροχο τραγούδι για μια άλλη πόλη (και όχι για την αγαπημένη γενέτειρα του την Μπολόνια) δεν ήταν και πολύ φυσιολογικό αλλά μπρος στα μουσικά κάλλη τ’ είναι ο σοβινιστικός πόνος!
Τα γενέθλια του Ιτούδη και του Πιτίνο
Η Εθνική Ανδρών εγκαταστάθηκε σήμερα (31/8) στο Μιλάνο, όπου θα βρίσκεται για εννέα ημέρες και εκεί παρεμπιπτόντως στις 8 Σεπτεμβρίου ανήμερα το ματς με την Εσθονία, θα γιορτάσει τα 52α γενέθλια του ο Δημήτρης Ιτούδης.
Δέκα ημέρες αργότερα, στις 18 Σεπτεμβρίου θα σβήσει εβδομήντα κεράκια στη δική του τούρτα γενεθλίων ο (πρώην προπονητής της Εθνικής) Ρικ Πιτίνο και άμποτε να του ευχηθούμε τα δέοντα με ένα υπέροχο, έστω και μεταχρονολογημένο (από το περυσινό Προολυμπιακό Τουρνουά) δώρο.
Βιάζομαι, όμως, ακόμα δεν το είδαμε και (στοιχειωμένο) μετάλλιο το βαφτίσαμε!
Το πουλί του Λούτσιο Ντάλα
Στην καρδιά της Λομβαρδίας η Εθνική αναζητεί την απενοχοποίηση και τον εξορκισμό των δαιμόνων που την κατατρύχουν εδώ και 13 χρόνια...
Ευχόμαστε όλοι μας ολούθε να συμβεί αυτό: το ευχόμαστε και προσευχόμαστε, όπως είχαν το δικαίωμα βάσει του διατάγματος των Μεδιολάνων οι Χριστιανοί εκείνης της εποχής!
Στο δικό του «Μιλάνο» ο Λούτσιο Ντάλα λέει κάποια στιγμή πως (η πόλη αυτή) «σαν πουλί πυροβολείται, αλλά έπειτα ξαναγυρίζει στο πέταγμα».
Τοιουτοτρόπως κι εμείς (ως ελληνικό μπασκετικό έθνος) πυροβοληθήκαμε σε εννέα απανωτές διοργανώσεις και αρχής γενομένης από μεθαύριο ξανανοίγουμε τα φτερά μας για να πετάξουμε κι όπου μας βγάλει η πτήση...
Έχουμε άλλωστε πια και το δικό μας αεροπλάνο (με το οποίο πέταξε σήμερα η αποστολή), αμ’ πώς;
Σε θέλω παρά πολύ, μα τόσο, τόσο πολύ
Στο ίδιο τραγούδι ο Λούτσιο Ντάλα λέει πως το Μιλάνο «γελάει και διασκεδάζει, μα όταν κλαίει, κλαίει στ’ αλήθεια».
Μπορούμε, παρακαλώ, ν’ αλλάξουμε τη σειρά;
Σε κάθε περίπτωση, εδώ ταιριάζει ο στίχος από το διασημότερο τραγούδι του Ντάλα, το οπερετικό «Caruso» που το έγραψε στη μνήμη του τενόρου Ενρίκο Καρούζο...
«Te voglio bene assai, ma tanto tanto bene sai», που σε απλά ελληνικά σημαίνει «Σε θέλω παρά πολύ, μα τόσο, τόσο πολύ, ξέρεις»!
Κι εμείς το θέλουμε παρά πολύ, μα τόσο, τόσο πολύ, αυτό το μετάλλιο, γαμώ το!
Το Μιλάνο, λοιπόν, αποτελεί τον πρώτο προορισμό της ελληνικής ομάδας, ενδιάμεσο σταθμό προς το Βερολίνο, όπου θα διεξαχθεί η τελική φάση του 41ου EuroBasket…
Ο σίφουνας στο Μιλάνο και τα 70 χρόνια προσμονής
Το Μιλάνο, που ανοίγει τα πόδια του όπως λέει το τραγούδι του Ντάλα («gampe aperte») για να περάσει η Εθνική μετά από εβδομήντα ολόκληρα χρόνια!
Ναι, μα τον Θεό, τόσος (πολύς) καιρός έχει περάσει από την πρώτη, τελευταία και ως εκ τούτου μοναδική μέχρι τούδε φορά που η Εθνική έπαιξε σε αυτή την πόλη...
Στην προκειμένη περίπτωση οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι στο πενθήμερο από τις 23 έως τις 27 Απριλίου του 1952, όταν στο πλαίσιο ενός φιλικού Τουρνουά πέρασε σαν σίφουνας από το Duomo!
Το εννοώ αυτό διότι στο πλαίσιο της προετοιμασία της για το Προολυμπιακό Τουρνουά και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι πέτυχε πέντε νίκες σε ισάριθμα ματς και μάλιστα απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους.
Η ελληνική ομάδα έριξε στο κανναβάτσο διαδοχικά τη Γιουγκοσλαβία με 41-32, την οικοδέσποινα Ιταλία με 34-25, τη Γαλλία με 47-37, την Ελβετία με 55-33 και την Τουρκία με 40-36!
Ο "Πατριάρχης" και ο "Κούκλος"
Στον πάγκο καθόταν τότε ο Βλαδίμηρος Βάλλας, ενώ στο ρόστερ κυριαρχούσε η μορφή του «Πατριάρχη» Φαίδωνα Ματθαίου ο οποίος εν συνεχεία αγωνίσθηκε στην Ιταλία (Στορμ Βαρέζε), όπως επίσης και ο «Κούκλος» Μίμης Στεφανίδης, ο οποίος φόρεσε τη φανέλα της Σίμενταλ Μιλάνο.
Δίπλα τους βρίσκονταν ο Γιάννης Σπανουδάκης, ο Στέλιος Αρβανίτης, ο Γιάννης Λάμπρου, ο Τάκης Ταλιαδώρος, ο Πάνος Μανιάς, ο Αριστείδης Ρουμπάνης και ο Θέμης Χολέβας.
Στα εβδομήντα χρόνια που πέρασαν από τότε καμιά άλλη Εθνική ομάδα, οποιασδήποτε ηλικίας δεν ξανάπαιξε στο Μιλάνο!
Το χρυσό χάπι του Κολοκυθά και το κύκνειο άσμα του Γκάλη
Η Ελλάδα θα αγωνισθεί για τέταρτη φορά σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το οποίο διεξάγεται επί ιταλικού εδάφους, φιλοδοξώντας να ξεπεράσει τον εαυτό της.
Το 1969 στη διοργάνωση που φιλοξενήθηκε στην Καζέρτα και στη Νάπολι κατέλαβε τη δέκατη θέση με δυο νίκες και πέντε ήττες, αλλά το χάπι χρυσώθηκε από την ανάδειξη του συχωρεμένου του Γιώργου Κολοκυθά (όπως είχε συμβεί και το 1967 στο Τάμπερε και στο Ελσίνκι) σε πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης με μέσο όρο 23.5 πόντους.
Δέκα χρόνια αργότερα (1979) στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που μοιράσθηκε σε τέσσερις πόλεις της Bel Paese (Μέστρε,Σιένα, Γκορίτσια, Τορίνο) η ελληνική ομάδα η οποία προερχόταν από τις δυο εμβληματικές νίκες επί της Γιουγκοσλαβίας στους Βαλκανικούς Αγώνες της Αθήνας και στους Μεσογειακούς του Σπλιτ κατατάχθηκε ένατη με ρεκόρ 4-4.
Το 1991 στο ΕuroBasket που διεξήχθη με τη διαδικασία fast track, χάλασε το σερί μας: μετά τον θρίαμβο του ’87 και το ασημένιο μετάλλιο του ’89, πέσαμε στην πέμπτη θέση (3-2) πληρώνοντας ακριβά την αδόκητη ήττα από τον Τσεχοσλοβακία του (στην κυριολεξία) άγραφτου Γιαν Σβόμποντα, στο ματς στο οποίο ο Νίκος Γκάλης ξεπέρασε το ιστορικό φράγμα των 5.000 πόντων με τη φανέλα της Εθνικής.
Ο τρελός του χωριού, Κακιούζης και το ντεμπούτο του Γιάννη
Μετά από 14 χρόνια η Εθνική έπαιξε στο Τουρνουά του Πόρτο Σαν Τζιόρτζιο, όπου γνώρισε τρεις ήττες (Κροατία, Λετονία, Ιταλία), αλλά εντελώς out of the blue βγήκε ο τρελός του χωριού, κατά κόσμον Μιχάλης Κακιούζης και προφήτεψε ότι «στο Βελιγράδι θα πάρουμε το χρυσό μετάλλιο»!
Βουλωμένο γράμμα διάβαζε ο μπαγάσας!
Α, και κάτι ακόμα σχετικό με την Ιταλία και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο...
Στις 7 Ιουνίου του 2013, στην πόλη Τζέσολο που απέχει 300 χιλιόμετρα από το Μιλάνο, ο μορφονιός μας από τα Σεπόλια φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα με το εθνόσημο και μάλιστα κόντρα στην Κροατία, την οποία η ελληνική ομάδα θα βρει απέναντι της στη μεθαυριανή πρεμιέρα του EuroBasket.
Εκείνο το βράδυ η Εθνική Νέων στον πάγκο της οποίας βρισκόταν ο Κώστας Μίσσας, επικράτησε με 62-52, με τον τότε παίκτη του Φιλαθλητικού Ζωγράφου να σκοράρει 11 πόντους.
Το παρθενικό καλάθι του το πέτυχε με λέι απ από την ασίστ του Λευτέρη Μποχωρίδη και μετά από εννέα χρόνια αυτοί οι δυο μαζί με τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος!
