Αταλάντα και Ολυμπιακός. Ή αλλιώς, Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι και Σωκράτης Παπασταθόπουλος. Στη Γένοβα άλλωστε, πριν 13 χρόνια οι δύο τους συνυπήρξαν για μια διετία. Ο Ιταλός ως προπονητής και εκείνος που έδωσε το τελικό ok για την αγορά του διεθνή Έλληνα αμυντικού από την ΑΕΚ και ο "Πάπα", πραγματοποιώντας εκεί, υπό την καθοδήγησή του, τα πρώτα βήματα της διεθνούς σταδιοδρομίας του.

Πριν τους δοθεί λοιπόν η ευκαιρία να το αναμοχλεύσουν στις μνήμες τους στο Μπέργκαμο, επιχειρείται εδώ μια καταγραφή των βασικών, ενός flash back της γνωριμίας, της συμβίωσης και της έκτοτε, εκατέρωθεν, αμοιβαιότητας που διακρίνει την σχέση τους.

Το όνομα του Παπασταθόπουλο στην Τζένοα πρωτακούστηκε στα τέλη της άνοιξης του 2008, οπότε και ολοκλήρωνε την δεύτερη, παρθενική λογιζόμενος ως βασικός, επαγγελματική σεζόν του στην ΑΕΚ. Ο ιταλικός σύλλογος ψάχνονταν, γενικότερα, στην ελληνική αγορά, έχοντας ξεχωρίσει τον Σωτήρη Νίνη. Ο Παναθηναϊκός όμως τότε δεν συζητούσε το παραμικρό και έτσι αρκέστηκε στο τσεκάρισμα του τότε αμυντικού της Ενωσης.

Ο Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι αναζητούσε στο καλοκαιρινό παζάρι έναν στόπερ, ο οποίος όμως θα είχε την ευχέρεια να παίξει και ως δεξιός μπακ στο ευμετάβλητο 3-4-3 που χρησιμοποιούσε (και) τότε στην Τζένοα. Η μη επικύρωση, κυριολεκτικά πριν τις υπογραφές, ενός deal με έναν Γάλλο αμυντικό, ανέβασε στην ιεραρχία των υποψηφιοτήτων εκείνη του Παπασταθόπουλου.

Παρότι είχε μόλις συμπληρώσει τα 20 του χρόνια, παρότι ο Γκασπερίνι (ανέκαθεν, ως και σήμερα) δεν συμμερίζονταν τη ζέση των υπευθύνων της Τζένοα για τα "προϊόντα" της ελληνικής ποδοσφαιρικής αγοράς, αναγνώρισε τη δυναμική του Έλληνα αμυντικού, αλλά και το ότι τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά ταίριαζαν απόλυτα σε αυτό που έψαχνε και έδωσε τη συγκατάθεσή του για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις των δύο ομάδων.

Υπογραφές με φανέλα ΑΕΚ σε πιτσαρία

Εκείνη την εποχή, τόσο η ΑΕΚ όσο και η Τζένοα πραγματοποιούσαν το βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Αυστρία. Είχαν μάλιστα προγραμματισμένο ένα φιλικό, πρωτομηνιά Αυγούστου, το πλέον δυνατό – ως εκείνη την στιγμή – της Ενωσης, στον πάγκο της οποίας διάνυε τις πρώτες του εβδομάδες ο Γιώργος Δώνης. Σε εκείνο το φιλικό, ο Παπασταθόπουλος δεν ξεκίνησε, αλλά μπήκε στην ανάπαυλα στη θέση του Αλεξόπουλου, παίζοντας στο πλευρό του Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς.

Την ίδια στιγμή όμως ουσιαστικά είχαν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις των δύο συλλόγων, με τους υπευθύνους τους, αλλά και τους εκπροσώπους του ποδοσφαιριστή, να έχουν μεταβεί στην Αυστρία προκειμένου να "έπεφταν" και οι υπογραφές.

Απολύτως χαρακτηριστικό το που υπέγραψε ο ίδιος ο Παπασταθόπουλος. Χωρίς λοιπόν να έχει αλλάξει καν από το ημίχρονο που αγωνίστηκε στο φιλικό με την Τζένοα, σε μια πιτσαρία κοντά στο γηπεδάκι όπου έγινε το παιχνίδι, παρουσία του τότε προέδρου της ΑΕΚ, Ντέμη Νικολαΐδη, του (τότε) αθλητικού διευθυντή της Τζένοα, Ρίνο Φόσκι και του άμεσου συνεργάτη του ιδιοκτήτη του ιταλικού συλλόγου Ενρίκο Πρετσιόζι (τεράστια η "καψούρα" που είχε με τον "Πάπα", ενδεικτική άλλωστε η… ανοιχτή επιταγή με την οποία προσπάθησε πέρυσι, για αρκετό διάστημα, να τον δελεάσει για να επιστρέψει στη Γένοβα πριν τον ερχομό του στον Ολυμπιακό), του Αλεσάντρο Ζάρμπανο.

Τετραετές συμβόλαιο έναντι συνολικών απολαβών 2.4 εκατομμύρια ευρώ, με την ΑΕΚ να καρπώνεται 3.6 εκατομμύρια, μετατρέποντας έτσι την πώληση του Παπασταθόπουλου στην μέχρι εκείνη την στιγμή ακριβότερη της ιστορίας της (πλέον, έχει ξεπεραστεί μόνο από αυτήν του Μπάρκα στη Σέλτικ).

Σκληρός, αλλά κατάλληλος ο Γκασπερίνι

Αμέσως ο Ελληνας αμυντικός πήγε στη Γένοβα, όπου και τον περίμενε ο Γκασπερίνι. Δεν τον… καλωσόρισε, δεν του χαρίστηκε, δεν τον ντάντεψε. Ενδεικτικό ότι το ντεμπούτο του το έκανε στη 5η αγωνιστική εκείνης της σεζόν του καμπιονάτο, κοντά δύο μήνες από την ένταξή του στην Τζένοα σ’ ένα εκτός έδρας παιχνίδι με τη Φιορεντίνα (27/9).

Αλλά και η συνολική προσέγγιση του Ιταλού τεχνικού δεν αναγνώριζε κανένα "ελαφρυντικό". Ούτε ηλικίας, ούτε απειρίας (σε τέτοιο επίπεδο), ούτε καλά καλά αδυναμίας… επικοινωνίας, αφού παρότι δεν μιλούσε ιταλικά ο Παπασταθόπουλος (με μεταφραστή κυκλοφορούσε στη Γένοβα), στην προπόνηση, πάντα, παντού, ο Γκασπερίνι στα ιταλικά του απευθύνονταν.

Τα καψόνια, εννοείται, απολύτως προβλεπόμενα, μέρος της διαδικασίας. Σύμφωνα με τον θρύλο, στη δεύτερη σεζόν του Παπασταθόπουλο, μετά από ένα 3-0 επί της Σαμπντόρια, στο ντέρμπι της Γένοβας, με την Τζένοα να προηγείται στο ημίχρονο με 1-0, αλλά να μένει στις καθυστερήσεις του με 10 παίκτες λόγω αποβολής του Μπιάβα και τον Γκασπερίνι να ρίχνει στην ανάπαυλα τον Παπασταθόπουλο. Ο Papa… οργίασε - κερδισμένο πέναλτι και αποβολή στο δεύτερο ημίχρονο – ωστόσο μετά το τέλος του παιχνιδιού, στ’ αποδυτήρια ενημερώθηκε από τον Γκασπερίνι πως θα ήταν ο μόνος που θα περνούσε την επόμενη μέρα κάνοντας προπόνηση και όχι απολαμβάνοντας το ρεπό του.

Θρύλος μεν, ενδεικτικός όμως της σκληραγώγησης που επιφύλαξε ο νυν τεχνικός της Αταλάντα στον Παπασταθόπουλο (όχι μόνο βέβαια, σε όλους έτσι ήταν, το προπονητικό του στιλ είναι αυτό). Προφανής βέβαια η ανταπόκριση του Ελληνα αμυντικού, ο οποίος μετατράπηκε στον "σύρτη" της ανασταλτικής διάταξης της Τζένοα, με τον Γκασπερίνι να τον χρησιμοποιεί τις συντριπτικά περισσότερες φορές δεξιό στόπερ στην αμυντική του τριάδα, έχοντας όμως και την ασφαλιστική δικλείδα της μετατόπισης του στο δεξιό άκρο. Πάντα, οποτεδήποτε χρειάστηκε, επιτυχημένα.

Μόνο τυχαία δεν ήρθε μέσα σε δύο χρόνια η μεταγραφή του Παπασταθόπουλου στη Μίλαν, μόνο τυχαία ο Γκασπερίνι όπου σταθεί και όπου βρεθεί στάζει μέλι για τον Ελληνα αμυντικό, του οποίου τη διεθνή καριέρα ουσιαστικά θεμελίωσε. Και φυσικά, μόνο τυχαία ο ίδιος ο Παπασταθόπουλος αναγνωρίζει ακριβώς αυτό στον Ιταλό τεχνικό: πως ήταν δηλαδή ο καταλληλότερος, την κατάλληλη στιγμή για να τον προετοιμάσει για τις απαιτήσεις του ανώτερου ποδοσφαιρικά επιπέδου, στο οποίο και έφτασε όλα αυτά τα χρόνια ως το ταβάνι…