Έχουν περάσει 8 μήνες από τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, εκεί όπου η Γερμανία αντιμετώπισε την Αργεντινή, κερδίζοντας το τρόπαιο στην παράταση. Το βράδυ της Κυριακής (22/3, 22:00 ώρα Ελλάδας), Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης θα βρεθούν αντιμέτωπες σε έναν κρισιμότατο αγώνα, αφού πιθανή νίκη των "μπλαουγκράνα" στο clásico, θα φέρει το φετινό πρωτάθλημα πολύ κοντά στη Βαρκελώνη, ενώ οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα θα κρατήσει ζωντανή την υπόθεση τίτλος και για τις δυο ομάδες. Οι δυο σύλλογοι έχουν στις τάξεις τους από δυο παίκτες των φιναλίστ του περσινού Μουντιάλ: η μεν Μπάρτσα τους Μέσι και Μαστσεράνο, η δε Ρεάλ τους Κρόος και Κεντίρα. Με αυτή την αφορμή, γυρίσαμε πίσω στον χρόνο και συγκεντρώσαμε 30 ποδοσφαιριστές. Τους 21 Αργεντίνους που έχουν αγωνιστεί με την φανέλα των "μπλαουγκράνα" και τους 9 Γερμανούς που έχουν αγωνιστεί με τη φανέλα των "μερένγκες".

Σε αντίθεση με τους Αργεντίνους της Μπαρτσελόνα που έκαναν την εμφάνισή τους για πρώτη φορά ακριβώς έναν αιώνα πριν (Χουάν Γκαρτσιτορένα, 1915), οι Γερμανοί "άργησαν" να δώσουν το δικό τους παρόν στο Τσαμαρτίν. Ο Γκίντερ Νέτσερ ήταν ο πρώτος που φόρεσε την φανέλα των "μερένγκες" στο όχι και τόσο μακρινό 1973, προερχόμενος από την Μπορούσια του Μένχενγκλαντμπαχ. Μέχρι σήμερα εννέα είναι συνολικά οι Τεύτονες που έχουν αγωνιστεί στη Ρεάλ και με αυτούς θα ξεκινήσουμε το αφιέρωμά μας. Πάμε λοιπόν να δούμε πότε και με ποιους μίλησε γερμανικά το "Σαντιάγο Μπερναμπέου". Los geht's!

Α. ΟΙ 9 ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΗΣ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Πάουλ Μπράιτνερ και Γκίντερ Νέτσερ, οι δυο πρώτοι Γερμανοί που φόρεσαν τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης (μαζί με τον Μίλαν Μίλιανιτς το 1975)

Όπως ήδη γράψαμε, εννέα είναι συνολικά οι Γερμανοί παίκτες που έχουν φορέσει μέχρι σήμερα τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Πρόκειται για τους Νέτσερ, Μπράιτνερ, Στίλικε, Σούστερ, Ίλγκνερ, Μετσέλντερ, Εζίλ, Κεντίρα και Κρόος. Το κοινό τους στοιχείο; Ότι όλοι τους κέρδισαν τίτλους με τη "βασίλισσα". Οι τρεις πρώτοι, μαζί με τον Δανό Γένσεν, είναι "υπεύθυνοι" για το παρατσούκλι "μπικίνγκος", δηλαδή Βίκινγκς, που δόθηκε στη Ρεάλ εκείνη την εποχή, ακριβώς λόγω της βόρειας καταγωγής των συγκεκριμένων παικτών. Ας τους δούμε αναλυτικά.

1. Günter Netzer (1973-1976)

Ο Γκίντερ Νέτσερ γεννήθηκε το 1944 στο Μένχενγκλαντμπαχ της Δυτικής Γερμανίας και έπαιξε για μια δεκαετία ως επιθετικός χαφ στην τοπική Μπορούσια (1963-73), έχοντας 297 συμμετοχές και 108 τέρματα. Το 1973, χρονιά κατά την οποία ψηφίστηκε ως κορυφαίος Γερμανός παίκτης, τον αγόρασε η Ρεάλ Μαδρίτης, θέλοντας να κλέψει τις εντυπώσεις από την Μπαρτσελόνα που τότε είχε αποκτήσει τον Γιόχαν Κρόιφ. Υπήρξε ο πρώτος Γερμανός που αγωνίστηκε με τη "βασίλισσα" και στην τριετία που έμεινε στη Μαδρίτη (1973-76) κατέκτησε 2 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα (85 συμμετοχές και 9 γκολ στην Πριμέρα Ντιβισιόν). Εντύπωση για την εποχή προκαλούσε το 47 νούμερο παπούτσι που φορούσε!

2. Paul Breitner (1974-1977)

Έναν χρόνο αργότερα, το καλοκαίρι του 1974, σειρά είχε ο συμπαίκτης του Νέτσερ στην πρωταθλήτρια Ευρώπης και Κόσμου Γερμανία, Πάουλ Μπράιτνερ. Ο γενειοφόρος μαοϊστής γεννήθηκε το 1951 στην Βαυαρία και ξεκίνησε την καριέρα του από την Μπάγερν, στην οποία αγωνίστηκε από το 1970 μέχρι το 1974, όταν και κέρδισε το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Τότε τον απέκτησε η Ρεάλ, στην οποία έμεινε τρία χρόνια (1974-77). Αγωνίστηκε στη θέση του χαφ (αλλά και του αριστερού μπακ) και κατέκτησε με τους "μερένγκες" 2 πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο, έχοντας στην Πριμέρα Ντιβισιόν 84 συμμετοχές και 10 τέρματα.

3. Uli Stielike (1977-1985)

Ο Ούλι Στίλικε γεννήθηκε το 1954 στο Κετς της Δυτικής Γερμανίας και αγωνίστηκε για μια πενταετία στην Μπορούσια του Μένχενγκλαντμπαχ (1972-77). Στη συνέχεια μετακινήθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου έμεινε 8 χρόνια (1977-1985). Έπαιξε με επιτυχία στη θέση του στόπερ (το παρατσούκλι του ήταν "Πάντσερ"), φτάνοντας τις 215 συμμετοχές στην Πριμέρα Ντιβισιόν (41 τέρματα). Με τους "μερένγκες" κατέκτησε 3 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα, ένα Λιγκ Καπ και ένα Κύπελλο UEFA, ενώ έχασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από τη Λίβερπουλ (1981), κάτι που του είχε συμβεί και το 1977 με την ίδια αντίπαλο, όταν αγωνιζόταν με την Γκλάντμπαχ!

4. Bernd Schuster (1988-1990)

Ο Μπερντ Σούστερ γεννήθηκε το 1959 στο Άουγκσμπουργκ της Δυτικής Γερμανίας και ξεκίνησε την καριέρα του στην Κολωνία. Το 1980 μετακινήθηκε στη Μπαρτσελόνα, όπου έμεινε οχτώ χρόνια (1980-88). Οι κακές σχέσεις του και τελικά η σύγκρουσή του με τον πρόεδρο των "μπλαουγκράνα", Νούνιεθ, τον έκαναν να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του, αλλά να υπογράψει στην Ρεάλ Μαδρίτης. Ο "ξανθός άγγελος" αγωνίστηκε δυο χρόνια με τους "μερένγκες" (1988-90), συνεργάστηκε άψογα με την "Quinta del Buitre" και κατέκτησε 2 πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο και ένα ισπανικό Σούπερ Καπ, έχοντας συνολικά 86 συμμετοχές και 15 τέρματα. Το 2007 ανέλαβε τον πάγκο της Ρεάλ ως προπονητής και την ανέδειξε πρωταθλήτρια της σεζόν 2007/08.

5. Bodo Illgner (1996-2001)

Ο Μπόντο Ίλγκνερ γεννήθηκε το 1967 στην Κόμπλεντς της Δυτικής Γερμανίας και έκανε μεγάλη καριέρα στην Κολωνία, με την φανέλα της οποίας αγωνίστηκε 11 χρόνια (1985-96). Το καλοκαίρι του 1996, την τελευταία ημέρα των μεταγραφών, ο Ίλγκνερ αποκτήθηκε από τη Ρεάλ, στην οποία έμεινε μια πενταετία (1996-2001). Με τον Γερμανό βασικό στην εστία τους, οι "μερένγκες" κατέκτησαν την πολυπόθητη "séptima", το έβδομο δηλαδή Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία τους, νικώντας το 1998 στο Άμστερνταμ την Γιουβέντους με το γκολ του Μιγιάτοβιτς. Ο Ίλγκνερ έχασε τη θέση του τη σεζόν 1999-2000 από τον Ίκερ Κασίγιας και έναν χρόνο αργότερα σταμάτησε την ενεργό δράση. Με τη Ρεάλ κατέκτησε συνολικά 2 πρωταθλήματα, 2 Τσάμπιονς Λιγκ, ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο και ένα ισπανικό Σούπερ Καπ, έχοντας 107 επίσημες συμμετοχές. Το 2013, η ισπανική Marca τον συμπεριέλαβε στην κορυφαία ενδεκάδα ξένων παικτών στην ιστορία της Ρεάλ.

6. Christoph Metzelder (2007-2010)

Ο Κριστόφ Μετσέλντερ γεννήθηκε το 1980 στο Χάλτερν της Δυτικής Γερμανίας και αγωνίστηκε μια επταετία (2000-07) στην Μπορούσια του Ντόρτμουντ στη θέση του κεντρικού αμυντικού. Η Ρεάλ τον απέκτησε ελεύθερο το καλοκαίρι του 2007, όμως οι τραυματισμοί δεν επέτρεψαν στον Γερμανό να καθιερωθεί στην ομάδα. Έμεινε 3 χρόνια στη Μαδρίτη, έχοντας μόλις 31 επίσημες συμμετοχές. Ο Μετσέλντερ κατέκτησε με τη Ρεάλ ένα πρωτάθλημα και ένα ισπανικό Σούπερ Καπ.

7. Mesut Özil (2010-2013)

Ο Μεζούτ Εζίλ γεννήθηκε το 1988 στο Γκέλζενκιρχεν και αγωνίστηκε πρώτα στην Σάλκε (2006-08) και μετά στην Βέρντερ Βρέμης (2008-10). Το καλοκαίρι του 2010 τον διεκδίκησαν πολλές ομάδες (ανάμεσά τους και η Μπαρτσελόνα), όμως ήταν τελικά η Ρεάλ εκείνη που τον απέκτησε, μετά και την θετική εισήγηση του Ζοζέ Μουρίνιο. Στα τρία χρόνια που παρέμεινε στη Μαδρίτη, ο Εζίλ υπήρξε ένας πετυχημένος επιτελικός χαφ και βοήθησε στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, ενός Κυπέλλου και ενός ισπανικού Σούπερ Καπ, έχοντας συνολικά 159 επίσημες συμμετοχές, 27 τέρματα και 72 ασίστ! Τον Σεπτέμβριο του 2013 παραχωρήθηκε στην Άρσεναλ προκαλώντας την αντίδραση αρκετών συμπαικτών του στη Ρεάλ, προεξάρχοντος του Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος δεν δίστασε να δηλώσει ότι η αναχώρηση του Εζίλ τον είχε θυμώσει πολύ.

8. Sami Khedira (2010- )

Ο Σάμι Κεντίρα γεννήθηκε το 1987 στην Στουτγκάρδη και ξεκίνησε την καριέρα του από την τοπική ομάδα, στην οποία αγωνίστηκε μια τετραετία (2006-10). Το καλοκαίρι του 2010 υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με τη Ρεάλ. Συνεχίζει στην ομάδα, όμως όλα δείχνουν ότι το καλοκαίρι θα αναχωρήσει από τη Μαδρίτη. Σε αυτά τα 5 χρόνια, ο Κεντίρα που αγωνίζεται στη θέση του αμυντικού χαφ, έχει κατακτήσει ένα πρωτάθλημα, 2 Κύπελλα, ένα Τσάμπιονς Λιγκ, ένα Μουντιάλ Συλλόγων, ένα ισπανικό Σούπερ Καπ και ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, δηλαδή τα πάντα! Μέχρι σήμερα έχει 161 επίσημες συμμετοχές και 9 τέρματα.

9. Toni Kroos (2014- )

Ο Τόνι Κρόος γεννήθηκε το 1990 στο Γκράιφσβαλντ της Ανατολικής Γερμανίας και αγωνίστηκε στη Μπάγερν Μονάχου από το 2007 μέχρι το 2014 (εκτός από τη σεζόν 2009-10 που δόθηκε δανεικός στην Μπάγερ Λεβερκούζεν), κατακτώντας τα πάντα με τον σύλλογό του, αλλά και το πρόσφατο Μουντιάλ με την Εθνική του. Το καλοκαίρι του 2014 η Ρεάλ Μαδρίτης τον ενέταξε στο δυναμικό της, πραγματοποιώντας μια μεταγραφή "χρυσάφι", αφού ο Τόνι, που αγωνίζεται στα χαφ, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους παίκτες στον κόσμο στη θέση του. Στην πρώτη του σεζόν στη Μαδρίτη, ο Κρόος έχει μέχρι σήμερα 41 επίσημες συμμετοχές και 1 γκολ, ενώ κατέκτησε ήδη το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και το Μουντιάλ Συλλόγων.

Βίντεο: Οι 9 Γερμανοί που έχουν αγωνιστεί στη Ρεάλ Μαδρίτης

Βίντεο: Highlights του Ούλι Στίλικε στη Ρεάλ Μαδρίτης

Βίντεο: Highlights του Μπερντ Σούστερ στις Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και Ατλέτικο Μαδρίτης

Βίντεο: Highlights του Μεζούτ Εζίλ στη Ρεάλ Μαδρίτης

B. ΟΙ 21 ΑΡΓΕΝΤΙΝΟΙ ΤΗΣ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Μαστσεράνο και Μέσι, οι δυο πιο πρόσφατοι Αργεντίνοι που παίζουν μέχρι και σήμερα στην Μπαρτσελόνα

Περνάμε τώρα στους Αργεντίνους που έχουν αγωνιστεί με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα. Όπως γράψαμε ήδη, είναι 21 τον αριθμό και καλύπτουν μια περίοδο ενός αιώνα ακριβώς. Θα ξεκινήσουμε πρώτα με τους παλαιότερους, στη συνέχεια θα αναφερθούμε στους σχετικά άγνωστους και τέλος θα δούμε πιο αναλυτικά τους πιο πρόσφατους και γνωστούς. Vamos!

1-9. Οι πρώτοι και οι σχετικά άγνωστοι

Ο Χουάν Γκαρτσιτορένα (μπροστά, δεύτερος από δεξιά) υπήρξε ο πρώτος Αργεντίνος που φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα το 1915

Ο Juan Garchitorena υπήρξε ο πρώτος Αργεντίνος της Μπαρτσελόνα, ακριβώς 100 χρόνια πριν, το 1915. Ο Γκαρτσιτορένα είχε γεννηθεί στις Φιλιππίνες και αποτέλεσε το πρώτο σκάνδαλο πλαστού διαβατηρίου στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου. Η Μπαρτσελόνα τον δήλωσε ως Ισπανό, όμως μετά από ένα τοπικό καταλανικό ντέρμπι, η Εσπανιόλ κατήγγειλε στην Καταλανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία την απάτη και οι "μπλαουγκράνα" υποχρεώθηκαν να ξαναπαίξουν όλα τα παιχνίδια στα οποία είχε αγωνιστεί ο Γκαρτσιτορένα, αφού τότε απαγορευόταν η συμμετοχή ξένων παικτών. Πάντως ο πρώτος Αργεντίνος της Μπάρτσα έμεινε στην ομάδα μέχρι το 1920, παίζοντας μόνο σε φιλικά παιχνίδια. Ήταν ένας περίεργος τύπος, έπινε ουίσκι, ήταν ένας αυθεντικός play boy και πρόσεχε τόσο πολύ την εμφάνισή του, ώστε απέφευγε να σκοράρει με κεφαλιά για να μη χαλάσει το χτένισμά του! Μετά το 1920 ακολούθησε καριέρα ηθοποιού.

Ο Φλορένσιο Καφαράτι υπήρξε ο τρίτος Αργεντίνος που αγωνίστηκε στη Μπαρτσελόνα (1947-49)

Μετά τον Γκαρτσιτορένα, ακολούθησε ο επιθετικός Πέδρο Πασκουάλ Ρος (1939/40). Οι επόμενοι Αργεντίνοι που αγωνίστηκαν στην Μπαρτσελόνα (δεν υπολογίζουμε τον Emilio Sagi Liñan, ο οποίος ναι μεν γεννήθηκε στο Μπολίβαρ του Μπουένος Άιρες, αλλά από Καταλανούς γονείς), έκαναν την εμφάνισή τους στο τέλος της δεκαετίας του '40 και ήταν τέσσερις: ο Φλορένσιο Καφαράτι (1947-49), ο Μάρκος Αουρέλιο ντι Πάουλο (1948-51), ο Ματέο Νικολάου (1948-52) και ο Ουμπέρτο Χιμένες (1949-50). Ο Μάρκος Αουρέλιο έμεινε στην ιστορία πετυχαίνοντας το γκολ νούμερο 1.000 στην ιστορία της Μπάρτσα. Όλοι τους κατέκτησαν τίτλους με τους "μπλαουγκράνα".

Μια δεκαετία αργότερα, τη σεζόν 1959/60, ο τερματοφύλακας Κάρλος Μεδράνο έγινε ο έβδομος Αργεντίνος που φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα. Περνάμε στην δεκαετία του '70 και συνεχίζουμε. Όγδοος Αργεντίνος για τους "κουλές" ήταν ο Μπερνάρντο Κος, που αγωνίστηκε μια τριετία στην Μπάρτσα (1972-75), παίρνοντας και την ισπανική υπηκοότητα. Πριν περάσουμε στους πιο γνωστούς, θα κάνουμε ένα μικρό άλμα στον χρόνο για να βρούμε τον ένατο Αργεντίνο στη δεκαετία του '80. Ο Χόρχε Λουίς Γκάμπριτς αποκτήθηκε από την Μπαρτσελόνα το 1983 και έμεινε τέσσερα χρόνια στην ομάδα, όμως λόγω του περιορισμού που υπήρχε τότε στους ξένους παίκτες, έπαιξε μόλις 2 επίσημα παιχνίδια με τους "μπλαουγκράνα" (όταν τραυματίστηκε ο Μαραντόνα), ενώ αγωνίστηκε κυρίως στην Μπάρτσα Β.

10. Juan Carlos "Milonguita" Heredia (1974-1979)

Ο Χουάν Κάρλος Ερέδια, γνωστός με το παρατσούκλι "Μιλονγκίτα", γεννήθηκε το 1952 στην Κόρδοβα της Αργεντινής και σε ηλικία 20 ετών αποκτήθηκε από την Μπαρτσελόνα, η οποία τον έδωσε αρχικά δανεικό στις Πόρτο και Έλτσε (1972-74). Από το 1974 μέχρι και το 1979 ο Ερέδια έπαιξε με τους "μπλαουγκράνα" στη θέση του επιθετικού, κατακτώντας ένα Κύπελλο και το πρώτο Κύπελλο Κυπελλούχων του συλλόγου το 1979 απέναντι στην Φορτούνα του Ντίσελντορφ. Έφτασε τις 74 συμμετοχές με 17 γκολ στην Πριμέρα Ντιβισιόν πριν συνεχίσει την καριέρα του στην Ρίβερ Πλέιτ. Απέκτησε την ισπανική υπηκοότητα και αγωνίστηκε 3 φορές με την Εθνική Ισπανίας.

11. Rafael Zuviría (1977-1982)

Ο Ραφαέλ Σουβιρία, γνωστός με το παρατσούκλι "τορίτο" (δηλαδή ταυράκι), γεννήθηκε το 1951 στην Σάντα Φε της Αργεντινής και ξεκίνησε την καριέρα του στις Ουνιόν δε Σάντα Φε και Αρχεντίνος Τζούνιορς. Το 1973 πήγε στην Ισπανία και την Ράθινγκ του Σανταντέρ, όπου έμεινε μια τετραετία και το 1977 τον απέκτησε η Μπαρτσελόνα. Αγωνίστηκε 5 χρόνια με τους "μπλαουγκράνα" (κυρίως στην άμυνα και τα χαφ) και κατέκτησε 2 Κύπελλα και 2 Κύπελλα Κυπελλούχων, με συμπαίκτες όπως οι Μιγκέλι, Ρεσάκ, Νέεσκενς και Κρόιφ. Η κορυφαία του στιγμή με τους "μπλαουγκράνα" ήταν το γκολ που σημείωσε εναντίον της Άντερλεχτ στο Κύπελλο Κυπελλούχων του 1979, ισοφαρίζοντας το σκορ του πρώτου αγώνα (3-0) και δίνοντας την ευκαιρία στην ομάδα του να πάρει την πρόκριση στα πέναλτι. Ο Σουβιρία έπαιξε 97 επίσημα ματς με την Μπάρτσα σημειώνοντας 11 γκολ.

12. Diego Maradona (1982-1984)

Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του ποδοσφαίρου γεννήθηκε το 1960 στο Λανούς του Μπουένος Άιρες και ξεκίνησε την καριέρα του στους Αρχεντίνος Τζούνιορς και στην Μπόκα Τζούνιορς. Το 1982 τον απέκτησε η Μπαρτσελόνα, όμως πρώτα η ηπατίτιδα και στη συνέχεια το δολοφονικό τάκλιν του Γκοϊκοετσέα τον κράτησαν αρκετό καιρό εκτός γηπέδων. Στην πρώτη του χρονιά, οι "μπλαουγκράνα" κέρδισαν το Κύπελλο νικώντας 2-1 στον τελικό τη Ρεάλ, ενώ λίγο αργότερα κατέκτησαν και το Λιγκ Καπ απέναντι στους αιώνιους αντιπάλους με τον Μαραντόνα να σκοράρει μέσα στο "Μπερναμπέου" και να αποθεώνεται από τους φίλαθλους των "μερένγκες", κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά σε clásico. Το ισπανικό Σούπερ Καπ του 1983 ήταν και ο τελευταίος τίτλος του Ντιέγο στην Ισπανία, ο οποίος μετά την κλωτσοπατινάδα που ακολούθησε τον τελικό Κυπέλλου απέναντι στην Αθλέτικ (1984) και την τιμωρία του από την Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (τρεις μήνες), έφυγε για την Ιταλία και τη Νάπολι. Με την Μπάρτσα ο Μαραντόνα έφτασε τις 58 επίσημες συμμετοχές και τα 38 τέρματα.

13. Juan Antonio Pizzi (1996-1998)

Ο Χουάν Αντόνιο Πίτσι γεννήθηκε το 1968 στην Σάντα Φε και ξεκίνησε την καριέρα του αγωνιζόμενος στις Ροσάριο Σεντράλ και Τολούκα. Στη συνέχεια έπαιξε μια πενταετία στις Τενερίφε και Βαλένθια (1991-96) και το καλοκαίρι του 1996 τον απέκτησε η Μπαρτσελόνα. Με τους "μπλαουγκράνα" ο Πίτσι (αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού) είχε 72 συμμετοχές και 18 γκολ, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα, 2 Κύπελλα, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ένα ισπανικό Σούπερ Καπ και ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Αναμφισβήτητα η κορυφαία στιγμή του στη Βαρκελώνη ήταν το νικητήριο γκολ στο ματς Κυπέλλου με την Ατλέτικο (12/3/1997) σε εκείνο το αξέχαστο 5-4.

14. Mauricio Pellegrino (1998-1999)

Ο Μαουρίσιο Πελεγκρίνο γεννήθηκε το 1971 στην Κόρδοβα της Αργεντινής και ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας στην Βέλες Σάρσφιλντ (1990-98). Το καλοκαίρι του 1998 τον απέκτησε η Μπαρτσελόνα για να ενισχύσει το κέντρο της άμυνάς της. Ο Πελεγκρίνο έμεινε μόνο μια σεζόν στους "μπλοαυγκράνα", κατακτώντας το πρωτάθλημα (23 συμμετοχές στην Πριμέρα) και στη συνέχεια έφυγε για τη Βαλένθια.

15. Roberto Bonano (2001-2003)

Ο Ρομπέρτο Μπονάνο γεννήθηκε το 1970 στο Ροσάριο της Αργεντινής και έπαιξε αρχικά στην Ροσάριο Σεντράλ (1991-96) και μετά στην Ρίβερ Πλέιτ (1996-01). Στα 31 του πήγε στη Μπαρτσελόνα όπου έμεινε 2 σεζόν (2001-03). Στην πρώτη έπαιξε βασικός τερματοφύλακας, όμως στη δεύτερη έχασε τη θέση του από τον Βίκτορ Βαλντές. Ο Μπονάνο δεν κέρδισε κάποιον τίτλο με τους "μπλαουγκράνα" και συνέχισε την καριέρα του στις Μούρθια και Αλαβές.

16. Javier Saviola (2001-2007)

Ο Χαβιέρ Σαβιόλα γεννήθηκε το 1981 στο Μπουένος Άιρες και ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας στην Ρίβερ Πλέιτ (1998-01). Το 2001 τον απέκτησε η Μπαρτσελόνα, στην οποία έμεινε μέχρι το 2007. Στις πρώτες 3 σεζόν με τους "μπλαουγκράνα", ο "κούνελος" είχε συνολικά 144 συμμετοχές και 60 γκολ, όμως στη συνέχεια ο Κλάιφερτ τον έστειλε δανεικό στις Μονακό (2004/05) και Σεβίγια (2005/06). Ο Σαβιόλα επέστρεψε το 2006 στη Βαρκελώνη και στην τελευταία του χρονιά πέτυχε 10 ακόμα γκολ σε 24 συμμετοχές. Με την Μπάρτσα κατέκτησε μόνο ένα ισπανικό Σούπερ Καπ και το 2007 έφυγε για τη Ρεάλ Μαδρίτης.

17. Juan Román Riquelme (2002-2005)

Ο Χουάν Ρομάν Ρικέλμε γεννήθηκε το 1978 στο Σαν Φερνάντο της Αργεντινής και ξεκίνησε την καριέρα του από την Μπόκα Τζούνιορς (1996-02). Το 2002 τον αγόρασε η Μπαρτσελόνα, όμως έπαιξε με την ομάδα μόλις μια σεζόν (2002/03) και στη συνέχεια δόθηκε δανεικός στη Βιγιαρεάλ μέχρι το 2005, όταν και παραχωρήθηκε στο "κίτρινο υποβρύχιο". Ο Ρικέλμε δεν κέρδισε κάποιον τίτλο με τους "μπλαουγκράνα" ("θύμα" και αυτός των "πέτρινων" χρόνων του συλλόγου). Έφτασε τις 42 επίσημες συμμετοχές πετυχαίνοντας 6 γκολ.

18. Juan Pablo Sorín (2003)

Ακόμα μια περίπτωση Αργεντίνου που έπεσε στα "πέτρινα" χρόνια του συλλόγου, υπήρξε ο Χουάν Πάμπλο Σορίν, που γεννήθηκε το 1976 στο Μπουένος Άιρες και αγωνίστηκε κατά σειρά στους Αρχεντίνος Τζούνιορς, την Γιουβέντους, την Ρίβερ Πλέιτ, την Κρουζέιρο και την Λάτσιο, πριν φτάσει δανεικός τον Γενάρη του 2003 στη Βαρκελώνη. Ο Σορίν (αριστερό μπακ) έμεινε έξι μήνες στους "μπλαουγκράνα", έπαιξε σε 15 ματς (1 γκολ) και στη συνέχεια έφυγε για την Παρί Σεν Ζερμέν. Δεν κέρδισε ούτε αυτός κάποιον τίτλο με την Μπάρτσα.

19. Maxi López (2005-2007)

Ο Μάξι Λόπες γεννήθηκε το 1984 στο Μπουένος Άιρες και ξεκίνησε την καριέρα του στην Ρίβερ Πλέιτ (2001-05). Τον Ιανουάριο του 2005 τον απέκτησε η Μπαρτσελόνα και λίγες μέρες αργότερα, στο ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ, σκόραρε εναντίον της Τσέλσι, στην κορυφαία στιγμή του με τους "μπλαουγκράνα". Στον ενάμιση χρόνο που αγωνίστηκε με την Μπάρτσα, δεν μπόρεσε να βρει θέση στην ομάδα (19 συμμετοχές & 2 γκολ) και το καλοκαίρι του 2006 δόθηκε δανεικός στη Μαγιόρκα, από όπου επέστρεψε το καλοκαίρι του 2007 για να φύγει στη συνέχεια για την ΦΚ Μόσχας. Ο Λόπες κατέκτησε στη Βαρκελώνη 2 πρωταθλήματα, ένα Τσάμπιονς Λιγκ και ένα ισπανικό Σούπερ Καπ.

20. Javier Mascherano (2010- )

Ο Χαβιέρ Μαστσεράνο γεννήθηκε το 1984 στο Σαν Λορένσο της Αργεντινής και έπαιξε κατά σειρά στις Ρίβερ Πλέιτ (2003-05), Κορίνθιανς (2005/06), Γουέστ Χαμ (2006/07) και Λίβερπουλ (2007-10), πριν πάει στην Μπαρτσελόνα το καλοκαίρι του 2010. Η φυσική του θέση ήταν αμυντικός χαφ, όμως ο Γουαρδιόλα τον πήγε πιο πίσω, στα σέντερ μπακ, αφού αλλιώς η παρουσία του Μπουσκέτς θα τον άφηνε στον πάγκο. Ο Μαστσεράνο ανταποκρίθηκε με επιτυχία στα καινούργια του καθήκοντα και αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα "εργαλεία" στην μηχανή της Μπάρτσα. Έχει φτάσει τις 215 συμμετοχές με τους "μπλαουγκράνα", ενώ έχει κατακτήσει 2 πρωταθλήματα, ένα Τσάμπιονς Λιγκ, ένα Κύπελλο, δυο ισπανικά Σούπερ Καπ, ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και ένα Μουντιάλ Συλλόγων. Από τους 21 Αργεντίνους, είναι ο τελευταίος που ήρθε στην Μπαρτσελόνα (2010).

21. Lionel Messi (2004- )

Ο Λιονέλ Μέσι γεννήθηκε το 1987 στο Ροσάριο της Αργεντινής και πήγε στη Βαρκελώνη σε ηλικία 13 ετών (2000). Πέρασε από τις ακαδημίες και όλες τις μικρές ομάδες του συλλόγου και από το 2004 αγωνίζεται στην πρώτη ομάδα. Δεν έχει νόημα να αραδιάσουμε εδώ τα ρεκόρ του, θα χρειαζόμασταν άλλο τόσο κείμενο. Πρόκειται για τον κορυφαίο παίκτη στον κόσμο την τελευταία δεκαετία. Είναι πρώτος σε γκολ και ασίστ στην ιστορία της Πριμέρα και έχει κατακτήσει τα πάντα με τους "μπλαουγκράνα": 6 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα, 3 Τσάμπιονς Λιγκ, 6 ισπανικά Σούπερ Καπ, 2 ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ και 2 Μουντιάλ Συλλόγων, ενώ στις ατομικές του διακρίσεις ξεχωρίζουν οι 4 Χρυσές Μπάλες. Μέχρι σήμερα έχει 464 συμμετοχές και 397 τέρματα.

Βίντεο: Μπαρτσελόνα - Άντερλεχτ 3-0. Επαναληπτικός αγώνας στο Κύπελλο Κυπελλούχων της σεζόν 1978/79. Μεγάλη βραδιά για τους Ερέδια και Σουβιρία που σκόραραν (31/10/1978)

Βίντεο: Το υπέροχο γκολ του Μαραντόνα επί της Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Λιγκ Καπ. Ήταν η πρώτη φορά που το κοινό του "Μπερναμπέου" χειροκρότησε αυθόρμητα παίκτη της Μπαρτσελόνα (26/6/1983)

Βίντεο: Το νικητήριο γκολ του Πίτσι στο 5-4 της Μπαρτσελόνα επί της Ατλέτικο στο "Καμπ Νόου" για το ισπανικό Κύπελλο στην επική "αργεντίνικη" περιγραφή του Καταλανού Joaquim Maria Pyual (12/3/1997)

Βίντεο: Γκολ του Σαβιόλα με την Μπαρτσελόνα

Βίντεο: Το γκολ του Μάξι Λόπες εναντίον της Τσέλσι (23/2/2005)

Βίντεο: Τα 21 γκολ του Μέσι εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης

Πηγές: As, Marca, Mundo Deportivo, lfp.es, elfutbolesinjusto.com, fcbarcelona.cat, realmadrid.com, wiki