Mε το που συντελέσθηκε το χρονικό της προαναγγελθείσης και ως εκ τούτου αναμενόμενης και αναπόδραστης ανακοίνωσης της ΕΟΚ κυριεύθηκα από την επιθυμία, αλλά και την ανάγκη να φρεσκάρω τα λατινικά μου!

«Alea jacta est», λοιπόν, όπως είπε και ο Ιούλιος Καίσαρ, όταν αποφάσισε να διαβεί τον Ρουβίκωνα.

Ο Πάπας και ο Βλάχος

Όντως ο κύβος ερρίφθη και από σήμερα το πρωί που βγήκε λευκός καπνός από το Καπιτώλιο του ΟΑΚΑ, μπορούμε κιόλας να αναφωνούμε «Habemus Papam»!

Βεβαίως Ποντίφικες είχαμε να φαν’ κι οι κότες, καθόσον τα τελευταία 15 χρόνια έχουν καθίσει στην οιονεί ηλεκτρική καρέκλα (του πάγκου) της Εθνικής 10+1 προπονητές!

Έντεκα, μαζί με τον Σάββα Καμπερίδη που έκανε βάρδια για μια νύχτα στο Νιούκαστλ και πλέον δώδεκα με την Αυτού Εξοχότητα, τον Βασίλη Σπανούλη, τον οποίο ο Βαγγέλης Λιόλιος και συλλήβδην το ελληνικό μπάσκετ θα ήθελα να δουν να γίνεται Βλάχος!

Είναι Βλάχος, ελέω της λαρισινής καταγωγής του, μακάρι να γίνει και σαν τον Βλάχο της Εθνικής ομάδας του γουότερ πόλο.

Ευτυχώς ο «Kill Bill» δεν θα μετρηθεί ως 13ος, διότι με την αστοχία που μας δέρνει και τη βίωσαν στο πετσί τους οι προκάτοχοι του, επ’ ουδενί θα ήθελε να γίνει τέτοιος!

Το τι θα γίνει βεβαίως, το πώς θα κουλαντρίσει την πάλαι ποτέ Επίσημη Αγαπημένη, που εδώ και 14 χρόνια έχει καταστεί ... Επίσημη Αποτυχημένη, είναι μια υπόθεση που θα κριθεί εν καιρώ τω δέοντι.

Τον Ιούλιο ξυρίζουν τον γαμπρό

Προφανώς δεν θα κριθεί στις 23 και στις 26 Φεβρουαρίου, όταν η Εθνική θα αντιμετωπίσει την Τσεχία και την Ολλανδία, στην πρώτη φάση των «παραθύρων» του EuroBasket 2025, αλλά τέσσερις μήνες αργότερα...

Τον γαμπρό θα τον ξυρίσουν από τις 2 έως τις 7 Ιουλίου, στο Προολυμπιακό Τουρνουά, όπου κι αν διεξαχθεί, άμποτε στο ΟΑΚΑ, όπως και το 2008, όταν ο Σπανούλης στεκόταν στις επάλξεις ως παίκτης και αξιώθηκε να σφραγίσει τη δεύτερη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Θα του τρίτωνε το καλό μετά από τέσσερα χρόνια, αλλά ας όψονται το μοιραίο καλάθι του Ντακουντούρο και το επιγενόμενο δικό του άστοχο σουτ, είτε του έγινε φάουλ (όπως φώναζε ο δόλιος ο Ηλίας Ζούρος), είτε όχι...

Σωστά είναι όλα αυτά που γράφω, αλλά... λάθος!

Το τριπάκι του Σπανούλη και το μπλοκάκι του Αλεξανδρή

Το οξύμωρο σχήμα εξηγείται διότι ο Σπανούλης δεν περιμένει την πρώτη προπόνηση, το ντεμπούτο του με την Τσεχία και τη δύσκολη άσκηση του Προολυμπιακού Τουρνουά για να φορέσει στο κοστούμι του προπονητή της Εθνικής...

Έχει ήδη μπει σε αυτό το τριπάκι εδώ και καιρό, από την πρώτη στιγμή που βολιδοσκοπήθηκε, μάλιστα πιστεύω ότι αυτό τον ρόλο τον σχεδίαζε και πάντως τον είχε στο μυαλό του εδώ και χρόνια!

Είτε τού το είχαμε, είτε όχι, ο λεγάμενος πρόβαρε τον ρόλο από την πρώτη στιγμή που σκέφθηκε να ακολουθήσει το προπονητιλίκι και το μόνο που δεν ξέρω είναι εάν βάσταγε κι ελόγου του σημειώσεις από τις διδαχές των προπονητών που τον κουλάντρισαν στη Λάρισα, στο Μαρούσι, στον Παναθηναϊκό, στους Ρόκετς, στον Ολυμπιακό και στις Εθνικές ομάδες...

Επίτηδες το γράφω αυτό, διότι έχω στο μυαλό μου την ιστορία που μού έχει διηγηθεί ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, ο οποίος ως παίκτης της Εθνικής ομάδας είχε πάρει ένα μπλοκάκι από ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής και κατέγραφε (όταν γύριζε στο δωμάτιο του στους ξενώνες του Αγίου Κοσμά) ό,τι έλεγε στις προπονήσεις ο Φαίδων Ματθαίου.

Ψυχάκιας του κερατά!

Ο Σπανούλης είναι ανταγωνιστικός όσο δεν παίρνει.

Ο Σπανούλης είναι μαχητής από γεννησιμιού του.

Ο Σπανούλης είναι εκνευριστικά τελειομανής.

Ο Σπανούλης είναι τόσο προσηλωμένος στο στόχο του, ώστε κάθε μέρα αλλάζει παρωπίδες επειδή οι προηγούμενες μπαγιατεύουν!

Ο Σπανούλης είναι φιλόδοξος σε υπερθετικό βαθμό.

Ο Σπανούλης είναι αδιανόητα πωρωμένος με το μπάσκετ.

O Σπανούλης είναι η επιτομή του ηγέτη και του μπροστάρη.

Ο Σπανούλης είναι μπασκετικός ψυχάκιας του κερατά!

Τόσα βάρη ούτε ο Πύρρος Δήμας

Ε, λοιπόν, κάποιος που είναι όλα αυτά, προφανώς δεν περίμενε τη χθεσινή ανακοίνωση της ΕΟΚ για να σηκώσει τα μανίκια, να βάλει τα άρβυλα του και να στρωθεί στη δουλειά, παράλληλα με εκείνη που έχει στο Περιστέρι.

Δυο καρπούζια σε μια μασχάλη, χώρια τα έξι παιδιά, πλάκα πλάκα τόσα βάρη δεν σήκωνε ούτε ο Πύρρος Δήμας στα ντουζένια του!

Από σήμερα ό,τι ακουγόταν, κυκλοφόραγε και διέρρεε τις τελευταίες ημέρες δεν εμπίπτει πλέον στη σφαίρα της εικοτολογίας και των ακριτομυθιών, αλλά στη ρέουσα πραγματικότητα.

Ο Σπανούλης μπήκε ακαριαία στο πετσί του ρόλου του και δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω, συμπεριλαμβανομένων του επιτελείου του, της προετοιμασίας της Εθνικής και των επαφών με τους παίκτες.

Ο Παπανικολάου και ο Σλούκας

Το τελευταίο το έγραψα την περασμένη Πέμπτη μεταξύ σοβαρού και αστείου, βλέποντας τον σε ένα πολύ τρυφερό τετ-α-τετ με τον αρχηγό της Εθνικής, Κώστα Παπανικολάου και δεν αποκλείεται να έκανε κάτι ανάλογο και με τον Κώστα Σλούκα.

Πάντως ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έχει δηλώσει ήδη ότι, μετά την απουσία του από το Παγκόσμιο Κύπελλο, πρώτα ο Θεός, θα επιστρέψει για το Προολυμπιακό Τουρνουά.

Ο Καντζούρης και ο Λιμνιάτης

Εκτός από τον Σλούκα, υπάρχουν σκέψεις περί της επιστροφής και άλλων, βλέπε Ηλίας Καντζούρης και Γιώργος Λιμνιάτης...

Ο πρώην προπονητής του Ηρακλή, του Κολοσσού και την ΑΕΚ, που πλέον κάθεται στον πάγκο της Λιμόζ στεκόταν στο πλάι του Αντρέα Τρινκιέρι στο EuroBasket του 2013, ενώ πέρυσι κοουτσάρισε την Εθνική Εφήβων.

Πριν από δέκα χρόνια στο επιτελείο του Ιταλού προπονητή βρίσκονταν επίσης ο Λιμνιάτης και ο Δημήτρης Παπανικολάου με το όνομα του πρώτου, επί έξι συναπτά έτη συνεργάτη του Ηλία Ζούρου στην Εθνική Γεωργίας και πρώην προπονητή του Λαυρίου να βρίσκεται ξανά στο κάδρο.

Συν τοις άλλοις ο «Speedy» κοούτσαρε την Εθνική Νέων στο EuroBasket U20 (με συνεργάτες τον Σάββα Καμπερίδη και τον Γιώργο Δοξάκη, ενώ έχει στο παλμαρέ του δυο χρυσά μετάλλια στα EuroBasket Εφήβων του 2015 και Νέων του 2019, ως συνεργάτης του Ηλία Παπαθεοδώρου.

Ο άνθρωπος του, ο Γκατζούλης

Με τη λογική του «αυτόν ξέρω, αυτόν εμπιστεύομαι» στο επιτελείο της Εθνικής (κάπου πήρε το αυτί μου ότι) ενδέχεται να ενσωματωθεί και ο άνθρωπος τον οποίο ο Σπανούλης είχε εξ απαλών ονύχων δίπλα του: ο συμπατριώτης και εξ απαλών ονύχων «προστάτης» και φίλος του, γυμναστής Αντρέας Γκατζούλης, που κουλάντρισε τη φόρμα του δια ζώσης στη Λάρισα, στο Μαρούσι και στον Ολυμπιακό και εξ αποστάσεως στους Ρόκετς!

Ο Σπανούλης δεν έχει εμφανισθεί ακόμη στα γραφεία της ΕΟΚ, θα σκάσει μύτη για πρώτη φορά αύριο το μεσημέρι για να παρουσιασθεί επισήμως από τον πρόεδρο της ΕΟΚ, Βαγγέλη Λιόλιο, πλαισιωμένος, μεταξύ άλλων, από τους πρώην συντρόφους του στην Εθνική ομάδα: τον φίλο και κουμπάρο του, τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής, Νίκο Ζήση και το μέλος του ΔΣ Δήμο Ντικούδη, ενώ (υπενθυμίζω ότι) ο Κώστας Τσαρτσαρής είναι επικεφαλής του αναπτυξιακού προγράμματος Νότου στο οποίο έχει ρόλο συμβούλου ο Δημήτρης Διαμαντίδης.

Το ντεκόρ από το ένδοξο παρελθόν

Αυτή η εικόνα, όπως σχολίασε και ο Σπύρος Καβαλιεράτος, είναι βγαλμένη από τη δυστυχώς μακρινή, αλλά πάντα ζωντανή χρυσή εποχή της προπερασμένης δεκαετίας που προσπόρισε στην Εθνική το χρυσό μετάλλιο στο EuroBasket του 2005 και το ασημένιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006.

Σε τι προσβλέπει η ΕΟΚ με την επιλογή και την πρόσληψη του Σπανούλη;

Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει!

Το Περιστέρι και ο συμβολισμός

Η διοίκηση της Ομοσπονδίας ποντάρει στα εξαιρετικά δείγματα γραφής που παρουσίασε ο V-Span στην παρθενική σεζόν του στον πάγκο του Περιστερίου, το οποίο οδήγησε στoν τελικό του Κυπέλλου, στην κατάληψη της τρίτης θέσης στην Basket League (σημειώνοντας τρεις νίκες επί του Παναθηναϊκού και μια ήττα από τον Ολυμπιακό στον πόντο από το buzzer beater του Γουόκαπ) και στα play-ins του Basketball Champions League.

Πέραν τούτου, ο Σπανούλης μπορεί, λόγω της λαμπρής και ένδοξης σταδιοδρομίας του σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο και ταυτοχρόνως ελέω της φιλοδοξίας και της αφοσίωσης του, να αποτελέσει πόλο προοπτικής, συσπείρωσης, ενότητας και οιστρηλασίας και να εκφράσει έναν ξεχωριστό συμβολισμό.

Παράλληλα ο νέος προπονητής της Εθνικής, λόγω ηλικίας και νωπής αγωνιστικής καριέρας, έχει το προνόμιο να μιλά με τους παίκτες (που μάλιστα υπήρξαν συμπαίκτες ή αντίπαλοι του μέχρι πρόπερσι) στη δική τους γλώσσα.

Όλα αυτά βεβαίως θα κριθούν στην πράξη και εκ του αποτελέσματος...

Το «κnow-how»

Οι πρώτες αντιδράσεις εντός, εκτός και επί τα αυτά, υπήρξαν πολύ θετικές, δεν θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί κάτι διαφορετικό...

Ο πρώτος που τοποθετήθηκε επισήμως ήταν ο πρώην συμπαίκτης του και νυν αρχηγός της Εθνικής, Κώστας Παπανικολάου, ο οποίος υπήρξε σαφής σε συνέντευξη του στην εκπομπή «Άμεσο Ριπλέι» του ΕΟΚ WebRadio.

"Καταρχάς, νομίζω ότι είναι μια σωστή επιλογή. Ο Βασίλης ξέρει πάρα πολύ καλά τι σημαίνει Εθνική ομάδα, έχει φέρει επιτυχίες με την Εθνική, έχει καταφέρει να ενώσει όλη την Ελλάδα μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά του 2005 και του 2006. Έχει το «know-how» και νομίζω ότι μπορεί να περάσει αυτήν τη νοοτροπία που είχαν τα παιδιά εκείνες τις χρονιές σε εμάς και να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας. Επειδή γνωρίζω τον Βασίλη, το κίνητρό του θα είναι και είναι τεράστιο, οπότε ανυπομονώ κι εγώ να δουλέψω μαζί του σ’ αυτήν τη νέα προσπάθεια"

Τα παλιά ίχνη του Γιαννάκη, ο Ιβκοβιτς και ο Ρεκαλκάτι

Όπως σημείωνα και τις προάλλες, ο 41χρονος Βασίλης Σπανούλης δεν είναι πρώτος πρώην διεθνής παίκτης που χρίζεται προπονητής της Εθνικής, έστω κι αν έχει λίγες ώρες πτήσεως στο βιογραφικό του...

Σε ακόμη μικρότερη ηλικία (37 ετών) και μόλις λίγες εβδομάδες μετά την απόσυρση του από την ενεργό δράση είχε αναλάβει το τιμόνι ο Παναγιώτης Γιαννάκης....

Μεταξύ μας -και μη γίνει κουβέντα παραέξω- τολμώ να γράψω πως θα ήθελα να ξαναδώ τον «Δράκο» να ανακατεύεται με την Εθνική ομάδα και όχι σώνει και καλά στο ρόλο του πρώτου προπονητή, τον οποίο έπαιξε με μεγάλη, αδιαμφισβήτητη και ιστορική επιτυχία σε δυο διαφορετικές περιόδους.

Το γράφω αυτό όχι τάχα για να του κάνω λεζάντα (που δεν τη χρειάζεται κιόλας), αλλά επειδή μού έχει κολλήσει η εικόνα στον πάγκο της Εθνικής Ιταλίας, με τον 78χρονο Κάρλο Ρεκαλκάτι στο πλευρό του Τζιανμάρκο Ποτσέκο ή στο παρελθόν εκείνη με τον συχωρεμένο Ντούσαν Ιβκοβιτς στο ρόλο του τεχνικού συμβούλου και μέντορα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

ΥΓ: Είναι άδικο και για τον ίδιο τον Σπανούλη (εφόσον ελλοχεύει ο κίνδυνος «καεί» και να αποτελέσει άλλο ένα θύμα της εκατόμβης) και για τους προκατόχους του και για τους μελλοντικούς διαδόχους του σε αυτή τη θέση και γι’ αυτό δίστασα πολύ μέχρι να το γράψω, αλλά το μπουμπουνίζω και ο Θεός να με συγχωρέσει...

Εάν δεν πετύχει ο Σπανούλης, δεν θα πετύχει κανείς άλλος!