OPINIONS

Τα κοκόρια του Ποτσετίνο γεννήσανε

Tottenham players celebrate after scoring their third goal during the Champions League semifinal second leg soccer match between Ajax and Tottenham Hotspur at the Johan Cruyff ArenA in Amsterdam, Netherlands, Wednesday, May 8, 2019. (AP Photo/Peter Dejong)
Tottenham players celebrate after scoring their third goal during the Champions League semifinal second leg soccer match between Ajax and Tottenham Hotspur at the Johan Cruyff ArenA in Amsterdam, Netherlands, Wednesday, May 8, 2019. (AP Photo/Peter Dejong) AP PHOTO/PETER DEJONG

Ο Αντωνης Τσακαλέας γράφει για την Τότεναμ που με ένα total comeback λύγισε τον Αγιαξ του total football και καλείται στην Μαδρίτη να σβήσει μία από τις μεγάλες ατάκες του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Η Τότεναμ, με ένα «total comeback» έριξε στο καναβάτζο τα πιτσιρίκα του Αγιαξ και του «total football». Μια από τις μεγάλες ατάκες του Σερ Αλεξ, επιβεβαιώθηκε. «football, bloody hell». Υπάρχει όμως μια δεύτερη, την οποία ο Μαουρίσιο Ποτσετίνο έχει τη χρυσή ευκαιρία να τη «σβήσει» στον τελικό της Μαδρίτης.

Η πιο ελαφριά φανέλα του «big 6», η ομάδα που «βγήκε τρίτη σε κούρσα τίτλου για δυο», η ομάδα που η τελευταία της μεταγραφή έγινε πριν από 467 ημέρες, η ομάδα που έκανε γήπεδο και καθυστέρησαν τα εγκαίνια 8 μήνες, η ομάδα που έχει να πάρει Λιγκ καπ από το '08, κύπελλο από το '99, Ευρωπαϊκό τίτλο από το '84 και πρωτάθλημα από το '61, πήγε τελικό Champions League. Πως; Απλά το πίστεψε όταν όλα σκοτείνιασαν. Αυτό δεν έκανε και ο Αγιαξ μέχρι τώρα; Αλλά, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.

Αν δεν αγάπησες το ποδόσφαιρο βλέποντας έστω και έναν εκ των δυο δεύτερων φετινών ημιτελικών του Champions League, δύσκολα να το κάνεις από εδώ και στο εξής. Δε λέω ποτέ. Σιγά μη πω τη λέξη «ποτέ» μετά από αυτό το διήμερο. Και το ίδιο θα έλεγα και στο 2-2. Να βγει στο τηλέφωνο ο παραλήπτης του μηνύματος «Γούστα ρε φίλε. Ποδόσφαιρο!» που του το έστειλα δυο-τρία λεπτά μετά το δοκάρι του Βερτόνγκεν. Συναίσθημα. Ταχυπαλμία. Αγωνία. Ξέσπασμα. Είτε χαράς, είτε απογοήτευσης. Και για ποιον; Για την Τότεναμ. Που όλοι τη συμπαθούν. Και ξέρετε τι σημαίνει, συνήθως, για μια ομάδα, να τη συμπαθούν; Σημαίνει οτι δεν έχει πληγώσει κανέναν. Σημαίνει οτι δεν έχει τίτλους.

ΤΙΤΛΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ, ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ

Τίτλους δεν έχει. Κάθε φορά που έρχεται ένα αποκλεισμός, τα social media γεμίζουν από φωτογραφίες με μια άδεια τροπαιοθήκη, γεμάτη σκόνη και αράχνες. Και λίγη ώρα μετά, έρχεται και η φωτογραφία που δείχνει τους τρόπους επικοινωνίας τις χρονιές που κάθε ομάδα πήρε το τελευταίο της πρωτάθλημα. Και στη Τότεναμ έχει τα δυο άδεια τενεκεδάκια στις άκρες ενός σπάγγου. Πως, λοιπόν, αυτή η ομάδα να μην είναι συμπαθής; Κακό δεν έχει κάνει δε κανέναν. «Βγήκατε τρίτοι στη κούρσα των δυο».

Αυτό φώναζαν οι φίλοι της Αρσεναλ στο τέλος της σεζόν 2015-16. Αδικο είχαν; Μιλούσαν με βάση τη βαθμολογία. Και σα να μην έφτανε αυτό, η πολιτική της ομάδας έβαλε φρένο στις μεταγραφές. Η τελευταία μεταγραφή της Τότεναμ καταγράφηκε πριν από 467 ημέρες. Ηταν ο Λούκας Μόουρα από την Παρί. Είναι η Τότεναμ ομάδα που δεν χρειαζόταν μεταγραφές; Οχι. Το αποφάσισε λόγω κατασκευής γηπέδου. Και θα πορευόταν με όσους είχε. Τον Ιανουάριο, ενεργοποιήθηκε ακόμα και ο Βίνσεν Γιάνσεν. «Ο,τι έχει το ψυγείο» που έλεγε και η διαφήμιση... Είχε όμως έναν προπονητή που, πλέον, είχε μάθει κάθε πτυχή του κάθε του ποδοσφαιριστή. Είχε ένα σύνολο που ο ένας ξέρει την ανάσα του άλλου.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΣΙΜΟ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

Πολλοί τονίζουν πως οι αριθμοί δε λένε πάντα την αλήθεια. Υπάρχουν όμως και αριθμοί που δεν μπορούν να σου πουν ψέμματα. Η Τότεναμ που έφτασε μέχρι τον τελικό του Champions League είναι μια ομάδα τόσο δεμένη όσο λίγες στην Ευρώπη. Ο αρχηγός της, ο Ούγκο Γιορίς, έχει παίξει: 231 αγώνες με συμπαίκτη τον Ερικσεν, 229 αγώνες με συμπαίκτη τον Βερτόνγκεν, 201 αγώνες με συμπαίκτη τον Κέιν, 170 αγώνες με συμπαίκτη τον Ντάιερ, 152 αγώνες με συμπαίκτη τον Σον, 149 αγώνες με συμπαίκτη τον Λαμέλα, 148 αγώνες με συμπαίκτη τον Ντέλε, 132 αγώνες με συμπαίκτη τον Ντέιβις, 100 αγώνες με συμπαίκτη τον Σισόκο, 85 αγώνες με συμπαίκτη τον Τρίπιερ, 74 αγώνες με συμπαίκτη τον Ουανιάμα. Λεπτομέρεια; Δε νομίζω. Καταλαβαίνονται μεταξύ τους. Ισως και γι' αυτό όταν ένα ματς δε τους πάει καλά, δεν πιστεύει κανένας ότι μπορεί να γυρίσει, και όταν ένα ματς αλλάζει, πιστεύουν όλοι πως θα αλλάξει. Μεταξύ τους έχουν εκατοντάδες ώρες αποδυτηρίων.

ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟΝ ΑΓΙΑΞ, ΟΠΩΣ Ο ΑΓΙΑΞ ΤΟΥΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ

Οσο περνάνε οι ώρες μετά το ματς, το κάθε τι που έγινε κατά τη διάρκεια αυτού του (τρελού) αγώνα, αρχίζουν και παίρνουν τη θέση τους. «Όσο απομακρύνεσαι από το κάδρο, βλέπεις καλύτερα τον πίνακα» που λέει και μια ψυχή στην «Ανατροπή και πέναλτι». Σιγά-σιγά, βγαίνουν από τη συζήτηση τα «αν» που έφερε το κάθε δοκάρι. Πρώτα το δοκάρι του Σον, μετά του Ζίγιες, μετά του Βερτόνγκεν. Η Τότεναμ μετέτρεψε το 2-0 σε 2-3 όταν τα χέρια της ήταν εντελώς άδεια. Οταν βρέθηκε πίσω με συνολικό σκορ 3-0.

Οπως ο Αγιαξ που ξεκίνησε την ανατροπή στη Μαδρίτη, πηγαίνοντας με άδεια χέρια. Οπως ο Αγιαξ που ξεκίνησε την ανατροπή στο Τορίνο όταν έχανε με 1-0. Τι έχω να χάσω; Τίποτα. Τι πρέπει να κάνω; Να παίξω όπως έχω μάθει. Και στο Μάντσεστερ, και στο Αμστερνταμ, η Τότεναμ το πάλεψε μέχρι τέλους. Και φυσικά είχε και τη τύχη μαζί της. Ξέρετε κανέναν άτυχο να πηγαίνει τελικό; Τη τύχη της, τη προκάλεσε κιόλας. Στο δεύτερο ημίχρονο, έβαλε τον Αγιαξ σε έναν ρόλο που δεν τον είχε μέχρι τώρα. Είναι άλλο να ανατρέπεις κατάσταση και να την υπερασπίζεσαι, και άλλο να νιώθεις οτι σου ανατρέπουν κατάσταση, λίγα λεπτά πριν πας τελικό. «Τρέμουν τα πόδια σου, το σώμα σου δειλιάζει» που λέει και ο στίχος.

ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΚΕΙΝ

Και στο Αμστερνταμ, η Τότεναμ έπαιζε φέτος για 13η φορά χωρίς τον Κέιν σε πρωτάθλημα και Champions League. Ξέρετε πόσα παιχνίδια πρωταθλήματος και Champions League έδωσε πέρυσι η Τότεναμ; Δυο. Παίζει ρόλο; Ολο και κάποιο ρόλο παίζει το να μαθαίνεις να ζεις κάτω από μια δεδομένη κατάσταση.

ΟΤΑΝ ΦΤΑΝΕΙΣ ΤΕΛΙΚΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ "ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ"

«Ελα Αντώνη, αφού έφτασε η Τότεναμ ως εδώ, μια χαρά... Ας απολαύσουμε τον τελικό». Ναι, αυτό ισχύει για κάθε έναν που θα τον δει. Υπάρχει αυτό ως σκέψη για κάποιον της ομάδας; «Να το χαρούμε;» Ναι, θα το χαρούν μέχρι το πρώτο σφύριγμα. Μετά... «bloody hell» που είχε πει και ο Σερ Αλεξ. Που παρεμπιπτόντως, είχε πει και το «come on, it's Tottenham» στους ποδοσφαιριστές του όταν η Γιουνάιτεντ έχανε 3-0, στο ημίχρονο, και το ματς τελείωσε 3-5. Αυτό το «it's Tottenham» είναι ευκαιρία να σβήσει. Διότι σίγουρα, κάποιοι το λένε ήδη στην Αγγλία, και θα περιμένουν να το υπενθυμίσουν μετά τον τελικό...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Μέσι και Ρονάλντο μαζί ο Λούκας Μόουρα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ