Δεν εκπλήσσει ούτε θα αποτελεί κάποια ιδιαίτερη παρατήρηση να υπερθεματίσει κάποιος για την καταγραφείσα στατιστική απεικόνιση του αγώνα στις Σέρρες.

Οι 19 τελικές (9 εντός εστίας), το 63% κατοχής μπάλας, τα 10 κόρνερ και η συνολική εικόνα της ΑΕΚ είναι αυτό ακριβώς που θέλει να βλέπει ο προπονητής της, απαιτώντας διαρκώς προσήλωση, αφοσίωση και σέβασμο. Οτιδήποτε λιγότερο, θα τον κάνει να σηκώσει θέμα στα αποδυτήρια, ακόμα κι αν εδώ μιλάμε για ρεβάνς με ομάδα Β' κατηγορίας, με το πρώτο ματς στο 3-0.

Υπάρχουν όμως πραγματάκια μου μένουν, άλλα ως συμπεράσματα από σκέψεις του Αλμέιδα για τη συνέχεια και άλλα από εικόνες που έρχονται από το μέλλον.

Στέκομαι πρωτίστως στη χρησιμοποίηση του Στίβεν Τσούμπερ σε διαφορετικό ρόλο από αυτόν που είχαμε συνηθίσει στην έως σήμερα παρουσία του στην ΑΕΚ, η οποία προφανώς και φανερώνει την απόφαση του προπονητή να εκμεταλλευτεί τα στοιχεία του με περισσότερους από έναν τρόπους.

Στο ματς της Νίκιας, ο Τσούμπερ έπαιξε ως 'ψευτοφόρ', σε ένα καθαρό '4-6-'0 της ΑΕΚ στα τελευταία λεπτά του αγώνα που επί της ουσίας δεν είχε κυνηγό. Ούτε καν ψευτοκυνηγό.

Πέραν της φάσης του λυτρωτικού για την Ένωση γκολ, ο Ελβετός είχε εξαιρετική παρουσία και πολύ ενεργή συμμετοχή στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο που η ομάδα 'έστησε' έξω από την περιοχή του Ιωνικού,ψάχνοντας την ανατροπή. Ήταν μια ιδέα που απέδωσε και η οποία χθες, είχε συνέχεια.

Ο Αλμέιδα τον χρησιμοποίησε και πάλι κεντρικά, αυτή τη φορά πίσω από τον Φαν Βερτ, στο ρόλο που συνήθως έχει ο Αραούχο. Ο Τσούμπερ, που ξέρει ότι πολύ δύσκολα θα βρει χώρο να πάρει ματς ως βασικός αριστερα όσο υπάρχει ο Γκατσίνοβιτς, μπήκε στο πετσί της αποστολής με κέφι για να δείξει ότι μπορεί και στον άξονα.

Και, πράγματι, απέδωσε καλά και στα δύο παιχνίδια, στις Σέρρες άλλωστε ήταν αυτός που έδωσε την ασίστ στον Μάνταλο για το 1-0. Θα πει κάποιος τώρα, δεν παίζει αριστερά που υπάρχει ο Γκατσίνοβιτς, θα παίξει στον άξονα όπου κυριαρχεί ο Αραούχο; Καλό είναι να παίζεις δύο θέσεις παρά σε μία, θα απαντήσω εγώ.

Το μέλλον του Μαχαίρα και ο τελικός

Δίχως να προσπερνώ την εξαιρετική και πάλι παρουσία του Μάνταλου ο οποίος έχει εναρμονιστεί πλήρως με το 'μπες-βγες' του Αλμέιδα, όποτε ο προπονητής το κρίνει απαραίτητο και προσφέρει γκολ και ασίστ σε στιγμές που η ομάδα χρειάζεται και τα δύο, θα σταθώ περισσότερο στον Θεοδόση Μαχαίρα και το γκολ που σημείωσε. Θα το ζήλεψαν όλοι μαζί: Γκατσίνοβιτς, Αραούχο, Άμραμπατ, Φερνάντες, Τσούμπερ, Λιβάι, Ελίασον και Φαν Βερτ. Όλοι όμως!

Και δίχως υπερβολή, για τον 22χρονο μεσοεπιθετικό που πέρυσι στάθηκε τόσο άτυχος με το να υποστεί ρήξη χιαστού με το που πήγε δανεικός στον Ιωνικό για να πάρει μια γεμάτη σεζόν, αυτά τα γκολ είναι ισχυρό κομμάτι του ρεπερτορίου του.

Όσοι έχουν άποψη και τον παρακολουθούν στενά από τότε που ο Μάσιμο Καρέρα τον εμφάνισε μπροστά και τον όπλισε με θάρρος, γνωρίζουν πόσο ταλαντούχος είναι.

Το βλέπει και ο Αλμέιδα, αλλά ο χώρος είναι ελάχιστος για εκείνον με τόσους και τόσους μπροστά του. Ο προπονητής όμως τον έχει ξεχωρίσει και ένας από τους στόχους των επόμενων δύο ετών, είναι να του δώσει τον αέρα, μέσα από τη δουλειά, να αναπνεύσει και να μπει στο βασικό rotation. Το σχέδιο υπάρχει, αρκεί να το υποστηρίξει και ο ίδιος ο Θεοδόσης.

Η ΑΕΚ έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου με εύκολες κληρώσεις και πρωταγωνιστές που δεν γίνεται να έχουν τέτοιους ρόλους στο πρωτάθλημα, όμως ένας άλλος τελικός είναι αυτός που τη γεμίζει με υπερηφάνεια για το σπιτικό της.

Από εκεί που δεν είχε παρά ένα παρατημένο οικόπεδο να την περιμένει για περίπου δύο δεκατίες μήπως και βρει μια άκρη, τώρα θα φιλοξενήσει στην OPAP Arena έναν ευρωπαϊκό τελικό. Το όνομά της ακούγεται ξανά εκτός Ευρώπης, αυτή τη φορά ευμενώς.

Όχι επειδή χρωστάει σε ξένους παίκτης, όχι επειδή δεν θέλουν να τη βλέπουν οι ατζέντηδες, όχι επειδή την καταγγέλλουν σε νομικές υπηρεσίες, αλλά επειδή έχει πλέον ένα πολύ όμορφο ευρωπαϊκό γήπεδο. Δεν θα πω από τα καλύτερα, αλλά σίγουρα από τα πολύ καλά. Ε, ναι, αυτό το λες πρόοδο!