Πάει καιρός από την τελευταία φορά που η ΑΕΚ παρουσιάστηκε στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" πραγματικά έτοιμη και αποφασισμένη από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα, με πίστη και σχέδιο για να πάρει αποτέλεσμα. Συνέβη μία ημέρα μετά τα γενέθλια του Φράνσον, έτσι για να θυμόμαστε ότι υπάρχει και αυτός στην ομάδα. Επειδή να τον δούμε να παίζει ποδόσφαιρο, μάλλον είναι απίθανο, ας μείνουμε στο γεγονός ότι επί των ημερών του στην ΑΕΚ, κατάφερε εκείνη ως φιλοξενούμενη του Ολυμπιακού να πετύχει γκολ μετά από τρία χρόνια και να πάρει αποτέλεσμα μετά από τέσσερα.

Σίγουρα δεν ήταν αυτό (το αποτέλεσμα) που ήθελε, ούτε αυτό που μπορούσε βάσει της εικόνας της στον αγώνα, από την άλλη οι προηγούμενες εμπειρίες της εκεί, την έχουν διδάξει ότι θα ήταν πολύ απλό να πάθει τα χειρότερα. Είναι από τα παιχνίδια που μπορείς να ομολογήσεις, χωρίς να είσαι άδικος με κανέναν εκ των δύο, ότι θα μπορούσαν να είχαν νικήσει και οι δύο.

Είναι και αυτό μία πρόοδος για την ΑΕΚ ειδικά εν μέσω των δύσκολων αγώνων στα play offs. Αμιγώς βαθμολογικά αν το εξετάσουμε, αυτή η ισοπαλία την κράτησε πάνω από τον Άρη και τον Παναθηναϊκό στην κατάταξη. Αυτό σημαίνει ότι μετά από τρία παιχνίδια στη διαδικασία, δίχως ακόμα να έχει πετύχει νίκη, παραμένει αφεντικό του εαυτού της και εξαρτάται από τα αποτελέσματά της.

Και τι είναι ένας βαθμός θα αναρωτηθεί κάποιος; Δεν είναι η απόσταση που έχει τη μεγάλη σημασία, όσο ότι παρέμεινε πάνω από εκείνους που την καταδιώκουν στη μάχη για την εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου, έστω και με ισχνό προβάδισμα. Διότι αν ήταν κάτω από αυτούς, θα ήταν και πιο εύκολο να καταρρεύσει.

Μετά από καιρό, ένα ματς που μπορούσες να διακρίνεις την ισορροπία

Ας φύγουμε όμως από τα αρνητικά γιατί η αλήθεια είναι ότι έχουμε κολλήσει με δαύτα. Συμβαίνει επειδή δεν μας έχει μάθει αυτή η ομάδα σε όμορφες στιγμές εδώ και 4 χρόνια. Όμως, πράγματι, ήταν μετά από πολύ καιρό ένα παιχνίδι στο οποίο μπορούσες να διακρίνεις την ισορροπία για την οποία ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος μίλησε μετά το τέλος του αγώνα.

Πάλι καλά που μετά από καιρό η ΑΕΚ έχει στον πάγκο της έναν άνθρωπο ο οποίος μιλάει σωστά τα ποδοσφαιρικά ελληνικά και δεν λέει μπαρούφες. Τον ακούς και καταλαβαίνεις ότι όντως έβλεπε σωστά το παιχνίδι από τον πάγκο. Άλλη μία πρόοδος, να σημειώσω εδώ. Φαίνεται άλλωστε και στο γήπεδο διότι επί των ημερών του, έχουμε δει μία συνέπεια στην προσπάθεια και βελτίωση στο ποδοσφαιρικό πλάνο που πριν δεν υπήρχε καν. Ήμουν υπέρμαχος της άποψης ότι η ΑΕΚ θα έπρεπε να φέρει έμπειρο προπονητή μόνο για τα play offs, αλλά ο άνθρωπος τη δουλειά του την κάνει και με το παραπάνω μέχρι σήμερα.

Τι μου άρεσε περισσότερο; Ότι είδα για πρώτη φορά μέσα στη σεζόν τον Άμραμπατ πιο συνετό, ομαδικό και λογικό στις αποφάσεις του από ποτέ. Είδα τον Τσούμπερ να δημιουργεί ερχόμενος από τον άξονα καταστάσεις που είχαμε καιρό να δούμε σε κάθετο παιχνίδι. Είδα τον Κριχόβιακ να σέβεται πολύ έναν υπηρεσιακό τεχνικό, να ακούει τις εντολές του στην ανάπαυλα και να ανεβάζει κατακόρυφα την απόδοση του στο δεύτερο ημίχρονο. Είδα πολλά βελτιωμένα πράγματα στους πλάγιους μπακ, είδα γενικότερα μία ΑΕΚ που ήταν ομάδα με τα καλά και τα άσχημά της. Ήταν όμως σύνολο συμπαγές και λειτουργικό μετά από πολύ καιρό σε τέτοιο παιχνίδι.

Είναι ξεκάθαρο ότι όλα θα παιχτούν στα παιχνίδια με τον Άρη και τον Παναθηναϊκό. Είναι επίσης πολύ λογικό να αναφερθεί ότι αν η ΑΕΚ παρουσιαστεί όπως απέναντι στον Ολυμπιακό, θα πάρει τους βαθμούς που απαιτούνται για να βγει στην Ευρώπη. Το μεγαλύτερο ερώτημα που πλανάται είναι η αλήθεια της συγκεκριμένης παρουσίας. Θα είναι αυτή που θα χαρακτηρίζει την Ένωση και στα επόμενα ματς; Αν ναι τότε θα τη δούμε το καλοκαίρι στα προκριματικά του Europa Conference League.

Δείτε την Game Night με όλη τη δράση της 3ης αγωνιστικής των playoffs