Για να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και να τρυπήσεις το ταβάνι σου, οφείλεις να έχεις και το απαιτούμενο πνεύμα. Η αλήθεια είναι ότι όσοι παρατάχθηκαν στον αγωνιστικό χώρο του Γιώργος Καραϊσκάκης φορώντας κιτρινόμαυρες φανέλες, είχαν την απαιτούμενη επιθυμία και διάθεση.

Είχαν και τις στιγμές τους στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, όταν ο κατ’ επιλογήν ελλιπής Ολυμπιακός, δεν έδειχνε ιδιαίτερα απειλητικός με τόση ποιότητα αφημένη στον πάγκο του. Από τη στιγμή λοιπόν που ο Τσιγκρίνσκι δεν κατάφερε να σκοράρει στη μοναδική κλασική ευκαιρία που οι δύο ομάδες είχαν στο πρώτο ημίχρονο, σαν το πουλάκι να πέταξε..

Τι έγινε στη συνέχεια; Συνέβη ότι η τακτική εγρήγορση του Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος έκανε τρεις αλλαγές με το ξεκίνημα του β’ ημιχρόμου, τοποθετώντας στον αγωνιστικό χώρο ποδοσφαιριστές με τρομερή ποιότητα σε σχέση με αυτούς που η ΑΕΚ είχε αντίστοιχα στον πάγκο της, έμεινε αναπάντητη από τον Μανόλο Χιμένεθ για όσο διάστημα χρειάστηκε ώστε ο Ολυμπιακός να ανοίξει το σκορ. Σε αυτά τα λίγα λεπτά που μεσολάβησαν μέχρι ο Ισπανός τεχνικός να μπει επίσης σε διαδικασία αλλαγών, ο πρωταθλητής Ελλάδας χτύπησε ακριβώς εκεί που ο αντίπαλος του πονούσε, βρίσκοντας εύκολα τις φάσεις για να φτάσει στο 1-0.

Ας δούμε όμως και την άλλη πλευρά. Μπορούσε αλήθεια ο Μανόλο Χιμένεθ να κάνει κάτι πιο γρήγορα, πιο δραστικά; Ενδεχομένως ναι με τη χρησιμοποίηση του Κρίστιτσιτς και του Γκαρσία με την επανέναρξη του παιχνιδιού, όμως εδώ μπορούμε να πούμε ότι αιφνιδιάστηκε. Επίσης στη σκέψη του υπήρχε ένα πλάνο να πάει το παιχνίδι στο 0-0 μέχρι το 55’-60 και μετά ρίχνοντας στο παιχνίδι τον Λιβάι, να ψάξει το γκολ.

Παρεμπιπτόντως επειδή πολλοί εξέφρασαν ενστάσεις για το γεγονός ότι ο εξτρέμ από το Τρινιντάντ και Τομπάγκο βρέθηκε στον πάγκο, να σημειώσουμε ότι έπρεπε να αποφορτιστεί υπό το φόβο μυϊκού τραυματισμού και ενώ έπονται τα δύο απολύτως καθοριστικά παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ για το Κύπελλο και τα playoffs, εκτός και εντός έδρας αντιστοίχως.

Κρατώντας λοιπόν απολύτως λογικά ο προπονητής τον Γκαρσία στον πάγκο, επέλεξε για το αρχικό σχήμα το μόνιμα φλύαρο Χρήστο Αλμπάνη, με τις τόσες ξανά ημιτελείς ενέργειες, όσες και οι τελικές πάσες του Πέτρου Μάνταλου ο οποίος σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις σπατάλησε τη δυνατότητα από την ομάδα του να βγάλει καθαρή φάση για γκολ.

Το να γκρινιάζει λοιπόν ο κόσμος για τον προπονητή, είναι αυτή τη στιγμή ό,τι πιο μακρινό από την ποδοσφαιρική αλήθεια μπορεί να υπάρχει. Θα έπρεπε να ενίσταται με τις αποφάσεις της διοίκησης να δίνει τόσο εύκολα συμβόλαιο σε παίκτες δεν μπορούν να σηκώσουν τη φανέλα της ΑΕΚ και να κάνουν τη διαφορά σε τέτοια παιχνίδια και μετά να το ψάξουμε για τον κόουτς της επόμενης ημέρας, όταν έχουμε τον καλύτερο που κάθισε στον πάγκο της ομάδας 8 χρόνια τώρα…

Η καταθλιπτική αλήθεια των ντέρμπι για την ΑΕΚ συνεχίζεται, το πόσο έχει μικρύνει σε σχέση με την ομάδα που έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα το 2018, σε πνεύμα και ποιότητα, θα είναι η μόνιμη τιμωρία της μέχρι να εμπλουτίσει ξανά το ρόστερ της με ποδοσφαιριστές που θα κερδίζουν τέτοια παιχνίδια. Έως τότε η εύκολη λύση θα είναι να πέφτει όλο το ανάθεμα στον κασκαντέρ της ιστορίας Μανόλο Χιμένεθ, όταν αυτή η ομάδα εξακολουθεί να πιστεύει σε ποδοσφαιριστές που θα έπρεπε να έχει τελειώσει, θέλοντας μάλιστα να χτίσει γύρω τους!

Photo Credits: Eurokinissi