Έπαιξε χωρίς Γκος, Μακ Κίσικ, με τον Κάνααν να αυτοκαταστρέφεται και όλη την υπόλοιπη περιφέρεια πλην Γουόκαπ να μην μπορεί. Ο Ολυμπιακός έβαλε με το ζόρι 53 πόντους και μοιραία έχασε. Μικρό σκοράρισμα με την Μπάρτσα, μικρό και με την Αρμάνι. Οι αριθμοί των Πειραιωτών έχουν κατρακυλήσει. Ο Μιλουτίνοβ δεν αρκεί για κερδίσει μόνος του.

Τρίτος πόλος δεν υπήρχε. Ακόμη και ο Μπραζντέικις που το παλεύει ακόμη δεν πατάει καλά. Νέα ήττα για την ομάδα του Πειραιά, που δεν έχει σε καμία περίπτωση τον περσινό της αέρα.

Είναι νωρίς, συμφωνώ, αλλά κάνει νιαου-νιαου στα κεραμίδια, ότι και οι πόντοι του Βεζένκοβ δεν βρίσκονται αλλά και παίκτες που είναι βαρόμετρο για την ομάδα δεν της δίνουν πολλά στο μπροστά μισό του γηπέδου.

Ο Μπαρτζώκας έχει σίγουρα τους τρόπους για να οδηγήσει τους παίκτες του σε πιο ασφαλή μονοπάτια, αλλά θα πρέπει και αυτός να βρει τους ρόλους όπως ακριβώς τους θέλει. Ο Ολυμπιακός έπαιξε στο τελευταίο πεντάλεπτο στο Φόρουμ με Λούντζη, Πάπα και Γουόκαπ στην περιφέρεια γιατί πολύ απλά δεν είχε άλλους παίκτες.

Ο Αζάια αν... κολλήσει

Στο πρώτο ημίχρονο αν φάνηκε κάτι πιο πολύ απ' όλα, αυτό ήταν, πως όσο έπαιζε ο Γουόκαπ ο Ολυμπιακός ήταν ομάδα Ευρωλίγκας. Ασχέτως των υπολοίπων τεσσάρων. Όταν ο Αμερικανός ήταν έξω, δεν λειτουργούσε τίποτα.

Οι Ιταλοί που ενώ στο πρώτο δεκάλεπτο έβρισκαν πόντους, μόνο από τους Μίροτιτς και Σίλντς, όταν ήρθαν οι πρώτες αλλαγές, βρήκαν δρόμους για να πάρουν σκορ, κόντρα σε μια ομάδα που είχε ολοφάνερα προβλήματα στην επίθεσή της και το έδειξε νωρίς- νωρίς.

Ο Μιλουτίνοβ ήταν αυτός που προσπάθησε να κρατήσει τους Πειραιώτες και να στηρίξει τον Γουόκαπ. Επίσης θέλοντας να εκμεταλλευτεί το κάθετο παιχνίδι του, πάλεψε και ο Μπραζντέικις. Όσα όμως και να συζητάμε, όλο το 20λεπτο το... σημάδεψε ο Κάνααν.

Ο ίδιος έβγαλε τον εαυτό του από το ματς νωρίς. Από το 17'. Και όσο δίκιο και να έχει πρέπει επιτέλους να είναιο ήρεμος. Γενικά έχει εκατό καλά αυτό το παιδί, αλλά αν... κολλήσει, δεν ξεκολλάει με τίποτα. Και συνήθως γίνεται αρνητικός για την ομάδα. Τρώει τεχνική ποινή για θέατρο σε δικό του σου τριών πόντων. Μετά κάνει φάουλ. Ο Μπαρτζώκας το βγάζει. Είναι εκνευρισμένος.

Στο επόμενο ταιμ- αουτ σηκώνεται και μιλάει στους διαιτητές. Δεν του κάνουν κάτι. Επιστρέφει στο ματς περίπου στο 14'. Βάζει τρίποντο. Και στο 17' χρεώνεται επιθετικό φάουλ και μετά νευριάζει ξανά, τρώει δεύτερη τεχνική ποινή και πάει στα αποδυτήρια...

Λίγοι αριθμητικά ξανά

Η άμυνα των "ερυθρόλευκων" και το γεγονός πως οι Ιταλοί δεν ήταν και πολύ ορεξάτοι πλην Μίροτιτς να δουλέψουν κοντά στο καλάθι, έστειλαν την ελληνική ομάδα στα αποδυτήρια με έναν πόντο μπροστά.

Ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος στα ριμπάουντ, αλλά έκανε 9 λάθη στο ημίχρονο και ο Μπαρτζώκας έψαχνε να βρει τον έξτρα παίκτη που θα ενίσχυε Γουόκαπ και Μιλουτίνοβ. Δεν έγινε κάτι τέτοιο.

Η ομάδα ήταν χειρότερη στα σουτ και στο κρισιμότερο σημείο χάθηκαν και εύκολα λει απ , αλλά και ο ρυθμός. Αντίθετα η Αρμάνι βρήκε τον τρίτο πόλο στο πρόσωπο του Πάνγκος. Ο Καναδός γέμισε ζημιές την ομάδα του λιμανιού.

Οι Ιταλοί στην τέταρτη περίοδο βρήκαν ανοιχτό γήπεδο και έχτισαν και μια διαφορά. Ο Ολυμπιακός αποδείχθηκε και πάλι λίγος αριθμητικά. Για πρώτη φορά από τότε που εμφανίστηκε στον Ολυμπιακό, μπήκε ο Πάπας να παίξει στο 35' ενός αγώνα που δεν ήταν τελειωμένος. Αυτό τα λεει όλα. Είχε μείνει από περιφερειακούς ο Μπαρτζώκας και ο Πάπας μπήκε στο 35'!!!

Κι αν στην περιφέρεια υπάρχουν παίκτες, στο "4" τα καμπανάκια βαράνε. Ο Σίκμα προερχόταν από τραυματισμό και συνεχίζει να είναι... βαρύς και ασήκωτος. Ο Πίτερς όσο μαγικός και να ήταν στο ΟΑΚΑ, δεν είναι Βεζένκοβ και ποτέ δεν θα γίνει.

Θα πρέπει επίσης να βρει ρόλο ο Φαλ. Μέχρι πέρυσι ήταν ανίκητος. Τον έχει επισκιάσει ο Μιλουτίνοβ και μπαίνει και δεν κάνει τίποτα από αυτά που μπορεί. και αυτός προέρχεται από τραυματισμό, αλλά πλέον δείχνει υγιής, όμως χωρίς ρυθμό και όρεξη στο παιχνίδι του.

Ο Παπανικολάου τα δίνει όλα στην άμυνα, έχει ξεκουραστεί ελάχιστα και επιθετικά δεν είναι φρέσκος ακόμη. Αφήστε που παίζει και στο "4" αναγκαστικά....

Η κατηφόρα του Φόρουμ

Η επιθετική βραδιά ήταν τραγική. Ο Ολυμπιακός κολλάει πολλές φορές χωρίς λόγο. Οι περισσότερες πάσες παρότι δεν υπήρχε μεγάλη πίεση από τους Ιταλούς ήταν άσχημες.

Καταλαβαίνω ότι τα παιχνίδια είναι συνεχόμενα, το πρόγραμμα εξοντωτικό, αλλά ισχύει για όλους και για κάποιους ακόμη χειρότερα. Η Μπάρτσα έπαιξε ΣΕΦ, πήγε στα Κανάρια και μετά στο Βελιγράδι.

Θα πρέπει οι ελληνικές ομάδες να συνηθίσουν σε όλες τις συνθήκες. Η Αρμάνι στο τέλος έστησε και πάρτι στο γήπεδό της. Σε ένα Φόρουμ που στις 9/1/2014 οι "ερυθρόλευκοι" είχαν χάσει 81- 51 και τούτη την φορά πέτυχαν δυο περισσότερους.