Ο Παναθηναϊκός σε μία εποχή που αρχίζει να έχει στόχους, που βλέπει πως η διεκδίκηση τίτλου, μέσω του θεσμού του κυπέλλου, είναι εφικτή, είχε πολύ μεγάλη ανάγκη, να πετύχει την πρώτη του πραγματική φετινή εκτός έδρας νίκη.

Μετά από έξι παιχνίδια, που γνώρισε πέντε ήττες και μία έφερε μία ισοπαλία στο "Γ. Καραϊσκάκης", κατάφερε να κερδίσει στη Νίκαια τον Ιωνικό με το γκολ του Αϊτόρ. Για ακόμη μία φορά, η εικόνα του, ο τρόπος που προσπάθησε να παίξει, δεν είχε σχέση με το πρόσωπο που δείχνει στην Λεωφόρο. Φυσικό είναι να υπάρχει μία απόκλιση, στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως η διαφορά είναι μεγάλη.

Έχει επιτέλους στόχους

Όμως είναι σημαντικό για τον Παναθηναϊκό, που πήρε την νίκη. Μετά από χρόνια, έχει γίνει ξανά μία ομάδα που έχει στόχους, παίζει για κάτι. Δίνει την μάχη για να κατακτήσει το κύπελλο και να καταφέρει, μέσα από το πρωτάθλημα να επιστρέψει στην Ευρώπη και αυτούς τους στόχους, αρχίζει να τους πλησιάζει. Για να κάνει ένα σημαντικό βήμα, έπρεπε να αρχίσει να κερδίζει και εκτός έδρας. Υπάρχουν εκτός έδρας παιχνίδια, όπως π.χ. το τελευταίο με τον Βόλο, στο Βικελίδης, ακόμη και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, που έπαιξε πολύ καλύτερα, αλλά δεν πήρε τίποτα.

Έχει βελτιώσει την νοοτροπία του, δυσκολεύεται να ανοίγει οργανωμένες άμυνες

Ο Παναθηναϊκός, έχει βελτιώσει αρκετά πράγματα από το παιχνίδι του, προσπαθεί και σε ένα βαθμό έχει αποκτήσει νοοτροπία μεγάλης ομάδας στον τρόπο που προσπαθεί να χτίσει και να επιβάλει το παιχνίδι του, έχει όμως πρόβλημα στο να ανοίγει καλά οργανωμένες άμυνες. Μέχρι στιγμής αυτό που πετυχαίνει, είναι με συνέπεια να κερδίζει κατώτερους. Στα ντέρμπι και στα εκτός έδρας, είναι δύσκολο να δημιουργήσει ευκαιρίες, δύσκολο να σκοράρει.

Το πρόβλημα ξεκινά, από το γεγονός πως οι τρείς χαφ, δεν πατάνε συχνά την αντίπαλη περιοχή. Είναι έτσι η φύση του παιχνιδιού των Βιγιαφάνες, Μαουρίσιο, Πέρεθ, που στην πράξη, ψάχνουν την δημιουργία, με σωστή μεταβίβαση ο καθένας από τον χώρο του. Το γεγονός αυτό, μαζί με την καλή δουλειά που γίνεται από το τεχνικό επιτελείο, έχει φέρει μία τεράστια πρόοδο στο αρχικό χτίσιμο παιχνιδιού της ομάδας.

Αυτήν την φορά, δεν έγινε λάθος στην άμυνα

Όπως και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, έτσι και στην Νίκαια, ο Παναθηναϊκός είχε να αντιμετωπίσει, μία ομάδα που αμύνεται σε χαμηλά μέτρα με πέντε στην τελευταία γραμμή άμυνας.

Η διαφορά ήταν πως ο Ιωνικός, είχε δύο φορ και οι Τουράμ, Λένις πίεζαν στην πρώτη πάσα, τον Πέρεθ και ανάγκαζαν τους παίκτες του Παναθηναϊκού να βγάζουν την μπάλα στα πλάγια. Το σημαντικό ήταν, πως σε αντίθεση με τα προηγούμενα εκτός έδρας παιχνίδια, αμυντικά δεν έγινε κάποιο λάθος.

Πέρα από την κεφαλιά του Μύγα σε στημένο, δεν έγινε κάποιο λάθος από την άμυνα του Παναθηναϊκού και το μηδέν στην άμυνα, έδειχνε να μην κινδυνεύει. Ο Γιοβάνοβιτς, θέλει υπομονή και ηρεμία στην ανάπτυξη και το γεγονός που είχε δημιουργηθεί, ένα παιχνίδι που έδειχνε, πως μπορεί ένα τέρμα να είναι αρκετό, ήταν μία θετική πραγματικότητα. Το πρόβλημα όμως ήταν, πως δεν έβρισε τρόπους να δημιουργήσει ευκαιρίες.

Ο τρόπος που ήρθε το γκολ, δείχνει τον δρόμο

Προσπάθησε να φέρει πολλούς παίκτες από την πλευρά, του δραστήριου Βιτάλ, όμως ο Ιωνικός, είχε προσαρμόσει καλά την άμυνα του. Την λύση, έδωσε μία μεγάλη πάσα στον Καρλίτος, Στο 38ο λεπτό, ο Ισπανός πρόσφερε κάτι σημαντικό, που δεν το έδινε καθόλου στα παιχνίδια που έλλειπε, ο Μακέντα. Η άμυνα του Ιωνικού νικήθηκε, γιατί έγιναν πράγματα, τα οποία ο Παναθηναϊκός, δεν τα βρίσκει συχνά στα παιχνίδια του.

Ο φορ του, κράτησε μία μπάλα ψηλά και με τον τρόπο που λειτούργησε, βοήθησε και να μείνει η επίθεση ζωντανή και να ανέβουν οι συμπαίκτες του, στην αντίπαλη περιοχή. Στην συνέχεια, ο Βιτάλ, κινήθηκε παράλληλα και με ένα έξυπνο τακουνάκι, ελευθέρωσε τον Βιγιαφάνες, που έκανε μία όμορφη ενέργεια και σέντρα, που την τελείωσε με αυτοπεποίθηση ο Αϊτόρ.

Είδαμε λοιπόν, στο 38' τέσσερις ποδοσφαιριστές να πατάνε στην αντίπαλη περιοχή και να έχουν συμμετοχή στην φάση. Είναι ένα γκολ, που δείχνει και τον δρόμο, στους παίκτες του Παναθηναϊκού. Το πώς πρέπει να λειτουργούν, για να ανοίγουν άμυνες. Ο επιθετικός, είναι πολύ σημαντικό να κρατά ζωντανές τις φάσεις, να φέρνει την μπάλα χαμηλά, επίσης, οι δύο ακραίοι, να γίνονται επιθετικοί και να υπάρχει το έξτρα πάτημα στην αντίπαλη περιοχή, από τους κεντρικούς χαφ. Συνέβη στο 38' λεπτό και ήρθε ένα υπέροχο τέρμα.

Άλλο Σένκεφελντ, άλλο Σάρλια

Στο δεύτερο ημίχρονο, δεν ήταν καλή η ομάδα του Γιοβάνοβιτς. Περισσότερο, είχαν στο μυαλό τους, να παίξουν με τον χρόνο και να κρατήσουν το 1-0. Δεν το πλήρωσαν, γιατί ο αντίπαλος τους, δεν έχει καμία ιδιαίτερη ποιότητα, σαν ομάδα. Μπορείς να τον κρατήσεις εύκολα τον Ιωνικό στο μηδέν.

Κρατάει πάντως πως δεν έγινε κάποιο δώρο, κάποιο ακραίο λάθος, που είχαν φέρει ήττες, σε πέντε εκτός έδρας παιχνίδια, που ο Παναθηναϊκός, τουλάχιστον δεν ήταν κατώτερος από τους αντιπάλους του. Φυσικά στην βελτίωση της τελευταίας γραμμής άμυνας, έχει παίξει ρόλο και ο Σένκεφελντ. Είναι τεράστια διαφορά και έχει αντίκτυπο σε όλους τους ποδοσφαιριστές, το να παίζει ο Ολλανδός ως παρτενέρ του Βέλεθ και όχι ο Σάρλια.

Υπήρξαν κέρδη

Μπορεί να μην ήταν καλή η εμφάνιση του Παναθηναϊκού στην Νίκαια, όμως είχε σημαντικά κέρδη. Είναι μόλις η δεύτερη φορά που κρατά το μηδέν στην άμυνα σε εκτός έδρας παιχνίδι.

Σημαντικό πως έχει αρχίσει να παίρνει γκολ από τους ακραίους επιθετικούς, έχει ανάγκη για να πετύχει τους στόχους της η ομάδα του Γιοβάνοβιτς, να βρίσκει γκολ από τους Αϊτόρ, Βιτάλ, Παλάσιος. Είχε στοιχήσει σημαντικά στην ομάδα, πως την περίοδο, που ήταν καλά και βασικός εξτρέμ ο Χατζηγιοβάννης, δεν έβαζε την μπάλα με τίποτα στα δίχτυα και σπαταλούσε την μία ευκαιρία μετά την άλλη.

Είναι σπουδαίο για τον Παναθηναϊκό, που ζεστάθηκε ξανά ο Βιτάλ και δείχνει ικανός να προσφέρει με την ποιότητα του και που η δουλειά του Γιοβάνοβιτς, φωνάζει σε κάθε παιχνίδι, πως είναι σε θέση, να αναστήσει ποδοσφαιριστές. Βιγιαφάνες-Αϊτόρ, που με την δική τους συνεργασία, υπέγραψαν την πρώτη πραγματική εκτός έδρας νίκη του Παναθηναϊκού, θεωρούνταν τελειωμένοι στο ξεκίνημα της σεζόν.

Το τεχνικό επιτελείο κατάφερε, να τους κάνει σημαντικές μονάδες για την ομάδα και να δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό.