Οι θεοί του ποδόσφαιρου τιμωρούν τον Πεπ Γκουαρδιόλα στο Champions League. Του δείχνουν με συνέπεια κάθε χρόνο από την στιγμή που έφυγε από την Βαρκελώνη, πως το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο αυτό που έχει μάθει. Αυτήν την φορά, ο Ροντρίγκο ήταν αυτός που χτύπησε στην αχίλλειο πτέρνα του.

Η Ρεάλ Μαδρίτης το έκανε ξανά. Αυτή η ομάδα μοιάζει να είναι γεννημένη για να πετυχαίνει το αδύνατο, τεράστιες νίκες, που κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει πώς βρήκε τα κλειδιά της επιτυχίας. Ασφαλώς και το βάρος της φανέλας της, η λάμψη που έχει το όνομα της, τα 13 Champions League παίζουν τον ρόλο τους. Δίνουν πίστη, δύναμη στους ποδοσφαιριστές της, γεμίζουν με φόβο τους αντίπαλους.

Φτάνει να έχει ένα ανταγωνιστικό σύνολο στο πιο υψηλό επίπεδο

Μέχρι να φτάσουμε στο 90ο λεπτό να πάρει την μπάλα ο Καμαμβιγκά, τίποτα δεν έδειχνε ικανό να ανακόψει την πορεία της Σίτι προς τον τελικό. Αν εξαιρέσουμε την ευκολία που ακούμπαγε ο Μπενζεμά στα πρώτα 20 λεπτά την μπάλα, στο ¼ που αμυνόταν η Σίτι -κάτι που στην συνέχεια διορθώθηκε- δεν αντιμετώπισε την παραμικρή δυσκολία, η ομάδα του Γκουαρδιόλα.

Η Ρεάλ Μαδρίτης του Αντσελότι φέτος δεν είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, δεν έχει εξελίξει το άθλημα. Η Ρεάλ Μαδρίτης όμως είναι χωρίς ανταγωνισμό ο μεγαλύτερος σύλλογος στον κόσμο και το γεγονός αυτό παίζει τον ρόλο του. Φτάνει να έχει ένα σύνολο που να μπορεί να είναι ανταγωνιστικό στο πιο υψηλό επίπεδο και έχει εξασφαλισμένο πως θα πάρει μαζί της ό,τι χρειάζεται για να φτάσει στον στόχο της.

Γκολ βγαλμένο από playstation

Στο 72ο λεπτό, ο Γκουαρδιόλα πήρε με ευκολία την απόφαση να βγάλει από το γήπεδο τον Ντε Μπρόινε και σε όποιον πέρασε από το μυαλό πως πιθανότατα βιάστηκε, την επόμενη στιγμή κατάπιε την γλώσσα του. Ο Γκουντογκάν που μπήκε στην θέση του, με μία πάσα άνοιξε την άμυνα της Ρεάλ, ο Μπερνάρντο Σίλβα κινήθηκε στον χώρο του Ντε Μπρόινε, έφτασε μέχρι το όριο της περιοχής, έστρωσε την μπάλα στον Μαχρέζ που είχε πάρει πλάτος και συνέκλινε μόλις είδε τον Σίλβα να παίζει κάθετα ανάμεσα στις γραμμές της Ρεάλ και η Σίτι πέτυχε ένα γκολ που θύμιζε play station. Ένα τέρμα που στο σημείο που σημειώθηκε και με την εικόνα που είχε ο αγώνας, έδειχνε να φέρνει την πρόκριση στον τελικό και να πηγαίνουμε στο Παρίσι σε μονομαχία με τις δύο κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Την ώρα που σκόραρε ο Μαχρέζ, ο Ρόδρι αγκάλιασε τον Γκουαρντιόλα, λες και ο διαιτητής είχε ήδη σφυρίξει τρείς φορές. Δεν τον κατηγορώ, δεν φαινόταν πως υπάρχουν συνθήκες για να ανατραπεί αυτό που ήδη είχε συμβεί. Η Σίτι με το γκολ του Μαχρέζ έμοιαζε να έχει κλειδώσει την θέση της για τον τελικό στο Παρίσι και μάλιστα με πειστικό τρόπο.

Οι αλλαγές έπαιξαν καθοριστικό ρόλο

Όταν οι προπονητές έκαναν τις αλλαγές τους, λίγοι περίμεναν πως θα είναι καθοριστικές για την εξέλιξη του παιχνιδιού. Εκείνη την στιγμή φαινόταν πιο εύκολο να γίνει το 0-2, παρά το 2-1, όμως τελικά τα όσα έκαναν, οι όσα δεν έκαναν αυτοί που μπήκαν, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Ο Γκρίλις, δύο φορές έφτασε πολύ κοντά στο να πετύχει το δεύτερο τέρμα και να τελειώσει το παιχνίδι, σε ένα διάστημα που έδειχνε πάντως να είναι ήδη τελειωμένο. Δεν έκανε κάτι λάθος, αλλά δεν τα κατάφερε. Διάβασα πολλούς να σχολίαζουν αρνητικά τον Γκρίλις για τις δύο ευκαιρίες που έχασε στα social media, αν αξίζει για κάτι κριτική, ήταν για την ευκολία που έχανε την κατοχή στην παράταση και όχι για τον τρόπο που τελείωσε τις δύο φάσεις, για να κάνει το 0-2.

Ο Γκουαρδιόλα δεν έπαιξε το χαρτί του Στέρλινγκ στην κανονική διάρκεια που με το σκορ στο 0-1 θα μπορούσε να καθαρίσει το παιχνίδι και επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον αργό, για τα επίπεδο που βρίσκεται η διοργάνωση, Φερναντίνιο, που δεν βοήθησε καθόλου την Σίτι. Επαναλαμβάνω όμως, πως τίποτα από όλα αυτά, όταν γινόντουσαν, δεν έδειχναν ικανά να αφήσουν εκτός τελικού την Σίτι, να αλλάξουν την μοίρα της αναμέτρησης. Εκ του αποτελέσματος όμως, η πορεία της αναμέτρησης έδειξε πως τελικά βιάστηκε να βγάλει τον Ντε Μπρόινε, έπρεπε στο 0-1 να ρίξει στο γήπεδο τον Στέρλινγκ, ώστε να αξιοποιήσει την ταχύτητα του, όπως και δεν χρειαζόταν να πάει με το δίδυμο Φερναντίνιο, Ρόδρι.

Ο Αντσελότι άλλαξε όλο το κέντρο του

Την ίδια ώρα, ο Αντεσλότι βλέποντας πως τίποτα δεν βγαίνει και αντιμετωπίζει μία ανώτερη ομάδα που έχει πάρει το κέντρο από τους ποδοσφαιριστές του, άλλαξε όλο το κέντρο. Ποιος να φανταζόταν πως θα κάνει αυτήν την ανατροπή η Ρεάλ χωρίς να έχει στο γήπεδο κανέναν από τους Κασεμίρο, Κρόος, Μόντριτς. Έπαιξε τα ρέστα του, τζόγαρε, χωρίς να έχει τίποτα να χάσει.

Ο Αντσελότι, ήταν άνετος, είχε πανηγυρίσει το περασμένο Σάββατο το πρωτάθλημα και γνώριζε πως κανένας δεν μπορεί να του πει το παραμικρό σε περίπτωση αποκλεισμού. Ακόμα και να έχανε με καθαρό σκορ, είχε εξασφαλίσει πως στην επιστροφή του στην Ρεάλ είναι απόλυτα επιτυχημένος και γνώριζαν όλοι πως θα έχανε από μία καλύτερη ομάδα. Δίχως δεύτερη σκέψη, αποφάσισε να βγάλει και τους τρεις από το κέντρο του και να ρίξει στο παιχνίδι τον Καμαβινγκά, τον Ασένσιο και τον Ροντρίγκο, παίζοντας ένα σύστημα που έμοιαζε με 4-2-4.

Ο Καμαβινγκά μεταμορφώθηκε σε Μόντριτς

Ο Καμαβινγκά πήρε τον ρόλο του Μόντριτς στον άξονα δίπλα στον Βαλβέρδε, οι Ασένσιο, Βινίσους στις πλευρές και ο Ροντρίγκο πέρασε δίπλα στον Μπενζεμά. Ο Καμαβινγκά δεν πήρε μόνο τον ρόλο του Μόντριτς, μεταμορφώθηκε και σε Μόντριτς, ήταν σπουδαίος από την στιγμή που μπήκε στο γήπεδο. Στο 90ο λεπτό σήκωσε το κεφάλι σημάδεψε τον Μπενζεμά, που γύρισε με την μία την μπάλα στην κίνηση του Ροντρίγκο, οι Κανσέλο, Ντίας έπαιξαν τα αγάλματα και ο Βραζιλιάνος έβαλε την Ρεάλ μέσα στο παιχνίδι. Στην αμέσως επόμενη φάση, η Ρεάλ πέρασε ξανά πολλούς παίκτες στην περιοχή, ο Καρβαχάλ σέντραρε και πήδαγαν μόνο παίκτες με τις δικές της φανέλες στην περιοχή της Σίτι, η μπάλα χτύπησε πρώτα στο κεφάλι του Ασένσιο, χωρίς να αλλάξει πορεία και σηκώθηκε ο Ροντρίγκο, με την αυτοπεποίθηση που του έδωσε το πρώτο τέρμα και έστειλε το παιχνίδι στην παράταση.

Οι αμυντικοί της Σίτι δεν είναι εκπαιδευμένοι να παίζουν άμυνα στη μικρή περιοχή

Έπαιξε ρόλο, πως οι αμυντικοί της Σίτι είναι εκπαιδευμένοι σε άλλα πράγματα, όχι στο να αντέχουν την πίεση μέσα στην περιοχή τους και να αντιδρούν με ταχύτητα και ψυχή μέσα στην μικρή τους περιοχή, σε κρίσιμα σημεία. Όταν χρειάστηκε να το κάνουν απέναντι στην Ρεάλ, τα έκαναν θάλασσα. Ειδικά ο Ντίας, που στα δύο τέρματα του Ροντρίγκο έμεινε κολλημένος στην θέση του και στο 4ο λεπτό της παράτασης ανέτρεψε τον Μπενζεμά και χάρισε την πρόκριση στην Ρεάλ.

Τον τιμωρούν στο Champions League

Θα μπορούσε να πει κανείς πως το Champions League, είναι πολύ σκληρό με τον Γκουαρδιόλα. Έχουν γίνει πολλά όλα αυτά τα χρόνια, για να μην κατακτήσει την διοργάνωση από την ημέρα που έφυγε από την Βαρκελώνη. Όμως τα χρόνια που έχει αποχωρήσει από την Βαρκελώνη είναι πολλά. Έκλεισε μία δεκαετία και ο ίδιος κάθε χρόνο φτάνει στα νοκ άουτ της διοργάνωσης, με ομάδες με τεράστια μπάτζετ, που είναι εκπαιδευμένες στο ποδόσφαιρό του και φαντάζουν σαν το φαβορί για να κατακτήσουν το τρόπαιο. Κάθε χρόνο όμως, κάτι συμβαίνει και δεν κατακτά το Champions League.

Ασφαλώς και υπάρχουν συγκυρίες που δεν έχουν πάει μαζί του, όμως δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Επιλέγει ένα ποδόσφαιρο που έχοντας καλύτερους παίκτες από τους αντιπάλους του, μπορεί να του δώσει απίστευτα μεγάλο ποσοστό νικών. Ουσιαστικά με το ποδόσφαιρό του εξασφαλίζει πως όταν θα παίζει με κατώτερο αντίπαλο, θα τον κερδίζει για πλάκα εντός και εκτός έδρας. Για να συμβεί αυτό, ξεχωρίζει συγκεκριμένα στοιχεία σε κάθε θέση και αφήνει σε δεύτερη μοίρα κάποια άλλα. Στην άμυνα για παράδειγμα, επιλέγει τους στόπερ του, για την πρώτη πάσα, για την ικανότητα τους να χτίζουν από χαμηλά το παιχνίδι, να αμύνονται σε ψηλά μέτρα, να ανεβάζουν εκεί που ο ίδιος επιθυμεί την τελευταία γραμμή άμυνάς του. Τους επιλέγει περισσότερο για όσα κάνουν με την μπάλα στα πόδια και όχι για το πώς αμύνονται, όχι για το πώς αντιμετωπίζουν την πίεση από μεγάλες ομάδες. Όταν η Ρεάλ κατάφερε να φέρει πίεση στην περιοχή της Σίτι, οι στόπερ του Γκουαρδιόλα λύγισαν.

Ασφαλώς, υπάρχει και ατυχία. Ο Γκουαρδιόλα με τα χρόνια, με τις σφαλιάρες που έχει δεχτεί, έχει γίνει πιο κυνικός στα μεγάλα παιχνίδια της διοργάνωσης και προστατεύει περισσότερο τους στόπερ του. Τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί, αν είχε σκοράρει σε μία από τις δύο ευκαιρίες που έχασε ο Γκρίλις και η αλήθεια είναι πως αυτή θα ήταν και η δίκαιη ιστορία της αναμέτρησης.

Το ποδόσφαιρο όμως, μοιάζει σαν να τιμωρεί τον Πεπ, που έχει πάντοτε την ευκαιρία να χτίζει ομάδες πιο πλούσιες από τον ανταγωνισμό και να διδάσκει με επιτυχία ένα ποδόσφαιρο που εφαρμογή και αποτέλεσμα μπορεί να φέρει μόνο αν στα χέρια του έχει καλύτερους ποδοσφαιριστές από ότι ο αντίπαλος του. Οι θεοί του ποδοσφαίρου, τον έχουν αφήσει, να κατακτά τα πρωταθλήματα, πηγαίνοντας σε αφύσικα πολλούς βαθμούς, αξιοποιώντας πως μπορεί να πληρώνει πανάκριβα για να στελεχώνει ολόκληρη την άμυνα του, όμως στην κορυφαία διοργάνωση, εκεί που οι κορυφαίες ομάδες αναμετρούνται μεταξύ τους, είναι πολύ σκληροί μαζί του.

Η ποδοσφαιρική του σκέψη είναι στο πώς να βοηθά τους κορυφαίους, να κερδίζουν με συνέπεια κατώτερους

Του δείχνουν πως αυτό το άθλημα, θέλει και χαρακτηριστικά, τα οποία το ποδόσφαιρό του δεν έχει. Δεν το λέω επικριτικά, απλά τονίζω την πραγματικότητα. Όλοι οι προπονητές χτίζουν την φιλοσοφία τους, το σχέδιο τους, το οποίο διαμορφώνεται από την πραγματικότητα που βιώνουν, από τις συνθήκες στις οποίες εργάζονται. Ο Γκουαρδιόλα, επειδή ήταν ένα τόσο μεγάλο μέγεθος, σαν πρώτη δουλειά πήρε την Μπαρτσελόνα, που είχε ένα ασύλληπτο ρόστερ. Ο Γκουαρδιόλ, είχε στα χέρια του τους καλύτερους, προερχόταν από μία συγκεκριμένη σχολή και φρόντισε να εξελίξει τις ιδέες του, με στόχο να βοηθήσει τους ποδοσφαιριστές του, να κερδίζουν κατώτερους.

Από την στιγμή που τα κατάφερε, μπορεί πάντοτε να παίρνει ανάλογες δουλείες, οπότε όλη του η σκέψη είναι πάνω σε αυτό το ποδόσφαιρο. Στο πώς θα βοηθά τους κορυφαίους να κερδίζουν σταθερά και με άνεση κατώτερους αντιπάλους. Κανένας προπονητής δεν έχει καταφέρει να εξελίξει με τόσο συνέπεια, με τόσο μεθοδικότητα, το ποδόσφαιρότου σε αυτήν την πραγματικότητα.

Από την στιγμή όμως, που έπαψε να έχει την ασφάλεια της άμεσης ανάκτησης κατοχής που του πρόσφεραν οι Τσάβι, Ινιέστα, παίζοντας μπροστά από τον Μπούσκετς και πίσω από τον Μέσι, ποτέ δεν τα κατάφερε να κατακτήσει ξανά το Champions League. Το πιθανότερο είναι πως κάποια στιγμή θα τα καταφέρει και όταν θα συμβεί, θα είναι όμορφη μέρα για το ποδόσφαιρο, γιατί θα έχει κατακτήσει το κορυφαίο τρόπαιο, μία ομάδα που θα παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Το άθλημα όμως, κάθε χρόνο τέτοια εποχή, του φωνάζει πως η φιλοσοφία του έχει μία ανοιχτή "αχίλλειο πτέρνα" και αυτήν την φορά την σημάδεψε ο Ροντρίγκο.

Παρακολουθήστε την Game Night: