Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ η διοίκηση του Ολυμπιακού έχει φθάσει κοντά σε συμφωνία για παραμονή του Πέδρο Μαρτίνς στους ερυθρόλευκους.

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ

Από μόνο το γεγονός πως για 3ησυνεχόμενη χρονιά θα συνεχίσει με τον ίδιο προπονητή ο Ολυμπιακός συνιστά μία σημαντική επιτυχία για το ίδιο το κλαμπ. Δείχνει πως η ομάδα βαδίζει σωστά. Δεν είμαι από αυτούς που υποστηρίζει την υπερβολική στήριξη στους προπονητές, όμως ένας από τους σημαντικούς στόχους που πρέπει να βάζουν οι διοικήσεις στον ομαδικό αθλητισμό είναι να βρουν τον κατάλληλο.

Τον προπονητή που θα ταιριάξει η φιλοσοφία του, οι ιδέες του με τον σύλλογο και μαζί του θα προσπαθήσουν να χτίσουν έναν επιτυχημένο μακροχρόνιο κύκλο. Ο Ολυμπιακός τον κατάλληλο τον βρήκε στο πρόσωπο του Πέδρο Μάρτινς.

ΑΝΟΙΞΗ 2018

Θυμίζω πως το κύριο πρόβλημα της ομάδας όταν μπήκε στην αγορά για να αντικαταστήσει τον Όσκαρ Γκαρθία ήταν πως η ομάδα ήταν αγύμναστη. Ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές, πληρωμένοι στην ώρα τους, αγωνιζόμενοι σε έναν σύλλογο που τους παρείχε τα πάντα από πλευράς εξοπλισμού και ένα υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο, πίστευαν πως έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν σαν άλλοθι πως δεν βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση. Ο Ολυμπιακός την άνοιξη του 2018 χρειαζόταν ένα τεχνικό επιτελείο να έρθει και να δουλέψει με μεράκι και γνώση στο προπονητικό κέντρο στου Ρέντη.

ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΑΝ ΟΤΑΝ ΑΠΕΤΥΧΑΝ

Το πρώτο στοιχείο που έβαλε ο Πέδρο Μαρτίνς ήταν καλή καθημερινή δουλειά. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο χτίστηκαν όλα. Ακόμα και σε διαστήματα που τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που έπρεπε, έβλεπες μία ομάδα να δουλεύει σωστά και τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού να βρίσκονται σε καλό αγωνιστικό επίπεδο.

Αυτό το στοιχείο εκτίμησε και η διοίκηση και το περασμένο καλοκαίρι πήρε μία απόφαση που έκανε την διαφορά. Ομολογώ πως δεν περίμενα ποτέ να δω προπονητή του Ολυμπιακού να παραμένει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, δίχως να έχει κατακτήσει το παραμικρό. Δεν περίμενα όμως και ποτέ να δω τους οπαδούς του Ολυμπιακού να χειροκροτούν, να επευφημούν μία ομάδα τους που από πλευράς στόχων απέτυχε.

Η διοίκηση και ο κόσμος αναγνώρισε πως το τεχνικό τιμ του Μαρτίνς και οι ποδοσφαιριστές του προσπάθησαν, έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους αλλά δεν ήταν αρκετό. Μετά το τέλος της περσινής χρονιάς έγραφα πως το γεγονός αυτό ήταν και μία έμμεση αναγνώριση της ανωτερότητας του ΠΑΟΚ.

ΕΠΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Αυτή η αναγνώριση πως δουλέψαμε καλά αλλά δεν έφτασε, ήρθε και έκανε φέτος την διαφορά. Κρατήθηκε το τεχνικό τιμ που δημιουργούσε την σιγουριά της καλής καθημερινής δουλειάς, ικανής να φέρει το ρόστερ στο πικ του και φυσικά κράτησε στου Ρέντη τον κορμό της περσινής ομάδας.

Οι ενισχύσεις ήταν στοχευμένες σε χώρους και σε κομβικά σημεία που ο ΠΑΟΚ υπερείχε. Από πολύ νωρίς φάνηκε πως η συγκεκριμένη κατεύθυνση είναι ικανή να ανατρέψει τις ισορροπίες και να φέρει τον Ολυμπιακό σε καλύτερη μοίρα από τον άμεσο ανταγωνιστή του.

Οι δύο σύλλογοι προσπαθούν όλη την χρονιά ο ένας να ρίξει κατηγορία τον άλλον, η αλήθεια είναι πως αυτός ο ανταγωνισμός μόνο όφελος μπορεί να τους δώσει. Ο Ολυμπιακός μέσα από την ανάγκη του να ξεπεράσει τον ΠΑΟΚ δούλεψε σε σωστή κατεύθυνση και κατάφερε να δημιουργήσει ένα σύνολο που δεν αρκείται στο να κερδίσει το πρωτάθλημα.

ΤΟ ΠΑΝΤΡΕΜΑ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Το καλοκαίρι η διοίκηση του Ολυμπιακού επένδυσε σε τέσσερις έτοιμους ποδοσφαιριστές με στόχο να φέρουν στην ομάδα την αποτελεσματικότητα που έλειπε από τον περσινό Ολυμπιακό και να βάλουν προσωπικότητα στο ρόστερ, στοιχεία που υπερείχε ο ΠΑΟΚ.

Οι Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί, Σεμέδο ακόμα και ο άτυχος Σουντανί είχαν κοινά σημεία. Πίσω τους γεμάτες χρονιές που είχαν κάνει μεγάλη διαφορά στους συλλόγους που αγωνιζόντουσαν, νούμερα και επιδόσεις που τους έκανε ικανούς να δώσουν τα στοιχεία που έλλειπαν στον περσινό Ολυμπιακό.

Και για τους τέσσερις όμως υπήρχαν δεύτερες σκέψεις. Ο Βαλμπουενά είχε φθάσει στα 35 του χρόνια και η θέση του απαιτεί και τρεξίματα, ο Ελ Αραμπί στα 32 του και είχε πίσω του τρεις σεζόν στο Κατάρ, ο Σεμέδο μία παρουσία στην Ισπανία με σκάνδαλα και δικαστικές περιπέτειες και ο Σουντανί προερχόταν από έναν σοβαρό τραυματισμό που τον είχε αφήσει ένα χρόνο εκτός.

Σήμερα είναι δεδομένο πως η περσινή μεταγραφική περίοδο του Ολυμπιακού έκανε την διαφορά, για να συμβεί όμως αυτό χρειάστηκε και το πάντρεμα τους με ένα τεχνικό επιτελείο που είχε αποδείξει πως το όπλο του είναι να έχει καλά τους αθλητές. Την γνώση μέσα από την μεθοδική καθημερινή δουλειά του να παίρνει τον καλύτερο εαυτό τον ποδοσφαιριστών και να τους κρατά σε καλό επίπεδο.

ΠΕΡΥΣΙ ΠΑΡΘΗΚΕ Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Η φετινή σεζόν λοιπόν αποτελεί μία συνολική νίκη του οργανισμού του Ολυμπιακού που ξεκινά από τον τρόπο που αντιμετώπισε διοίκηση και κόσμος την περσινή προσπάθεια. Από το γεγονός, πως υπήρξε μία σπάνια ωριμότητα.

Δεν είναι εύκολο σε ένα τόσο τοξικό περιβάλλον, σε έναν σύλλογο που έχει μάθει να είναι κυρίαρχος, να αποδεχτείς σαν επιτυχημένο ένα σύνολο που δεν κατέκτησε τίποτα. Η δύσκολη απόφαση που χρειαζόταν γνώση, ρεαλισμό, καθαρό μυαλό και στοιχεία αυτοκριτικής πάρθηκε πέρυσι το καλοκαίρι και ήταν αυτή που έκανε την διαφορά. Πέρυσι ήταν δύσκολο να γίνει ξεκάθαρο πως η ομάδα πρέπει να επενδύσει στον Μαρτίνς και οι επιτυχίες θα έρθουν μέσα από εξέλιξη της δουλειάς του.

Αυτή η λογική έφερε τις φετινές επιτυχίες. Πλέον ο Μαρτίνς δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, ακόμα και οι "εχθροί" της δουλειάς του, όσοι του έκαναν σκληρή και άδικη κριτική έχουν την υποχρέωση να καταπιούν την γλώσσα τους και να μείνουν σιωπηλοί.

Τα αποτελέσματα ήταν εμφατικά και δεν χρειάζονται αμφισβήτηση. Ο Μαρτίνς απέδειξε στην πράξη, πως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για τον Ολυμπιακό. Ο προπονητής που ψάχνουν οι ομάδες στον ομαδικό αθλητισμό, για να χτίσουν μαζί του έναν επιτυχημένο μακροχρόνιο κύκλο. Το γήπεδο φωνάζει πως ο Ολυμπιακός με τον Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο του έχει να πανηγυρίσει πολλές επιτυχίες ακόμα.

Photo credits: AP Images