Η 30η Μαρτίου 2022 είναι μία ιστορική ημέρα για τον Παναθηναϊκό. Τα μέλη του Ερασιτέχνη ψήφισαν υπέρ της Διπλής Ανάπλασης. Το γηπεδικό είναι ένα ζήτημα που για πολλά χρόνια απασχόλησε την καθημερινότητα του συλλόγου και από ένα σημείο και μετά περιόριζε την εξέλιξη του.

Σκόπιμα δεν έγραψα κείμενο πριν από την ψηφοφορία της Τετάρτης. Θεωρούσα πως η λογική και ο ρεαλισμός οδηγούσαν ξεκάθαρα υπέρ του "ΝΑΙ", όμως δεν ήθελα να επιτρέψω σε καλοθελητές, που πάντοτε εμφανίζονται, να ερμηνεύουν με διαφορετικό τρόπο την προσωπική εκτίμησή μου.

Η νίκη είναι του Παναθηναϊκού

Είναι δεδομένο πως όσοι τοποθετήθηκαν στη Γενική Συνέλευση και όσοι τελικά ψήφισαν, είτε θετικά είτε αρνητικά, ήθελαν το καλό του Παναθηναϊκού. Πολλές φορές το πρόβλημα του οπαδού αρχίζει από το γεγονός πως -μέσα από τον ρομαντισμό του- πιστεύει πως η ομάδα του ανήκει και θα πρέπει να κινείται γύρω από τα δικά του "θέλω" και σκέψεις.

Ειδικά όταν δεν εκτιμά τον ιδιοκτήτη της δεν είναι θετική οποιαδήποτε απόφαση, η οποία θα μπορεί να θεωρηθεί και σαν δική του νίκη. Μα στην πραγματικότητα κάθε νίκη του Παναθηναϊκού στο γήπεδο είναι και νίκη του Αλαφούζου. Όσοι σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να μην χαίρονται στις νίκες της ομάδας στο γήπεδο, καθώς μέσα από αυτές κερδίζει και ο Αλαφούζος.

Στην προκειμένη περίπτωση, η νίκη είναι του Παναθηναϊκού. Ο σύλλογος θα βγει ωφελημένος με τη δημιουργία ενός νέου, σύγχρονου γηπέδου που θα καλύπτει τις ανάγκες του.

Δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση με το γήπεδο της ΑΕΚ

Στα επιχειρήματα υπέρ του "ΌΧΙ" υπήρχε μόνιμη αναφορά στον Μελισσανίδη που κατάφερε κι έκανε γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια, παραμερίζοντας όλες τις δυσκολίες που για πολλά χρόνια υπήρχαν και έμοιαζαν άλυτες. Όμως όσοι το έκαναν αυτό αγνοούσαν πως στον Παναθηναϊκό ούτε μια διοίκηση εμφάνισε κάποιο πραγματικά οργανωμένο σχέδιο για να παραμείνει η ομάδα στην Λεωφόρο.

Επίσης ακόμα και όσοι πιστεύουν πως η δημιουργία ενός σύγχρονου γηπέδου στη Λεωφόρο είναι εφικτή, πιστεύω πως θα κατανοούν ότι δεν αποτελεί εύκολη λύση. Το πιο σημαντικό όμως από όλα, είναι πως σε αντίθεση με την περίπτωση της ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός δεν έχει έναν ιδιοκτήτη, μία διοίκηση που θα βγει μπροστά και θα εκπονήσει σχέδιο για επιστροφή στην Λεωφόρο.

Οπότε οποιαδήποτε σύγκριση και αναφορά στο τι έγινε με την ΑΕΚ και τη Νέα Φιλαδέλφεια δεν έχει νόημα να μπαίνει στην συζήτηση για το γηπεδικό του Παναθηναϊκού. Θα είχε, αν ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ πίεζε προς αυτήν την κατεύθυνση και είχε απέναντι του το κράτος. Δεν εξετάζαμε όμως αυτήν την πραγματικότητα.

Επίσης είναι ξεκάθαρο πως δεν υπήρχε η δυνατότητα από την σημερινή διοίκηση του Παναθηναϊκού να χρηματοδοτήσει την δημιουργία ενός γηπέδου, να μπορεί οπότε να επιβάλει τους δικούς της ορούς. Μας αρέσει δεν μας αρέσει το ελληνικό κράτος, όποια άποψη κι αν έχει ο καθένας για τον ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού και για τον Δήμαρχο της Αθήνας δεν αφορά την ανάγκη του Παναθηναϊκού για νέο γήπεδο.

Κατανοητό το συναίσθημα, η ζωή προχωράει

Ο σύλλογος έχει μεγάλη ιστορία, η οποία πράγματι είναι συνδεδεμένη με τη Λεωφόρο. Ένα ιστορικό γήπεδο που έκανε εγκαίνια στις 8 Μαρτίου του 1922 και ήταν το πρώτο στο οποίο μπήκε χορτάρι. Είναι ένα γήπεδο με τεράστια ιστορία και αναμνήσεις που δεν μπορεί μετά από 100 χρόνια να σηκώσει τις ανάγκες ενός μεγάλου συλλόγου.

Κατανοητό το συναίσθημα, όμως η ζωή εξελίσσεται. Όταν το πατρικό σου δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες σου, το εγκαταλείπεις. Κρατάς τις αναμνήσεις σου βαθιά μέσα στις μνήμες σου και ψάχνεις να ζήσεις το παρόν κα το μέλλον σου με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες.

Δεν ξεριζώνεται, παραμένει εντός Αθηνών και χτίζει το μέλλον του

Ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην κατάφερε να φτιάξει γήπεδο στην ιστορική έδρα του, όμως δεν ξεριζώνεται. Μιλάμε για την μεγάλη ομάδα της πρωτεύουσας και το νέο γήπεδο θα γίνει εντός της πρωτεύουσας. Ο Βοτανικός ήταν μία ένδοξη περιοχή της αρχαίας Αθήνας και -μέσω του Παναθηναϊκού- δημιουργούνται οι συνθήκες να ξαναβρεί η περιοχή την χαμένη αίγλη της και ο σύλλογος στον Βοτανικό να βρει τη δική του.

Ο Παναθηναϊκός έχει τεράστια ιστορία, το πρόβλημα όμως που αντιμετωπίζει είναι πως έχει "αρρωστήσει" το σήμερα του. Τα τελευταία χρόνια δεν βρίσκεται στο επίπεδο που ανήκει. Έπαψε να είναι διεκδικητής του πρωταθλήματος, δεν βρίσκεται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και το χειρότερο, το πιο επικίνδυνο που μπορεί να συμβεί σε μία ομάδα, απασχολεί όλο και λιγότερους ανθρώπους.

Βλέπετε οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν μνήμες από τις μεγάλες ομάδες του παρελθόντος, ζουν την παρακμή. Πέρα από την προσπάθεια που κάνουν οι γονείς τους, με αναφορές για τις παλιότερες ομάδες, για τους μεγάλους παίκτες που έχουν φορέσει την πράσινη φανέλα και τις αναφορές σε αυτούς, στο γήπεδο δεν υπάρχει κάτι το ελκυστικό.

Για να φθάσει σε αυτό το σημείο ο Παναθηναϊκός, να έχει σταματήσει να λειτουργεί ως διεκδικητής των πρωταθλημάτων, να έχει πάψει να είναι η δική του μάχη με τον Ολυμπιακό το μεγάλο παιχνίδι του πρωταθλήματος έγιναν πολλά λάθη. Δεν χρειάζεται να τα αναμοχλεύσουμε ξανά ειδικά τώρα που έχει έρθει η ώρα για συσπείρωση.

Σε μεγάλο βαθμό είχε παίξει και τον ρόλο του ότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε την ανάλογη έδρα. Ένα πραγματικά σύγχρονο ποδοσφαιρικό γήπεδο, μίας μεγάλης ομάδας που μπορεί να φέρει έσοδα και να δημιουργήσει μία νέα δυναμική.

Το ισχυρό "ΝΑΙ" δημιουργεί συνθήκες συσπείρωσης

Τα χρόνια περνούν και δημιουργούν τη δική τους πραγματικότητα. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε και δεν έχει περιθώριο να χάσει άλλο χρόνο και το "ΟΧΙ" θα σήμαινε σημαντική απώλεια χρόνου και διεύρυνση της ίδιας στρεβλής πραγματικότητας.

Επιβάλλεται ο σύλλογος να επιστρέψει στο επίπεδο που ανήκει, καθώς κάθε χρόνος που περνάει αφήνει τα σημάδια του. Υπάρχει όμως ακόμα μία δύσκολη πραγματικότητα. Βλέπετε για να πέσει τόσο πολύ επίπεδο ο σύλλογος έγιναν πολλά λάθη, πάρθηκαν λανθασμένες αποφάσεις που για πολλούς έκρυβαν και δόλο.

Λάθη που δημιούργησαν πολλά θέματα για εσωτερική αντιπαράθεση, εσωστρέφεια και διχασμό.

Το εμφατικό "ΝΑΙ" και η προοπτική της δημιουργίας του νέου γηπέδου πρέπει να βρουν τον Παναθηναϊκό μετά από χρόνια συσπειρωμένο ξανά. Μπορεί η λύση του Βοτανικού να μην ήταν η ιδεατή για κάποιους, όμως είναι μία λύση. Αποτελεί μία θετική έκβαση, σε ένα καίριο ζήτημα που έφερνε σε μειονεκτική θέση τον Παναθηναϊκό απέναντι στους ανταγωνιστές του.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε σε τι κατάσταση βρέθηκε ο Παναθηναϊκός πριν από λίγα χρόνια. Όταν η ομάδα κινδύνεψε με χρεοκοπία ακόμα και με αφανισμό και στη Λεωφόρο, πήγαιναν οι φίλοι του με βουρκωμένα τα μάτια.

Σήμερα όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Μετά από πολλά χρόνια, ο Παναθηναϊκός πατά ξανά γερά στα πόδια του και βλέπει το μέλλον του με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Το εμφατικό "ΝΑΙ" και η καθαρή εντολή για δημιουργία γηπέδου στο Βοτανικό πρέπει να βρουν τον σύλλογο συσπειρωμένο γύρω από την δυναμική που πάντα δημιουργεί σε έναν σύλλογο η κατασκευή ενός νέου σύγχρονου γηπέδου.

Παρακολουθήστε την εκπομπή για το γήπεδο του Παναθηναϊκού: