Χαίρετε κύριοι,

Την Παρασκευή το βράδυ οι Iσπανοί κατάφεραν πιο δύσκολα απ’ ό,τι περίμεναν να προκριθούν στους “16″ του Μουντιάλ. Είναι φανερό πως απ’ όλες τις εθνικές που έχουμε δει μέχρι σήμερα μόνο η εθνική Ισπανίας θα είχε θεωρητικά την δυνατότητα να διακριθεί στο Champions League. Πιθανών και οι «οράνιε», αλλά με την προϋπόθεση να έχουν υγιή τον Ρόμπεν.

Ο Ντελ Μπόσκε, λοιπόν, έχει την τύχη να κοουτσάρει μακράν το πιο πλήρες ρόστερ στο Μουντιάλ. Οι λύσεις του είναι τόσο πολλές, που είναι σχεδόν ακατόρθωτο να κάνει λάθος αλλαγή. Σε σχέση με τον Αραγονές ο Ντελ Μπόσκε έχει κάνει μόνο μία παρέμβαση, που όμως φαίνεται να κάνει ζημιά στην ομάδα. Οι τακτικές και των δύο είναι κοντινές. Ο κορμός της Ισπανίας άλλωστε προέρχεται από την Μπαρτσελόνα και θα ήταν έγκλημα να πειράξει κάποιος προπονητής το 4-3-3.

Στο ευρωπαϊκό της Αυστρίας ο Αραγονές εφάρμοσε ένα επιθετικογενές 4-3-3 δίνοντας στον Σένα τον ρόλο κλειδί πίσω από τους Τσάβι, Ινιέστα. Ουσιαστικά στηρίχτηκε πολύ στο δίδυμο των Τσάβι, Ινιέστα που του έδωσε η Μπαρτσελόνα και ψηλά χρησιμοποιούσε τους Βίγια, Σίλβα, Τόρες.

Ο Ντελ Μπόσκε προς το παρόν φαίνεται πως προτιμάει μια πιο συντηρητική λογική. Υπολογίζει τον Ινιέστα σαν αριστερό εξτρέμ και χρησιμοποιεί δύο παίχτες πίσω από τον Τσάβι. Στην πράξη η έμπνευση αυτή στερεί φανερά έναν επιπλέον ποδοσφαιριστή από την ανάπτυξη των Ισπανών.

Η λογική λέει πως το δίδυμο Τσάβι, Ινιέστα στον άξονα δεν γίνεται να σπάει. Ο μόνος λόγος που θα είχε λογική να πάει ο Ινιέστα ψηλά στα αριστερά θα ήταν για να χωρέσει ο Φάμπρεγκας. Ο Σεσκ όμως παραμένει στον πάγκο και πίσω από τον Τσάβι παίζουν δύο παίχτες που είναι για τον ίδιο ρόλο. Το ορθολογικό θα ήταν ένας εκ των Μπούσκετς, Αλόνσο να πάρει τον ρόλο του Σένα.

Από κει και πέρα η Ισπανία σαν ομάδα είναι έτοιμη, είναι μια μικρογραφία της Μπαρτσελόνα και ο Ντελ Μπόσκε θα έπρεπε απλά να κάνει μια σωστή διαχείριση του εκπληκτικού υλικού που έχει στα χέρια του. Με την έμπνευσή του όμως έχει μετατρέψει τους Ισπανούς σε μία θνητή ομάδα.

Στο 4-3-3 του Αραγονές οι «Φούριας Ρόχας» έβγαιναν στην επίθεση με όλους τους ποδοσφαιριστές. Με την τακτική του Ντελ Μπόσκε την αντίπαλη περιοχή δεν μπορούν να την πατήσουν σίγουρα λόγω στυλ παιχνιδιού οι Μπούσκετς, Αλόνσο. Ο Τσάβι αναγκάζεται να ασχοληθεί περισσότερο με τα οργανωτικά καθήκοντα και αγωνίζεται περισσότερο σαν επιτελικός χαφ, οπότε προσπαθεί να παράγει αυτός παιχνίδι, ενώ ο Ινιέστα όσες φορές πατάει περιοχή σαν αριστερός κεντρικός χαφ άλλες τόσες πατάει και σαν αριστερός εξτρέμ.

Από τη στιγμή που και ο Φερνάντο Τόρες είναι προς το παρόν σε άσχημη κατάσταση, η εθνική Ισπανίας του Ντελ Μπόσκε είναι μία ομάδα που απειλεί μόνο με έναν παίχτη, τον Βίγια. Τους Ισπανούς λοιπόν δεν τους κρατάει πίσω μόνο η φανερή κόπωση κάποιων ποδοσφαιριστών τους από την σεζόν που πέρασε αλλά και η ποδοσφαιρική λογική του Ντελ Μπόσκε.