Τη χρονιά που οι δικαιολογίες είχαν στερέψει, την ώρα που δεν υπήρχε άλλο περιθώριο για απώλειες η Εθνική πόλο γυναικών ξέθαψε την πραγματική ταυτότητά της από το συρτάρι και πέταξε την πλαστή με την οποία κυκλοφορούσε στα κολυμβητήρια του κόσμου τα τελευταία 13 χρόνια. Βγήκε από μια παρατεταμένη χειμερία νάρκη και χτύπησε τη γροθιά της στο τραπέζι. "Είμαι κι εγώ εδώ!", φωνάζει σε όποια διοργάνωση συμμετέχει.

Της έλειπε κάτι τόσα χρόνια; Σε αθλητικό επίπεδο όχι. Η γαλανόλευκη ανέκαθεν διέθετε αξιόλογα στελέχη. Μόνο που τώρα είναι περισσότερες οι αθλήτριες, οι οποίες δίνουν λύσεις και δεν διστάζουν να κολυμπήσουν σε νερά που βράζουν. Στο νερό "μιλούν" και συνεργάζονται όλα τα στελέχη της, αιφνιδιάζουν τις αντιπάλους τους και αυτό είναι το πιο όμορφο και ελπιδοφόρο μήνυμα που προκύπτει από την αναγέννησή της.

Είναι ομάδα με τα όλα της και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα επιβεβαίωσε ότι δεν ήταν τυχαίο γεγονός όσα πέτυχε τον προηγούμενο μήνα. Η πρόκριση που εξασφάλισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού και το χάλκινο μετάλλιο, το οποίο κατέκτησε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός, μια αναλαμπή ή ένας μετεωρίτης.

Ήταν η επιστροφή μιας ομάδας που αξίζει να βρίσκεται στην τετράδα του κόσμου. Και την πέτυχε σε μια περίοδο που τα κουκιά δεν είναι μετρημένα. Αντιθέτως, οι αποστάσεις και οι διαφορές μεταξύ των ομάδων έχουν μικρύνει. Υπάρχουν δυο παγκόσμιες σταθερές, η Ισπανία και οι ΗΠΑ, που μέχρι τώρα διατηρούν ακλόνητη την υποψηφιότητά τους για τα μετάλλια, αλλά οι υπόλοιπες ομάδες εναλλάσσονται συνεχώς για τα άλλα δύο εισιτήρια της ημιτελικής φάσης.

Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε παρατηρώντας την τετράδα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του Αϊντχόφεν και το αντίστοιχο κουαρτέτο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της Ντόχα. Η Ιταλία έμεινε εκτός ημιτελικών απόψε. Την απέκλεισαν τα κορίτσια της Αλεξίας Καμμένου, ενώ πριν από ένα μήνα την είχαν νικήσει στον αγώνα του χάλκινου μεταλλίου.

Οι διασταυρώσεις ωφέλησαν την "γαλανόλευκη"

Εκτός από την Ιταλία, εκτός τετράδας έμεινε και η Ολλανδία. Αποκλείστηκε από την Ουγγαρία, την οποία θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα για μια θέση στον τελικό. Εν συντομία, από τις ομάδες των ημιτελικών του Αϊντχόφεν μόνο η Ελλάδα και η Ισπανία προκρίθηκαν στα ημιτελικά της Ντόχα.

Ωστόσο, αυτή τη φορά δεν θα κονταροχτυπηθούν για την είσοδό τους στον τελικό και αυτό είναι το καλό νέο για την Εθνική ομάδα πόλο των γυναικών που ακόμα δεν έχει βρει τρόπο να κάμψει την αυτοπεποίθηση της ατρόμητης Ισπανίας. Η Ελλάδα θα παίξει με την Ουγγαρία και οι πιθανότητές της για την πρόκριση στον τελικό είναι σαφώς περισσότερες από αυτές που είχε πριν από ένα μήνα. Οι Ουγγαρέζες αν και παίζουν διαφορετικό πόλο από την Εθνική ομάδα είναι βατές στις Ελληνίδες. Είναι σκληρές παίχτριες, αλλά και τα κορίτσια της Καμμένου δεν πάνε πίσω.

Τις γνωρίζουν και ξέρουν πώς να τις νικήσουν. Ο τελικός είναι πιο ορατός από ποτέ, τα τελευταία 13 χρόνια.

Οι διασταυρώσεις ωφέλησαν σημαντικά τη "γαλανόλευκη", διότι στον άλλο ημιτελικό θα "σφαχτούν" οι ΗΠΑ με την Ισπανία και ένα από τα δύο πιράνχας της υδατοσφαίρισης των γυναικών θα τεθεί εκτός μάχης. Η πρόκριση στον τελικό μοιάζει πιο εύκολη διαδρομή, συγκριτικά με τις πιθανότητες που συγκεντρώνει το χάλκινο μετάλλιο, διότι για να το κατακτήσει θα πρέπει να νικήσει είτε τις Αμερικανίδες είτε τις Ισπανίδες.

Μπροστά στο δρόμο των Ελληνίδων βρίσκεται μια μεγάλη ευκαιρία και πρέπει να την αρπάξουν από τα μαλλιά.