Εάν σε κάποιον πρέπει να σταθούμε μετά από το 1-1 της ΑΕΚ με τον Άγιαξ αυτός είναι ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς. Στο πρώτο... έτσι κι έτσι ημίχρονο της Ένωσης ο τερματοφύλακας ήταν αυτός που κράτησε την ομάδα του μέσα στο παιχνίδι και γέννησε την ελπίδα της ανατροπής. Είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει με την ΑΕΚ, αλλά 100% υπαρκτό.

Εκεί που σου δείχνει ότι ένα λάθος στην άμυνα, μια κακή εκτίμηση σε πλάγιο (ξανά), μια αργοπορία στο κέντρο θα την φέρει πίσω στο σκορ, ξαφνικά ανοίγουν τα πνευμόνια και οι παίκτες του Ματίας Αλμέιδα καταπίνουν τον αντίπαλο κυνηγώντας στην ανατροπή.

Φυσικά, δεν αναφερόμαστε στην ΑΕΚ του Ηρακλείου, αλλά την κλασική αυτή που δημιούργησε ο Αργεντινός και συνεχίζει να χτίζει με τις δικές του μεθόδους στις οποίες παραμένει πιστός. Και η πίστη αυτή του Αλμέιδα πηγάζει πρώτα από όλα από την εκτίμηση που τρέφει για τους παίκτες. Ο Αργεντινός δεν βλέπει ηλικίες, δεν βλέπει κούραση. Ο Αλμέιδα βλέπει μαχητές.

Όπως εξαιρετικός μαχητής ήταν ο Νορντίν Άμπραμπατ που μάλλον ακόμα τρέχει. Ο κομβικός Μαροκινός που και άμυνα έπαιξε και που την ασίστ έδωσε για το 1-1 με την κεφάλια του Βίντα. Τόσο ο Κροάτης όσο και ο Μουκουντί το έπιασαν το νόημα και κατάφεραν να περιορίσουν στο έπακρο τα… τσαλίμια του "τεθωρακισμένου" Μπρόμπεϊ και να τον κάνουν ακίνδυνο στο β’ μέρος.

Eάν το γκολ έμπαινε η ιστορία θα ήταν διαφορετική

Η ΑΕΚ μπροστά δεν τα βάζει αλλά δεν μασάει. Βαράει ακατάπαυστα και χωρίς τον Λιβάι Γκαρσία θα βρει τον τρόπο να τις φτιάξει τις ευκαιρίες της.

Το θέμα της είναι να μην δέχεται γκολ και να βρίσκεται σε θέση κυνηγού συνέχεια (σ.σ. για 12η φορά εφέτος). Ναι, είναι συναρπαστικό έως και απολαυστικό να απολαμβάνεις τη μάχη της ανατροπής, αλλά εδώ μιλάμε για μια συνθήκη που η ΑΕΚ αδικεί τον εαυτό της.

Ο Άγιαξ δεν είναι το φόβητρο του παρελθόντος και ήταν εξόφθαλμο πως όταν η ΑΕΚ θα σκόραρε οι Ολλανδοί θα έτρωγαν κι άλλο. Και θα το έτρωγαν εάν ο Γιόνσον έκανε πλασέ διαφορετικά μπροστά από τον τερματοφύλακα του Αίαντα.

Πάει πέρασε αυτό βέβαια και κανείς δεν μπορεί να ψέξει τον Δανό για τη χαμένη ευκαιρία. Εννοείται πως εάν το γκολ έμπαινε η ιστορία θα ήταν εντελώς διαφορετική, όμως, αυτά συμβαίνουν, τι να του πεις του παίκτη;

Επί της ουσίας

Στον όμιλο που η ΑΕΚ μετά από την κλήρωση οι προβλέψεις την ήθελαν τελευταία και χωρίς βαθμό, τελικά οι κιτρινόμαυροι είναι αήττητοι και με τέσσερις βαθμούς στο σακούλι.

Στο Μπράιτον γράφτηκε ιστορία, κόντρα στον Άγιαξ συνεχίστηκε. Τώρα, η Ένωση θα παίξει ξανά την Κυριακή των εκλογών κι έπειτα θα ξεκουραστεί.

Μετά ακολουθεί η επιστροφή στη δράση στο πρωτάθλημα και την Μαρσέιγ στην Ευρώπη. Σε έναν όμιλο που τελικά όλες οι συμμετέχουσες είναι ικανές για το καλύτερο και το χειρότερο. Αυτό πρέπει να εκμεταλλευτεί η ΑΕΚ και στο κακό φεγγάρι του αντιπάλου να παίξει το ποδόσφαιρο της και γιατί όχι να προκριθεί κιόλας.