Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ - πολύ για διαιτησίες και δεν είμαι από τους ανθρώπους που βλέπουν πάντα πρόθεση πίσω από ένα φαλτσοσφύριγμα, μια υπόδειξη ή μια μη - υπόδειξη παράβασης.

Αλλά αν μαζεύονται πολλά - πολλά μικρά και μεγάλα, αν οι διαιτητικές αποφάσεις είναι αυτές που ορίζουν το αποτέλεσμα ενός αγώνα, όταν συμβαίνουν σε ένα χρονικό σημείο όπου δεν υπάρχουν περιθώρια να "παίξεις καλά για να κερδίσεις και τους διαιτητές" που έλεγε και μια ψυχή, τότε κάτι περίεργο συμβαίνει.

Ο Παναθηναϊκός στο Ηράκλειο δεν έπαιξε καλά και αυτό είναι γεγονός. Μια ομάδα όμως έχει δικαίωμα να κερδίζει ακόμα κι όταν δεν κάνει καλό παιχνίδι, αν ο αντίπαλος είναι άστοχος ή ανίκανος να εκμεταλλευτεί την ανωτερότητά του. Κι ο Παναθηναϊκός είχε κάθε δικαίωμα να φύγει με τους τρεις βαθμούς, παρόλο που στήθηκε αρκετά αμυντικά από την αρχή, παρόλο που οπισθοχώρησε ακόμα περισσότερο στην επανάληψη, παρόλο που ο προπονητής του επέλεξε να βασιστεί πάνω στο 0-1 κι όχι να κυνηγήσει δεύτερο γκολ και να κλειδώσει τη νίκη, από τη στιγμή που οι παίκτες του ΟΦΗ δεν έδειχναν να μπορούν να ισοφαρίσουν. Ο βοηθός διαιτητή όμως είχε άλλη άποψη, δεν υπέδειξε το οφσάιντ που έβγαζε μάτια και άφησε τη φάση να εξελιχθεί, η οποία οδήγησε σε πέναλτι, αποβολή και ισοφάριση.

Κι επειδή κάποιοι πονηροί θα πουν για το φάουλ που - υποτίθεται - έγινε πριν μπει το γκολ του Παναθηναϊκού, ας βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη: πώς να συγκρίνεις ένα αμφισβητούμενο φάουλ, που ίσως έγινε στο πρώτο ημίχρονο, μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής του Παναθηναϊκού και οδήγησε σε γκολ που ήρθε μετά από δυο πάσες και μια ωραία αντεπίθεση, με ένα εξώφθαλμο και πέρα από κάθε αμφισβήτηση οφσάιντ, που έγινε στο 85’ και άφησε τον Παναθηναϊκό και με παίκτη λιγότερο; Δεν συγκρίνονται αυτά τα δυο, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσει κανείς.

Κι επειδή όπως είπα δεν είμαι κακόπιστος άνθρωπος και δεν βλέπω δόλο πίσω από κάθε λάθος, ανθρώπινο ή απάνθρωπο λάθος, μια εξήγηση μόνο μπορώ να βρω: Κάποιοι λατρεύουν να ακούνε το όνομά τους να πρωταγωνιστεί σε ένα από τα επόμενα τεύχη του "Παράγκα και Όραμα". Είναι κι αυτός ένας τρόπος να γίνεις "εξώφυλλο" σε "περιοδικό" - άλλωστε για τα περιβόητα 15 λεπτά δημοσιότητας έχουν γίνει μέχρι και εγκλήματα...