Κάπως έτσι ακολούθησα την Εθνική, επίσης σαν τουρίστας, σε όλα τα εκτός έδρας ματς στα προκριματικά για το Γιούρο 2008. Και στη συνέχεια έφαγα και τη χλαπάτσα της Αυστρίας.

Όταν ακούω, λοιπόν, για Ρεχάγκελ ή για Χαριστέα, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός. Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός με τον Σάντος.

Πρώτο ματς, έστω και φιλικό, με τη Σερβία κι εκτός από τους ποδοσφαιριστές, τίποτα πλέον δεν θα είναι το ίδιο σ' αυτή την ομάδα. Σε αντίθεση με τον Ρεχάγκελ, που πριν και μετά τα παιχνίδια ουσιαστικά δεν έλεγε τίποτα, ο Πορτογάλος στην πρώτη του πρες κόμφερανς τα άνοιξε τα χαρτιά του.

Ο Γερμανός ούτε άκουγε κανέναν ούτε έδωσε ποτέ απαντήσεις ή διευκρινίσεις κι έκανε πάντα ό,τι κατέβαζε η γκλάβα του. Ο Σάντος αντίθετα έχει ήδη φροντίσει να δώσει το δικό του στίγμα. Κάτι κατ' αρχήν θετικό, αφού όταν ξέρεις τι θέλει και τι ζητάει ένας προπονητής, μπορείς να τον κρίνεις καλύτερα. Κι αυτό άλλωστε είναι και το δικό του ζητούμενο.

Πέρα λοιπόν από τις λεπτομέρειες, πώς θα αμύνεται και πώς θα επιτίθεται η ομάδα, ξεκαθάρισε και το σύστημα. Αφήνει το 4-3-3 και πάει στο 4-4-2 με ρόμβο. Ουσιαστικά σε 4-3-1-2. Κρίνοντας με βάση το υλικό δεν μπορείς να πεις ότι κάνει λάθος. Δεν έχει, δηλαδή, το ελληνικό ποδόσφαιρο τους εξτρέμ για να παίξει η Εθνική ομάδα με τρεις επιθετικούς. Δύο κυνηγούς, αντίθετα, ανάμεσα σε Σαλπιγγίδη, Γκέκα, Σαμαρά, τους βρίσκεις.

Για τη θέση "1" πίσω από αυτούς η προοπτική της καθιέρωσης του Σωτήρη Νίνη δεν βρίσκει κανέναν αντίθετο. Λύση μπορεί να δώσει και ο Καφές, που όπως έλεγε κι ο Ρεχάγκελ έχει την κάθετη κίνηση κοντά στην αντίπαλη περιοχή με την μπάλα στα πόδια. Σ' αυτή τη θέση έχουν παίξει αναγκαστικά και ο Καραγκούνης και ο Σαμαράς.

Το αντικειμενικό πρόβλημα για τον Σάντος είναι οι τρεις στο κέντρο. Πέρα από τους Καραγκούνη, Κατσουράνη δεν υπάρχει κάτι το χειροπιαστό. Του λείπει τουλάχιστον ένας. Γι αυτό και ανεβάζει τον Τοροσίδη δεξί χαφ. Γι΄αυτό και στις κλήσεις ψάχτηκε με Καφέ, Γ. Παπαδόπουλο και Γκέντσογλου. Ενώ φρόντισε να διευκρινίσει ότι δεν έχει απορρίψει τον Τζιόλη. Τον άφησε εκτός, επειδή έχει μείνει πίσω στην προετοιμασία.

Ο Ρεχάγκελ μπορεί να κρίθηκε και να κατακρίθηκε, αλλά η σκιά του σ' αυτή την ομάδα είναι βαριά. Ο Γερμανός μπορεί να έκανε τα πιο τρελά και τα πιο απίθανα, αλλά είχε τον τρόπο να παίρνει αποτελέσματα. Μπορεί να μην έπαιζε μπάλα, αλλά έπαιρνε κατά κανόνα από τα παιχνίδια αυτό που ήθελε. Αυτό, άλλωστε, που είναι και το ζητούμενο στο ποδόσφαιρο.

Το "παίξε σωστά κι ας χάσεις" ισχύει στην πόκα. Όχι στο ποδόσφαιρο. Όσο σωστά κι αν παίξεις στο ποδόσφαιρο, αν δεν πάρεις αποτέλεσμα, χαίρετε. Το αν θα πετύχει, λοιπόν, ή όχι ο Σάντος, δεν θα κριθεί από τις σωστές ή λάθος επιλογές του. Θα κριθεί, όπως συμβαίνει με όλους τους προπονητές, από τα αποτελέσματα. Κάτι που ο Ρεχάγκελ είχε κάνει επιστήμη.