Το πόσο σημαντική ήταν για τον Παναθηναϊκό αυτή η νίκη στον Βόλο, έπειτα απ' όλα όσα είχαν προηγηθεί τις τελευταίες ημέρες, πιθανότατα δεν το αντιλαμβάνεται κανείς μας τούτη την στιγμή, όμως θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες. Όπως είχε "φανεί" μετά από κάνα δίμηνο στο βαθμολογικό πίνακα και το πρώτο πολύ "μεγάλο" γκολ του Αλεξάντερ Γερεμέγεφ, του "πράσινου ήρωα των 74 λεπτών", σ’ εκείνο το ματς με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, όταν στο 96' ισοφάρισε σε 2-2 με κεφαλιά δυναμίτη κι "έσωσε" έναν βαθμό (σ’ ένα παιχνίδι όπου ο Παναθηναϊκός είχε 24-5 τελικές), αλλάζοντας τα βαθμολογικά δεδομένα σ’ ένα καθοριστικό σημείο.

Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να αντιδράσει και να απαντήσει στο Πανθεσσαλικό μετά τα χτυπήματα που είχε δεχθεί σαν ζαλισμένος μποξέρ. Ειδικά τώρα όπου εχθροί και "φίλοι" περίμεναν πως και πως, να δεχθεί ακόμη ένα και να βυθιστεί σε μία δίχως έλεος εσωστρέφεια. Έπρεπε να περάσει ένα ημίχρονο ποτισμένο στο άγχος και την πίεση που την κουβαλούσαν όλοι μέσα στο γήπεδο.

Το έβλεπε κανείς στα πρόσωπά τους αυτό το "να μην κάνω πάλι λάθος", αυτό το στρες της σωστής απόφασης που τον έκαναν να παίζει τόσο "παγωμένα" σ’ ένα γήπεδο καρμανιόλα κι απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε "διαβάσει" πολύ καλά το πόσο και πως έπρεπε να τον πιέσει στο γήπεδο.

Τούτη τη φορά ο βαθμός συγκέντρωσης όλων ήταν πολύ υψηλότερος, καθώς άπαντες αισθάνονταν το βάρος της ευθύνης και της υποχρέωσης να "επιστρέψουν" σαν μεγάλη ομάδα. Αυτό το βάρος όμως φόρτωνε πολύ περισσότερο τα τελειώματα, τις αποφάσεις μπροστά. Θα μπορούσε να έχει προηγηθεί απ’ το πρώτο μέρος ο Παναθηναϊκός κι άξιζε ένα γκολ, όμως η πίεση βάραινε ένα κλικ περισσότερο τα πόδια, όταν ερχόταν η στιγμή της τελικής επιλογής. Ολη η ομάδα ήταν πιεσμένη κι όσο δεν σκόραρε, το έβλεπες ότι "φορτωνόταν" κι άλλο ψυχολογικά...

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις είθισται να ψάχνεις το κάτι διαφορετικό και δραστικό. Ο πάγκος ήταν για δεύτερο σερί ματς πολύ λειψός ελέω των μαζεμένων τραυματισμών κι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν πήγε στην πεπατημένο, αλλά έψαξε το "διαφορετικό". Και το βρήκε στο πρόσωπο του "από μηχανής Θεού" του εφετινού Παναθηναϊκού (στο πρωτάθλημα τουλάχιστον) Άλεξ Γερεμέγεφ, ο οποίος μπήκε στο 62’ και δυο λεπτά μετά έβγαλε… άχρηστα όλα τα μηχανάκια της στατιστικής.

Φοβερή οξυδέρκεια "δεκαριού" απ’ τον Ιωαννίδη (εξ ου και η ερώτηση που δέχθηκε ο Γιοβάνοβιτς για τον Φώτη στη συνέντευξη Τύπου σ’ ένα πολύ πιο χαλαρό, μετά από πολύ καιρό κλίμα), υπέροχη πρώτη επαφή απ’ τον Σουηδό, προσποίηση για να "φύγει" αλλού ο αντίπαλος, πλασέ και 0-1. Δεν πρέπει να ακουστεί πιο έντονα άλλο "γκοοοοολ" απ’ τους φίλους του Παναθηναϊκού το τελευταίο τετράμηνο. Ίσως στο εύστοχο πέναλτι του Μλαντένοβιτς στο "Velodrome".

Ο Σουηδός έχει το γκολ στο αίμα του

Το αναθεματισμένο καπάκι της χύτρας τινάχθηκε επιτέλους μακριά, την ώρα που μπήκε στα δίχτυα του Κόστιτς το πλασέ του Σουηδού κι από μέσα βγήκε όλη η πίεση του τελευταίου μήνα. Απ’ όλους στο "τριφύλλι" κι όχι μόνο. Ο Μπερνάρ με τον Αράο το "τελείωσαν" μια και καλή το ματς δύο λεπτά μετά με ένα γκολ από στατική φάση που ήθελαν πολύ οι "πράσινοι" κι ο Γερεμέγεφ είπε να βάλει κι ένα ωραίο "κερασάκι" στο 72’ με το ανάποδο ψαλιδάκι του κι ας είχε και λίγη δόση τύχης η εξαιρετική έμπνευσή του.

Τους τολμηρούς βοηθάει η τύχη κι ο Σουηδός (απ)έδειξε για άλλη μία φορά πως το έχει το γκολ στο αίμα του. Δεν είναι ο Φαν Μπάστεν, αλλά είναι ένας πολύ αποτελεσματικός φορ περιοχής. Τέσσερα γκολ σε τρία ματς και πολύ περισσότερο σε 74 λεπτά συμμετοχής, δεν πρέπει να έχει βάλει κανείς άλλος φέτος στην Ευρώπη.

Το τι "πρέπει" άσε να το ξέρει ο Γιοβάνοβιτς καλύτερα

Ναι, ξέρω, ξέρω, εδώ έρχεται η ατάκα "να τα βλέπει ο Γιοβάνοβιτς αυτά που δεν τον έβαζε κι επέλεγε πίσω απ’ τον Ιωαννίδη συνέχεια τον Σπόραρ". Θα έχει ακουστεί αυτό σχεδόν σε κάθε "πράσινη" παρέα μετά το 0-3 του Σουηδού. Το αν "βλέπει" ή όχι ο Γιοβάνοβιτς και πόσο δίκαιος είναι δεν χρειάζεται να το... αποδείξει σε κανέναν μας. Ο Γερεμέγεφ είναι ένας φορ ειδικών συνθηκών και δεδομένων για συγκεκριμένα ματς.

Για να τον επιλέξει σ’ αυτό το χρονικό σημείο ο προπονητής του Παναθηναϊκού, παρότι είχε δίπλα του στον πάγκο και τον Σπόραρ, σημαίνει πως ήξερε τι θα μπορούσε να πάρει εκείνη την στιγμή απ’ τον Σουηδό. Και του το πρόσφερε απλόχερα, κόβοντας το Γόρδιο Δεσμό της άμυνας του Βόλου σε χρόνο dt. Ας έχουμε λίγο παραπάνω εμπιστοσύνη και πιο καθαρό μυαλό στις κρίσεις και στις αποφάσεις των προπονητών. Δεν είναι κακό...

Πάει με ηρεμία στην εκκίνηση του 2024

Ο Παναθηναϊκός πήρε μία βαθιά "ανάσα" πρώτα απ’ όλα για την τραυματισμένη ψυχολογία του με τη νίκη αυτή. Το έβλεπε κανείς με το πόσο πιο απελευθερωμένα έπαιζαν όλοι μετά το 0-1 και το 0-2. Κλείνει με ηρεμία το 2023, έχει μπροστά του δύο εντός έδρας ματς στην πρώτη εβδομάδα του 2024 με ΠΑΣ Γιάννινα και Παναιτωλικό τα οποία επιβάλλεται να πάρει, όταν οι ανταγωνιστές του θα "τρώνε τα μουστάκια τους" παίζοντας μεταξύ τους και πάει με περισσότερη ενέργεια, κέφι και θετική ενέργεια, για έναν μήνα "κολασμένο" με 5 "μεγάλα" ματς κόντρα σε Ολυμπιακό (τρεις φορές), ΑΕΚ και ΠΑΟΚ.

Περιμένοντας και την άμεση ενίσχυση στο κέντρο της άμυνάς του. Και ίσως και κάπου... αλλού, αν βρεθεί κάτι που θα μπορέσει να τον ανεβάσει επίπεδο. Πολύ ευεργετική αυτή η νίκη. Θα το καταλάβουμε όλοι μας εν καιρώ...