Όσο βιαστική ή επιπόλαιη μπορεί να χαρακτηριστεί οποιαδήποτε εκτίμηση κατατίθεται στο λυκαυγές της 4ης αγωνιστικής της πρώτης κιόλας φάσης, άλλο τόσο ασφαλής δείχνει αν λάβουμε υπ’ όψιν μας τα πρώτα δείγματα γραφής και τα ρόστερ των 24 ομάδων που ξεκίνησαν τη φετινή Euroleague.

Στο πρώτο επίπεδο, δηλαδή το γκρουπ των ομάδων που διαθέτουν όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις να τάσουν μέχρι το Μιλάνο και να διεκδικήσουν το τρόπαιο τοποθετούμε με το "καλημέρα" έξι ομάδες. Για την ακρίβεια πέντε, που έγιναν έξη.

Μας έπεισε γι αυτό η εκκίνηση της Φενέρμπαχτσε, η οποία με την παρουσία του Ομπράντοβιτς στον πάγκο μπορεί να καλύψει την συνολική απειρία της σε τέτοιου είδους αποστολές. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο master της διοργάνωσης με τους 8 τίτλους, έχει στο βιογραφικό του ένα εντυπωσιακό στατιστικό στοιχείο: και με τις πέντε ομάδες που είχε δουλέψει πριν μετακομίσει στην Πόλη, είχε φτάσει σε φάϊναλ φορ από την πρώτη χρονιά της συνεργασίας τους. Και μάλιστα (με την πρώτη) το κατέκτησε με τις τέσσερις (Παρτίζαν, Μπανταλόνα, Ρεαλ Μαδρίτης, Παναθηναϊκός). Μόνο με την Μπενετόν δεν τα κατάφερε , γιατί του έκοψε το δρόμο η ΑΕΚ του Ιωαννίδη στο φάϊναλ φορ της Βαρκελώνης το 1998.

Οι άλλες πέντε ήταν δεδομένες. Μιλάμε για τις τέσσερις του Λονδίνου, δηλαδή Ολυμπιακός, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ και τον Παναθηναϊκό.

Η Ρεαλ Μ. ξεκίνησε με τσίτα τα γκάζια, αποφασισμένη να πάρει ρεβάνς και ο Ολυμπιακός διατήρησε τα υψηλά στάνταρ του. Δεν νομίζω ότι πρέπει να μας παρασύρουν τα πρώτα , χωρίς κόστος, στραβοπατήματα της Μπαρτσελόνα και την ΤΣΣΚΑ. Και οι δυο , αργά ή γρήγορα , εύκολα ή δύσκολα θα βρούν το δρόμο τους. Ο Παναθηναϊκός έχει ενισχυθεί εκεί που πονούσε πέρυσι (βάθος στην περιφέρεια) και επιπλέον διαθέτει βαριά φανέλα.

Γι αυτές τις ομάδες κούρσας , σημαντικό ρόλο θα παίξει ο τρόπος που θα συμπεριφερθούν στο ΤΟΡ 16, ώστε να αποκτήσουν πλεονέκτημα έδρας και να αποφύγουν ανεπιθύμητες (μεταξύ τους) διασταυρώσεις.

Για προσέξτε κάτι, πάνω σε αυτό: Από τις έξη ομάδες που θεωρούνται δυνατά χαρτιά, , οι τρεις (Φενέρ, Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ) βρίσκονται στον Α’ όμιλο , κάτι που σημαίνει ότι ο 1ος και ο 3ος θα συνεχίσουν μαζί στο ΤΟΡ 16, σε μια παρέα που όλοι θα ήθελαν να αποφύγουν. Ψαχουλεύοντας το format της διοργάνωσης (μη ξεχνάτε ότι πλέον δεν υπάρχει κλήρωση πριν την επόμενη φάση) διαπίστωσα ότι σε αυτόν θα βρεθεί ο Ολυμπιακός εφόσον συνεχίσει με τον ίδιο νικηφόρο μοτίβο και τερματίσει πρώτος στον Γ’ όμιλο και ο Παναθηναϊκός αν μείνει δεύτερος (ή 4ος) στον Δ’ όμιλο.

Τα ερωτήματα

Με τα ως τώρα δεδομένα, έχω την αίσθηση ότι η πορεία του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού θα καθοριστεί από τον τρόπο που θα απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα.

Ο Ολυμπιακός πήρε τους παίκτες που διάλεξε για να καλύψει τα κενά Χάϊνς και Παπανικολάου, αλλά με εξαίρεση τον Μπέγκιτς όλοι (Λοτζέσκι, Πετγουεϊ, Ντανστον, Σίμονς, Αγραβάνης, Παπαπέτρου) συμμετέχουν για πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα. Είμαστε σίγουροι πώς θα συμπεριφερθούν υπό το καθεστώς αδυσώπητης πίεσης που έρχεται αργότερα ; Βλέπετε φέτος , οι "ερυθρόλευκοι" ξεκίνησαν πολύ δυναμικά και απ’ ό,τι φαίνεται δεν θα παίξουν πολλά παιχνίδια με την πλάτη στον τοίχο που θα βοηθήσουν τους πρωτάρηδες να "ψηθούν" και την ομάδα να είναι σε διαρκή επαγρύπνηση όπως έγινε πέρυσι και πρόπερσι, που έπαιρνε την πρόκριση οριακά.

Το άλλο μειονέκτημα του Ολυμπιακού είναι η στατιστική: Πέρυσι την νίκησε γιατί κατάφερε να κάνει κάτι σπάνιο , το ριπίτ, το οποίο από το 1998 και μετά το είχαν ολοκληρώσει μόνο δυο ομάδες, η Γιουγκοπλάστικα (1989,1990,1991) και η Μακάμπι (2003,2004). Φέτος πάει για το «θριπίτ», δηλαδή ό,τι έχει κατορθώσει μόνο η Γιουγκοπλάστικα κι αυτό στο ξεκίνημα της εποχής των φάϊναλ φορ, πριν από 23 χρόνια

Ο Παναθηναϊκός , συμφωνούσαμε ότι θα μπορούσε να είχε βρεθεί στο Λονδίνο αν είχε έναν γκαρντ παραπάνω. Έκτοτε πρόσθεσε δίπλα στο δίδυμο Διαμαντίδη-Ούκιτς τον Κάρι και τον Παππά που του δίνουν άλλη διάσταση στην περιφέρεια. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να εξαρτάται από την καταλυτική παρουσία του Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος βρέξει-χιονίσει είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται στο παρκέ περίπου 35 λεπτά.

Στην ουσία οι "πράσινοι" ψάχνουν τον συνδυασμό που θα τους καλύψει (με ισορροπία σε άμυνα και επίθεση) για 45 λεπτά την θέση δίπλα στον αρχηγό. Αυτό θα είναι ένα κομβικό σημείο για την πορεία τους. Όπως επίσης θα είναι κομβικό το ροτέϊσον στους ψηλούς (Γκιστ, Λάσμε, Μαυροκεφαλίδης , Μπατίστ, Φώτσης) γιατί η επιστροφές των δυο "παλιών", του Φώτση και του Μπατίστ, είχε αποφασιστεί και δρομολογηθεί πολύ πριν τελειώσει η περσινή σεζόν, δηλαδή πριν ο Πεδουλάκης καταλήξει στο σχήμα και τη χημεία που οδήγησε στο πρωτάθλημα. Και οι εξάκις πρωταθλητές Ευρώπης έχουν να ξεπεράσουν ένα στατιστικό εμπόδιο.

Ποτέ στην ιστορία των φάϊναλ φορ, την Ευρωλίγκα δεν κατέκτησαν τέσσερις συνεχόμενες χρονιές, ομάδες από την ίδια χώρα. Το 1992 που το κατέκτησε η Παρτίζαν δεν ήταν υπό την σημαία της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, ώστε να θεωρηθεί συνέχεια των τριών τίτλων της Γιουγκοπλάστικα.

Πάντως για να πορεύονται, και οι δυο έχουν στο πλευρό τους μια καλή και μια κακή νεράιδα. Η καλή τους θυμίζει ότι τα τελευταία χρόνια ανέβηκαν στο θρόνο πανηγυρικά και δεν χρειάζεται να υποφέρουν από μια καταστροφική ψύχωση. Η κακή , με επιχείρημα εκείνους τους θριάμβους, φαίνεται ότι προσπαθεί να τους παρασύρει να μην συνειδητοποιήσουν πόσο δύσκολη είναι η δουλειά στην πράξη.