Και τώρα τί γίνεται; Ο τραυματισμός του Ντίνου Μήτογλου και ο αποκλεισμός του από τη δωδεκάδα της Εθνικής, που θα κατέβει εν τέλει με 11 στο Μουντομπάσκετ της Ασίας δυσκολεύει την γεμάτη αναποδιές από το ξεκίνημα της προετοιμασίας, αποστολή της. Οποιοσδήποτε κι από τους 12 κι αν χτυπούσε, παραμονές του τζάμπολ -χωρίς δικαίωμα αντικατάστασης μάλιστα- θα' ταν ένα σοβαρό πλήγμα. Στην περίπτωση Μήτογλου, μιλάμε για ένα βαθύ τραύμα.

Το εξήγησε και ο Δημήτρης Ιτούδης στη συνέντευξη του, μετά την προπόνηση στη Μανίλα: "Χάσαμε τον πρώτο σκόρερ -μαζί με τον Ρογκαβόπουλο- πρώτο ριμπάουντερ και ένα παίκτη σημείο αναφοράς". Ο Μήτογλου είχε έρθει να καλύψει, όσο μπορούσε περισσότερο, τα κενά μέσα στη ρακέτα, ξεκινώντας από το "4" και καταλήγοντας αρκετά στο "5", όταν ο Παπαγιάννης πήγαινε στον πάγκο.

Η παρουσία του ήταν το βασικό εχέγγυο του τεχνικού επιτελείου, επικεντρώνοντας μάλιστα την προετοιμασία στην ετοιμότητα του διεθνή άσου, που έλειπε από τα γήπεδα 17 ολόκληρους μήνες. Δεν ήταν, προφανώς, φάρμακο δια πάσαν νόσον.

Και με τον Μήτογλου παρόντα, το κενό του Γιάννη Αντετοκούνμπο παραμένει τεράστιο, όπως και η έλλειψη ενός δεύτερου καλού σέντερ. Υπήρχε, όμως, σαν μπαλαντέρ στα χέρια του Ιτούδη και ένα βασικό μέρος του σχεδιασμού της Εθνικής σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, πατούσε πάνω στο ονοματεπώνυμο του "πράσινου" πάουερ-φόργουορντ.

Η αποχώρηση του από τη Μανίλα δεν φέρνει την καταστροφή, σίγουρα όμως, βάζει έξτρα κι αναπάντεχα εμπόδια σε όλους. Η Εθνική θα προσπαθήσει με διάφορες αλχημείες να καλύψει την νέα πολύ κομβική απουσία, εξ ορισμού, ωστόσο, έχει ένα πρόβλημα μεγέθους το οποίο δεν μπορεί να το λύσει, αφού δε γίνεται οι παίκτες να ... ψηλώσουν στον ύπνο τους.

Ο Ιτούδης διάλεξε να πάει στις Φιλιππίνες με πέντε γκαρντ (Γουόκαπ, Λούτζης, Μποχωρίδης, Λαρετζάκης και Μωραΐτης) και δυο κλασικά πεντάρια (Παπαγιάννης, Χατζιδάκης) έχοντας εμπιστοσύνη στον Μήτογλου που κάλυπτε το "5" για πολλή ώρα στα περισσότερα φιλικά παιχνίδια. Δεν φανταζόταν, βεβαια, ότι ο υπερπολύτιμος Ντίνος θα έβγαινε νοκ-άουτ με ένα ρωγμώδες κάταγμα στη βάση του αριστερού μικρού δαχτύλου του...

Δεν είναι ακριβώς ίδια περίπτωση, αλλά στο μυαλό μας ήρθε ο τραυματισμός του Βασίλη Σπανούλη στο Ευρωμπάσκετ του 2013, όταν ο Αντρέα Τρινκιέρι είχε ρισκάρει υπερβολικά, έχοντας μια ομάδα με τρεις κλασικούς γκαρντ, χτύπησε ο V-Span και έμεινε με δυο (Σλούκας, Ζήσης) δένοντας τα χέρια του κόμπο. Ούτε ο Ιταλός κόουτς φανταζόταν ότι θα χτυπούσε ο καλύτερος παίκτης της ομάδας...

Μπορούσε, δεν πονούσε πολύ αλλά...

Η αλήθεια είναι ότι, βλέποντας τις δηλώσεις τόσο του παίκτη, όσο και του Ιτούδη, αλλά και του γιατρού της ομάδας Ζακ Μελάγιες, καταλάβαμε ότι ο Μήτογλου μετά τον τραυματισμό του, δυο μέρες πριν, και ολοκλήρωσε την προπόνηση αλλά και πήρε μέρος και στην επόμενη, αφού μετά την επίδεση του, ναι μεν ένιωθε ενοχλήσεις, όχι τόσο δυνατές ωστόσο για να μη μπορεί να προπονηθεί.

Δεν είχε γίνει, ωστόσο, ο απεικονιστικός έλεγχος που σε αυτές τις περιπτώσεις είναι υποχρεωτικός, έστω κι αν ο κλινικός έλεγχος δεν υποδεικνύει το πραγματικό μέγεθος του τραυματισμού. Η μαγνητική τομογραφία έγινε και τα αποτελέσματα έδειξαν το κάταγμα.

Από κει και πέρα, όπως ήταν φυσικό μπήκε στη μέση και ο Παναθηναϊκός, ο γιατρός ενημέρωσε τον παίκτη ότι μπορεί να παίξει, αλλά υπήρχε το ρίσκο μιας πιθανής υποτροπής. Το ίδιο προφανώς θα είπαν στον παίκτη και οι γιατροί του ΠΑΟ. Καθώς βρίσκεται σε ένα πολύ ιδιαίτερο σημείο της καριέρας του (μόλις τώρα επέστρεψε στην δράση και οι "πράσινοι" του έδωσαν την ευκαιρία για νέο συμβόλαιο, μετά την περιπέτεια του ντόπινγκ) έμοιαζε μάλλον λογική η απόφαση του να μη ρισκάρει το παραμικρό.

Σημειώστε ότι:

• Πριν από δεκατρία χρόνια ο Γιάννης Μπουρούσης είχε ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη για το Μουντομπάσκετ 2010, με ένα παρόμοιο (ίσως και πιο σοβαρό) τραυματισμό. Αγωνίστηκε με δική του ευθύνη κι αφού πρώτα στο περίφημο φιλικό με το ξύλο Ελλήνων και Σέρβων, προσπαθούσε με τον ...γύψο να ηρεμήσει τον μαινόμενο Κρίστιτς.
• Το 2007 ο Αντώνης Φώτσης με κάταγμα στο δάχτυλο έμεινε εκτός αποστολής Ευρωμπάσκετ, με την απουσία του να οριστικοποιείται λίγο πριν από τελευταίο τουρνουά προετοιμασίας στην Ιταλία κι αφού οι γιατροί της Ντιναμό Μόσχας σχεδόν του είχαν απαγορεύσει να ενσωματωθεί στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Το ερώτημα είναι αν προλάβαινε η Εθνική να ζητήσει αντικατάσταση του Μήτογλου; Αν δηλαδή ζητούσε μια παράταση υποβολής των τελικών ονομάτων για την δωδεκάδα, αφού εκκρεμούσε το αποτέλεσμα της μαγνητικής τομογραφίας. Όχι ότι θα έλυνε το ξαφνικό και μεγάλο πρόβλημα της, θα είχε όμως (με την προσθήκη του Τσαλμπούρη ίσως) μια κανονική δωδεκάδα...

Θα δώσει τη μάχη της

Με απουσίες ξεκίνησε η συζήτηση αυτό το καλοκαίρι για την Εθνική Ομάδα, σε ... απουσία πάλι καταλήξαμε μετά τον τραυματισμό του Μήτογλου. Παρόλα αυτά το ελληνικό συγκρότημα θα δώσει τη μάχη του σε ένα κόσμο του μπάσκετ που αλλάζει. Ξεκινάει το Παγκόσμιο Κύπελλο και μέσα στα φαβορί είναι ο Καναδάς (που το απέδειξε με την ευρύτατη νίκη επί της Γαλλίας) και η Γερμανία. Το ματς Φιλιππίνες-Δομίνικος παρακολουθούν 38.155 θεατές, αριθμός ρεκόρ στην ιστορία της διοργάνωσης!

Ναι οι απουσίες της δικής μας ομάδας είναι πολλές (έξι λείπουν από το περσινό Ευρωμπάσκετ συν το Μήτογλου, εφτά) η μάχη, όμως, δεν έχει ακόμα ξεκινήσει.

Παραδοσιακά, στα Μουντομπάσκετ είχαμε κάθε φορά ... έκτακτα γεγονότα:

• Το 1986 ο Φασούλας έλειπε στην Αμερική και ο Πολίτης συγκροτούσε μια δωδεκάδα με παίκτες όπως ο Πεδουλάκης από το Περιστέρι και ο Καρατζάς από το Παγκράτι, ομάδα Β Εθνικής, τότε. Παρά την σφοδρή κριτική για την συγκρότηση του τελικού ρόστερ, η Εθνική κατέκτησε την 10η θέση, για την εποχή σχεδόν ιστορική επιτυχία.
• Το 1990 ο Νίκος Γκάλης τραυματίστηκε στο πρώτο παιχνίδι του τουρνουά Ακρόπολις, όταν έπαθε μάλλον ένα ελαφρύ διάστρεμμα, το οποίο πάντως τον κράτησε μακριά από τη μάχη της Αργεντινής. Οι υπόλοιποι -πρώτη φορά χωρίς τον Νικ- υπερέβαλαν εαυτόν και με κορυφαίο τον Παναγιώτη Γιαννάκη σκαρφάλωσε στην 6η θέση.
• Το 1994 η ομάδα έγινε άνω-κάτω όταν ο Φασούλας έκανε το περίφημο ταξίδι Ουάσιγκτον-Νέα Υόρκη, πιστεύοντας ότι ο Κιουμουρτζόγλου είχε δώσει ρεπό, με αποτέλεσμα να φύγει ο προπονητής της ομάδας! Με ηγέτη τον "Πάνι" και συμπαραστάτη τον Φάνη Χριστοδούλου, η ομάδα παίζει στον μικρό τελικό.
• Το 1998 την ημέρα της έναρξης του τουρνουά στην Αθήνα, ο Φάνης ανακοινώνει ότι εγκαταλείπει το μπάσκετ. Είχε προγραμματίσει να παίξει το τελευταίο διεθνές τουρνουά της καριέρας του, αλλά τον πρόδωσε ο σακατεμένος αχίλλειος τένοντας. Η απουσία του δεν πτόησε την ομάδα, που έφτασε ξανά στον μικρό τελικό (η 4η θέση, μάλιστα, είχε θεωρηθεί ... αποτυχία)
• Το 2010 πριν από την έναρξη του Μουντομπάσκετ γίνεται το περίφημο φιλικό Ελλάδας-Σερβίας με το ... ξύλο της αρκούδας. Ήδη έχει τραυματιστεί ο Μπουρούσης, ενώ για τα επεισόδια τιμωρείται με 2 αγωνιστικές και ο Σχορτσιανίτης. Η Εθνική χάνει το νοκ-άουτ ματς με την Ισπανία...

Ό,τι κι αν συνέβη, η ομάδα θα δώσει τη μάχη ακόμα και σε αυτές τις απρόσμενες συνθήκες. Χωρίς τον Μήτογλου θα δούμε περισσότερη ώρα τον Χατζηδάκη στο παρκέ, τον Παπαπέτρου (και τους Αντετοκούνμπο-Παπανικολάου) στο "4", τον Ρογκαβόπουλο με ακόμα πιο σημαντικό ρόλο (και περισσότερο χρόνο) και μια συσπείρωση που απαιτείται σε τέτοιες περιστάσεις.

Ο στόχος της πρόκρισης στην επόμενη φάση παραμένει εφικτός, αφού θα πρέπει να νικήσουμε πρώτα απ΄όλα την Ιορδανία του Ντουβερίογλου το Σάββατο το πρωί και τη Νέα Ζηλανδία, που κοουτσάρει ο Πέρο Κάμερον. Η εθνική χρειάζεται θετική ενέργεια και τις ευχές όλων μας. Όπως έκανε στο twitter ο Γιάννης Σφαιρόπουλος

Δεν πάμε να σαρώσουμε τους πάντες. Δεν έχουμε και υψηλές φιλοδοξίες, αν και κάτι τέτοιο δεν είναι κατά βάση κακό (είδαμε και τις άλλες φορές που ... μεγαλοπιανόμασταν χωρίς λόγο). Ξέρουμε όμως να ισορροπούμε σε δύσκολες περιστάσεις και να σιγοτραγουδάμε "είμαστε ακόμα ζωντανοί, στο σχοινί..."

Σιγά-σιγά, μπορεί να έρθει και το χειροκρότημα.