Τη Μεγάλη Πέμπτη η παράδοση λέει ότι βάφουμε τα αυγά, κόκκινα. Αργότερα την Κυριακή του Πάσχα, στο τραπέζι με τον οβελία τα τσουγκρίζουμε. Οι αιώνιοι που περνάνε τη μεγαλοβδομάδα τους στα playoffs της EuroLeague ξέρουν κάτι άλλο. Ότι για να φτιάξουν την ομελέτα του... Final Four, πρέπει να σπάσουν αυγά. Ή αν προτιμάτε να ξεχάσουν τις όποιες (σωστές ή όχι) διαμαρτυρίες τους για τη διαιτησία των τρίτων αγώνων, να κλείσουν τα αυτιά τους και να αφιερωθούν ψυχή τε και σώματι στην υπόθεση του 2-2.

Ό,τι έγινε με τα σφυρίγματα ανήκει στο παρελθόν, ειπώθηκαν πολλά, γράφτηκαν περισσότερα, η EuroLeague ασχολήθηκε επισήμως σημειώνοντας ότι η μοναδική παράβαση που διαπιστώνεται μέσω των ριπλέι είναι εκείνη των 5'' στο ματς του Ολυμπιακού. Την παράβαση, δηλαδή, που μέτρησε αλλά δεν υπέδειξε ο ρέφερι Νέντοβιτς. Αν το είχε κάνει δεν θα ισοφάριζε ... ο Λαπροβίτολα σε 71-71...

Για εκείνη του Νίμπο στο Βελιγράδι (αν πάτησε ή όχι εκτός αγωνιστικού χώρου) η επιτροπή διαιτησίας (ο Ντάνι Ιερεθουέλο και οι συνεργάτες του δηλαδή) κρατάει επιφυλάξεις λόγω των ριπλέι που δεν είχε στη διάθεση της, ειδικά από την πίσω πλευρά για αντίθετη λήψη.

Φυσικά στο ματς του Παναθηναϊκού AKTOR οι ίδιοι διαιτητές παραδέχθηκαν το λάθος τους όταν έδωσαν αντικανονικό κόψιμο του Λεσόρ στον Μπράουν, ανατρέποντας την απόφαση τους και δίνοντας -όπως ορίζουν οι κανονισμοί- τζάμπολ. Η Μακάμπι επί της ουσίας ξανάκανε από την αρχή την τελευταία της επίθεση, με τον Γκραντ να κάνει φάουλ στον Μπράουν, που ευστόχησε στις δυο βολές για το τελικό (αφού μετά αστόχησε ο Ναν) 85-83...

Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε ότι οι διαιτητές είναι μέρος του παιχνιδιού και πως η παραφιλολογία για αυτούς τελικά αποπροσανατολίζει πλήρως από τον στόχο. Από την άλλη η έλλειψη ικανών διαιτητών είναι εμφανής σε μια εποχή που οι αγώνες είναι τριπλάσιοι από το παρελθόν και αναζητούνται ισάριθμες καλές σφυρίχτρες, οι οποίες όμως δεν υπάρχουν!

Ολυμπιακέ διάβασες το μάθημα;

Ξεκινώντας από το ΣΕΦ, όπου χρονικά γίνεται το πρώτο ματς, ο Ολυμπιακός οφείλει να παρουσιαστεί περισσότερο διαβασμένος και όχι ... απρόσεχτος, όπως ένας καλός μαθητής που αφαιρείται σε ένα κρίσιμο διαγώνισμα. Οι "ερυθρόλευκοι" φωνάζουν για τα 5'' και το σφύριγμα του Ντιφαλά στο τέλος, αλλά ξέρουν ότι αν δεν έδιναν δυο (σχεδόν) ελεύθερα τρίποντα στο τέλος στον Αμπρίνες θα κρατούσαν το πολύτιμο +6 που είχε διαμορφώσει ο Γκος με λιγότερα από δυο λεπτά που τους απέμεναν.

Μπορούσαν, επίσης, να χρησιμοποιήσουν τα φάουλ που είχαν να δώσουν. Το ζήτησε και ο Μπαρτζώκας στο τάιμ-άουτ, αλλά μόνο ο Γκος ακολούθησε την οδηγία (και ο Γουόκαπ, βέβαια, που κάνει φάουλ πάνω στον Λαπροβίτολα πριν ισοφαρίσει με τον Νέντοβιτς, ωστόσο, να αφήνει πλέον ... πλεονέκτημα).

Ο Αμερικανός κάνει μια εξαιρετική τελευταία προσπάθεια, αποφεύγοντας τον αντίπαλό του και σουτάροντας ελεύθερος από τη γραμμή του φάουλ, αν δει κανείς όμως τη φάση, δίπλα του ο Άλεκ Πίτερς ζητάει την μπάλα κι αυτός χωρίς αντίπαλο! Ο Γκος προτιμάει το σουτ, όπως και το τρίποντο στην παράταση, εκεί χωρίς προϋποθέσεις...

Ο Ολυμπιακός πρέπει να μάθει απ' αυτά τα λάθη, τις λεπτομέρειες που κρίνουν τέτοιους αγώνες. Να μην τα επαναλάβει και φυσικά να παρουσιαστεί το ίδιο σκληρός με το προχθεσινό ματς. Προφανώς η ήττα πληγώνει τους Πειραιώτες, αλλά σε γενικές γραμμές ο ρυθμός πήγε στα μέτρα που είχαν αποφασίσει, με το σκορ χαμηλά και ελεγχόμενο απ' αυτούς. Απλά, η Μπαρτσελόνα έχει δείξει πολλά αποθέματα ψυχικών και σωματικών δυνάμεων, κοντράροντας στα ίσια και αντέχοντας σε κάθε προσπάθεια της "ερυθρόλευκης" ομάδας να τη ρίξει στο καναβάτσο.

Το ματς είναι ιδιαίτερο, γιατί οι Καταλανοί στη θεωρία έχουν κατά νου ότι ο πέμπτος αγώνας -εφόσον έρθει- θα γίνει στο σπίτι τους. Αυτό μπορεί να τους απαλλάξει από το άγχος, άρα να σουτάρουν με μεγαλύτερη ελευθερία. Από την ενδέχεται να τους χαλαρώσει πιο πολύ απ' όσο θα επιτρέψει ο σκληρός και αποφασισμένος Ολυμπιακός.

Ζητούμενο ξανά η άμυνα αλλά και το μακρινό σουτ στο οποίο -μέχρι στιγμής στη σειρά- οι πρωταθλητές Ελλάδας παίρνουν πολύ κακό βαθμό. Κάτω από τη βάση. Κάναν και Πίτερς μπαίνουν στο κάδρο, γιατί οι δυο πολύ καλοί σκόρερ της κανονικής περιόδου, μέχρι στιγμής δεν έχουν κάνει από κοινού ένα καλό παιχνίδι. Φυσικά, η άμυνα της Μπαρτσα είναι επικεντρωμένη πάνω τους, αλλά και αυτοί, είναι υποχρεωμένοι να βγουν μπροστά...

Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να σκεφτεί το πέμπτο ματς γιατί ακόμα δεν έχει φτάσει καν εκεί. Θα χρειαστεί μεγάλη προσήλωση στο στόχο, ομαδικότητα και δύναμη, ώστε πρώτα να έρθει η ισοφάριση και εν συνεχεία να γίνει το ταξίδι... καμικάζι στη Βαρκελώνη.

Ο Αταμάν είναι σίγουρος, η ομάδα του;

Αργότερα, στη Χάλα Πιονίρ του Βελιγραδίου, ο Παναθηναϊκός θα μπει -και αυτός- με την πλάτη στον τοίχο. Θεωρητικά, μάλιστα, οι "πράσινοι" έχουν και πιο δύσκολο έργο γιατί παίζουν εκτός έδρας. Μα καλά, θα πείτε. Είναι "έδρα" το σχεδόν άδειο γήπεδο στο οποίο παίζει η Μακάμπι, όλο το χρόν; Εντάξει, τη Μ. Τρίτη είχε και 1.000 οπαδούς στο πλευρό της, σίγουρα όμως δεν δημιουργήθηκε η καυτή ατμόσφαιρα του Γιαντ Ελιάου. Είναι! Η ισραηλινή ομάδα έχει συνηθίζει να παίζει -σχεδόν- χωρίς φιλάθλους. Θα έλεγε κανείς ότι αυτές οι συνθήκες μάλλον επηρεάζουν τους αντίπαλους τους...

Ο Εργκίν Αταμάν δήλωσε για μια ακόμα φορά σίγουρος για τη νίκη του Παναθηναϊκού. Αυτή τη φορά δε μίλησε για Final Four, αλλά την επιστροφή στο ΟΑΚΑ για τον πέμπτο αγώνα. Το θέμα δεν είναι τι πιστεύει ο προπονητής, αλλά τι θα κάνουν οι παίκτες του πάνω στο παρκέ.

Μετά το 1-1 στην Αθήνα θα τους περίμενε κανείς πολύ πιο αποφασιστικούς απ' όσο εμφανίστηκαν στο Game 3. Οι "πράσινοι" όμως βρέθηκαν σε θέση να κυνηγάνε το σκορ από νωρίς. Η Μακάμπι υπό την καθοδήγηση του Μπράουν και το δυναμικό παιχνίδι του Νίμπο έβαλε πολύ δύσκολα στον ΠΑΟ, που αντέδρασε μεν στο τέλος, με τον Ναν να κάνει το πρώτο σπουδαίο παιχνίδι στη σειρά, αλλά ήδη είχε χάσει σχεδόν ολόκληρο το σαραντάλεπτο.

Πηγαίνοντας το ματς στον πόντο, με το χρόνο να μετράει αντίστροφα, όλα ήταν θέμα λεπτομερειών. Ένα λανθασμένο σφύριγμα, ένα χαμένο τζάμπολ, ένα αχρείαστο φάουλ και ένα άστοχο τρίποντο, ήταν αυτές που έκριναν εν τέλει το ματς υπέρ της ισραηλινής ομάδας, η οποία ξέρει ότι με μια ακόμα νίκη προκρίνεται στο φάιναλ-φορ.

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού, αν θέλουν να δικαιώσουν τον Αταμάν, θα χρειαστεί να παίξουν πολύ πιο δυνατά. Τα συνεχόμενα πικ εν ρολ με τον Μπράουν είτε να εκτελεί, είτε να σημαδεύει με ασίστ τον παίκτη που θα έβαζε το καλάθι, εξάρθρωσαν κάθε αμυντική πρόθεση του τριφυλλιού. Θα χρειαστεί σίγουρα ένας πολύ πιο ενεργητικός Γκραντ, που μπορεί να πιέσει αποτελεσματικά τον ενορχηστρωτή της Μακάμπι.

Σίγουρα, όμως, θα χρειαστεί και ο Σλούκας του ΟΑΚΑ και όχι αυτός της Χάλα Πιονίρ, που έμοιαζε να προσκρούει διαρκώς σε ένα αμυντικό τείχος που είχε στήσει η Μακάμπι για να τον περιορίσει, όσο μπορούσε περισσότερο. Τελικά, ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έμεινε άποντος, για πρώτη φορά στην καριέρα του σε αγώνα πλέι-οφ. Πιστεύει κανείς ότι μπορεί να επαναληφθεί κάτι τέτοιο;